Waarom ook niet: een opblaasbare ‘motorfiets’. Het klinkt te zot om het hoe dan ook in overweging te nemen, maar enkele studenten aan de Universiteit van Tokio hebben een proof of concept (POIMO genoemd) gebouwd. En De Ruimtevaart heeft interesse getoond. Nou, dan weet je het wel.
Het concept is uiterst fundamenteel. Het rijwielgedeelte, feitelijk het frame, zadel en wielen, is eigenlijk een opblaasbare zak. Als je die voldoende hard opblaast, wordt het vanzelf een heel stijf geheel. Aan het opblaasbare rijwielgedeelte is een elektrische aandrijflijn bevestigd. Dat is het enige solide onderdeel van het voertuig.
Het is denkbaar dat je een bescheiden tweewieler zou kunnen maken die groot genoeg is voor woon/werk-verkeer, maar klein genoeg is om in een zak te worden meegenomen. Dat is het geval met de vierwielige, met zeer smalle spoorbreedte, POIMO. Met name de elektrische aandrijflijn moet nog een beetje rijpen voordat dit echt een vorm van vervoer wordt, maar het concept zelf is behoorlijk bruikbaar.
De studenten achter het POIMO-concept hebben laten zien dat als je de vierwieler tot 0,7 bar opblaast, die het gewicht van een niet al te groot persoon kan dragen.
Dat het idee zou kunnen werken, heeft NASA al bewezen. Voor het International Space Station (ISS) maken ze gebruik van Bigelow Expandable Activity Module (BEAM). Dat is een modulair deel van het ISS dat na aflevering pas tot volle omvang komt.
BEAM wordt in opgevouwen vorm gelanceerd, waarna astronauten het in de ruimte opblazen tot ongeveer twee keer de grootte. BEAM is geen actief deel van het ISS, maar is meer een proeftuin waar ze experimenteren met opblaasbare habitats. Het werkt volgens hetzelfde principe als POIMO.
