Eerste test QJMotor SRV 600 V: intrigerende mix

Als je zowel fan bent van powercruisers als van een V4-configuratie, dan vond je tot voor kort enkel heil in de meest duivelse der catalogi uit Borgo Panigale. Maar vanuit het oosten kwam recent een tweede inzending aanwaaien – zonder een overdaad aan pk’s en newtonmeters, maar met een bescheiden prijskaartje. Maak kennis met de QJMotor SRV 600 V!

Eerlijk is eerlijk: wij hadden al een eerdere date met de SRV 600 V, toen hij iets meer dan een jaar geleden voor ’t eerst uit het krat kwam piepen bij de importeur. Die eerste kennismaking was wat ons betreft een voltreffer – maar helaas veel te kortstondig om er een voldragen test uit te peuren. Een goede eerste beurt maken is één ding, bevestigen is (vaak) een heel ander verhaal – dus gingen wij met plezier en met het nodige voorbehoud een tweede keer (en iets langer) op de koffie voor deze bijzondere V4 cruiser!

Test 2026 Kawasaki Z1100 SE: fikse uppercut

Appetijtelijk geheel

Qua looks heeft QJMotor het op z’n cruisertje – zoals bij nagenoeg elke telg uit z’n gamma – netjes voor elkaar. De SRV 600 V oogt als een volwassen, goed doordachte machine, die prima is afgewerkt. De glanzend zwartgelakte tank, de strakke bilpartij en de opvallende, horizontale ledstrook als koplamp vormen samen een uiterst appetijtelijk geheel, en de messingkleurige accenten op het blok maken het plaatje af. Dat QJ heel goed over de schutting heeft geloerd bij niet nader genoemde Amerikaanse merken mag duidelijk wezen: van de rem- en koppelingshendels, over de knoppenwinkel, tot de koplamp, ballonbanden en richtingaanwijzers toe… Die lijken wel ontwikkeld in Milwaukee. Maar het werkt wel. Beter goed afgekeken dan zelf slecht gemaakt, toch? Oké, het stickertje ‘4 pistons’ op de flanken is zowel overbodig als komisch – alsof iemand ’m zou verdenken van een ontbrekende zuiger – en de plastic afdekplaten over het stalen frame (om het op alu te doen lijken) hebben vooral het effect van een carbonmotiefje op plastic. Maar echt verkeerd is het allemaal niet.

Euro5+

Je kent het gevoel wel. Je gaat op tweede date, en iets springt meteen in het oog: heeft ze iets met d’r haar gedaan? Zat dat moedervlekje de eerste keer ook al op haar bovenlip? Een neuscorrectie, of nieuwe oorbellen misschien? Exact dat gevoel besluipt ons tijdens het obligate rondje vooraf. Tot het kwartje valt: de vier shotgun-uitlaatdempers – twee aan elke kant – zijn anno 2025 vervangen door een enkele, zwartgekleurde demper per zijde. Een tikkeltje jammer, dit. Al laat de importeur weten dat er geen andere keus was dan de uitlaatlijn te herzien, teneinde aan Euro5+ te voldoen. Aan prestaties wordt evenwel niet getornd, belooft de man ons op z’n communiezieltje.

1 van 12

Pareltje

En daar zijn we maar wat blij om. Want de V4 in het vooronder is (nog steeds) een pareltje van een blok. Een 561 cc V4 met een cilinderhoek van 90 graden, goed voor 68 pk bij 10.500 tpm en 54 Nm bij 8.000 tpm. Gretig, toerenhongerig en vooral veel speelser dan je welke andere cruiser ook zou willen. Onderin valt niet al te veel op te rapen – zeker niet wat koppelwaarden betreft – maar draai je het gashendel een tikkeltje verder open, dan kan het plezier beginnen. Van om en bij de 3.500 tot voorbij de 10.000 (!) omwentelingen sleurt het krachthonk door dat het een lieve lust is, en ook qua soundtrack zal je het zelden beter treffen in dit segment. Verwacht geen krachtpatser waar je elke verkeerslichtenspurt mee wint – daarvoor is ’ie onderin net iets te zachtaardig – maar eenmaal aan de kook zet je menig uitdager ongetwijfeld een flinke hak. Het blok reageert boterzacht op het kabelbediende gas en vertaalt elke impuls, met dank aan de riemaandrijving, heel soepel richting achterwiel. De koppeling bedien je makkelijk met twee vingers en schakelen gaat vlot – al is het niet altijd even duidelijk wanneer je geschakeld hebt. Een tikkeltje meer feedback uit de bak was wenselijk geweest.

Onderweg

De zitpositie is precies wat je van een cruiser verwacht: lekker ontspannen en mooi rechtop. Het brede stuur valt goed in de hand, het zadel is best dik gepolsterd en de voetsteunen staan op de juiste plek – geen spat te hoog of te laag. De vering wordt geleverd door Marzocchi – zowel voor- als achteraan – en is niet instelbaar. En hoewel die ophanging aanvankelijk nogal stijf aanvoelt, is het comfort een stuk beter dan je zou denken, en filtert ze de meeste oneffenheden uit het wegdek. De ballonbanden zelf vangen ook een deel van de klappen op, waardoor zowel trage ommetjes als het snellere pookwerk in alle comfort verlopen. Dat de SRV 600 V met z’n 219 rijklaarkilo’s geen vedergewicht is, merk je vooral als je iets snellere bochten aansnijdt. De combinatie van de lange wielbasis (1.580 mm) en de dikke CST-banden is even wennen. De grip is evenwel prima, zowel op droog als nat wegdek, en de remmen laten zich met veel gevoel bedienen. Het ABS komt niet te snel tussenbeide, het aangrijppunt is helder en doseren is kinderspel. Prima punten, hier!

Niet onbeslagen

Op een motor zonder ride-by-wire of IMU hadden we geen overdaad aan elektronica verwacht, maar de SRV 600 V komt toch niet onbeslagen op het ijs. Alles wat er wél op zit, doet z’n werk immers prima. Van het mooie, overzichtelijke TFT-dashboard (met o.a. versnellingsindicator én bandenspanningsmeters!) tot de perfect functionerende tractiecontrole, die op het bebladerde wegdek meermaals gepast tussenbeide komt. Voorts noteren we evenmin een exces aan knoppen: startknop/dodemansknop, tractiecontrole en bedieningsknoppen voor het dashboard rechts, en links alles wat met verlichting en claxon te maken heeft. Enig minpuntje: de schakelaar voor de richtingaanwijzers is niet de handigste in gebruik, waarbij een tweede por op de aangeduide richting nodig is om ’m te doven. Niks mis met een oersaai standaardsysteem, QJ.

Conclusie eerste test QJMotor SRV 600 V

Alles opgeteld is de QJMotor SRV 600 V een intrigerende mix van stijlen, en net daarom interessant voor zowel cruiseradepten als voor wie helemaal niks met die doorgaans logge, laagtoerige dingen heeft. Ik wik en weeg m’n woorden, maar de SRV 600 V is wat mij betreft een verademing in een steeds meer naar eenheidsworst geurend middensegment. Het V4-blok is technisch een stuk interessanter dan de zoveelste paralleltwin, klinkt indrukwekkend potent en is waanzinnig fijn om door de toeren te jagen. Daarenboven mag de SRV 600 V absoluut gezien worden, is hij degelijk afgewerkt én is hij goedkoper dan je in je stoutste dromen had vermoed. Voor 9.599 euro heb je een heuse V4 in je garage.

Foto’s: Pien Meppelink & Andrew Walkinshaw

Technische specificaties QJMotor SRV 600 V

Motor Specificaties

Prestaties

Elektronica

Rijwielgedeelte

Prijzen

Algemene Specificaties