Misschien kwam het door de duizenden kilometers (het moeten er meer dan tienduizend zijn geweest) die ik in 2017 op de Tiger 800 aflegde dat ik zoiets had van ‘Triumph mag nu wel eens met iets compleet nieuws komen in plaats van zo’n opgepoetst model.’ Blijkt de 2018-Tiger 800 werkelijk een geweldige motorfiets. Sta je toch mooi met je mond vol tanden. Polijsten en verfijnen werpt dus overduidelijk zijn vruchten af. Alle puntjes van kritiek die we hadden op het vorige model zijn effectief door de Britten weggepoetst.
Windbescherming beter
Punt een dat aandacht verdiende: de windbescherming. Het windscherm is groter dan voorheen en heeft windgeleiders onderop. Bovendien is het verstelbaar in vijf standen. Dat gaat kinderlijk eenvoudig en zelfs onder het rijden. De vorige generatie ruit leverde bij mijn 180 cm een enkele keer turbulentie op. Collega Eddie met zijn 190 cm had er veel meer last van. Dat probleem helpt Triumph effectief uit de wereld met dit nieuwe scherm. Over scherm gesproken: het dashboard heeft plaatsgemaakt voor een goed afleesbaar fullcolour 5” TFT-scherm. Overigens heeft alleen de 800 XR nog het oude dashboard, maar Triumph positioneert die dan ook echt als instapmodel. Zaken als LED-verlichting, Brembo remklauwen en verstelbaar windscherm ontbreken bijvoorbeeld eveneens.
Soepel vermogen
Met die Brembo klauwen aan de voorzijde – achter zit nog altijd het exemplaar van Nissin – pakt Triumph een tweede kritiekpunt aan. Een allroad hoeft geen giftige stoppers te hebben, maar de Tiger had wel erg gezapige exemplaren. Zowel het aangrijpen als het doorremmen was ondermaats. De Brembo’s doen het beter, ze leveren meer stopkracht dan de Nissins. Punt drie van aandacht: het motorblok. Op een Tiger van de vorige generatie heb je al niet te klagen over soepel vermogen. Dat gevoel blijft behouden. Het koppel klotst van onder- tot bovenin de toeren tegen de plinten op. Bij 2500 tpm schurkt het blok al tegen zijn maximale koppel aan en dat blijft zo tot aan 8500 tpm. Dat heet met recht bruikbaar vermogen. Wat vooral offroad beter kon was de vermogensafgifte helemaal onderin.
Giftiger
In het onverharde wil je lekker spinnend een bocht uitkomen, maar daarvoor was de triple te soepel en niet agressief genoeg op het gas. Pas voorbij de 5000 schoten de kluiten je om de oren. De nieuwe Tiger heeft een twaalf procent kortere eerste versnelling en een iets giftiger vermogensafgifte om ook offroad bocht uit lol te hebben. In de meest technische passages kun je bovendien iets makkelijker uit de voeten zonder dat je continu met de koppeling moet spelen. Het driecilindergeluid klinkt iets luider dan voorheen door een lichtere en vrijer ademende uitlaatdemper. Het klinkt donkerbruin, maar vrij beschaafd en binnen de wettelijke perken.
Prima rijwielgedeelte
Over het rijwielgedeelte, de ergonomie en het comfort aan boord hadden en hebben we niets te klagen. Triumph veranderde niets aan het frame en dat is een goede zaak. Waarom iets wijzigen dat goed functioneert? Het levert een stabiele en neutraal sturende allroad op. Dat stempel kleeft al sinds de introductie in 2010 aan de Tiger. Het rijwielgedeelte schenkt nog altijd zoveel vertrouwen dat je de Brit vol een bocht instuurt terwijl je de stofwolken van de achterband van je voorganger ziet komen. Zand op het wegdek wimpel je hautain af. Het gevoel dat het altijd wel goed komt, maakt zich namelijk snel van je meester.
Offroader dan ooit
Omdat Triumph dit jaar stevig inzet op adventure is de XC-serie meer dan ooit geschikt voor offroadritten. De grof genopte Pirelli Scorpion banden zijn bijvoorbeeld goedgekeurd voor de Tiger. Daarbij blijft het niet: de XC-modellen kennen naast de offroad-modus ook nog standje Offroad-pro. Het laat zich raden dat de elektronica dan amper ingrijpt. Slippen, door lomp te remmen of net zo bruusk gas te geven, is een koud kunstje omdat tractioncontrol en ABS zijn uitgeschakeld. Het levert heerlijke avonturen op en het voelt als het toppunt van hightech, maar eigenlijk zijn we met Offroad-pro terug bij vroeger. Jouw handen en enthousiasme bepalen wat er onder je gebeurt. Is vroeger dan toch beter?
