Elke maandag bespreekt Marien wat hem opviel in het afgelopen sportweekeinde. Verwacht geen raceverslagen, maar wel een andere kijk op de actualiteit.
‘Ut mot nie gekker worden.’ Hoewel ik als geboren Sliedrechter niet zoveel heb met carnaval, moest ik de afgelopen dagen wel vaak denken aan het thema van het carnaval in mijn woonplaats Zaltbommel. Allemaal dankzij onderstaande foto.
A picture that brings back a thousand awesome memories 🤝#ThisIsMotoGP pic.twitter.com/plgRLhOtsm
— MotoGP™🏁 (@MotoGP) February 8, 2020
Fantastisch hoe misschien wel de twee grootste ego’s uit de recente MotoGP-geschiedenis de kunst tot vergeten verheven tot… kunst. Al was het voor Rossi (en natuurlijk ook Lorenzo) wel even wennen: ‘Het lijkt er op dat je karakter een stuk beter wordt wanneer je stopt. Hopelijk geldt dat voor mij ook haha’, klonk het met veel humor na afloop van de vernieuwde kennismaking. ‘Nee, serieus. Het is waardevol om met Lorenzo te praten, want zijn commentaren zijn altijd interessant. Hij was op een gegeven moment zelfs een soort van coach voor mij.’
En dat op Sepang, waar de MotoGP ooit de aller donkerste dag meemaakte. Hoewel Lorenzo in die tragedie slechts een klein bijrolletje had, vergat Rossi het optreden van zijn Spaanse concurrent niet snel.
Maar nu, zo’n vier en half jaar later, werken ze samen alsof Lorenzo de nieuwe Uccio is. Sterker nog, het was Rossi die zelfs bij Yamaha er op aandrong om Lorenzo te polsen voor een rol als testrijder ‘omdat het in de MotoGP heel belangrijk is om een testrijder te hebben die dezelfde rondetijden als ons kan klokken’. Het vertrouwen in Lorenzo was zelfs zo sterk, dat Rossi er niet aan twijfelde dat Lorenzo meteen snel zou zijn. Ook niet na het drama op de Honda.
Om te winnen, moet je dus over het verleden heen kunnen stappen.
Een wijze les.
