vrijdag 29 maart 2024

Getest: Aprilia Shiver 900

Alleen al het contact aanzetten ademt leven in een prachtig TFT-scherm met opzwepende animaties van het Aprilia- en Shiver-logo. Eenmaal aan is de informatie duidelijk en niet te druk. Wisselen van kraakhelder en fel naar rustig voor de ogen als het donker wordt gaat feilloos. Starten gaat even zo moeiteloos, waarna dezelfde startknop gebruikt wordt om de rijmodi in te geven; onorthodox maar effectief. Wisselen van tractieregelingstand en door het menu scrollen gebeurt vanaf de linker stuurhelft, en al net zo gemakkelijk. 

De bak benadrukt met een ferme klak dat het tijd is om te gaan, waarna hij nog vaker van zich laat horen. Zo soepeltjes als het op elektronisch vlak verloopt, is het op mechanisch gebied aanpoten. De verzetswissels zijn immer trefzeker, maar gaan niet als een mes door boter. Hetzelfde geldt voor de gashendel, die relatief zwaar gaat, als of je met ietwat droge gaskabels op pad bent. Dat terwijl de Shiver 900 helemaal bij de tijd is met zijn ride-by-wire. Zijn ze bij Aprilia mooi de mensen voor die klagen over het gebrek aan weerstand van dergelijke gashendels. 

Gruwelijk soepel koppel
Over opendraaien gesproken, kun je moeilijk om het feit heen dat de Shiver lekker klinkt. Zo lomp als die demperbak oogt, zo verfijnd klinkt het. Lekker diep en met voldoende volume. Dat hij meer heeft dan enkel een zoetgevooisd keeltje, blijkt wel wanneer je de hydraulisch bediende koppelingshendel op laat komen; pit zat in deze negentig graden tweecilinder. Zeker in zijn eerste versnelling wordt het voorwiel licht, zoals het motor van dit type betaamt. In zijn wat lange twee heb je er minder last dan wel plezier van. Zonder meer is de Shiver 900 een stuurfiets, die zich kenmerkt in neutraal sturen. Echt licht sturen wordt het nooit, maar zwaar is het ook allerminst. Het wil de bocht om, maar jij moet hem leiden. Doe je dat, dan beloont ‘ie met een ferme doch gruwelijk soepele duw koppel vanaf de eerste gasopening. Het gas verder opendraaien en de toeren laten klimmen zijn de kers op de taart, want het blok trekt prachtig door, bijgestaan door de rauwe klanken van zijn Noalese zangstem. Houd je het gas constant, dan loop je wel op tegen een wat stotterende gasreactie. Niet heel ernstig, maar als je er op gaat letten wel wat vervelend. Maar je wilt helemaal niet met constant gas rondsukkelen; je wilt doorrijden! Doe dat, en er is niets aan de hand. 

Een extraatje
Leg de rempartij aan en zet je schrap, want de Aprilia-gemerkte remtangen doen hun werk prima. Gevoel is goed en de beet is ook prima, waarmee Aprilia bewijst dat een radiale rempomp echt geen must is voor een goede rempartij. Al komt die prima vertraging natuurlijk niet enkel door de remelementen goed uit de verf, want ook de vering is daar debet aan. De elementen van Kayaba aan de voorzijde en Sachs aan de achterzijde zijn prima in harmonie en filteren moeiteloos de oneffenheden uit het asfalt. Die veringsdelen zijn natuurlijk mede verantwoordelijk voor het fijn neutrale rijgedrag, tezamen met het gave stalen vakwerkframe met aluminium schetsplaat. Altijd een extraatje wanneer een goed werkend rijwielgedeelte er ook goed uitziet. 

Vreemd doch gaaf
Wanneer je dan wat meer kilometers onder de wielen door hebt laten gaan went de Shiver pas echt, en vraag je je des te meer af waarom Aprilia juist deze motor als Shiver – wat vrij vertaalt naar siddering – in de markt gezet heeft. Niets aan de Shiver laat je sidderen, al was het wellicht Aprilia’s doel om hem qua design wat angst in te laten boezemen, maar ook dat valt alleszins mee. Het is leuk, maar echt gigantisch indrukwekkend wordt het nooit, want wie die 900 ziet en bedenkt dat het Noalese merk ooit een tweecilinder-naked in de gelederen had die alom bekend stond als een brute hooliganmotor zal de Shiver al gauw tam vinden. Verwacht vooral geen Tuono. Een Suzuki SV650 is een betere vergelijking, maar dan wel eentje die net een fiks anabolenkuurtje achter de rug heeft; een prima vertrouwenwekkend rijwielgedeelte, maar dan met net dat beetje extra power om je toch het baasje te voelen. Het vreemde doch gave Italiaanse design zit bij de prijs inbegrepen.

Tekst: Nick Enghardt, foto’s: Jarno van Osch/Shot Up Productions

 

Redactie
Redactie
De redactie van Motor.nl bestaat uit alle redactieleden van MOTO73 en Promotor. Redacteuren Marien Cahuzak, Jan Kruithof, Maikel Sneek en diverse freelancers zijn dagelijks actief voor Motor.nl.

GEBRUIKERSSCORE

Ben jij eigenaar van dit type en jaartal motorfiets? Doe dan mee met de gebruikersscore. Vul onderstaande velden in zodat andere geïnteresseerden nog meer informatie hebben voor dat ze eventueel tot aankoop overgaan.

Deel jouw ervaring met dit model met andere motorrijders

Motorblok
Stuureigenschappen
Vering en Demping
Remmen
Comfort
Afwerking
Uitrusting
Verbruik
Prijs/Kwaliteit

Gebruikers die hun ervaring hebben gedeeld (0)

Er zijn nog geen ervaringen van eigenaren/gebruikers van deze motor.

Laatste Artikelen

Gerelateerde artikelen