Collin Veijer liet op de Red Bull Ring zien waarom meerdere Moto2-teams vorig jaar stonden te springen om zijn handtekening. De 20-jarige coureur kende een ijzersterk weekend, dat hij afsloot met een achtste plaats op slechts twee seconden van de laatste podiumpositie. Zonta van den Goorbergh kende een moeizaam weekend, terwijl Diogo Moreira een overtuigende Grand Prix-zege behaalde.
Collin Veijer kon volledig hersteld van zijn blessure beginnen aan de tweede seizoenshelft. De Staphorster oogde vanaf het eerste moment scherp op de Red Bull Ring. In de training op vrijdag was hij minder dan een halve seconde langzamer dan de snelste coureur Manuel Gonzalez. Toch leverde dat op een enkele duizendste na nét geen rechtstreekse plaatsing voor Q2 op. Via Q1 lukte het alsnog. Veijer wist zich knap als negende te kwalificeren voor de race – zijn beste startplek in zijn Moto2-carrière tot nu toe. Het is niet verrassend dat dit juist in Oostenrijk gebeurde, want twee jaar geleden behaalde de Nederlander op de Red Bull Ring een verrassende poleposition in zijn eerste Moto3-seizoen. In de eerste seizoenshelft liet Veijer zien dat hij over een sterk tempo beschikte in het laatste deel van de race. Zijn verbeterpunt lag in de openingsronden. Ook deze keer verloor hij in de sprint naar de eerste bocht enkele posities. In de eerste sectoren vonden er meerdere incidenten plaats voor zijn neus, waar de Red Bull KTM Ajo-coureur van kon profiteren en weer op de negende plaats terechtkwam.
Zicht op podiumplaats
Even later schoof de Nederlander op naar de achtste positie doordat kampioenschapsleider Gonzalez met een kapotte radiator was uitgevallen. Aanvankelijk moest Veijer de top-zeven iets laten gaan, maar zijn tempo was zo hoog dat hij kampioenskandidaten Aron Canet en Barry Baltus achter zich wist te houden. Veijer bleef een hoog tempo rijden, waardoor hij langzaamaan naar de strijd om de vijfde plaats toereed. Met nog vijf ronden te gaan, was er zelfs uitzicht op de laatste podiumplaats. Celestino Vietti viel terug naar de tweede groep vanwege een long lap penalty, terwijl David Alonso vanuit de kopgroep crashte. De strijd om de overwinning ging tussen Diogo Moreira en Daniel Holgado, die net als Veijer bezig is aan zijn debuutjaar in de Moto2. Moreira was in de slotfase het sterkst en toonde daarmee waarom MotoGP-teams veel interesse in hem hebben. Door de nulscore van Gonzalez en de tiende plaats van Canet leefden ook Moreira’s titelaspiraties weer op. Holgado werd knap tweede. Daarachter werd Veijer in de slotfase nog gepasseerd door Baltus, maar hij wist op iets meer dan twee seconden van de derde plaats – behaald door Vietti – een uitstekende achtste positie te scoren. Zo’n topresultaat na zo’n sterke race was precies wat Veijer nodig had. Een veelbelovend begin van de tweede seizoenshelft voor de Nederlander. Kort na de race sprak MOTO73 met Veijer: ‘Het was een superrace en eigenlijk een heel goed weekend. Als negende gekwalificeerd en als achtste gefinisht — dat is gewoon goed.’ Wat is de volgende stap? ‘Vanaf ronde zes was ons tempo gelijk aan dat van de koplopers, maar dat duurt eigenlijk nog te lang. Ik moet in de eerste ronden nog agressiever zijn, om de verse band beter te benutten.’
Moeizaam weekend voor Van den Goorbergh
Voor Zonta van den Goorbergh werd het een teleurstellende Grand Prix. De RW-Idrofoglia Racing GP-coureur stond tijdens de trainingen telkens buiten de top twintig. In de kwalificatie kende hij een kleine opleving. Van den Goorbergh leek zich te gaan plaatsen voor Q2, totdat hij door zijn landgenoot Veijer naar de vijfde plaats werd verwezen. Daardoor ging de 19-jarige coureur niet door naar Q2 en moest hij als negentiende starten. Na een halve ronde lag Van den Goorbergh op de zeventiende plaats, maar hij kon deze positie niet vasthouden. De Brabander zakte terug en kreeg later ook nog een long lap penalty wegens het herhaaldelijk overschrijden van de track limits. Van den Goorbergh finishte op een halve minuut van de winnaar als eenentwintigste. Na afloop bleek dat de techniek mede had bijgedragen aan het teleurstellende optreden. ‘Het leek erop dat de snelheid in het blok niet aanwezig was zoals dat wel had moeten zijn,’ verklaarde RW-Idrofoglia Racing GP teammanager Jarno Janssen.
Uitslagen en tussenstand
23 ronden = 73,420 km
1. Diogo Moreira (BR), Kalex, 36.05,205; 2. Daniel Holgado (E), Kalex, +2,375; 3. Celestino Vietti (I), Boscoscuro, +5,351; 4. Albert Arenas (E), Kalex, +5,817; 5. Tony Arbolino (I), Boscoscuro, +6,448; 6. Ivan Ortolá (E), Boscoscuro, +7,449; 7. Barry Baltus (BE), Kalex, +7,625; 8. Collin Veijer (NL), Kalex, +7,729; 9. Izan Guevara (E), Boscoscuro, +8,056; 10. Aron Canet (E), Kalex, +11,813; 11. Filip Salac (CZ), Boscoscuro, +13,463; 12. Marcos Ramirez (E), Kalex, +13,669; 13. Ayumu Sasaki (JP), Kalex, +15,987; 14. Daniel Muñoz (E), Kalex, +19,661; 15. Darryn Binder (ZAF), Kalex, +20,513; 21. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex, +31,080.
Racegemiddelde winnaar: 166,2 km/h
Snelste ronde (7e): David Alonso (CO), Kalex, 1.33,549 = 167,3 km/u (record)
WK-stand (na 13 van 22 races)
1. Manuel Gonzalez (E), Kalex, 188 punten; 2. Canet, 169; 3. Moreira, 153; 4. Baltus, 143; 5. Jake Dixon (GB), Boscoscuro, 119; 6. Vietti, 106; 7. Deniz Öncü (TR), Kalex, 100; 8. Arenas, 94; 9. Senna Agius (AU), Kalex, 93; 10. Ramirez, 84; 19. Veijer, 21; 20. Van den Goorbergh, 14.
