José Antonio Rueda kroonde zich overtuigend tot Moto3-wereldkampioen. Door een zware crash met Noah Dettwiler in Maleisië moest de Spanjaard de laatste races aan zich voorbij laten gaan. De laatste GP’s in Portimão en Valencia werden gewonnen door de indrukwekkende rookie Máximo Quiles en Adrián Fernández, die zijn eerste WK-overwinning boekte. MOTO73 analyseert het eerste Moto3-seizoen na het vertrek van Collin Veijer.
De afgelopen twee jaar zijn Nederlandse motorsportfans flink verwend door Collin Veijer. Hij groeide uit tot een absolute wereldtopper in het Moto3-wereldkampioenschap en trakteerde ons op indrukwekkende resultaten. In 2025 was het dan ook even wennen zonder Nederlandse inbreng in deze klasse. Voorafgaand aan het seizoen was er geen uitgesproken titelfavoriet. De top vier van 2024 – David Alonso, Daniel Holgado, Collin Veijer en Iván Ortolá – waren immers doorgestroomd naar de Moto2. Namen als José Antonio Rueda, Ángel Piqueras en David Muñoz werden genoemd als voornaamste kanshebbers.
Tien zeges voor Rueda
Al snel werd duidelijk dat er in 2025 één rijder met kop en schouders bovenuit stak: Rueda. De Red Bull KTM Ajo-coureur wist meerdere races op indrukwekkende wijze te winnen, door simpelweg bij de concurrentie weg te rijden – iets wat zelden voorkomt in de Moto3. Rueda schreef tien van de eerste negentien races op zijn naam en pakte daarnaast nog vier podiumplaatsen. Piqueras bleek zijn grootste concurrent. Hij won vier races, maar had meer moeite om zich in élke wedstrijd vooraan te melden en uit te blinken zoals zijn Spaanse landgenoot dat wél kon. Muñoz, de vervanger van Veijer bij het Duitse Liqui Moly Husqvarna Intact GP-team, vergooide zijn titelkansen al vroeg in het seizoen. De agressief rijdende Spanjaard maakte meerdere fouten: hij raakte collega-coureurs, kreeg daardoor diverse straffen en crashte zelf ook meerdere keren. Later in het seizoen kwam Muñoz alsnog op stoom met drie overwinningen en meerdere podiumplaatsen, maar dat was niet genoeg om Rueda nog écht te bedreigen. Zijn seizoen eindigde bovendien voortijdig na een valpartij in Indonesië, waar hij zijn dijbeen brak na een aanraking met Adrián Fernández.
Rueda kroonde zich tijdens de achttiende Grand Prix, eveneens in Indonesië, al tot wereldkampioen – met nog vier races te gaan. Als kersvers Moto3-wereldkampioen won hij ook nog op Phillip Island. Achteraf bleek het maar goed dat Rueda het kampioenschap al vroeg veiligstelde. Een week na de Grand Prix van Australië raakte hij namelijk tijdens de sighting lap in Maleisië betrokken bij een ernstig ongeluk met Noah Dettwiler. Rueda reed op volle snelheid achterop Dettwiler, die was stilgevallen vanwege een technisch probleem. De klap was enorm en het zag er aanvankelijk zeer ernstig uit voor beide coureurs. Dettwiler verkeerde zelfs enige tijd in levensgevaar. Rueda brak zijn hand en liep een zware hersenschudding op. Dettwiler moest meerdere operaties ondergaan. Gelukkig is de 20-jarige Zwitser inmiddels aan de beterende hand en terug in zijn thuisland, waar hij na een operatie aan een open beenbreuk verder werkt aan zijn herstel.
Moto2 Australië en Maleisië 2025: Jarno Janssen vertrekt na 13 jaar bij RW Racing GP
Indrukwekkende nieuwkomers
Het Moto3-seizoen was ook het jaar van veel sterke nieuwkomers. Álvaro Carpe (5x), Valentín Perrone (2x) en Guido Pini (1x) behaalden podiumplaatsen tijdens hun eerste seizoen in het Moto3-wereldkampioenschap. Carpe eindigde zelfs als vierde in het eindklassement. Maar de opvallendste rookie was zonder enige twijfel Máximo Quiles. De jonge Spanjaard moest de eerste twee races missen, omdat hij nog zeventien moest worden. Tijdens zijn eerste Grand Prix in Amerika reed hij meteen aan de leiding en werd hij vijfde. Daarna raakte Quiles geblesseerd, waardoor hij opnieuw twee races moest overslaan. In totaal reed de coureur van het CFMoto Valresa Aspar Team achttien GP’s in zijn debuutseizoen. Daarin wist hij drie races te winnen en negen keer op het podium te eindigen. Quiles won onder andere ook de voorlaatste race in Portimão, waardoor hij tijdens de laatste race in Valencia nog kans maakte op de tweede plaats in het eindklassement – ten koste van Piqueras. Dit lukte nét niet, mede omdat Piqueras als zesde eindigde in Valencia. Quiles moest tweede worden en ging als derde, kort achter de twee koplopers, de laatste bocht in. In plaats van Taiyo Furusato te passeren, werd hij echter nog ingehaald door Carpe en Guido Pini, waardoor Quiles vijfde werd en zijn indrukwekkende debuutseizoen als derde in het WK afsloot. De winst in de laatste race ging naar Adrián Fernández, die daarmee zijn eerste Grand Prix-zege behaalde.
Rueda en Piqueras maken de overstap naar de Moto2, net als Furusato en Luca Lunetta. Daardoor zal Quiles met stip genoemd worden als dé grote Moto3-titelfavoriet voor 2026. Op papier zijn de belangrijkste concurrenten Muñoz, Carpe, Perrone, Fernández en Pini, aangevuld met opnieuw sterke nieuwkomers zoals Brian Uriarte – de kersverse kampioen in zowel de JuniorGP als de Red Bull Rookies Cup. Maar ook van Marco Morelli (de nieuwe teamgenoot van Quiles), Hakim Danish, Jesús Ríos, Casey O’Gorman, Rico Salmela en Adrián Cruces zijn rookies die in 2026 absoluut in de gaten gehouden moeten worden.
Uitslagen Moto2 Portugal 2025
| Moto2 Portugal |
| 1. Maximo Quiles (E), KTM, 34.05,182; 2. Angel Piqueras (E), KTM, +1,663; 3. Taiyo Furusato (JP), Honda, +2,886; 4. Joel Esteban (E), KTM, +3,243; 5. Alvaro Carpe (E), KTM, +3,537; 6. Casey O’Gorman (IE), KTM, +4,123; 7. Joel Kelso (AU), KTM, +5,345; 8. Scott Ogden (GB), KTM, +5,390; 9. Adrian Fernandez (E), Honda, +5,483; 10. Luca Lunetta (I), Honda, +9,469; 11. Marco Morelli (AR), Honda, +9,556; 12. Hakim Danish (MY), KTM, +24,276; 13. Brian Uriarte (E), KTM, +24,315; 14. Dennis Foggia (I), KTM, +29,897; 15. Nicola Carraro (I), Honda, +29,972. |
- 19 ronden = 87,248 km
- Racegemiddelde winnaar: 153,5 km/u
- Snelste ronde (17e): Angel Piqueras (E), KTM, 1.46,881 = 154,6 km/u (record)
Uitslagen Moto2 Valencia 2025
| Moto2 Valencia |
| 1. Fernandez, 32.48,909; 2. Carpe, +0,286; 3. Furusato, +0,109; 4. Guido Pini (I), KTM, +0,397; 5. Quiles, +0,448; 6. Piqueras, +5,844; 7. Lunetta, +5,934; 8. David Almansa (E), Honda, +5,935; 9. Jesus Rios (E), Honda, +14,236; 10. Valentin Perrone (AR), KTM, +14,382; 11. Stefano Nepa (I), Honda, +14,507; 12. Morelli, +15,021; 13. O‘Gorman, +17,079; 14. Danish, +17,166; 15. Adrian Cruces (E), KTM, +17,173. |
- 20 ronden = 80,100 km
- Racegemiddelde winnaar: 146,4 km/u
- Snelste ronde (14e): Alvaro Carpe (E), KTM, 1.37,715 = 147,5 km/u (record)
WK-eindstand (na 22 van 22 races)
| Plaats | Coureur | Punten |
|---|---|---|
| 1 | José Antonio Rueda (E), KTM | 365 |
| 2 | Piqueras | 281 |
| 3 | Quiles | 274 |
| 4 | Carpe | 215 |
| 5 | David Muñoz (E), KTM | 197 |
| 6 | Kelso | 193 |
| 7 | Fernandez | 179 |
| 8 | Furusato | 172 |
| 9 | Ryusei Yamanaka (JP), KTM | 136 |
| 10 | Perrone, KTM | 134 |
