Mijn absolute droommotor, een Triumph Rocket 3R, staat voor 19.350 euro te flonkeren in de showroom van Jos Engbers Motoren in Tubbergen. Waarom nou weer helemaal in Tubbergen?! Mijn huidige droommotor, een Kawasaki Z1000SX, stond in Raalte, óók zo’n takke-eind weg.
Waarom nou nooit eens gewoon bij mij in Amsterdam? Ik ben hier in 2003 naartoe verhuisd om in de navel van ons land te wonen. Iedereen zou voortaan naar míj komen, want ik, de voormalige puisterige puber met een afschuwelijk Meppels accent en door mijn moeder maximaal meisjesafstotend geknipt haar, had het geschopt tot Amsterdammer.
Nee dus. Met mijn bands is het hetzelfde. Je denkt: Amsterdam is ook het muzikale hart van Nederland. Maar nee, de bekende basgitarist Boudewijn Geels moet voor repetities van band 1 naar Haarlem, voor band 2 naar Almere en voor band 3 zelfs helemaal naar Alkmaar.
Nu zal de lezer denken: je bent toch wel bereid om voor een motor van 19.350 euro naar Twente te rijden? Tuurlijk ben ik dat. Ik zou mijn spaarvarken een héle harde klap moeten geven, maar ik wil deze brute powercruiser. Mits hij goed is. En dat wil ik graag vaststellen vóór ik naar Tubbergen reis.
Triumph-dealer Mike Bruurs in Noord-Scharwoude, die met me meedenkt, zag in de advertentie-info niks geks, maar de afgesleten stepjes zijn hem wél opgevallen. Niet alarmerend, wel intrigerend. Dus had hij gezegd: ‘Misschien is het wel een testfiets van Triumph geweest.’
Daar schrok ik van. Ik weet van motorjournalisten die testmotoren helemaal binnenstebuiten trekken alvorens ze er iets van vinden. Het is net als met huurauto’s en leasebakken: onder het mom van: ‘Ik hoef toch niet te betalen’ doen mensen rare dingen.
De laatste vier tekens van het framenummer kunnen volgens Bruurs meer helderheid bieden. Ruben Engbers, de zoon van baas Jos, doet er over de telefoon niet ingewikkeld over. ‘We hebben de Rocket gekocht in Zweden.’ Waarom helemaal in Zweden, wil ik weten. Ruben, laconiek: ‘Daar zijn ze te vinden.’ Dan geeft hij me het framenummer.
De ochtend erna kijkt Mike Bruurs in zijn computer. ‘Deze motor heeft in Zweden keurig zijn beurten gehad bij Görans Motorcenter in Karlstad.’
Karlstad? Snel even googelen of deze plaats bekendstaat om zijn gesjoemel met powercruisers met een belachelijke cilinderinhoud. De stad blijkt in het binnenland te liggen, aan een groot meer. Google Afbeeldingen biedt ultrabrave kiekjes van kalm water en Duits aandoende oudemensenbebouwing. Ik probeer me voor te stellen dat hier een gewetenloze opportunist rondloopt die zijn optisch gave maar inwendig volledig afgeragde Triumph aan een nietsvermoedende Twentse motorhandel verkoopt. Maar nee, ik zie het niet voor me.
Toch wonderlijk dat Mike Bruurs vanuit de kop van Noord-Holland de onderhoudsgeschiedenis kan zien. Ik ben onder de indruk van zoveel internationale samenwerking en efficiëntie. ‘Volgens jou kan ik dus gerust naar Tubbergen?’ Mike antwoordt: ‘Volgens mij kun jij gerust naar Tubbergen.’
Oké, maar eerst nog even keihard onderhandelen per telefoon. Ik krijg 5.000 euro terug voor mijn Kawasaki Z1000SX, en Ruben wil best zijtassen op de Raket zetten en daarbij zijn eigen inkoopmarge inleveren. Zo blijf ik 250 euro onder de 20.000 euro. Dat vind ik belangrijk, want dat zou ik dus nóóit doen: 20K betalen voor een verduiveld mooie, maar ook totaal belachelijke zuipfiets (2500 cc!) die ik absoluut niet nodig heb.
Dus maak ik me klaar om met mijn Kawa naar Tubbergen te rijden. Mijn middelbare schoolvriend S. gaat mee op zijn Rocket. Hij heeft al zo’n droombike. Het nieuwste type zelfs, een Rocket Storm.
Wat ik dan nog niet weet: in Tubbergen komen is makkelijk, maar hoe kom je er weer weg?!
Wordt vervolgd.
