Nog nooit won multikampioen Marc Márquez op de Red Bull Ring. Maar voor het eerst, rijdend op een rode fabrieks-Ducati, deed hij dat nu gelijk twee keer: tijdens de Sprint en in de GP-race. De suprematie van de achtvoudig wereldkampioen in dit seizoen begint angstaanjagende vormen aan te nemen, want MM93 bleef er zo voor de zesde achtereenvolgende keer ongeslagen. Rookie Fermin Aldeguer verraste in Oostenrijk met een heel sterke tweede plaats.
Wat als Dietrich Mateschitz er niet was geweest. Dan was de voormalige Österreichring waarschijnlijk een langzame dood gestorven en had er zeker geen ‘Grosse Preis von Österreich’ meer op de WK-kalender gestaan. Nadat er op het (militaire) vliegveld van het in de Oostenrijkse provincie Stiermarken gelegen plaatsje Zeltweg al jaren met auto’s en motoren werd geracet, werd er even verderop in de glooiende en schilderachtige heuvels bij het gehucht Spielberg een circuit aangelegd. In 1969 werd de zogeheten ‘Österreichring’ geopend. Vooral door de successen van Jochen Rindt en Niki Lauda (beiden werden F1-wereldkampioen) floreerde in die tijd in Oostenrijk de autosport. Ook bij Salzburg werd een circuit gebouwd: de Salzburgring. Hier werd in 1971 de eerste Oostenrijkse Grand Prix voor motoren verreden. Daar kwam in 1994 een einde aan, omdat de baan te gevaarlijk was geworden. Dat laatste was ook het geval met de razendsnelle Österreichring. Daarom werd dit circuit in de eerste plaats langzamer en zo veiliger gemaakt door het aanzienlijk in te korten. Onder de nieuwe naam ‘A1 Ring’ (vanwege een Telecom-sponsor) werd het racecomplex in 1996 heropend. In dat jaar en het jaar erop werd er een GP voor motoren verreden. Met de Repsol Honda-coureurs Alex Crivillé en Mick Doohan als 500cc-winnaars. Daarna gebeurde dat niet meer. Dat was wel het geval met de Formule 1. Maar nadat dat na 2003 ook ophield, leek de in een prachtige ambiance gelegen baan ten dode opgeschreven. Maar ondanks de nodige tegenstand van omwonenden en milieuactivisten slaagde de eerdergenoemde Mateschitz erin het racecomplex te kopen.
De Oostenrijkse ondernemer was bekend en vooral rijk geworden als oprichter en één van de twee grootaandeelhouders van het energiedrankconcern Red Bull. Hij pompte miljoenen in wat hij het ‘Project Spielberg’ noemde. Met als gevolg dat het circuit niet alleen de naam ‘Red Bull Ring’ kreeg, maar dat ook de Formule 1 en de MotoGP naar Stiermarken terugkeerden. Helaas kwam Dieter Mateschitz, die zelden in de publiciteit trad, op 22 oktober 2022 op 78-jarige leeftijd te overlijden. Als enige erfgenaam nam de nu 33-jarige zoon Mark het Red Bull-imperium van zijn vader over. Eerder dit jaar verwierf junior de complete F1-verzameling, waaronder 69 veelal legendarische racewagens, van voormalig F1-baas Bernie Ecclestone tegen een geschat aankoopbedrag van maar liefst 500 miljoen Engelse ponden. Naast de verdere ontwikkeling van het circuit (onder andere door de bouw van meer pitboxen en hotelaccommodatie) en allerlei activiteiten op het complex is de verwachting dat ‘Project Spielberg’ in de komende jaren zal worden uitgebreid met een gigantisch museum.
Slechts twee merken
In de negenjarige geschiedenis van de Red Bull Ring vonden er sinds 2016 elf MotoGP-races plaats. Negen in het kader van de GP van Oostenrijk en twee als GP van Stiermarken. Ze leverden slechts twee merken als winnaar op. Dat was negen keer door een coureur op een Ducati en twee keer door een KTM-rijder. Voor het laatste (Oostenrijkse) merk geldt deze Grand Prix als thuisrace. En dat is natuurlijk ook het geval voor KTM’s jarenlange hoofdsponsor: Red Bull. Maar terwijl Ducati de laatste jaren de ene na de andere zege weet te behalen, dateert de laatste KTM-zege in de MotoGP-klasse alweer uit 2022. Toen was het Miguel Oliveira die in Thailand wist te winnen. Met twee podiumplaatsen in Brno voor de zomerstop van Pedro Acosta en eentje van Enea Bastianini hadden ze bij Red Bull KTM de hoop om ook in hun thuisrace goed voor de dag te komen. Na alle financiële perikelen rondom het Oostenrijkse motorfietsenconcern was dat dit jaar helemaal van harte welkom. Maar er volgde eerst een tegenslag, want Maverick Viñales bleek toch nog niet goed hersteld van zijn in Duitsland opgelopen linkerschouderblessure. De Spanjaard moest vroegtijdig de handdoek in de ring werpen en zal nog voor langere tijd zijn uitgeschakeld.
Al met al leverde de kwalificatie een verrassing op. Want het was Marco Bezzecchi, die de snelste tijd wist te realiseren. Het was tevens de eerste pole van de Italiaan op een Aprilia. Hij werd gevolgd door de Ducati-coureurs Alex Márquez en Pecco Bagnaia. Zij allen profiteerden van het feit dat favoriet Marc Márquez, die nog nooit op dit circuit had weten te winnen, even onderuit was geschoven en zo op de vierde startplaats bleef steken. Zoals zo vaak zou dat geen probleem voor de Spanjaard blijken te zijn. Terwijl teamgenoot Bagnaia ook in Oostenrijk – waar hij nota bene de laatste drie jaar alle vijf races had weten te winnen – door tegenslagen zou worden achtervolgd, zette de oudste van de twee Márquez-broers ook bij deze GP alles naar zijn hand. In de Sprint namen hij en zijn broer Alex direct het heft in handen. Na een compleet mislukte start van Bagnaia, die met machineproblemen (achterband) en zwaar teleurgesteld zelfs vroegtijdig de pit zou opzoeken, was het uiteindelijk toch weer Marc Márquez die zijn broer van de eerste plaats verdrong en zo zijn twaalfde Sprint-zege van dit seizoen boekte. Terwijl broer Alex de ongeslagen één-twee status van de familie Márquez veiligstelde, zorgde Pedro Acosta voor blijde gezichten in het KTM-kamp door de derde podiumplaats te pakken. Hij deed dat ten koste van Marco Bezzecchi.
Felbegeerde zege
Zo had Marc Márquez dus zijn eerste zege op de Red Bull Ring binnen. Maar waar het de achtvoudig wereldkampioen natuurlijk om te doen was, was de overwinning op zondag in de Grand Prix. Zoals verwacht kwam die er ook. Dit keer had hij geen tegenstand van broer Alex te dulden, want die moest een ‘longlap’ rijden. Dit als straf voor het feit dat hij in Brno bij een inhaalactie Joan Mir (Honda) ten val had gebracht. Uiteindelijk was het gevolg dat de jongste Márquez dit keer tevreden moest zijn met een tiende positie. Terwijl Pecco Bagnaia andermaal met de nodige problemen te kampen kreeg (er lijkt geen einde aan te komen) en zelfs zou terugvallen naar de achtste plaats, was het dit keer Marco Bezzecchi die de eerste helft van de wedstrijd op kop mocht rijden. Zo kon je het wel noemen. Want hoewel het niet vanzelf ging, was het toch weer Marc Márquez die halverwege de race de leiding overnam en zo zijn felbegeerde eerste GP-zege op de Red Bull Ring binnenhaalde.
Achter de rug van de winnaar was iemand aan een indrukwekkende inhaalrace bezig geweest. Dat was Fermin Aldeguer. De debutant en jongste MotoGP-deelnemer (20 jaar), die als zesde in de Sprint was gefinisht, ontpopte zich in deze race niet alleen als knokker maar vooral ook als ‘bandenfluisteraar’. Gestart vanaf de zesde positie viel de Gresini Ducati-coureur eerst terug naar de achtste plaats waarna hij gestadig naar voren kwam. Daarbij gingen niet alleen mannen als Enea Bastianini, Pecco Bagnaia, en Pedro Acosta voor de bijl maar ook Marco Bezzecchi. En hoewel de jonge Spanjaard in het laatste gedeelte van de race zelfs snellere rondetijden noteerde dan Marc Márquez bleef die net buiten zijn bereik. Maar zijn uiteindelijke tweede plaats was er niet minder indrukwekkend om. Als respectievelijk vijfde en zesde scoorden Enea Bastianini (KTM) en Joan Mir (Honda) hun tot nu toe beste resultaat in dit seizoen.
Heel wat minder goed ging het met Jorge Martin. Nadat de regerend wereldkampioen op vrijdag tijdens de training al een keer hard met zijn Aprilia ten val was gekomen, deed hij dat in de GP-race nogmaals. Gelukkig mankeerde hij lichamelijk niet veel, maar het deed zijn zelfvertrouwen ongetwijfeld geen goed.
Ja, en dan was er nog het Yamaha-drama. Want zo zou je het optreden van deze fabrikant op de Red Bull Ring wel kunnen noemen. Een gebrek aan grip zorgde ervoor dat Fabio Quartararo, Alex Rins, Miguel Oliveira en Jack Miller, als vijftiende tot en met achttiende de laatste vier plaatsen van het veld bezetten. En dat was iets, dat nog nooit eerder was voorgekomen.
Mijlpaal
Zo lukte het Marc Márquez dus eindelijk om bij zijn 202e MotoGP-start ook de Grote Prijs van Oostenrijk op de Red Bull Ring te winnen. De Spanjaard was niet de eerste die dat op een rode fabrieks-Ducati deed in de tienjarige geschiedenis van dit evenement. Want Andrea Iannone (in 2016 bij de eerste aflevering), Andrea Dovizioso (2017, 2019 en 2020), Jorge Lorenzo (2018) en Pecco Bagnaia (2022, 2023 en 2024) gingen hem voor. Overigens, de enige niet-Ducati zege in de op de Red Bull Ring verreden Oostenrijkse GP’s staat op naam van Red Bull KTM-coureur Brad Binder. Die deed dat in 2021.
Een andere mijlpaal van de Grand Prix die er dit jaar in Spielberg plaatsvond was dat dit de duizendste race in de koningsklasse (500cc/MotoGP) was sinds de instelling van het wereldkampioenschap wegracen. De eerste race vond plaats op 17 juni 1949 op het eiland Man en werd gewonnen door de Engelsman Harold Daniell (Norton). Nadien volgden er tot nu toe nog 121 verschillende winnaars waarvan Marc Márquez dus de laatste is.
Met een immense voorsprong van maar liefst 142 punten, dat is bijna de waarde van vier GP-weekenden (148 punten), op zijn broer Alex reist Marc Márquez als WK-koploper naar het nieuwe Balaton Park circuit waar van 22 t/m 24 augustus de GP van Hongarije wordt verreden.
Uitslagen
Sprint
14 ronden = 60,872 km
1.Marc Márquez (E), Ducati, 20.56,071; 2. Alex Márquez (E), Ducati, +1,180; 3. Pedro Acosta (E), KTM, +3,126; 4. Marco Bezzecchi (I), Aprilia, +4,032; 5. Brad Binder (ZAF), KTM, +4,782; 6. Fermin Aldeguer (E), Ducati, +6,032; 7. Enea Bastianini (I), KTM, +8,294; 8. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +10,953; 9. Johann Zarco (F), Honda, +11,999.
Racegemiddelde winnaar: 174,4 km/u
Snelste ronde (3e): A. Márquez, 1.28,912 = 176,0 km/u
MotoGP
28 ronden = 121,744 km
1.M. Márquez, 42.11,006; 2. Aldeguer, +1,118; 3. Bezzecchi, +3,426; 4. Acosta, +6,864; 5. Bastianini, +8,731; 6. Joan Mir (E), Honda, +10,132; 7. Binder, +10,476; 8. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +12,486; 9. Raul Fernandez (E), Aprilia, +15,472; 10. A. Marquez, +15,537; 11. Franco Morbidelli (I), Ducati, +16,185; 12. Zarco, +16,241; 13. Luca Marini (I), Honda, +18,478; 14. Ai Ogura (J), Aprilia, +18,491; 15. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +25,256.
Racegemiddeld winnaar: 173,1 km/u
Snelste ronde (4e): Bezzecchi, 1.29,533 = 174,8 km/u
Stand MotoGP na 26 van 44 races
| Positie | Naam | Land | Merk | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Marc Márquez | E | Ducati | 418 |
| 2 | Alex Márquez | E | Ducati | 276 |
| 3 | Francesco Bagnaia | I | Ducati | 221 |
| 4 | Marco Bezzecchi | I | Aprilia | 178 |
| 5 | Franco Morbidelli | I | Ducati | 144 |
| 6 | Fabio Di Giannantonio | I | Ducati | 144 |
| 7 | Pedro Acosta | E | KTM | 144 |
| 8 | Fermin Aldeguer | E | Ducati | 121 |
| 9 | Johann Zarco | F | Honda | 114 |
| 10 | Fabio Quatararo | F | Yamaha | 103 |
| 11 | Brad Binder | SA | KTM | 82 |
| 12 | Raul Fernandez | E | Aprilia | 73 |
| 13 | Maverick Viñales | E | KTM | 69 |
| 14 | Enea Bastianini | I | KTM | 63 |
| 15 | Luca Marini | I | Honda | 55 |
