Het duurde even tot BMW een motorfiets klaar had voor de nieuw geopende A2-markt in Europa. Maar sinds de introductie van de G310 R roadster begin dit jaar gaat het ineens snel; Aanschouw de G 310 GS, het geheel nieuwe instapmodel in de BMW GS-familie.
Het al eerder geroemde eencilinderblok moet zeker nog eens aangehaald worden. BMW creëerde meer ruimte in het frame door de in- en uitlaat om te keren. Hierdoor hoefde er aan de voorzijde geen ruimte gereserveerd te worden voor de uitlaatbocht en het spruitstuk en kon het blok dus verder naar voren worden geplaatst.
Potent
Door die verschuiving van het blok kan automatisch ook de swingarm en schokdemper dichterbij geplaatst worden waardoor de wielbasis korter wordt. Bijkomend voordeel van de positie van het motorblok is dat het zwaartepunt iets lager ligt. Eigenlijk zijn er dus alleen maar voordelen behaald. Zeker met het oog op het avontuurlijke randje dat een Duitse GS moet hebben. Natuurlijk is zo’n kleine motorfiets niet de meest voor de hand liggende keuze voor een offroad uitdaging. De baby GS is daar natuurlijk ook niet voor gemaakt. Licht offroad gebruik weet hij goed te verduren. Een zandpad hier of daar is dus zeker te doen. Verwacht echter niet teveel. Nee, zoals te verwachten voelt deze allroad zich juist een stuk meer thuis op het asfalt dan er naast. Daar hebben we ons dan ook maar het meest op gefocust.
De remmen zijn het enige punt waarop je de GS echt kan betrappen op zijn Indische roots. Die komen namelijk van Bybre, het Indische dochterbedrijf van Brembo. Scheelt iets in prijs maar de kwaliteit is natuurlijk redelijk vergelijkbaar.
Forens
De G 310 GS ontpopte zich als geliefde woon-werk fiets in de week dat we er gebruik van mochten maken. Relatief zuinig met een gemiddeld verbruik van 1:23,2 – en dat is inclusief de keren dat we hem tot de laatste druppel hebben uitgewrongen in 130 km/u zones. Het is flink aanpoten om het uiterste uit de eenpitter te trekken. Je moet hierbij zeker niet bang zijn om hem in zijn uiterste bereik te jagen. Hij kan het hebben, al voelt de versnellingsbak op bepaalde momenten misschien niet helemaal vloeiend. Al snel kom je er achter dat je het beter iets rustiger aan kan doen. Precies de valkuil waar ervaren motorrijders last van zullen hebben in het zadel van de GS. Je vergeet soms namelijk dat je slechts 34 pk tot je beschikking hebt. Een compliment, dat in mijn optiek met name te danken is aan de volwassen uitstraling van de 310GS. De zithouding bijvoorbeeld is ruim en op snelheid is er door het – toegeven; minuscule – ruitje is er zelfs wat windbescherming. Je hebt niet echt door dat je op zo’n klein beestje rijdt. Het dashboard is volledig en geeft een neutrale indruk; geen kekke kleurtjes of ander geneuzel om het plaatje ‘op te leuken’.
Schik
Maar ook naast het asfalt moet er toch wel wat te beleven zijn. Zoals al geschreven is hij niet de meest geschikte keuze voor offroad gebruik, maar een paar stukken door een weiland in mijn omgeving scheppen vertrouwen. Ik kan een grinnik niet onderdrukken als ik – met de ABS uitgeschakeld – wat meters door de klei ploeg. Hier kun je zeker weten schik mee hebben op wat bospaden of grindwegen. Dieper zand of blubber zou ik er niet mee ingaan. Daar is het vermogen te laag voor en het gewicht toch nog te hoog. De ietwat slappe vering voor en achter die vluchtheuvels te kakken zet, is in het veld niet bepaald een pré. De GS lijkt hierdoor wat te dansen maar door het lage gewicht komt hij er nog redelijk mee weg. Van licht offroad werk is hij dus zeker niet vies. Verwacht er echter niet al te veel van. Het beste voorbeeld hiervan is misschien nog wel de carterpanbescherming. Die lijkt gebouwd voor afstraffingen, maar is slechts van plastic. Dat zegt in principe al genoeg over zijn insteek. Allroad looks, on-road gebruik.
Tekst: Tom van Appeldoorn, foto’s: Jowin Boerboom
[justified_image_grid ids=26478,26479,26480,26481,26482,26483,26484,26485,26486,26487,26488,26489]
