Broers die in de cross aan de top meedraaien zijn geen uitzondering. In het verleden hadden we de families Van Heugten, Karsmakers en Dirkx. Meer recent waren er de broers Bayle en momenteel Lucas en Sacha Coenen. Uniek is dat een zus en broer beiden tot de toppers behoren. Dat is het geval met Lynn en Cas Valk.
Terwijl veel leeftijdsgenoten vakantie vieren op een buitenlands strand (en boulevard), zijn Lynn (22) en Cas Valk (20) gewoon thuis in Nijverdal. Voor hen geen vakantie in de zomer, want bij hen draait alles om de cross. Lynn staat halverwege de competitie van de vrouwen op de derde plaats, MX2-debutant Cas staat al het hele seizoen in de top-tien. Beiden draaien al een tijd in de top van de cross mee. Lynn is vanaf 2018 achtereenvolgens elfde, zevende, vijfde, zevende, tweede en tweemaal vierde geworden in de WK-eindstand. Cas heeft al twee Europese titels behaald (EMX125 in 2022 en EMX2T in 2023) en werd tweemaal derde in het EMX250. Begin dit jaar werd hij ongeslagen 250cc-kampioen bij de Dutch Masters.
Meisjes crossen ook
En daarmee hebben beiden het aanzienlijk verder geschopt dan vader Gerrit Valk, die amateurcrosser was, maar na een ongeluk van de dokter te horen kreeg dat hij vanwege zijn rug maar beter kon gaan zwemmen. Lynn: ‘Toen hebben mijn ouders jetski’s gekocht en hebben daarmee aan races deelgenomen.’ De liefde voor de cross was er nog steeds. Lynn: ‘Toen mama zwanger was van mij kocht mijn vader een motortje. “En als het dan een meisje is?”, zei ze. “Meisjes kunnen ook crossen”, was het antwoord van mijn vader. Vanaf m’n derde, vierde zat ik op een quadje, daarna kwam er een motortje en sindsdien ben ik nooit meer gestopt. Er waren toen nog niet veel meisjes, dus reed ik altijd mee met de jongens. In het ONK 85cc heb ik wat punten behaald bij de jongens. Ik heb twee jaar gereden in de Europese Honda 150 Cup en werd in 2017 daarin vijfde. Andrea Adamo werd toen kampioen. En daarna wilde ik vanaf mijn vijftiende meedoen in het WK.’
Voor Cas lag het heel anders. ‘M’n ouders hebben me nooit gepusht. Ze zeiden dat ik moest doen wat ik leuk vond. Ik was denk ik zeven toen ik op een 50cc’er begon. Ik ben daarna snel naar een 65cc’er gegaan. Daar heb ik nooit belangrijke wedstrijden op gereden. Die ervaring miste ik toen ik 85cc ging rijden. Het echte competitieve begon met de 85cc. Op de 85cc met kleine wielen heb ik in 2017 mijn eerste Nederlandse titel gepakt.’
Met twee kinderen die beiden rijden, maar in verschillende competities, gebeurde het met enige regelmaat dat moeder Brenda met Lynn naar een wedstrijd ging en vader Gerrit met Cas onderweg was. Lynn: ‘We hebben samen een jaar EK bij de dames gedaan. Ik was toen rijder en monteur. Op dat moment was ik meer met mama onderweg dan met papa. Ik ben nu iets meer met m’n vriend onderweg. Die houdt gelukkig ook van de sport.’
Tweemaal rode plaat
Een overeenkomst tussen beiden is dat ze op jonge leeftijd voor een Italiaans team gingen rijden. Lynn kwam terecht bij JK Racing. Hoe kwam je als 15-jarige bij dat team? Lynn: ‘Volgens mij is dat via Erik Eggens gegaan, Erik werkte toen voor Yamaha. Ik had het geluk dat ze mij wilden opnemen voor de 125cc. Ze hadden me in de Honda 150 Cup wel zien rijden. Het beviel meteen goed. Het waren superleuke mensen in een goed team, ik heb het daar heel erg naar mijn zin gehad. Ik verbleef niet in Italië, ik was nog maar vijftien en was gewoon thuis. De ondersteuning kreeg ik tijdens de wedstrijden.’ Na een uitstapje naar het Nederlandse SKS Husqvarna in 2021 keerde Lynn in 2022 terug bij het Italiaanse team. Dat jaar behaalde ze haar beste resultaat tot nu toe bij de WMX met een zilveren medaille.
MXGP Finland, Tsjechië en België 2025: Coenen hijgt Febvre in de nek
Vanaf 2022 kwam Cas uit voor het Fantic Factory Team Maddii, geleid door de twee keer als tweede in het WK 125cc geëindigde Corrado Maddii en zijn zoon Marco. Cas: ‘Ik reed in 2021 een EMX125 in Mantova. Daar haalde ik het podium en daarna werd ik door het team gevraagd. Ik moest verhuizen naar Italië. Ik kon een stap maken in mijn carrière, want het team van Maddii heeft een goed aanzien. We zaten met een stel jongeren in een appartement, ik had het er erg naar mijn zin. Ik heb daar super veel geleerd, vooral in het eerste jaar. Ik werd meteen Europees kampioen 125cc. Het jaar erna naar de EMX250, waarin ik derde werd.’ Dat jaar deed Cas ook mee met het EK voor tweetakten, een kampioenschap dat in slechts één wedstrijd wordt beslist. In het Tsjechische Loket won hij beide manches met grote voorsprong en dat leverde hem zijn tweede Europese titel op. In dat tweede jaar reed Lynn ook voor het team van Maddii.
In 2022 deed zich een heel bijzonder feit voor: Lynn en Cas waren tegelijkertijd houder van de rode plaat, de plaat die de leider van een kampioenschap krijgt. Cas: ‘Dat was een bijzonder moment, ook voor de familie, voor onze ouders, die er toch altijd alles voor hebben gedaan.’ Cas behield de rode plaat tot het eind van het jaar, Lynn niet. Lynn: ‘Dat was het jaar dat Nancy van de Ven wereldkampioen werd.’
Zes wedstrijden
In een interview van een jaar of vijf geleden vertelde Lynn dat het haar doel was wereldkampioen te worden. Is die doelstelling er nog steeds en is het een reële doelstelling? Lynn: ‘Dat doel is er absoluut nog. Er is nu wel een sterke concurrentie, met een Lotte en een Daniela. Het niveau is wel de lucht ingegaan. Maar ik denk dat we dit jaar meer aan elkaar gewaagd zijn dan vorig jaar. Ik heb deze winter wel een stap gemaakt. Dus ik denk dat het zeker nog een reëel doel is.’
Halverwege de slechts zes wedstrijden tellende competitie steken vier dames ver boven de rest uit. Naast Lynn Valk, Lotte van Drunen en Daniela Guillen telt ook de zesvoudig wereldkampioen Kiara Fontanesi ook dit jaar weer volledig mee. Dat wordt dus met z’n vieren strijden om de drie WK-medailles. Zes wedstrijden is wel erg weinig? Lynn: ‘Dat is wel heel erg jammer. En dan ook nog helemaal naar Australië, dat is eigenlijk gewoon belachelijk.’ En met zo weinig wedstrijden is een keer uitvallen funest. Lynn: ‘Dat heb ik gehad in 2022. Toen heb ik één manche mijn motor kapot gehad en dan mis je veel punten en weg was meteen m’n rode plaat.’
In tegenstelling tot Lynn heeft Cas wel een goed gevulde wedstrijdkalender, want alleen aan GP’s heeft hij al twintig wedstrijden. Cas: ‘Als ik wil kan ik wel elk weekend een wedstrijd rijden. Ik bouw wel bewust rust in door een keer een weekend geen wedstrijd te rijden. Naast de GP’s heb ik de Dutch Masters gereden. Dat was wel mijn prioriteit, want als Nederlander wil je graag de wedstrijden in eigen land rijden. Ik heb wel enkele andere wedstrijden afgezegd. Een weekend rust is niet alleen rust voor het lichaam maar ook voor het hoofd. Even wat anders, in plaats van de cross. Ik vind fietsen heel leuk.’
Wat is ontspanning voor Lynn? ‘Ik ga naar vriendinnen, of ga met mijn vriend uit eten. Fietsen vind ik ook heel leuk. Recent waren Cas en ik twee weken in Italië en daar hebben we in de bergen op de fiets veel geklommen. Lekker met de familie thuis zijn is ook belangrijk voor mij.’
Sterke start
In voorgaande jaren startte Cas een enkele keer in een MX2-GP, in een weekend dat er geen wedstrijd was voor de EMX250. Vanaf dit jaar is hij vaste GP-rijder en komt uit voor het door Klaas Hattem geleide Van Venrooy KTM Racing, een team dat kan rekenen op steun van de Oostenrijkse fabriek. Hij kende een heel sterke start van zijn debuutseizoen. Cas: ‘Dat was echt super goed. De laatste wedstrijden zijn zeker niet volgens plan gegaan. Kort gezegd, het is niet goed. Ik kijk ernaar uit om in de laatste wedstrijden weer wat meer punten te scoren. Ik ga ervoor mijn plek in de top-tien vast te houden. Dat was ook mijn doelstelling vooraf. Ik wist zeker dat ik het kon. Dat heb ik aan het begin al bewezen. Als ik in de top-tien wil blijven, moet ik de laatste wedstrijden nog goed mijn best gaan doen.’ Om te beginnen in Arnhem? Cas: ‘Ik stel mezelf geen hoge verwachtingen voor Arnhem. Mijn grootste doel is om een goed weekend te rijden, een goede snelheid te laten zien en vooral goede starts, want dat is het halve werk. Ik wil me vooral focussen op de start en hopen dat die goed gaat. En dan zien we het wel. Ik heb niet per se een doelstelling, ik wil het beste uit mezelf halen en dan zien we wel waar we finishen. Ik wil op zondagavond tegen mezelf kunnen zeggen dat ik alles heb gegeven.’
Het snot voor de ogen worden gereden door crosstalent Kay de Wolf
Voor Lynn ligt het doel hoger: ‘De eerste plek is nog altijd mijn doelstelling. Ik sta nu derde, vijftien punten achter de eerste. Ik hoop nog wel te klimmen. We gaan zien wat het gaat brengen. Ik ben hard aan het trainen. Er is nog van alles mogelijk, ik kijk echt uit naar de volgende wedstrijden.’
De eerste stap om het gat met de koploper te verkleinen kun je in Arnhem zetten. Lynn: ‘Ik ben de laatste tijd vaker in Arnhem geweest, ook al omdat het voor ons dichtbij is. Het is een leuke baan. Rijden voor het thuispubliek, ik heb er zin in. Ik zie het niet als extra druk. Je zit in een weekend toch in je eigen bubbel, je houdt vast aan je eigen routine, zoals eten op vaste tijden, warming-up doen en je klaar maken voor de wedstrijd. Je moet je focussen op de wedstrijd. Er zullen wel mensen langskomen, maar die moeten begrijpen dat het onze job is waarvoor wij daar zijn. Na de wedstrijd zal ik altijd tijd vrijmaken voor iedereen.’
Twee keer 172
Bij Van Venrooy KTM Racing heeft Cas een bijzondere teamgenoot, namelijk zijn zus. Zij zou aanvankelijk rijden voor het Duitse Schmicker Racing KTM, dat geleid wordt door de Nederlander Jef Janssen. Hij heeft in januari een herseninfarct gehad en moest daarom afzien van het runnen van een team. Lynn: ‘Ik snap dat Jef zijn rust nodig heeft en dan wil je hem niet opzadelen met stress en veel werk. We hebben toen contact gezocht met het team van Cas. Zij waren eigenlijk direct wel positief en wilden mij wel helpen. Dus dat was supermooi.’
Lynn en Cas delen niet alleen het team, ze delen ook hun startnummer, want beiden rijden met nummer 172. Lynn: ‘Ik reed vroeger altijd met nummer 8, maar moest wisselen omdat iemand anders er mee reed. Wij zijn bevriend met Mikkel Haarup. Zijn vader heeft ooit als verrassing voor mij een setje stickers gemaakt met nummer 172 en dat nummer heb ik altijd gehouden.’ Dat Cas met 172 rijdt heeft volgens Lynn een heel eenvoudige reden: ‘Cas kreeg in het begin altijd mijn oude motoren en daar zat nummer 172 op. En dat is nu ons nummer.’
| MXGP Arnhem |
| De Nederlandse MXGP wordt net als de beide voorgaande jaren verreden op Motorsportpark Gelderland Midden, gelegen aan de A50 Arnhem-Apeldoorn. Er wordt gereden in het weekend van 23 en 24 augustus. Naast de beide vaste klassen MXGP en MX2 rijden in Arnhem de WMX en de EMX250. In elk van deze vier klassen zijn Nederlanders kandidaat voor een podiumplaats. In de MXGP geldt dat voor Glenn Coldenhoff en Jeffrey Herlings. Wereldkampioen Kay de Wolf gaat voor de winst in de MX2. De WMX zou met wereldkampioen Lotte van Drunen, Lynn Valk en Shana van der Vlist mogelijk een geheel Nederlands podium kunnen krijgen. In de EMX250 behoren Gyan Doensen en Ivano van Erp tot de kanshebbers op een podiumplaats. Op zaterdag 23 augustus wordt getraind en gekwalificeerd en wordt het programma afgesloten met de eerste manches van de EMX250 en de WMX. Zondag begint met de tweede manche van de EMX250, gevolgd door de tweede race van de dames, waarna ’s middags de MX2 en de MXGP hun beide manches verrijden. Voor verdere informatie en toegangskaarten in de voorverkoop, check mxgparnhem.nl. |
Foto’s: Infront Media, KTM, Jan Boer
