Marathonmotor Honda CB500S: 214.000 kilometer en nog steeds fit

Hoeveel plezier kun je hebben met een simpele en relatief goedkope motor als de Honda CB500S? Heel veel volgens Gerry Spekkink-Beunk, die met zo’n alledaagse Honda zonder problemen verre reizen heeft gemaakt zonder dat de ‘brommer’ ook maar één klap verkeerd heeft gegeven. Liefst 214.000 km staat er inmiddels op de teller en het einde is nog lang niet in zicht. Wat mede komt door haar man Martie, die de motor niet onderhoudt maar ‘vertroetelt’.

De kans dat Gerry (72) iets met motoren zou krijgen, stond al vroeg in de sterren geschreven. ‘Ik ben opgegroeid in het motordorp Hengelo Gelderland, in de buurt van het Hengelose zand en het Varsselse racecircuit. Dat was in de tijd dat ‘vliegende tandarts’ Gerrit Wolsink een motorsporticoon was. Met ook nog een vijf jaar oudere broer als zijspanbakkenist was het niet vreemd dat ik na mijn autorijbewijs ook motorrijles ging nemen. Broer en ik deden op dezelfde dag examen. Ondanks (of juist vanwege) al zijn rijervaring moest hij het een keertje overdoen en ik mocht direct een stempel bijzetten! Van een collega op mijn werk wist ik een Zündapp Bella te bemachtigen, een opknapper! Die belandde in de schuur en zou er, zo later bleek, nooit meer uitkomen! Ook toen hadden jongeren al een drukbezet leven! Via de motorcross leerde ik een niet onverdienstelijke motorcrosser kennen, die niet veel later mijn echtgenoot werd. Regelmatig stond hij op het erepodium en ging ik met zijn bloemen naar huis. Toen er door verschillende omstandigheden een eind kwam aan zijn motorcrosscarrière ging hij over op toermotoren. In de jaren ‘80 ontdekte hij bij een klant een bijzondere motor: een Velocette LE. ‘Mooi ding zeg’ en daarmee was de liefde voor het legendarische Britse motormerk geboren. Toen de eigenaar op leeftijd eraan toe was om afscheid van zijn Velocette te nemen, werd de motor mijn man vergund. Het bleef niet bij die ene Velocette. Er kwamen er nog meer en lange tijd was ik af en toe duopassagier als er tenminste oppas geregeld kon worden voor onze kinderen. Hij wist voor mij een Velocette MAC 350 te bemachtigen. Daar zou ik best op kunnen rijden (dacht hij). Hij droomde ervan om samen met mij motor te rijden. Maar ja, ik had al zo lang niet zelf gereden. Ik besloot een paar motorrijlessen te nemen bij de rijschoolhouder in het dorp. Onze kinderen keken mee, vanuit het klaslokaal, want de basisschool stond aan de andere kant van de weg. Stoer hoor, mams op de motor! Tegenwoordig zijn het de kleinkinderen die oma op de motor verwelkomen. Maar, rijden op een Velocette, daar is gevoel voor nodig. Ze zeggen dat vrouwen dat hebben, maar helaas bij mij niet voor dat zware, zwarte geweld. Een proefrondje in de buurt liet ik hem afslaan en kreeg ik hem niet meer aan de praat. Dat werd lopen naar huis. Lol eraf!’

Gerry Spekking-Beunk

Honda CB500S

1 van 3

Noordkaap

Manlief bleef echter dromen van de mogelijkheid om samen motor te kunnen rijden. En als het niet op een Velocette met kickstarter kan, dan maar op een modernere motor met startknopje. ‘Dat was tenminste mijn idee. Na wat rondgekeken te hebben bij diverse merken viel de keuze op de iets duurdere Honda CB500S. Een mooie rooie met een bij mij passende zithouding. En de kinderen, inmiddels ook toe aan motorrijden, konden er ervaring mee opdoen. In de vakantie reed ik elke dag een stukje. Hondsmoe werd ik ervan. Ik zag niets om mij heen, was alleen maar bezig met motorrijden en het verkeer. Langzaam maar zeker raakte ik meer vertrouwd en begon ik zelfs een beetje te genieten. Mijn eerste toerrit met de Velocetteclub vergeet ik nooit meer. Nachtmerries heb ik vooraf gehad. Maar achteraf viel het allemaal wel mee. Inmiddels ben ik niet bang meer voor afstanden en rijden we samen door landen als Engeland, Frankrijk, Duitsland en Scandinavië om te genieten van mooie dingen, natuur en contacten. Als het moet zelfs 1.000 km op een dag. In 2015 ben ik samen met mijn man naar de Noordkaap gereden. Spanje wordt onze volgende bestemming.’

Marathonmotor Triumph Tiger 1200 Explorer: één proefrit was voldoende

Kettingkast

Het motorrijden heeft Gerry ondanks de bibberige start goed onder de knie gekregen, van techniek heeft ze nog steeds weinig kaas gegeten. Hoeft ook helemaal niet volgens Gerry, ‘zolang je maar een man hebt die dat deel voor zijn rekening neemt. En dat gaat heel ver. Hij onderhoudt de motor niet, hij vertroetelt hem. Daarom ziet de Honda er na dik 200.000 km nog uit als nieuw. “Wat is hij nog mooi,” zei eens een clublid, die naast mij stond met zelf een drekkige machine. “Poets je hem elke week?” Nee, was mijn antwoord, zolang ik zijn onderbroeken was, verzorgt mijn man mijn motor. Goede deal toch!’

Even leek het erop dat voor Gerry rijden met de Honda tot het verleden ging behoren. ‘Toen ik in coronatijd een stukje wilde gaan rijden, kwam ik bij het wegrijden tot de teleurstellende ontdekking dat het schakelen niet meer lukte na een zenuwbeknelling. Binnen enkele dagen was er door Martie een mechanisme ontwikkeld waarmee ik alleen naar beneden hoefde te trappen. Zodoende kon ik dat seizoen blijven rijden. Veel eerder al had hij de voetsteunen verlaagd. En heel bijzonder is de dichte kettingkast die hij helemaal zelf heeft gemaakt. Met een O-ring-ketting klapperde de ketting bij lagere toeren, met een gewone ketting was dat niet het geval, maar zo’n ketting slijt harder. Vandaar die kettingkast. Omdat we veel reizen op de motor zit er een kofferset op en uiteraard handvatverwarming. Dat laatste was een moederdagcadeau. Niet omdat ik veel in de winter rijd, maar als we ’s morgens vroeg voor een toerrit op pad gaan is het wel prettig om niet verkleumd aan te komen.’

Onderhoud

Hoewel de Honda CB500S bekendstaat als een probleemloze motor, dient er op zijn tijd wel onderhoud te worden gepleegd. En dat is dan weer een kolfje naar de hand van manlief Martie: ‘De Honda krijgt om de 6.000 km verse olie. Af en toe moet de koppelingskabel worden vernieuwd en de spanningsregelaar heeft het een keer begeven. Nu zit er eentje op met koelribben, die gaat normaal gesproken nooit meer stuk. Om gemakkelijk en met enige regelmaat de olie van de voorvork te kunnen vervangen, heb ik onderaan de vork een aftapplugje gemaakt. De voorziening was er al, alleen een gaatje boren. En om de vork wat harder te maken, kan ik er lucht op zetten. Heel simpel allemaal, maar wel doeltreffend. Bij 50.000 km heb ik eens naar de kleppen gekeken en dat bij 100.000 en 200.000 km nog eens herhaald. Stellen is nog nooit nodig geweest. Omdat de voorrem wat sponzig begon aan te voelen, heb ik de remleiding vervangen. Probleem opgelost. Niet lang daarna, toen de motor stopte omdat de benzine op was, bleek dat de brandstofkraan stuk was. De reservestand functioneerde niet meer. Een ander tweedehands kraantje was gelukkig snel gevonden. En verder heeft de voorvork een keer extra aandacht gekregen. Het chroom van de rechter binnenpoot was beschadigd. Ik heb toen de poot, geleidebussen en uiteraard ook keerringen vervangen. Omdat de achterrem niet zo goed functioneert, heb ik het rempedaal een stukje verlengd. Daardoor kan Gerry meer kracht zetten en dat in combinatie met gesinterde remblokken zorgt voor een betere achterrem.’

Honda CB500S op de brug

Met Martie op de Velocette en Gerry op haar Honda CB500S arriveert het tweetal bij MOTO73-expert Van Sleeuwen in Volkel. Van Sleeuwen moet er eerst even van worden overtuigd dat de Honda toch echt 214.000 km heeft gereden (de teller stopt bij 99.999), zo mooi ziet de motor eruit. ‘Ze komen hier wel vaker in de werkplaats, meestal van rijschoolhouders. Dan zien ze er in de regel niet zo fraai uit. Dit is echt een 28 jaar oud juweeltje.’ Na een kort proefritje is Van Sleeuwen zelfs nog enthousiaster over de Honda. ‘Rijdt nog als een nieuwe, maar ik vermoed dat ik toch iets heb gevonden wat aandacht vraagt.’ Op de brug wordt snel duidelijk wat dat is: een balhoofdlager dat niet helemaal jofel meer is. Inmiddels een bekend verschijnsel bij menig Marathonmotor. De enkele schijven voor en achter doen hun werk naar behoren, mede dankzij de eerder genoemde aanpassingen. De vering is simpel met twee schokdempers achter. Die verchroomde schokdempers lijken zo nieuw uit de doos te komen, maar ze blijken toch al 28 jaar dienst te doen. Nu is de bestuurster niet de allerzwaarste; met het gewicht van volle koffers erbij krijgen die schokdempertjes het toch voor hun kiezen. De vorkpoten hebben van Martie een speciale behandeling gekregen. Die zien eruit alsof ze zijn verchroomd, maar het is toch gewoon aluminium dat glanst.

1 van 8

Afgezien van een paar oxidatieplekjes bij het dynamodeksel ziet het motorblok er nog puntgaaf uit. Dat geldt ook voor het lakwerk van tank en kuipje. Gerry: ‘Ik ben wel eens omgevallen met de motor, maar dat heeft gelukkig niet geleid tot zichtbare schade.’ Van Sleeuwen twijfelt er niet aan dat er met deze motor nog best een ton kan worden gereden. En dat is ook precies de bedoeling. ‘Tot aan mijn pensioen in 2018 werkte ik bij de Dienst Geestelijke Verzorging in een psychiatrische instelling. Pensionering leverde mij de titel ‘Motorengel’ op en een miniatuurmotor met vleugels, een kunstwerk gemaakt door een van de cliënten. Daar ben ik trots op. Wanneer de gezondheid het toelaat, hoop ik samen met Martie nog vele motorkilometers te maken. Aan een andere motor denk ik niet, want ik rijd al 28 jaar rond op mijn droommotor.’

Honda CB500S: goed om te weten

In 1993 introduceerde Honda de CB500 als een nieuw opstapmodel, maar ook geschikt voor meer ervaren motorrijders. De CB500 was een echte allrounder in het lichtere segment welke het “gat” vulde tussen de 250cc- en de 600cc-Honda’s. Geschikt om mee te toeren en vooral geschikt voor dagelijks gebruik. Niet voor niets zie je dit model veelvuldig bij rijschoolhouders of koeriersdiensten in gebruik. Relatief goedkoop in aanschaf en onderhoud. Een echte allemansvriend, opstappen en rijden. De CB500 is speciaal voor de Europese markt ontworpen. Ondanks zijn beperkte cilinderinhoud oogt de motor vrij robuust en lijkt zelfs een beetje op zijn grote broer de CB1000.
Van 1993 tot 1997 was de CB500 uitgerust met een trommelrem achter. Daarna is deze vervangen door een schijfrem. De CB500 is er in twee uitvoeringen, met (CB500S) en zonder (CB500E) kuipje. De versie zonder kuip kreeg in 1998 een nieuw model koplamp en andere klokjes.

De CB500 is tot 2003 geproduceerd en daarna vervangen door de CBF500/ABS. Met de toevoeging “F” is het geen viercilinder geworden; de aanduiding “F” staat bij Honda in het algemeen voor “allround”.

Honda CB500S

Technische Specificaties

Prestaties

Rijwielgedeelte

Afmetingen