Ik houd de boel bij elkaar. Letterlijk. Lang zijn mijn armen, taai mijn lichte metaal. Ik scheid de strijdende partijen, ben onverzettelijk. Boven mij gonst het, beuken de zuigers erop los. Onder mij worden de klappen opgevangen, magisch in beweging gebracht. En ik bewaar de rust. Ik ben de portier, die de strijdende partijen samensmelt tot een zinvol geheel. Ik breek niet, zet uit waar nodig, beweeg mee, in kleine beetjes, en trek mijn lange spieren nog eens wat strakker aan. In mijn toppen ratelt het, tintelen de nokken de kleppen op hun plaats, eronder voel ik de hitte, de wrijving langs de cilinders. Van binnen brand ik, natuurlijk. Maar ik speel met de hitte, geef het door en neem het op. Wat ik doe brengt geen vooruitgang. Ik faciliteer. Breng balans in een heksenketel en neem genoegen met een plaats aan de zijlijn.
Maar nu is het klaar. Mijn spierkracht dient geen enkel doel meer. Ik krimp niet, zet niet uit, maar ben eenvoudig koud. Een verdiende ontspanning, natuurlijk, maar toch. Soms droom ik van beweging, dan gloei ik voorzichtig weer op en trek mijn machtige spieren nog één keer aan. En ik weet dat het voorgoed voorbij is, de portier sluit af, vertrekt en is klaar voor de smeltoven.
Jaap van der Sar
In 2019 bestaat de Honda CB750 50 jaar. Deze Honda betekende de nekslag voor veel motormerken, maar luidde ook de nieuwe tijd in. De motorfiets evolueerde van functioneel vervoersmiddel naar recreatief genotsmiddel. Omdat het zonde is een ’69 blok uit elkaar te schroeven, hebben we dat gedaan met een ’79 blok. Een vierklepper in plaats van een twee.
Mooi geschreven ,een waar verhaal , zo.n motorblok gemaakt door mensen met een boven menselijke prestatie.