Hoewel Qatar pas de eerste race van het nieuwe seizoen was, draaide het vanaf de allereerste training van 2019 nog maar om één vraag: wie wordt er wereldkampioen? Races winnen hoort daar natuurlijk bij, maar valt in het niet bij het ultieme doel. Want als wereldkampioen ben je iemand en word je nooit vergeten. Toch? Nou, niet helemaal. Dat geldt zelfs voor de populairste motorcoureur ooit, Valentino Rossi.
Toen ik afgelopen jaar in Buriram tijdens de eerste GP van Thailand ooit over een immense Honda-stand naast het rennerskwartier liep, vielen mij niet alleen de prachtig ogende Thaise dames op. Nee, er viel op een banner ook te lezen: ‘Michael Doohan, Nicky Hayden, Marc Marquez: Honda World Champions’. Ook de machines van genoemde drie coureurs stonden er tentoongesteld.
Ik vroeg me direct af: ‘Heeft Honda niet meer grote kampioenen voortgebracht?’ Onmiddellijk gingen de namen van Jim Redman, Mike Hailwood, Freddie Spencer, Wayne Gardner, Eddie Lawson, Alex Crivillé, Valentino Rossi en Casey Stoner door mijn hoofd. ‘Mmm vreemd’, dacht ik. Reden voor mij om te proberen te analyseren waarom ’s werelds grootste en machtigste motorfietsproducent alleen Doohan, Hayden en Marquez als uithangbord wenst te gebruiken en andere wereldkampioenen, onder wie de populairste coureur aller tijden, links laat liggen.
VALENTINO ROSSI
Honda-wereldtitels: 2001, 2002, 2003
Valentino Rossi veroverde op een Honda niet alleen de laatste 500cc-wereldtitel (in 2001), maar ook de eerste twee kampioenschappen in de nieuwe MotoGP-klasse. Hij had daarna de moed om het almachtige Honda de rug toe te keren en over te stappen naar Yamaha. Waarom? Een gebrek aan nestwarmte en erkenning. Al helemaal nadat de toenmalige managing director van HRC, Koji Nakajima, verschillende malen had verklaard dat Honda belangrijker was dan welke coureur dan ook. Deze uitspraak was voor Rossi vervolgens de belangrijkste reden om Honda de rug toe te keren. En daar had de HRC-leiding niet op gerekend! Met vier MotoGP-wereldtitels op een Yamaha in de volgende zes jaren nam Rossi ook nog eens op een reuze manier wraak op zijn vroegere werkgever. Hoewel de Italiaan de laatste negen jaar geen kampioenschap meer heeft weten te veroveren, is hij wereldwijd op 40-jarige leeftijd nog altijd verreweg de meest geliefde motorcoureur. Beter gezegd: MotoGP is Valentino Rossi! Dit tot groot verdriet (en ergernis) van Honda.
Dat Rossi voor Honda geen wereldkampioen meer is, werd mij al in 2004 duidelijk. Bij de eerste GP op Europese bodem dat jaar, in het Spaanse Jerez, ging ik koffie drinken in de hospitality unit van de Honda Racing Corporation. Terwijl het espressoapparaat op luidruchtige wijze zijn werk deed, viel mij op dat de machine van het merk ‘Rossi’ was. Ik merkte dat lachend op tegen een aantal Japanners van Honda, die er eveneens wat zaten te drinken. Mijn opmerking bleef niet zonder gevolgen. Toen ik er ’s middags weer kwam, was dat naam van het apparaat met een stuk duct-tape afgeplakt. En twee weken later, bij de Franse GP, was het naamplaatje zelfs helemaal verwijderd. Daarmee was Rossi helemaal ‘out’ bij Honda! Naar nu blijkt voor altijd.
MOTO73 06/2019
Wil je weten waarom motorcoureurs als Freddie Spencer, Eddie Lawson en Casey Stoner ook géén kampioen waren voor Honda? Je leest het in MOTO73 06/2019. Koop het nummer hier online in de webshop. De editie is ook tot en met woensdag 27 maart verkrijgbaar in de winkel.
Foto: Henk Keulemans, Repsol
Tekst: Henk Keulemans
