Team NL was zeer succesvol bij de Zijspan- en Quadcross of Nations in Heerde. Zowel bij de quads als de zijspannen is Nederland wereldkampioen geworden. In het door het publiek oranje gekleurde Heerde waren de zijspannen van Team Nederland vooraf de grote favoriet. Hermans/Van den Bogaart, Wijers/Van Hal en Leferink/Vincent maakten deze rol meer dan waar. Alle drie de heats werden gewonnen door een Nederlands team en geen van de drie zijspannen finishte ooit buiten de top drie. Zo wist Nederland dominant de wereldtitel te prolongeren voor Engeland en Frankrijk.
Bij de quads had Team Nederland op de zanderige grond nu dé kans om het normaal dominante Team USA te verslaan. Uiteindelijk klaarden Veldman, Van Grinsven en Verboven de klus en wisten met een miniem verschil Nederland de tweede wereldtitel van de dag te bezorgen. De laatste heat was hierin doorslaggevend. Van Grinsven reed naar de winst in een groep van vier quads die aan de leiding lagen. Daarachter was een belangrijk gevecht om plek zes. Op die plek reed de Amerikaan Wienen, maar Veldman reed hem op de hielen in het midden van de race. Veldman werd luid aangemoedigd door het thuispubliek, maar leek net niet bij machte om de Amerikaan in te kunnen halen. Met nog twee ronden te gaan sprong Veldman in een alles-of-niets poging de Amerikaan spectaculair voorbij. Hiermee pakte Nederland net een beter resultaat dan Team USA. Dat bleek uiteindelijk doorslaggevend te zijn en met een minimaal verschil van twee punten pakte quadteam Nederland een historische wereldtitel voor de USA op twee en Estland op drie.
WK Langbaan Roden: Meijerink schittert in Roden
Het WK Langbaan beleefde een dramatische ontknoping op het Speed Centre in Roden. De Brit Zach Wajknecht liet zich voor het eerst tot wereldkampioen kronen, maar Dave Meijerink zorgde voor Nederlands succes. Hij won de slotrace en hield zo de prestigieuze Gouden Helm in eigen land.
WK Zijspancross Finale Rudersberg: De Kroonprins is eindelijk Koning!
De 25-jarige Meijerink toonde al in de series zijn klasse en plaatste zich met de meeste punten voor de finale. Vanaf de tweede startplek nam hij direct de leiding. ‘In de series waren mijn starts goed, maar niet perfect. In de finale was hij wél perfect. Daarna moest ik zorgen dat ik meteen wegkwam bij de rest, en dat lukte,’ aldus een dolblije Meijerink. Voor de start van het seizoen was zijn doel om podium te rijden tijdens een GP. In die opzet slaagde hij dus. De winst in Roden leverde hem ook een vierde plaats in het eindklassement op. Dat betekent dat Meijerink ook in 2026 zeker is van een start in de GP-serie.
De drie overgebleven titelfavorieten – de Duitser Lukas Fienhage, Wajknecht en zijn landgenoot Chris Harris – kregen in Roden allemaal hun portie tegenslag te verwerken. Daardoor bleef tot de allerlaatste race onduidelijk wie het goud zou grijpen. Fienhage haalde na tweemaal pech de finale niet. In de finale leek Harris even aan het langste eind te trekken tot Wajknecht hem in de tweede bocht buitenom verraste en de tweede plaats greep. Voldoende voor de titel. Harris eindigde in Roden als derde.
Int. Speedway Veenoord: Gouden Helm in Deense handen
De 19-jarige Deen Nicolai Heiselberg won de speedwayklassieker in het Drentse Veenoord. In de finale klopte Heiselberg zijn landgenoot Kevin Juhl Pedersen en de Pool Mateusz Bartkowiak. Het leverde Heiselberg de Gouden Kenny Helm op.
De organisatie had dit jaar een kwalitatief sterker deelnemersveld weten samen te stellen, en dat betaalde zich uit op de baan. Waar in Veenoord traditioneel lastig ingehaald kan worden, kreeg het publiek dit keer spannende races en fraaie inhaalmanoeuvres voorgeschoteld. Voor de Nederlanders viel er evenwel geen eer te behalen. Henry van der Steen is nog altijd niet fit genoeg en Mika Meijer, eerder winnaar van een zilveren en bronzen helm, moest in zijn eerste heat al met pech naar de kant. In het sterke deelnemersveld kon hij dat niet meer goedmaken. Meijer eindigde als beste Nederlander op de elfde plaats.
Molenaar NSF100 Cup Assen: Van der Zwart pakt Molenaar NSF Cup-titel
Het beloofde vooraf al een spannende ontknoping te worden in de Molenaar NSF100 Cup. Voorafgaand aan de laatste twee races op de TT Junior Track in Assen bedroeg het verschil tussen Mick Koomen en Sep van der Zwart slechts twaalf punten. De 12-jarige Van der Zwart toonde zich een koele kikker, ondanks dat hij dit jaar nieuwkomer is in deze talentencompetitie. In de eerste race greep hij de winst, terwijl Koomen niet verder kwam dan een vierde plaats. Zo begonnen ze met een gelijk aantal punten aan de allesbeslissende laatste race van het seizoen — spannender kon bijna niet! Al kort na de start van de tweede race wist Van der Zwart samen met Jesse Koelewijn een gat te slaan. Koomen reed in een groep die streed om de derde plek, maar kon het leidende tweetal niet meer bijhalen. Koelewijn won de race, maar de tweede plaats van Van der Zwart was genoeg om Molenaar NSF100 Cup-kampioen te worden. Een indrukwekkende prestatie in zijn eerste seizoen, waarmee hij zich schaart in een rijtje met voormalige kampioenen als Scott Deroue, Livio Loi, Bo Bendsneyder, Victor Steeman, Loris Veneman en vele andere motorsporttalenten.
WMX Darwin: Lotte van Drunen weer wereldkampioen
Vanaf de eerste GP in het Sardijnse Riola Sardo tot aan de laatste GP in het Australische Darwin voerde Lotte van Drunen het klassement aan en dat betekent dat ze haar wereldtitel WMX heeft geprolongeerd. Nog geen twee maanden achttien en nu al twee keer wereldkampioen! Een geweldige prestatie. Lotte kwam naar Australië met een geruststellende voorsprong op Kiara Fontanesi en Daniela Guillén. Ze mocht in beide manches achter de Italiaanse en de Spaanse eindigen. En zo geschiedde. Fontanesi won de eerste manche met Guillén als tweede, in de tweede manche waren de rollen omgedraaid. Met haar klasseringen als derde en vierde hield Lotte een voordelige marge van zeven punten op Fontanesi, die na de zes GP’s één punt meer had dan Guillén.
In de eerste manche leidde Fontanesi van start tot finish. Guillén kwam na een paar ronden op de tweede plaats terecht. Van Drunen was vijfde bij de eerste doorkomst, in de vierde ronde lag ze al op de derde plaats. Met een voorsprong van elf punten op Fontanesi begon Van Drunen aan de laatste manche van het jaar. In het begin van de race ging ze twee ronden aan de leiding, maar bood geen weerstand toen Guillén haar passeerde. Ook Fontanesi kwam een paar ronden later voorbij de Nederlandse, die met nog enkele ronden te gaan naar de vierde plaats werd verwezen door de Australische Charli Cannon. Geen enkel risico nemend reed Lotte van Drunen de race uit.
Van Drunen: ‘Er waren mensen die dachten dat ik geen kans zou maken na mijn blessure van afgelopen winter, maar ik heb het wel gedaan! Mijn tweede wereldtitel. Ongelofelijk. Dank aan iedereen van het team. Speciale dank aan mijn vader en mijn trainer, die er helaas niet bij kon zijn.’
Van de vaste deelneemsters aan dit kampioenschap waren slechts zeven naar Australië afgereisd. Alle anderen, onder wie Shana van der Vlist en Danee Gelissen, lieten de dure trip aan zich voorbijgaan. In de WK-eindstand staat Van der Vlist op de zesde plaats, Gelissen is achtste geworden. De door een in Arnhem opgelopen beenbreuk afwezige Lynn Valk bezet de negende plaats.
Kort door de bocht
Goed nieuws uit Lelystad: daar hebben enkele enthousiastelingen de handen ineen geslagen om de speedwaysport terug te brengen op Dirttrack Lelystad. Op zondag 19 oktober vindt er na lange tijd weer een wedstrijd plaats, waarbij een selectie van Nederlandse coureurs het opneemt tegen een afvaardiging van de Middlesbrough Tigers.
Owen van Trigt eindigde tweemaal als tweeëntwintigste in de JuniorGP-races op het Misano World Circuit Marco Simoncelli in Italië. De Nederlandse coureurs in de European Talent Cup kwamen niet aan de start: Kiyano Veijer kampte met fysieke klachten en Jurrien van Crugten besloot, na herhaaldelijke technische problemen, te stoppen bij het Spaanse MRE Talent Team.
Tijdens de seizoensfinale van het IDM eindigde Twan Smits als tiende en zesde in de Superbike-klasse. Daarmee sloot hij zijn debuutseizoen in de topklasse van het IDM af op een knappe achtste plaats. Rick Kooistra stelde de derde plek veilig in het IDM Sportbike-kampioenschap. Ricardo Brink was al eerder gekroond tot kampioen in de Pro Superstock 1000, maar schreef ook de laatste twee races in Hockenheim op zijn naam. Daarmee won hij alle tien races van het seizoen 2025.
Ilja Caljouw werd vierde en vijfde tijdens de slotronde van het International Road Racing Championship (IRRC) in het Duitse Frohburg. Daarmee sloot hij het seizoen af als vijfde in de eindstand van de IRRC Supersport. In de Superbike-klasse was Virgil-Amber Bloemhard de beste Nederlander, met een zesde en negende plaats. De titels gingen naar de Ier Darryl Tweed (Superbike) en de Tsjech Marek Cerveny (Supersport).
Tijdens een spannende ontknoping van het NK Junior Moto Racing op de TT Junior Track in Assen is Mika Tiemens gekroond tot kampioen in de Yamaha R125 Cup. In de Nederlandse FIM MiniGP ging de titel in de 190cc naar Douwe Douma, terwijl Milan Hunneman kampioen werd in de 160cc.
Tijdens de Northern Sidecar Cup op het Engelse Brands Hatch is Hilbert Talens, samen met zijn Duitse bakkenist Felix Pinkert, als eerste en tweede geëindigd in de 1000cc-klasse. In de overall uitslag van de races – inclusief de 600cc- en F2-spannen – behaalden zij respectievelijk de vierde en zevende plaats. Dankzij deze prestaties zijn Talens en Pinkert voortijdig kampioen geworden in de 1000cc van de Northern Talent Cup.
De Nederlanders hadden weinig geluk tijdens de Bol d’Or, de laatste ronde van het WK Endurance 2025 op Paul Ricard in Frankrijk. Twan Smits was met MotoBox Kremer op weg naar een top-vijfklassering, maar viel uit met een technisch probleem. Milan Merckelbagh en JMA Action Racing Bike kenden een ongelukkige 24-uursrace met meerdere valpartijen en eindigden als eenendertigste. Het BMW Motorrad World Endurance Team van Werner Daemen leek op weg naar hun eerste wereldtitel, tot ook zij een half uur voor het einde uitvielen met een technisch mankement. YART Yamaha profiteerde en werd wereldkampioen, terwijl Yoshimura SERT Motul (Suzuki) de Bol d’Or op zijn naam schreef.
De 15e editie van de strandcross van Zoutelande is gewonnen door Michel Hoenson, die de gehele Superfinale op kop reed. Damian Wedage werd tweede, Jordan Lee van Maaren derde.
De Dutch MX Season-finale op 12 oktober in Valkenswaard kent een sterke bezetting met o.a. Jeffrey Herlings, Glenn Coldenhoff en Kay de Wolf aan de start.
Door winst in de Rally Raid Portugal heeft KTM-rijder Daniel Sanders zich verzekerd van de wereldtitel Rally Raid. Met nog de Rally du Maroc te gaan kan hij niet meer worden achterhaald.
De Duitse combinatie van Markus Venus en Markus Eibl prolongeerde in Haunstetten de Europese titel op de grasbaan. In eigen land klopten zij in de finale de Britten Godden/Smith en de Franse broers Comblon. Voor Nederland bleef het bij een elfde plek voor Klaas Kregel en Patrick Kramer. De Nederlandse topcombinatie Wilfred Detz en Bridget Portijk koos ervoor dit EK over te slaan.
Sportkalender
| Datum | Evenement |
|---|---|
| 4 oktober | IDC Assen |
| 4 oktober | ONK enduro Hellendoorn |
| 4/5 oktober | MotoGP Mandalika (INA) |
| 4/5 oktober | MXoN Crawfordsville (USA) |
| 4/5 oktober | WK zijspan, NSC, ONK wegrace Oschersleben (D) |
| 5 oktober | BSB Oulton Park (GB) |
| 5 oktober | ONK zijspancross Holten |
| 11 oktober | ONK zijspancross Valkenswaard |
| 11 oktober | ONK enduro Harfsen |
| 11 oktober | ONK trial Zelhem |
| 11/12 oktober | WSBK, SSP300 Estoril (P) |
| 12 oktober | WK SuperMoto Mettet (B) |
| 12 oktober | MXoEN Castelnau de Lévis (F) |
| 12 oktober | Int. strandcross Vlissingen |
| 12 oktober | Dutch MX Season finale Valkenswaard |
| 12/18 oktober | WK Rally du Maroc (MAR) |
| 17/19 oktober | WK enduro Zschopau (D) |
| 18 oktober | Strandcross Lemmer |
| 18 oktober | ONK enduro Tubbergen |
| 18/19 oktober | MotoGP Phillip Island (AUS) |
| 18/19 oktober | WSBK, SSP300, WCR Jerez (E) |
| 19 oktober | BSB Brands Hatch (GB) |
Tekst: Jan Boer, Gert Bos, Asse Klein, Emil Bilars
Foto’s: Mariska Grob, Emil Bilars, Gert Bos
