Weet je het nog, de honderdjarige Captain Tom Moore die tijdens de Covid-crisis eigenhandig ruim 33 miljoen pond binnenhaalde? Het begon met het idee om voor zijn honderdste levensjaar duizend pond in te zamelen door honderd rondjes rond het huis en de tuin van zijn dochter te wandelen. Met rollator, want Tom was niet meer zo vief als ruim 75 jaar geleden toen hij in het Engelse leger zijn dienst draaide tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Zijn prestatie werd wereldwijd breed uitgemeten door de media. Voor ons is het vooral ook interessant omdat Tom ook een verleden heeft met motorfietsen. Op bovenstaande foto zien we hem bijvoorbeeld in actie op zijn trouwe Scott uit 1912 tijdens een regelmatigheidsrit in de Engelse Yorkshire Dales in 1955.
John Penton: de man die KTM vooruit stuwde
Tom zag het levenslicht in het pittoreske plaatsje Keighley in Yorkshire op 30 april 1920. In 1932 ontdekte Tom de motorfiets. Als 12-jarige ging hij voor het eerst naar terreinwedstrijden kijken in de Yorkshire Dales. Met name de acrobatiek van de trial sprak de jonge Tom erg aan, maar hij genoot ook van de snelle crossmotoren die korte metten maakten met het zware terrein. Hij was vastbesloten om later ook motor te gaan rijden. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak moest hij in dienst. Op dat moment volgde Tom een studie weg- en waterbouw die hij noodgedwongen moest onderbreken. Het leger was blij met de jonge Tom. Als een komeet maakte hij carrière, hij mocht de officiersopleiding volgen en schopte het al in 1941 tot kapitein. Met die rang stapte hij op een schip dat er ruim zes weken over deed om Bombay in India te bereiken. Daar aangekomen kreeg hij opdracht om een motorrijopleiding te organiseren voor zijn dienstonderdeel, het 8e bataljon van The Duke of Wellington’s Regiment (DWR). De leiding wilde dat iedere militair met een motorfiets om moest kunnen gaan. Toen hij zijn opdracht afgerond had, werd hij naar de stad Calcutta gestuurd. De afstand van ruim 1.900 kilometer werd door zijn regiment dankzij een heftig regenseizoen in drie weken afgelegd. Tom begeleidde het konvooi met een Matchless G3, een legerfiets die prima uit de voeten kon in zwaar en lastig terrein. In die drie weken deed hij een schat aan terreinervaring op, het was volop genieten voor hem. Tijdens deze trip nam hij zich voor om een klassieker te kopen als hij weer terug zou zijn in Engeland.
Regelmatigheidsritten
Kort na aankomst in Calcutta werd Tom naar Birma gestuurd, dat inmiddels binnengevallen was door Japan. Tom bleef tegen de Japanners vechten tot hun overgave, toen keerde hij weer terug naar Engeland. Tot de demobilisatie van het Engelse leger was Tom actief als instructeur bij de ‘Armoured Fighting Vehicle School’ in het stadje Bovington (Dorset), vandaag de dag is in dit stadje ook een indrukwekkend tankmuseum terug te vinden. Toen hij afzwaaide zou hij nog 64 jaar lang ieder jaar een DWR-regimentsreünie organiseren. Tom vond de tijd rijp om een motorfiets te kopen. Hij was een groot liefhebber van Scott, een motorfabrikant uit Shipley in het westen van Yorkshire. Scott stond bekend als bouwer van karakteristieke, watergekoelde tweetakt twins maar ook als fabrikant van industriële motorblokken. Scott was opgericht door Alfred Angas Scott in 1908 en zou uiteindelijk in de jaren ’70 ten onder gaan. Tom had veel affiniteit met zijn geboortegrond en uit een gevoel van traditie en historie -en niet te vergeten op aanraden van zijn oom, Scott-coureur Billy Moore- kocht hij van speedwaykampioen Oliver Langton een Scott twin uit 1912, nadat hij hem eerst had geleend voor een aantal regelmatigheidswedstrijden in het terrein. Deze motor is zichtbaar op de foto, opgepimpt met delen van een jaren ‘20 Scott.
Met deze machine zou Tom aan verschillende terreinwedstrijden in Yorkshire deelnemen. Meestal waren dit regelmatigheidsritten. Deelnemers kregen een routebeschrijving en een tijd waarin ze delen van die route af moesten leggen. De sterke, lichte en prima berijdbare Scott-tweetakt was een heel doordachte machinekeus voor dit soort ritten, maar gezien zijn leeftijd ook een opvallende. Tom had er behoorlijk veel succes mee en nam met deze machine ook veel plezier deel aan klassiekerritten.
Medio jaren ‘60 vond Tom de liefde en huwde in 1968 met Pamela, het stel zou twee dochters krijgen en bijna veertig jaar met elkaar getrouwd zijn. Gedurende de laatste twee jaar van haar leven heeft Tom zijn vrouw liefdevol verpleegd nadat ze ten prooi was gevallen aan dementie. Toen ze overleed in 2006 herkende ze hem al tijden niet meer. Twee jaar geleden kwam hij ongelukkig ten val en verbrijzelde zijn heup. Nadat hij later te kampen kreeg met huidkanker en opnieuw weer opgelapt werd, besloot hij na de uitbraak van corona iets terug te doen voor het Engelse gezondheidszorgsysteem, de NHS. Dat leidde tot een opbrengst van ruim 33 miljoen pond, een gigantisch bedrag. Dit was voldoende reden voor de toenmalige koningin Elizabeth om Tom tot ridder te slaan en te bevorderen tot kolonel. Hij overleed op 2 februari 2021 aan de gevolgen van Covid.
Zijn Scott is overigens te bewonderen in het schitterende Bradford Industrial Museum. Dit museum is gehuisvest in een oude textielfabriek waar in de Eerste Wereldoorlog op enorme schaal Engelse uniformen geproduceerd werden. Leuk feitje is dat deze textielfabriek in 1875 opgericht werd door John Moore, een voorvader van Tom.
Met dank aan: Hannah Ingram-Moore
Foto’s: Archives A. Herl
