De Noordkaap in Noorwegen is een legendarische bestemming voor motorrijders, al is het een eindje rijden. Gelukkig heeft Nederland ook een Noordkaap-route, waarbij je langs de Waddenzeekust verschillende kapen kunt verkennen. Zowel Anna Paulowna als Roodeschool hebben elk hun eigen officiële Noordkaap.
In Noorwegen noemen ze het Nordkapp; die naam houden we erin. Op het hoogste punt van het eiland Magerøya staat het iconische monument The Globe, waar je ongetwijfeld een foto met je motor wilt maken, nadat je een toegangskaartje voor dertig euro hebt gekocht. In Noorwegen is niets gratis, behalve de zon die ’s zomers niet meer ondergaat. Maar ook in het noordwesten van Nederland hebben we een herkenbaar icoon: de Lange Jaap, die bij Den Helder als een felrode vinger omhoogsteekt.
TankTasTocht #2 Zuid-Holland: uitwaaien op de Hoeksche Waard
Een stukje verderop vaart de veerboot naar Texel voorbij bij hotel Land’s End, en die nemen we ook! Tot 1999 was het Noorse eiland Magerøya met de Nordkapp alleen per veerboot bereikbaar, totdat de zeven kilometer lange tunnel werd geopend. Geen tunnel voor ons, maar een stoere veerboot brengt ons in twintig minuten naar Texel. Op het noordelijkste punt van het eiland staat vuurtoren Eierland. We sluiten ons bezoek aan Texel af met een koffiepauze bij strandpaviljoen Kaap Noord. Terug op het vasteland rijden we via de Noordkaapstraat in Anna Paulowna. Het puntje van Noord-Holland werd al op oude kaarten als Noordkop aangeduid. Toen was er meer water, en het eiland Wieringen kon alleen per boot worden bereikt, tot de Amsteldiepdijk in 1924 werd geopend. We rijden graag naar Noorwegen, maar de Noorse Noormannen kwamen ook naar Nederland, wat blijkt uit de Vikingenschatten van zilver die in de negende eeuw bij Westerklief zijn begraven.
Bij de haven van Den Oever biedt het Waddenbelevingspunt uitzicht op kleurrijke vissersboten en de markante witte sluizen van de Afsluitdijk. Terwijl de Noren een tunnel van bijna zeven kilometer boorden, beschikken wij over de 32 kilometer lange Afsluitdijk. Rijden over die door de wind geteisterde asfaltstrook is veel spannender dan door een tunnel.
Grauwe erwten uit Kollum
In Friesland rijden we onder de Waddendijk zo dicht mogelijk langs de kust en delen de smalle Sedyk met fietsers en schapen. Hemel en akkerland strekken zich uit tot de horizon. We passeren het Bildt, een gebied dat in de zestiende eeuw door Hollandse landwerkers aan Friesland werd toegevoegd. In 1506 werd de veertien kilometer lange Oude Bildtdijk aangelegd, gevolgd door de Nieuwe Bildtdijk in 1600, die deel uitmaakt van de langste straatweg van Nederland. Dit horen we van enkele Bilkers bij dijkcafé Oasthoek in Sint Jacobiparochie. Zo krijgen we in Nederland een gevoel van eindeloze afstanden, vergelijkbaar met de Noorse E69. De Nordkapp ligt 307 meter boven zeeniveau. Hoewel we dat in Noord-Nederland niet halen, kunnen we in Marrum tot 24 meter hoogte komen in de silo van het Lage Noorden, die is omgebouwd tot uitzichttoren. Deze voormalige boerderij is veranderd sinds Sandra Jansen en Stephan Valk uit Rotterdam hierheen kwamen om het Lage Noorden op te zetten, met kunst, ateliers, eetgelegenheden en gastenverblijven. We willen er graag een nacht verblijven om te genieten van de rust en ruimte.
Het einde, of beter gezegd het begin van de Nieuwe Biltdijkerweg, ligt bij De Zwarte Haan aan zee. Dit buurtschap heeft vanouds een herberg, en op oude landkaarten is te zien dat er vroeger een bootdienst naar Ameland was. In 2025 moeten we verderop zijn, terug over de Nieuwebildtdijk en door naar Holwerd. Daar steekt de pier voor de veerboot naar Ameland als een kaap in de zee, met prachtig uitzicht op de buitendijkse kwelders, waar kreekjes en modderplaten voortdurend van vorm veranderen. De Waddeneilanden zijn onze Lofoten, al is het motorrijden er minder spectaculair. Langs de weg kunnen we aardappelen en groenten kopen bij boeren die charmante stalletjes hebben gebouwd, waarvan eentje eruitziet als een rood Noors houten huisje. Deze gezonde producten worden voor redelijke prijzen verkocht, wat in Noorwegen heel anders is; daar worden doperwten als het ware per stuk verkocht, omdat gezonde voeding van ver moet komen. Friese grauwe erwten uit Kollum zijn veel vriendelijker geprijsd, en bij het Lage Noorden hebben we daarvan heerlijke hummus geproefd.
Mag de Nordkapp zich wel de noordelijkste punt van Noorwegen noemen? Het ligt immers op een eiland, Magerøya. Maar dat eiland is met het vasteland verbonden door die tunnel, dus dat telt. Op het Groningse Hoogeland rijden we naar de rand van de wereld, waar de wind toeneemt naarmate we dichterbij komen. Poort Kaap Noord staat op de dijk boven Roodeschool en dat tweeënhalve meter hoge monument wordt ook wel De Hemelpoort genoemd. We staan niet zomaar voor de poort naar de hemel; daarvoor moeten we van de motor af en te voet door een klaphek en een stukje over de dijk lopen.
Nordkapp of Kniskjelodden
‘Ik ben al drie keer op de Nordkapp geweest, maar dit is de eerste keer dat ik op het noordelijkste punt van het Nederlandse vasteland sta,’ zeg ik tegen Bernard. ‘Ha, ha, mispoes!’ antwoordt Bernard, die een Nordkapp-sticker op zijn motorkoffer heeft en Groningen goed kent. ‘De Noordkaap op Magerøya is niet het meest noordelijke punt van het Noorse vasteland; dat ligt op het nabijgelegen schiereiland Kniskjelodden. De rotspunt die wij de Noordkaap noemen, kreeg die naam in de zestiende eeuw van een Britse zeevaarder. En omdat die Noordkaap zich prima laat vermarkten, hebben de Noren het zo gelaten. En deze Noordkaap hier wordt ook onterecht als het meest noordelijke punt van het Nederlandse vasteland aangeduid.’ Dus sluiten we het klaphek weer, starten de motoren en rijden verder naar het oosten.
Hoe verder we komen, hoe leger het land wordt. Windturbines lijken de wolken in de lucht te willen vangen, en de terminals van Eemshaven komen langzaam dichterbij. Bij een bocht in de Borkumkade knippert Bernard met zijn grootlicht. We parkeren en lopen via een metalen brug over de dijk naar het uitkijkpunt Eemshaven. Het noordelijkste puntje van het Nederlandse vasteland is bereikt. Vanaf het uitzichtpunt kunnen we misschien in 2027 de ferry naar Arendal in Noorwegen zien voorbijvaren, tenminste als Njordic Ferry Lines groen licht krijgt. Na negen uur varen sta je dan op Noorse bodem, en dan is het nog zo’n 2.500 kilometer naar de Nordkapp op Magerøya. En dan moet je ook weer terug. Dat is absoluut een motorreis van formaat. Maar Bernard en ik willen voor het donker weer thuis zijn na onze rit langs de Noordkapen van Nederland.
Foto’s: Bernard Stikfort
Slaap anders |
Eten, slapen, onthaasten, sterren kijken en genieten bij het Lage Noorden: www.hetlagenoorden.nl |
Download de route Noordkaap van Nederland
