De FXDR 114 is de tiende Harley-Davidson op basis van het Softail platform dat in 2018 geïntroduceerd is en de jongste in de lijn van maar liefst honderd nieuwe modellen die Milwaukee in 2027 op de weg wil hebben. De FXDR is een motor met spierballen, die ook in het krappe bochtenwerk zijn mannetje staat, Zo blijkt in het zonnige Griekenland.
Bart Verhoeven
Laat ik beginnen met de wetenschap dat ik met de volgende stelling heel wat verknochte Harley fans over me heen krijg: ‘ik vind die Harley-Davidson 2.0 modellijn persoonlijk wel wat’. Wat ik daarmee bedoel? Laten we even teruggaan naar vorig jaar.
Bekijk ook de testvideo van de Harley-Davidson FXDR 114 2019
In maart 2018 introduceerde Harley-Davidson in Europa de nieuwe Softail lijn. Die bestond natuurlijk al, maar alle gevoerde modellen werden compleet van de grond af opnieuw ontwikkeld met een stijver frame als basis. Wat de rijeigenschappen enorm moest verbeteren. Maar ook het design van sommige modellen werd flink aangepakt, met vooral de direct in het oog springende nieuwe Fat Bob. Je weet wel, die met die vierkante bouwlamp. Met andere woorden, een compleet radicale en nieuwe ontwerpvisie uit het potlood van de tekenaars uit Milwaukee. En meteen ook een verhit onderwerp van gesprek in gelederen van fanatieke aanhangers van het merk.
Maar ondanks wat gemopper hier en daar was er absoluut belangstelling voor deze ontwerp-richting die parallel loopt aan de traditionele modellijn. Veel motorrijders die tot nu toe nooit een Harley-Davidson zelfs maar in overweging hadden genomen, stonden ineens koffie te drinken in de lokale Amerikaanse koffiehoek. En daarmee bedoel ik niet Starbucks. En ook ik was gegrepen door het uitdagende nieuwe ontwerp en was direct fan van de Fat Bob. Je kunt dus wel raden hoe verheugd ik was met de uitnodiging voor de intro van het tweede 2.0 model uit de Softail lijn: de Harley-Davidson FXDR 114.
FXDR
De nieuwe Harley-Davidson FXDR 114 staat voor een hardcore en agressieve dragster stijl met een zeer hightech randje. Tenminste, dat schrijft het Amerikaanse merk in de eerste informatie die ik ontving over de nieuwe motor. Het is een power cruiser en lijkt op het eerste gezicht op een kruising tussen de eerder vernieuwde Harley-Davidson Breakout en een Ducati Diavel. David Latz, Lead Product Manager van Harley-Davidson weet me direct tot rijden te verleiden met zijn eerste uitspraken: ‘Dit is echt een beest om op te rijden. De FXDR 114 biedt je het veelzijdige Softail chassis met Milwaukee-Eight 114 vermogen, hoogwaardige voor- en achtervering en een heel scala aan nieuwe, gewicht besparende onderdelen en materialen. Dit is een power cruiser die uitmuntend rijdt en bijzonder handelbaar is.’ De foto’s en de technische details moesten de woorden onderstrepen, al vind ik dat specificaties niet leidend moeten zijn, want dan zou je denken dat deze motor heel goed is in het rechtuit rijden. En ik kan je vast verklappen, dat is ook zo, mar niet alleen.
Afwerking
De FXDR is met zijn lange, lage voorkomen en 240mm achterband ook een dragster om te zien. Wat dat nog verder benadrukt wordt door de iets vooruit geplaatste voorvork, mono-seat en zeer korte achterpartij.
Opvallend is de afwerking. Naar draden en stekkertjes moet je echt goed zoeken. Op het stuur is het daardoor opvallend rustig. De motor heeft clip-ons, iets dat je af-fabriek niet vaak ziet bij het Amerikaanse merk, maar die in dit geval het sportieve uiterlijk van deze krachtpatser wel af maken. Beide helften staan genoeg naar binnen gebogen waardoor het stuur ook goed in de hand ligt. Tussen de stuurhelften zit het instrumentenpaneel, mooi weggewerkt achter een klein bikini-topje. Het is een redelijk klein display, maar duidelijk afleesbaar zijn de standaard voorgeschotelde digitale snelheidsmeter en de versnellingsindicatie. Voor de rest zie je slechts twee remleidingen, alle overige draden zijn allemaal weggewerkt in de stuurhelften.
Mooi vind ik zelf ook de langgerekte tank, met een nogal opvallende vulopening. Een onderdeel dat bij Harley normaal gesproken zoveel mogelijk in de stroomlijn van de tank is weggewerkt, maar dat gelet op het sportieve karakter dit keer wel in het oog mag springen.
De FXDR 114 wordt standaard geleverd als mono-seater. Maar het is wel mogelijk iemand mee te nemen. In het bodywork zit aan de achterzijde een cover die je kunt vervangen door een optioneel deel met kussentje. Je hoeft achter slechts een paar duosteps te monteren en je hebt ruimte voor een duo. Ik raad je ht ombouwen naar duozit overigens niet aan, want na elk stoplicht kun je weer terug om je partner van de straat te rapen. 160 Nm koppel op een door de dragrace geïnspireerde motor… dat werkt niet, het staat een gezonde relatie in de weg.
Wel zijn er wat zaken die ik persoonlijk onmiddellijk aan zou passen. Als eerste natuurlijk de 2-in-1 uitlaat. Die is naar mijn mening niet lelijk, maar hij kan vooral veel beter klinken. Nu schiet er af en toe door je hoofd dat je ergens achter je een oude Kever hoort rijden. Dus direct een Screamin’ Eagle monteren. Dat zet geluidstechnisch de puntjes echt op de i. Daarnaast staat ook de kentekenplaathouder op de verwijderlijst. De achterkant is echt het mooiste deel van de FXDR en als de verplichte aflevering met deze kentekenplaathouder achter de rug is, wordt de Harley met een zijplaathouder nog veel indrukwekkender. Al moet ik wel even de ontwerpers complimenteren met de uitvoering van het spatbord. Het loopt zo mooi mee met de lijn van de band en is zo gitzwart uitgevoerd, dat je ‘m bijna over het hoofd zou zien.
Harley-Davidson heeft overigens goed zijn best gedaan doof op de juiste plaatsen gewicht te besparen. De wielen zijn zowel aan de voor- als achterkant van aluminium. Net als de achterbrug en het subframe, dat uit gelaste aluminium buizen is opgebouwd. Daarnaast zijn de spatborden en de staartsectie van een licht composiet materiaal gemaakt. Al met al levert dat totaal zo’n acht kilo gewichtsbesparing op ten opzichte van normale stalen onderdelen die op andere Softails zijn geschroefd. En dat lijkt misschien niet veel op een motor van 303 kilo rijklaar, maar veel van de besparingen zijn gerealiseerd in het onafgeveerde gewicht. Hierdoor wordt de wegligging aanzienlijk verbeterd en stuurt de FXDR meteen een stuk lichter.
Een overschot aan koppel
Een andere prachtontwikkeling van het afgelopen Harley-jaar was het 1.868cc tellende Milwaukee Eight 114 V-twin blok. Een ware krachtpatser die bij 3.500 tpm per minuut al dik 160Nm koppel levert. Naar mijn mening is dit het beste blok dat Harley in deze nieuwe Dragster Softail kon plaatsen. Deze wetenschap gecombineerd met het langgerekte uiterlijk dat eindigt bij die dikke 240mm achterband gaf me tijdens de persintroductie voortdurend het idee dat ik alleen maar zou meedoen aan sprintwedstrijdjes. Maar wat en foute vooringenomenheid. Over de hele dag verspreidt kreeg ik diverse soorten wegen onder de wielen. Van snelweg tot zeer korte bochtjes. En vooral in die laatste schuilde de verrassing.
De FXDR 114 mag dan in vergelijking met echt sportieve motorfietsen natuurlijke bochtenvreter zijn, maar er ver naast ziet. Ie ook niet. Voor Harley-Davidson begrippen zitten de steps aan de hoge kant en is de motor enorm makkelijk de bocht in te sturen. Zelfs snel opeenvolgende links-rechts combinaties neemt de FXDR met gemak, ook door de eerder genoemde aluminium wielen en het feit dat deze Harley standaard vrij hard is afgeveerd. Iets wat tijdens snel bochtenwerk heel leuk is, maar op de slechte wegen die we in Griekenland te verstouwen kregen, vroeg ik me regelmatig af of ik geen hardtail onder mijn gat had. Waar is de niergordel als je hem nodig hebt?
Ook is het af en toe oppassen als je in de bocht op oneffenheden stuit. De FXDR is door zijn 240mm achterband gevoelig voor langsstrepen en oneffenheden. Maar alles bij elkaar schonk de Harley me onder alle omstandigheden een hoop plezier. En om het jongetje in mezelf te plezieren, schakelde ik in de Griekse straten nog even flink terug om vervolgens het gas er weer vol op te gooien. Hoe lang kun je een ononderbroken rubberstreep eigenlijk trekken? Nou, best lang dus.
Comfort
Als je wilt klagen over het zitcomfort van deze Amerikaanse spierballenfiets heb je ‘m echt niet begrepen. Da’s compleet overbodig, want hoeveel motorrijders die deze motor kopen doen dat met lange toerritten en verre reizen in gedachten? Zelf mocht ik zo’n 250 kilometer met de FXDR sturen en echt: je komt er af met een houten kont gecombineerd met het gevoel dat je zo’n Playmobil poppetje bent. Die blijft ook met zijn armen en benen ook naar voren richten nadat je ‘m van de motor hebt gepeuterd. Het zitcomfort op deze Harley is als een potje poker spelen op een houten keukenstoel. Oncomfortabel na een paar uur, maar zo spannend dat je niet kunt stoppen. Voor je gevoel stemmen je armen en benen te ver naar voren en staat je bekken daardoor in een wat onaangename hoek op het zadel. Zeg mar dat je op je stuitje zit. En dat voel je na een dag sturen. Maar toch lach je bij afstappen wel een stuk harder dan dat plastic poppetje.
Wat vind Bart?
Harley-Davidson verrast vriend en vijand met de nieuwe FXDR 114. Het is een motor die opnieuw zowel positief als negatief over de tong zal gaan. Maar dat lok je uit met dit soort uitgesproken designwerk. Persoonlijk vind ik de Harley zeer geslaagd. Naar het krachtige, langgerekte uiterlijk met de 240mm achterband blijf je kijken en het krachtige blok en het toch wel verbluffende bochtenwerk veroorzaken voortdurend een lach op je gezicht. Elk stoplicht is het startsein van een sprintwedstrijd en elke genomen bocht wekt het verlangen naar de volgende. En laten dat nou juist de redenen zijn waarom je ooit op een motor bent terecht gekomen. Maar of dat genoeg is om er dik €29.000,- voor te betalen…
Specs
Blok Luchtgekoelde V-Twin
Cilinderinhoud 1868cc
Koppel 160 Nm @ 3500 tpm
Gewicht 303 Rijklaar
Tankinhoud 16,7 liter
Zithoogte 720mm
Prijs vanaf €29.000,-
Plussen
– Licht sturen
– Krachtig motorblok
– Hellingshoek
Minnen
– Zithouding
– Weinig geluid
