Test 2022 Royal Enfield Classic 350

Als berijder van veel verschillende soorten motoren heb je altijd een vooroordeel over hoe de volgende machine gaat rijden. Daar kun je niets aan veranderen. Het is er gewoon. Van de 2022 Royal Enfield Classic 350 dacht ik op voorhand dat die nogal saai zou zijn. Alweer een klassiek vormgegeven motorfiets, een wat karakterloze 350cc-ééncilinder met slechts 20 pk. Kortom: weinig spannend eigenlijk. Maar ik kon er niet verder naast zitten.

Om te beginnen kun je voor de Classic 350 kiezen uit maar liefst zeven verschillende kleurdesigns. Begin met een chromen of zwarte basis en combineer dat met een klassieke of eerder een moderne touch. Voor elk wat wils. Het eindresultaat is wel steeds een machine die er heel traditioneel uitziet. Alles is afgerond en ziet er lieflijk uit. Met die lange, brede spatborden, de typische spaakvelgen en uitlaat, om nog maar te zwijgen over de koplamp met zijn ‘petje’. Het is allemaal zo klassiek als mogelijk vormgegeven. Dus geen moderne caféracer waar er tientallen van bestaan, maar eerder een vooroorlogse styling.

Ga je de Classic 350 wat van dichterbij bekijken, dan valt op hoe mooi en stevig alles is afgewerkt. Er is nauwelijks gebruikgemaakt van slap plastic, maar wel van hard metaal. Geen richtingaanwijzers of nummerplaten die los zitten en geen plastic kappen die je een centimeter in kunt duwen. Nee, dit is een sterke jongen. Dat voel je ook aan het zadel, dat stevig gepolsterd is en erg uitnodigend. De zitpositie is heel aangenaam, met de rug mooi recht en knieën die een makkelijk haalbare hoek maken. Dat ziet er niet meteen dynamisch uit, maar comfortabel is het in ieder geval wel.

Thump sound

Het chassis en motorblok komen rechtstreeks van de vorig jaar voorgestelde Meteor 350, zonder verdere aanpassingen. In de nabije toekomst komen er nog twee modellen op dit platform, wist Royal Enfield ons te vertellen. Er is een totaal gebrek aan elektronica of rijhulpmiddelen, maar dat heb je ook allerminst nodig op de 20 pk sterke Classic. De ééncilinder moet een rijklaargewicht van 195 kg voortstuwen (+ rijder) en doet dat met verve. Verwacht geen sensationele trekkracht, maar wel een soepele, evenredige en vooral trillingvrije motorloop. Ook de samenwerking met de vijfversnellingsbak verloopt zacht en duidelijk. En over samenwerkingen gesproken: die met de uitlaat is nog beter. De Engelsen omschrijven het zo mooi als ‘thump sound’. Een zacht gepruttel en gekledder waar je het helemaal warm van krijgt. Geen agressief klinkende bassen of schelle zoefgeluiden, maar een aangename sound waar ook omstanders blij van worden. Want rijden we door een mooi dorpje in Les-Baux-de-Provence, dan lachen de Fransen ons vriendelijk toe. Kinderen zwaaien, vrienden draaien synchroon hun hoofd als we aan komen rijden. We worden graag gezien met de Classic 350.

Eerste test 2022 Kawasaki Z650RS

Rijplezier primeert

Die sympathie van omstaanders voor de Royal Enfield reflecteren we zelf ook voor de mechaniek van de Classic 350. Dat is een moeilijke zin om duidelijk te maken dat rustig rijden het best werkt op deze machine. Met 20 pk heb je niet veel kracht over, maar wel voldoende voor een lui tempo. Neem de natuur in je op, kijk al eens wat meer rond en geniet. De Classic vraagt niet om gepusht te worden, maar beweegt zich liever ontspannen voort. Als je dan toch een keer voor een slingerweg staat en je kunt jezelf niet bedwingen, dan stuurt de Classic neutraal en gewillig mee, af en toe een voetsteun schrapend over het asfalt. De remmen van ByBre (By Brembo) bijten voldoende hard op de enkele schijf voor- en achteraan. Je zult niet meteen met je gezicht op het stuur slaan, maar er ook geen ravijn mee induiken. Laat je helemaal het kind in je los, dan wring je het monocilindertje uit tot tegen de rode zone – die je auditief moet vinden omdat er geen toerenteller is – en je vind nog verrassend veel (sportief) rijplezier. Je zou het de Classic 350 niet geven, als je ‘m zo ziet staan. Toch weten ze bij Royal Enfield op de een of andere manier rijplezier, licht sportief of niet, belangrijk te maken. We merkten het eerder al bij andere machines, die ook dat typische Enfield-karakter hebben. Hoe ze het doen, is ons nog een raadsel, want de machines steken relatief simpel in elkaar en gebruiken geen hoogtechnologische materialen. Je hebt zelfs nog een stereovering achter. Toch weet ook de Classic 350 ons te bekoren. Is het de lange geschiedenis van het merk? De sympathieke styling? De simpliciteit van opstappen en wegwezen met een minimum aan pk’s? De aanvaardbare prijzen? Waarschijnlijk een combinatie van al die elementen. Maar dat het werkt, mag duidelijk zijn.

Té klassiek design?

Het enige echte punt van kritiek is of dit wel een machine is die naar de toekomst kijkt. Daar bedoelen we geen elektrische aandrijving mee of de klassieke styling, maar wel het koperspubliek. Dat wat oudere motorrijders hier helemaal gek van worden, begrijpen we volledig. Het design komt uit hun jeugdjaren en wekt alleen maar nostalgische gevoelens op. Maar zal de 2022 Royal Enfield Classic 350 ook jonge kopers weten trekken? Die gaan, als ze al in classis design geïnteresseerd zijn, wellicht toch eerder kiezen voor een caféracer, waaruit veel te kiezen valt op de motormarkt. De oerklassieke Classic 350 is dan misschien toch een brug te ver. In dat opzicht zijn we zeer benieuwd welke twee nieuwe modellen Royal Enfield ook op dit platform gaat toveren. Een oplossing voor het bovenstaande ‘probleem’ kan zich dan al heel snel aandienen. Aan de charme, kwaliteiten en rijeigenschappen zal het in ieder geval niet liggen.