donderdag 28 maart 2024

Motorsportweekeinde – De meer dan 8 Uren van Suzuka

Nu alle stof is gaan liggen, kunnen we eindelijk onze conclusies trekken over de 8 Uren van Suzuka. Ondanks uren van spannend racen met de hoofdrolspelers binnen luttele seconden van elkaar, zat het venijn in de staart. Een duidelijk voorbeeld van ‘Als je als eerste wil finishen, moet je eerst finishen’, of toch?

De race begon met een vliegensvlugge start van Sylvain Guintoli, die bij de Le Mans-start vertrok vanaf de vijfde plek. De eerste stint was de Superbike-wereldkampioen van 2014 ruimschoots de leider. Na het eerste uur volgde de eerste reeks pitstops, waarna de endurance-race beetje bij beetje begon in te klinken. De plekken werden verdeeld en zouden lang blijven zoals ze waren.

Halverwege de 8 Uren, leek de top-3 besloten. Wie van de drie zou gaan winnen, was niet zo duidelijk, maar dat het tussen deze drie gaan zou, wel. Kawasaki Racing Team had Toprak Razgatlioglu gepasseerd voor de race. Zijn lengte en gebrek aan ervaring ten opzichte van Leon Haslam en Jonathan zouden hem op de Japanse omloop in het heetst van de strijd parten spelen. Het Red Bull Honda-team kwam uiteindelijk ook met twee rijders uit, waarbij onduidelijk bleef waarom Ryuchi Kiyonari het over moest laten aan Stefan Bradl en Yuki Takahashi. De laatste van het leidende trio draaide wel op vol vermogen; het Tech21 Yamaha-team. Om beurten rondden Michael van der Mark, Alex Lowes en Katsayuki Nakasuga het circuit.

Beste kaarten in huis

Honda leek lang de beste kaarten in huis te hebben. De Honda CBR1000RR Fireblade was beduidend zuiniger dan de Yamaha YZF-R1M en de Kawasaki ZX10RR, waardoor het beoogde uur en tien minuten per stint bij de Honda het gemakkelijkst haalbaar bleek. Vanaf het vierde uur zat het drietal almaar binnen een seconden of vijf van elkaar. Uiteraard werd er om beurten wat tijd ingeleverd bij pitstops, maar telkens kwamen ze toch weer bij elkaar uit.

8 Uren van Suzuka

Uiteindelijk zou Kawasaki met Jonathan Rea aan de clip-ons in rap tempo naar voren komen en de leiding overnemen. Het leek erop dat KRT de raceoverwinning binnen had. Maar goed ook, want de SRC Kawasaki ZX10RR – vechtend om de EWC Wereldtitel – gleed knullig onderuit in de laatste chicane. Daarmee schoof SERT door naar een virtuele eerste plek, ondanks dat het SRC Kawasaki-team de race wel kon vervolgen. SRC-teammanager Gilles Staffler hield hoop en verkondigde al dat de 8 Uren van Suzuka pas afgelopen waren na acht uur – vooral niet eerder.

Terwijl de zonsondergang ingezet was, scheelde het luttele centimeters of een crashende achterligger reed bijna Jonathan Rea van zijn machine. Dat zou wat zijn; met de eindstreep in zicht als raceleider tegen de vlakte gaan…

8 Uren van Suzuka

Bij het juiste eind

Net bekomen van dat schrikmoment, bleek Staffler het bij het juiste eind te hebben, toen de GSX-R1000R van SERT plofte. De klok gaf op dat moment 7 uur en 55 minuten aan. Wat SERT-coureur Etienne Masson op dat moment dacht, is nog ongewis. Zoals het een endurance-racer betaamt proberen te blijven rijden, of door in de baan te blijven en rode vlag en een mogelijke overwinning afdwingen; het is om het even. Masson reed lang door in de baan, waardoor de vrees voor olie op het circuit groot was. Dat het inmiddels pikkedonker was en ook al was gaan miezeren, maakte het een slot vol spanning. Een ding was zeker; SRC Kawasaki leek met een half punt meer dan SERT verzekerd van de FIM EWC-wereldtitel.

Suzuka

En net wanneer je denkt ‘Stel dat Johnny Rea vanaf de leiding uit zou glijden over die olie?’, gleed de Noord-Ier daadwerkelijk onderuit – op de olie, of wellicht het licht natte wegdek. Op dat moment wist niemand het zeker. Tijd: 7 uur en 58 minuten. Meteen ging de rode vlag uit; de wedstrijd was over. Bij een rode vlag is het in zowat alle raceklasses normaal dat de stand bij de laatste volledige ronde telt. Zo zouden Kawasaki en Jonathan Rea goed zitten om de eerste 8 Uren van Suzuka-overwinning sinds 1993 op te tekenen. In de pitbox van KRT brak het feest al los.

Alleen vroeg men in de paddock en achter televisies wereldwijd meteen af  ‘Moet Rea nu niet binnen vijf minuten na het vallen van de rode vlag in de pits zijn?’. Die regel kostte Lucas Mahias in de World Supersport-race op Portimao verleden jaar bijna zijn overwinning, of het leverde hem juist de overwinning op. Net hoe je wil. De MotoGP kent dezelfde regel.

Suzuka

De racetiming gaf eerst Kawasaki aan als winnaar, maar toen stond daar plots toch echt Tech21 Yamaha bovenaan. Kawasaki Racing Team stond met een DNF geclassificeerd. Die vijf minuten-regel leek van kracht; KRT was niet aan de finish gekomen en dus geen winnaar.

Vijf minuten verstreken…

Toen de volle vijf minuten verstreken waren, kwam bij Yamaha het feest echt los. T-shirts met 5-op-een-rij erop werden aangetrokken en felicitaties volgden, terwijl de onduidelijkheid bleef. Om 20.08u lokale tijd werd Yamaha voorwaardelijk tot winnaar gekroond. Vervolgens nam de organisatie ruim de tijd om de FIM EWC-kampioenen te eren op het podium. Noem het tijd rekken. SERT was met het wegvallen van KRT vanaf de leiding zelfs verdrongen tot de derde plek in de eindstand van het Endurance Wereldkampioenschap, nog achter het FCC TSR Honda France-team. Veel gedesillusioneerder kon het team van Suzuki Endurance Racing Team er dan ook niet bij staan.

Met die langgerekte Endurance WK-podiumceremonie over, togen FCC TSR Honda France en het Red Bull Honda-team naar respectievelijk de derde en tweede plek. Het Tech21 Yamaha-fabrieksteam mocht het hoogste treedje betreden. Yamaha had vijfmaal op rij de 8 Uren van Suzuka gewonnen en Michael van der Mark had nu ook vijf overwinningen op Suzuka op zijn naam staan. Kawasaki had de wrange vruchten geplukt van de 8 Uren van Suzuka – niet de 7 uren, 58 minuten en 42 seconden van Suzuka.

Suzuka

Tot, enkele uren na de race eerst geruchten en toen bevestiging kwam dat Kawasaki na protest alsnog de winnaar bleek. Het EWC-reglement kent niet dezelfde vijf minuten-regel als in bijvoorbeeld de MotoGP en het WK Superbike, dus de raceorganisatie had verkeerd geoordeeld. Het resultaat bij doorkomst na de laatste volledige raceronde werd leidend en dus was Jonathan Rea, samen met Leon Haslam en Toprak Razgatlioglu winnaar van de 8 Uren van Suzuka. Jonathan Rea zou niet door regen – en dus een eigen fout onderuit gegaan zijn – maar door de olie van de SERT GSX-R1000R.

Daarover bleef de discussie gaan, want als Rea een fout gemaakt had en hij daardoor veroorzaker van de rode vlag was; hoe kon KRT dan winnen? Dat Yamaha meteen een tegenprotest lanceerde, wat even snel verworpen werd, wil zeggen dat Kawasaki Racing Team onweerlegbaar bewijs gehad heeft. Rea ging onderuit door het oliespoor. Punt uit.

Ondanks dat het halve Kawasaki Racing Team inmiddels al gedesillusioneerd naar het hotel vertrokken was, werd er toch verzocht een nieuwe podiumceremonie te organiseren; al was het maar voor de foto. Weer een foto; ditmaal zonder champagne voor het Yamaha-fabrieksteam.

Chaos en verwarring

Zo werd een chaotische 8 Uren van Suzuka tot lang nadat de acht uren verstreken waren, alleen nog maar verwarrender. Dat verantwoordelijkheid voor de chaos en verwarring volledig bij de raceorganisatie ligt, staat buiten kijf. Met een aantal prangende vragen tot besluit.

Waarom werd de rode vlag niet meteen gezwaaid toen Massons blok plofte? Nog voor Jonathan Rea goed en wel weer op zijn benen stond, was de hele baan geneutraliseerd. Toen kon het rood wel direct uitgehangen worden.

Waarom leek niemand te kunnen uitsluiten dat de inmiddels bij de Grand Prix en Superbikes bekende 5 minuten-regel niet bestaat in het EWC? Waarom kent de endurance-racerij die regel eigenlijk sowieso niet? Rijders die tijdens de race crashen mogen ook alleen verder als ze zelf de motor naar de pits rijden dan wel duwen.

Waarom ging de raceorganisatie over tot voorwaardelijk aanwijzen van een winnaar? Was afwachten niet altijd een beter besluit? Nu is er naast teleurstelling bij de winnaars, ook veel verwarring onder fans. Japanse raceliefhebbers zagen Yamaha winnen en zelfs het podium bestijgen. Eer ze thuis waren, was Kawasaki plots winnaar. Dat verdient een betalende bezoeker toch niet?

Al die vragen, maar of je je adem in moeten houden tot de antwoorden; doe maar niet. Als er één ding wel zeker is, is het dat de 2019 8 Uren van Suzuka er een was – en werd – om nooit te vergeten.

Voor de winnaars, voor de verliezers en voor de verliezende winnaars.

Foto’s: teams en FIM EWC

Nick Enghardt
Nick Enghardt
Nick Enghardt, geboren op 14 december 1989. Druktemaker, techniek-nerd, liefhebber van oude motoren en een eindeloze bron van nutteloze (motor)feitjes. Werkt haast net zo lief aan zijn motoren als hij erop rijdt. Behalve dat Nicks motoren niet zelden stuk voor stuk stilstaan. Gelukkig maar dat hij MotorNL-testredacteur is en er dus altijd wel een nieuwe motor te testen valt.

Stay tuned

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en mis nooit het laatste nieuws! Onze nieuwsbrief wordt iedere week op dinsdag (bij veel nieuws) en donderdag verstuurd.


Gerelateerde artikelen