Test 2025 Triumph Speed Triple 1200 RX: (R)X-factor

Amper enkele weken na onze date met de vernieuwde Speed Triple RS, verkasten we alweer richting Portimão. Dit keer geen openbare weg, geen mix van zon en regen, en zeker geen concessies: Triumph had het volledige circuit afgehuurd voor een handjevol journalisten. Eén dag lang mochten we in de weer met het nieuwste en scherpste mes uit Hinckley’s lade. Waar de RS nog een balans zoekt tussen sportiviteit en dagelijks gebruik, moet de Triumph Speed Triple RX van nature apexen aan gort kerven. De zitpositie is radicaler, de uitrusting exclusiever, en de oplage beperkt tot 1.200 stuks wereldwijd.

Terwijl de ondergaande zon een warme deken over de Algarve werpt, schuiven we aan voor een diner met enkele collega’s uit de internationale motorpers. In het midden van het restaurant schuilt een motor onder spandex. Geen podium, geen ellenlange PR-praatjes – enkel dat verleidelijke silhouet en een batterij speculaties. ‘Een Daytona 1200?’, hoor ik een Britse concullega fluisteren. ‘Of nu al een topversie van de Speed Triple?’ Het is immers amper twee weken geleden dat we op exact hetzelfde asfalt de nieuwe RS mochten testen. Zou Triumph nu al nóg een Speed Triple loslaten? Het zal toch niet…?

1 van 8

Speed Triple 1200 RX

Op het moment dat het doek valt, trekt de hele zaal synchroon een grijns van oor tot oor. Want voor onze ogen blikkert de nagelnieuwe Speed Triple 1200 RX in het kaarslicht. De nieuwkomer is gelimiteerd op slechts 1.200 stuks wereldwijd, komt standaard uit het krat met clip-ons, een voorspatbord en trimlijsten in carbon, een dikke Akra en een zithouding die qua racewaardigheid enkel een volle kuip mist. O ja, en een kleurstelling die je onmogelijk negeert: de RX is gedoopt in een lik Triumph Performance Yellow, gecombineerd met grafietgrijze details en een opvallende gele bies op het achterwiel. Ook deze telg uit Hinckley is tot in de kleinste details afgewerkt: van de stickers onder een blanke laklaag, over de afwerkingsgraad van knoppen, tot de verstelbare hendels toe. Het nieuwe gripzadel met ingestanst RX-logo en de sublieme, gefreesde en genummerde kroonplaat maken het plaatje helemaal af. Pfieuw, wat een ding! Dat het woord ‘exclusief’ vervolgens tussen elke hap van onze maaltijd valt, is de marketingafdeling vergeven. Want veel is daar niet van gelogen.

De Akrapovič-uitlaat op de RX is – ondanks het identieke rapport – overigens niet enkel een esthetisch pronkstuk, met z’n titanium mantel, carbon eindkap en gelaserde logo. Hij draagt ook bij aan een optimale massacentralisatie en laat de triple net dat tikkeltje rauwer door z’n keelgat gorgelen. Het rijklaargewicht blijft ondanks de lichtere demper, de lithium-ion accu en de nieuwe wielen steken op 199 kilogram, wat opvallend genoeg identiek is aan de RS.

Voorwaarts

Daags nadien hebben we amper een been over de 830 mm hoge zit gezwaaid of we voelen al dat dit geen RS is. De clip-ons staan maar liefst 69 mm lager en 52 mm verder naar voren. In combinatie met voetsteunen die 14,5 mm hoger en 25,5 mm verder naar achteren gebout zijn, levert dat een superbikewaardige zitpositie op, waarbij de armen ook een stuk meer naar binnen staan dan op de brede hefboom van de RS. Als iets kleinere rijder vind ik ruimschoots plek om te bewegen in het zadel, al vermoed ik dat de komvorm van de zit z’n limieten heeft als je een meer – eh – Nederlands postuur hebt. Maar goed; we zijn amper de pitlane uitgerold als we de voordelen van die vooruit gekantelde setup aan den lijve ondervinden: meer gewicht op de voorzijde zorgt voor meer druk op het voorwiel, met als gevolg veel meer gevoel en een surplus aan vertrouwen bij het insturen op onze favoriete, voor één keer poerdroge, Portugese achtbaan. Gas erop!

Waanzin in maatpak

In het frame van de RX klopt exact hetzelfde hart als in de RS: Triumphs 1160cc-driecilinder, die ook in deze configuratie goed is voor 183 pk en 128 Nm. Die krijgt onder impuls van Euro5+ een opnieuw gebalanceerde krukas voor een nog verfijndere draaicultuur, en een volledig nieuwe uitlaatlijn – die een stuk vrijer ademt dan z’n voorganger. Op papier valt geen enkel verschil te noteren met z’n broer, wat op z’n minst opmerkelijk is voor een motor die zich als de overtreffende trap laat afroepen. Maar tegelijk ook een indicatie van hoe potent dat blok eigenlijk al was: meer had in zeker gekund, maar hóefde niet. De vermogensafgifte is ook op deze telg voorbeeldig: van de verfijnde gasrespons bij lage toeren, over de volle punch vanaf 3.000 tpm, tot de detonatie vanaf 8.000 tpm tot bij de begrenzer. Schakelen we van de aanvankelijke Sport-modus richting Track, dan komt de ware aard volledig bovendrijven: de triple spurt aan een rotvaart door de toeren, reageert vlijmscherp op het gas en stuurt – mede door de aangepaste zithouding – vlijmscherp in. Waanzin in maatpak.

Zeldzame combinatie

Op het rechte stuk van Portimão tikken we diep in z’n zes moeiteloos 270 km/u en meer aan, maar de grote marge ten opzichte van z’n concurrentie lijkt me in het bochtenwerk te liggen. Onder invloed van de zithouding, de subliem reagerende Öhlins Smart EC3 en nieuwe SD EC-stuurdemper mik je ‘m vol vertrouwen op hellingshoek, waarna het gashendel de power perfect gecontroleerd richting achterwiel seint. De elektronica laat lichte uitbraakjes toe, maar grijpt feilloos in waar nodig, de quickshifter veroorzaakt zelfs op hellingshoek amper onrust in het rijwielgedeelte, en om de RX bij te houden bij de exit, ben je maar beter goed wakker. Allemachtig. Het maakt de dikke Britse triple niet alleen razendsnel, maar ook verrassend controleerbaar – een zeldzame combinatie met deze bootlading pk’s aan boord.

Stoïcijns

Exponent van dat vertrouwen: op de RX wordt de Öhlins Smart EC3 semi-actieve vering aangevuld met een elektronisch gestuurde Öhlins SD EC Mechatronic-stuurdemper. Die is tot onze goedkeuring volledig geïntegreerd in de Objective Based Tuning (OBTi)-interface op het TFT-scherm, waardoor je tot in de details kan bijstellen hoe de voorzijde in real-time moet reageren op de rijomstandigheden. In de praktijk vertaalt dat zich in extra stabiliteit bij het accelereren op hellingshoek, lichter insturen en een stoïcijns acterende voorzijde bij het hard aanremmen richting bijvoorbeeld eerste bocht. Waardoor je de RX ronde na ronde perfect mikt waar je dat wilt – ook als je je remzone steeds dichter richting apex verlegt. Heerlijk.

2025 Triumph Speed Triple 1200 RS: GVR op steroïden

De elektronisch gestuurde ophanging monitort en managet niet alleen de in- en uitgaande demping bij elke rijomstandigheid, dankzij de OBTi kan je als rijder ook zelf met zeven parameters in de weer om de ophanging snel en compleet naar je hand en rijstijl te zetten. Stijfheid vooraan en achteraan, ondersteuning onder remdruk, acceleratie, initiële acceleratie, bij bochten en op kruissnelheid: je verschuift elke knop van neutrale stand richting – of + 5 en terug. Via het TFT-scherm kan je ook met in- en uitgaande demping in de weer (23 clicks) – en dat zowel voor- als achteraan.

Met de hoger geplaatste voetsteunen groeit daarenboven de grondspeling een stuk, wat je ertoe noopt om de erg dociele Speed Triple RX steeds verder op hellingshoek te duwen. De Öhlins Smart EC3-ophanging – die vooraf volledig op ons persoonlijke gewicht werd afgesteld – blijft te allen tijde onverstoorbaar, en daagt uit om je grenzen steevast een tikkeltje te verleggen. Bij die progressie hoort evenwel ook een steeds forser aanzwellende kopwind die ronde na ronde forser inbeukt op helm en nekspieren. ‘t Blijft een naked, natuurlijk, maar een halve of volle kuip had ‘m ook prima gestaan. Het optionele vliegenschermpje dat Triumph voor de gelegenheid had gemonteerd oogt knap, maar tilt enkel wat rijwind over het dashboard en vormt geen noemenswaardige bonus voor de rijder zelf.

Kinderspel

Geen verrassing achter de nacelle: net zoals op de RS kan de RX bogen op een knap TFT-scherm en bijbehorend pakket elektronische hulpmiddelen. Vijf rijmodi – Rain, Road, Sport, Track en een volledig instelbare Rider-modus, instelbare parameters als motorrem, tractiecontrole en ABS, elk met hellingshoekdetectie dankzij de zesassige IMU. De veelzijdigheid is indrukwekkend, maar het kroonjuweel is ook op deze telg de vernieuwde Front Wheel Lift Control. Die regelt niet alleen of het voorwiel van het tarmac loskomt, maar ook hoe hoog. Koppeling los, gas erop, en de RX tilt gecontroleerd het voorwiel op – in de door jou gekozen stand. Ondanks z’n neiging naar het circuit, krijgt ook deze telg standaard cruisecontrole aangemeten. Kwestie van de druk op de polsen op de weg tot een minimum te herleiden, gokken we.

Meer feedback

Ook op vlak van remmerij vertrouwt Triumph op de Brembo Stylema-klauwen van de RS, gecombineerd met een instelbare radiale MCS-rempomp. Die combinatie levert een kraakhelder aangrijppunt, een vlijmscherpe bite en optimale controle – ook na veelvuldig en hard remmen bij compleet onverantwoorde snelheden. Een waanzinnig pakket dat we eerder al bejubelden en dat door de aangepaste zithouding enkel nog meer uitblinkt qua feedback. Om de blits gespoten velgen liggen dit keer gelukkig geen regenbanden, wel de standaard Pirelli Diablo Supercorsa V3’s, die op de droge baan bliksemsnel opwarmen en de hele dag lang tonnen grip bieden.

Dat alles heeft uiteraard zijn prijs: €24.395. Een surplus van amper 1.700 euro dus ten opzichte van de Speed Triple RS. Wat gezien het carbon, de Akrapovič-uitlaat en de unieke stuurdemper een beetje als een koopje voelt – zeker als je weet dat de Akra los al 999 euro moet kosten… In z’n full-option raceplunje moet de 2025 Triumph Speed Triple RX de concurrentie aangaan met de naakte kleppers die net onder de 200 pk kamperen: denk aan de KTM 1390 Super Duke R EVO (27.910 euro) en Aprilia Tuono 1100 V4 Factory (23.249 euro). Waarbij de Britse inzending naar onze mening een geweldige indruk en dito kans maakt, én als absolute troef heeft dat hij in gelimiteerde oplage op de markt komt.

Conclusie test 2025 Triumph Speed Triple 1200 RX

Triumph drukt ons meermaals op het hart dat de RX geen uitdager is voor de RS, maar een aanvullend topmodel voor wie op zoek is naar de ultieme naked voor op circuit. Na een volledige dag op Portimão kunnen we dat enkel beamen: de RX komt zowat het dichtst bij een volbloed superbike wat Triumph als kan presenteren, zij het (helaas) zonder kuip. De RX voelt op elk vlak scherper en exclusiever dan de RS, maar behoudt tegelijk die typische Speed Triple-ziel: een brute krachtbron verpakt in een uiterst elegante jas, voor een minimale meerprijs. Onze enige bedenking: op de RS viel amper iets af te dingen op circuit, én de RS heeft het voordeel dat hij op de weg een stuk comfortabeler is. Rest je enkel even na te denken over je primaire gebruik van je Speed Triple.

Pluspunten 2025 Triumph Speed Triple 1200 RX

• Sportieve zithouding maakt een wereld van verschil
• Sublieme elektronische vering en stuurdemper
• Hoogstaand afgewerkt en exclusief design

Minpunten 2025 Triumph Speed Triple 1200 RX

• Enkel voor de snelle beslisser: slechts 1.200 exemplaren wereldwijd
• RS is comfortabeler op de weg

Foto’s: Triumph Motorcycles

Technische gegevens 2025 Triumph Speed Triple 1200 RX