Rondom de jonge Loire en de klovenrijke Allier nodigen lege landweggetjes je uit om te genieten van de bochten. ’s Avonds, tussen de kegels van uitgedoofde vulkanen, rijden we naar de oude stadsgangen van Le Puy-en-Velay voor een onvergetelijke Après-Moto.
Wat een geweldige start! Deze zaterdagavond heeft het ruimte-tijdcontinuüm het bijzonder goed met ons voor. De geluksbrenger is de dame aan de hotelreceptie, die ons de tip geeft voor Puy de Lumières, een spectaculaire lichtshow op enkele van de meest markante plekken in deze met een hemelse skyline gezegende stad met drie vulkaankegels. Merci beaucoup! Ook al wordt de nacht iets korter, we zwijmelen mee met de stroom mensen die door de oude straatjes naar de publieke vertoning bij de kathedraal Notre Dame de l’Annonciation trekt. Als zoiets al in de duistere middeleeuwen had bestaan, zouden zelfs de meest ongelovige zielen bekeerd zijn of angstig zijn weggevlucht voor wat zij als duivelswerk zouden beschouwen. Wanneer hoog bovenaan een brede trap de gevel van Onze Lieve Vrouw van de Verkondiging in steeds nieuwe, fantastische kleedjes verschijnt, terwijl andere motieven op de kerkmuren worden geprojecteerd, lijkt het wel of het door een goddelijke hand gestuurd wordt.
Toerisme Auvergne, Frankrijk: dansen op de vulkaan
Ingenieurskunst
Van het wonder van digitale lichtshows naar de ingenieurskunst uit het land van de rijzende zon: de dubbele koppeling van de Honda Africa Twin, oftewel DCT, maakt de linkerhand bijna werkloos. Of dat nu verlichting of ballast is, moet iedereen voor zichzelf beslissen, net zoals bij elke geloofsvraag. Dit systeem zal ons de komende dagen in ieder geval begeleiden rond Le Puy.
Onze eerste bestemming is Polignac. Daar gaat het niet om Yolande Martine Gabrielle de Polastron, de hertogin van Polignac, die als eerste zoekresultaat op internet verschijnt en kort na de Franse Revolutie overleed. Nee, we sturen naar Yolandes oude familiewoning, het op een basaltplateau gelegen dorpje Polignac met zijn imposante vesting. Van deze vesting staat alleen nog de toren overeind, met daaronder het hotel en het uitnodigende café ‘Les Terrasses de Polignac’. En wat staat er op de kilometerteller? Nog geen tien kilometer. On y va!
We rijden langs de hier nog lieflijk kleine Loire en nachtclub ‘Le Pacha Galaxy 43’, op de D103 die zich aan het riviertje vastklampt naar Château Lavoûte-Polignac, de geconsolideerde tweede woning van de adellijke familie. Het blijkt echter, net als het volgende Château, Château de la Rochelambert, niet van suboptimaal belang te zijn voor motorrijders die liever rijden tot de zon ondergaat. Dus: voeten op de grond, hand aan het gas en kijken maar.
De D590 tussen Loudes en Langeac is perfect voor ons. Een 29 kilometer lange groene golf, oh là là! Alleen de dakpannen van de paar huizen, de klaprozen en de toppen van de begrenzingspaaltjes in de berm van de landelijke weg zijn rood. In Nederland moet je daar lang naar zoeken.
Het relaxte ‘Café de la Tour’ in Lavoûte-Chilhac is een prima plek om je cafeïne-niveau op te krikken. Het ligt strategisch tussen een kanoverhuurbedrijf en een middeleeuwse stenen boogbrug over de Allier. Vanaf het terras kun je bovendien in alle rust het zondagse leven aanschouwen, van een familiebijeenkomst tot een uitje van de lokale motorclub.
Het volgende groepje lokale motards ontmoeten we waarschijnlijk niet per toeval op de brug over de Allier in Vieille-Brioude, na weer 20 geweldige kilometers, deze met dank aan de kronkelige D585. Tja, vrije tijd is rijtijd, en in dat opzicht is Frankrijk meer gezegend met mooie weggetjes dan Nederland. Heel anders is het als je niet alleen voor de lol over de weg gaat. Op een brug over de N102 staan ze, de gele hesjes, de belichaming van de Franse protest- en stakingscultuur. Groet, toeter en weer verder. Op naar Auzon voor het Vespa-museum.
De privécollectie van de iconische scooters is, helaas, op zondagmiddag gesloten, maar ter troost blijven we kijken naar een elegante Lancia Fulvia Coupé, een juweel van een ontwerp uit de vroege jaren ’70. Voor wie meer van schilderachtige kunst houdt, is La Chaise-Dieu de juiste plek, na weer 40 schitterende, en je raadt het al, kronkelige kilometers, deze keer op de D5 en D588.
Zoals een heilige UFO, letterlijk uit de lucht gevallen, domineert de imposante abdijkerk zijn omgeving. Het meest prominente stuk is de ‘Dodendans’, een muurschildering waarop vertegenwoordigers van alle maatschappelijke lagen door de dood naar de dans worden geleid. Liberté, Égalité, Fraternité – Létalité, dodelijkheid. Voor wie daar bang voor is, kan misschien beter in restaurant ‘le p’tit creux’ dineren, tegenover de kerk. Wat we ons echter ontzeggen, want Le Puy trekt ons terug, op uiterst levendig roterende banden.
Om te knielen
We rijden via de D589 tot Saint-Privat-d’Allier, waar het echt gaat beginnen. ‘Route de la Bête’ – de route van Het Beest – staat op een bord en het is waarachtig om bij te knielen. Pelgrims op weg naar Santiago de Compostella wandelen omhoog naar Rochegude, naar de kapel Saint Jacques en een oude wachttoren, om te genieten van het panoramisch uitzicht op de kloven van de Allier. Wij ook, maar dan toch liever per mobiele uitkijkplatforms, die vanaf een nog hoger perspectief als twee kleurrijke stippen op de D301 naar het diep uitgesneden rivierdal slingeren. Tot de motoren naar beneden slingerend Prades bereiken. We koelen af aan de oever van de Allier, een populaire zwemplek, omringd door de basaltorgels van Prades, die als versteende orgelpijpen de lucht in rijzen.
Een Halleluja voor de volgende etappe, maar nu niet omhoog, slechts net boven de Allier. Terwijl peddelaars zich vermaken met flinke rotsen, een surfgolf en een sprankelende rivier, navigeren wij parallel daaraan tussen steile rotswanden en ruwe stenen muren op de zwoele D48 naar Langeac. En duiken diep in de wonderlijke wereld van, nee, niet Amélie, maar de Franse super-hyper-intermarchés. Ja, je mist ze al, de tankstations waar je bijna overal en zelfs in de diepste provincie zowel brandstof als snacks kunt krijgen. Maar je krijgt niet altijd wat je wilt. Dus geen eindeloze bochten door dunbevolkt land, maar op elke hoek volle schappen – en dus steek je even snel door eindeloos lange supermarktgangen voor een paar snelle hapjes. Maar als beloning staan er weer lekkernijen zoals de D590 naar Pinols en de D41 door het Forêt d’Auvers op je te wachten.
Niet zo gemakkelijk te verteren is het monument voor de gesneuvelde strijders van de Résistance op Mont Mouchet. Eindspurt terug naar Le Puy. Echt iets voor de routeknutselaar. De Michelin-wegenkaart is een schakelschema vol met groene, gele, witte en blauwe lijnen – de rode tellen voorlopig niet mee. Alles is verschrikkelijk met elkaar verknoopt. Maar dat is precies waar het om gaat: het vinden van de kronkeligste route. We kiezen de D589 over Saugues en Monistrol-d’Allier tot Saint-Privat-d’Allier, maken onderweg kennis met ‘La Bête van Gévaudan’, een grijnzende monumentale sculptuur, opgericht ter herinnering aan een roofdier dat aan het einde van de 18e eeuw zo’n 100 mensen uit de omgeving heeft verscheurd.
We buigen af naar de knusse D40 naar Alleyras, begroeten daar de een of andere ‘dorpsbewoner’, liefdevol van lompen gemaakte, levensechte figuren. En swingen op de D33 door een fijn web van weilanden naar Cayres, waar twee prachtig uitspringende kerktorens voor ‘opschudding’ zorgen. De laatste kilometers rijden we toch nog ‘op rood’, over de N88 naar Le Puy. Excuus, het kon niet anders.
Vulkanische bergketens
Langzaam zijn we gewend aan de DCT van de Africa Twin. In plaats van te schakelen, draaien we alleen we de richting om. En daarmee ook het landschap. Na de hoogvlaktes en kloven van de Allier in het westen van Le Puy, rijden we nu grofweg richting het oosten. Naar de vulkanische bergketens, gevormd door de ochtendzon naar veelbelovende ‘molshopen’. Voor Chadron eerst een korte liaison van D27 en Loire, die dicht bij elkaar door de vegetatie schommelen. Dan een déjà-vu: is dat niet de hoed van Bob Marley, het groen-geel-rode ringding, dat in Goudet de kerktoren beschermt tegen Petrus’ grillen? Nee, we hebben niet geblowd. Wel kunnen we onder een linde op het kerkplein een dutje doen, zonder meteen als zwervers weggejaagd te worden.
En dromen in het plus beau Arlempdes, een dorpsschoonheid met bijna twaalf dozijn inwoners, van een roltrap. Steil gaat het, beter: zou het gaan, omhoog naar een rotsachtig plateau met de resten van het eerste kasteel aan de Loire, die 30 kilometer verderop ontspringt. Fenomenaal moet het uitzicht daarboven zijn – vanuit vogelperspectief. Maar een paar krukasomwentelingen verder, bij de zwemplek naast de D54 richting Vielprat, is het dat ook. Het kratermeer Lac d’Issarlès, een turkooisblauw juweeltje ‘in de bergen van de Ardeche’, met een zandstrand, camping, gastronomische infrastructuur en zelfs een traiteur-slagerij. Echt een blijvertje.
Toertocht Cevennen, Frankrijk: ruw en authentiek
Ook een evergreen, tussen Le Béage en Les Estables, rond de ‘molshopen’ Mont Gerbier-de-Jonc en Mont Mézenc, met elkaar verknoopte wegen, waarop wij de pogo dansen, wakker geschud door een heleboel groen. Oh, hoe mooi is dat? In cijfers: 122, 631, 36, 378, 237, 215, 278, 410, 262 – zet voor elk een D, ook voor een blijvende glimlach.
Voor nachtelijke dromen gaan we nog een keer de oude stad van Le Puy in, in de Bermuda-driehoek tussen Place Cadelade, Place des Tables en Place du Plot. Vooral voor het triumviraat van de Madonna van Notre Dame de France, de kerk Saint-Michel en de kathedraal Notre Dame de l’Annonciation, die boven op de uitgedoofde vulkaanschachten troont. En zo zijn we weer terug bij het begin van dit artikel, wat ook tegelijkertijd het einde is.
Reisinformatie
Helemaal in het uiterste zuidoosten van de Auvergne, aan de bovenloop van de Loire en gekenmerkt door de kloven van de Allier en de toppen van uitgedoofde vulkanen, fascineert een ‘lavastroom’ van kronkelige motorwegen.
Heenreis
Van bijvoorbeeld de Erasmusbrug in Rotterdam is het via Brussel, Reims, Lyon en Saint-Étienne ongeveer 1.000 kilometer tot de toppen van de voormalige vulkanen in Le Puy-en-Velay.
Overnachten
In Le Puy-en-Velay zijn er drie Ibis-hotels, allemaal centraal gelegen en met parkeermogelijkheden of een ondergrondse garage, maar met verschillende standaarden en prijsniveaus, van budget tot Centre en Style, www.ibis.fr; in Polignac onder de ruïne van het kasteel het charmante La Gourmantine, www.gourmantine.fr; in La Chaise-Dieu vis-à-vis de abdij de Hôtel Restaurant Le Lion d’Or, hotel-leliondor43.jimdofree.com; in Arlempdes, een van de mooiste dorpen van Frankrijk, het Hôtel du Manoir, www.le-manoir-arlempdes.com; aan het zwemmeer Lac d’Issarlès het Logis Hôtel le Panoramic, www.lepanoramicissarles.com; in Le Béage, dichtbij Mont Gerbier-de-Jonc, het familiaire Hotel Restaurant Beauséjour en Ardèche, www.maisonvernet.com.
Download de route toertocht Le Puy-en-Velay / Haute-Loire, Frankrijk
Tekst en foto’s: Klaus H. Daams
