De Mitt GT-K, aangeboden in Spanje, is afgeleid van een model ontwikkeld voor de Chinese politie en valt op door zijn uitgebreide uitrusting voor 11.450 euro. Dit is minder dan de helft van de prijs van de Duitse motor waar het sterk op lijkt.
Mitt, de Spaanse importeur van Chinese motoren, heeft deze controversiële GT aan zijn assortiment toegevoegd. Veel motoren uit de Chinese markt vertonen esthetische gelijkenissen met Europese modellen, in dit geval de BMW RT-serie, maar de creativiteit stopt daar.
De Jinan Jedi Kirin 750, geïntroduceerd als politievoertuig in China in 2024, is de basis voor de Mitt GT-K. De specificaties zijn vergelijkbaar, maar de Chinese motor levert iets meer vermogen, met 60 kW (ongeveer 82 pk), omdat het niet aan Europese normen hoeft te voldoen.
Onder de grote kuiponderdelen ligt een eenvoudige watergekoelde tweecilinder die voldoet aan de Euro 5+-norm. Met 730 cc en vier kleppen per cilinder levert deze motor maximaal 75 pk (55 kW) bij 8.500 tpm en meer dan 70 Nm koppel bij 6.700 tpm. De transmissie heeft een zesversnellingsbak met antihopkoppeling en een kettingaandrijving.
Het veringsysteem bestaat uit een enkele schokdemper achteraan en een usd vork met gedeeltelijke aanpassing vooraan, vergelijkbaar met Showa-componenten, maar de exacte leverancier is onbekend.
De Mitt GT-K beschikt over Brembo-remmen met vierzuigerklauwen en een radiale pomp, en het ABS is van Bosch. De banden zijn Pirelli Angel GT in de maten 120/70ZR17 en 180/55ZR17.
De GT-K heeft een rijke uitrusting, waaronder een elektrisch verstelbare kuipruit, verwarmde handvatten en zadels, keyless contactsleutel, tankdop en zijkoffers. Het ruime TFT-kleurendisplay biedt smartphoneconnectiviteit met drie aansluitingen: USB, USB-C en 12 volt.
De Mitt GT-K is beschikbaar in Spanje in de kleuren blauw of zwart voor een aantrekkelijke prijs van 11.495 euro, inclusief een garantie van vijf jaar, een jaar verzekering en een Mitt-helm.
Als jonge knul droomde Ton Stevens al van een Yamaha YZF-R1. Na het behalen van zijn motorrijbewijs bleef het nog even bij dromen. Totdat hij genoeg had gespaard en voor weinig geld een slecht lopende R1 op de kop wist te tikken. Hij kreeg de motor weer aan de praat en na tien jaar is de Yamaha zeker het drievoudige waard van wat hij er in 2014 voor heeft betaald. Desondanks is verkoop absoluut niet aan de orde.
Dat Ton Stevens (34) uit Vierlingsbeek vroeg of laat zou gaan motorrijden was al duidelijk voordat hij achttien werd. ‘Mijn vader rijdt al heel lang motor en ik hield van snelle schakelbrommers. Eentje was een 80 cc en bloedsnel. Eigenlijk al een motor. En er stond ook nog een crosser waar mijn vader en ik gebruik van maakten. Niet voor wedstrijden, maar voor rijden op plaatselijke braakliggende terreinen. Toen wist ik al dat ik later een Yamaha R1 wilde kopen, maar ik zat nog op school (HTS) en had geen geld. Niet voor een motor en niet voor lessen. Het autorijbewijs hadden mijn ouders betaald, geld voor het motorrijbewijs moest ik zelf maar zien te verdienen. De studie aan de HTS liep niet volgens plan. Ik kapte ermee en ben gaan werken. Ieder baantje was welkom. Voordeel was dat ik geld verdiende. Ik ben toen meteen gaan lessen op de motor. Op mijn negentiende haalde ik mijn motorrijbewijs en kocht een oude Yamaha FZR600R. Mijn vader vond het helemaal niks. Hij is van de tweecilinders en dan met name van het Duitse merk. Dat is een motor waar ik weer helemaal niks mee heb. Hoe leuk het rijden op de FZR600 ook was, mijn droom was nog altijd een Yamaha R1 en dan het liefst in de kleuren wit/rood. En zeker geen nieuwe, daar had ik het geld niet voor. Mijn ouders zagen zo’n R1 helemaal niet zitten vanwege de “slechte” reputatie van de motor. “Slecht” moet je dan lezen als “veel te snel.”
Man en motor
Naam
Ton Stevens
Woonplaats
Vierlingsbeek
Leeftijd
34 jaar
Beroep
Bewindvoerder
Rijdt sinds
2009
Aangeschaft
2014
Nieuwprijs
Circa €13.150
Dagwaarde
Circa €6000
Rijstijl
Sportief
Gebruik
Toer/vakantie
Brandstofverbruik
1:16
Olieverbruik
1:3000
Onderhoud
Motorzaak en zelf
Bouwjaar
1998
Kilometerstand
103.536 km
1 van 3
Weggestopt
Vijf jaar na het behalen van zijn rijbewijs kwam Ton een oude R1 uit 1998 op het spoor. ‘Ik vond de advertentie bij “Speurders”, even gaan kijken en kopen bleek niet aan de orde. Ik ben bijna twee maanden bezig geweest om een afspraak met de verkoper, die een heel eind weg woonde, te maken. Op de een of andere manier wilde het niet vlotten. Geen idee waarom. Toen ik dan eindelijk met mijn vader langs kon komen, bleek de motor in een schuur te staan vol rommel. De motor kon er niet eens uit. Ik kon wel op het startknopje drukken. De startmotor draaide maar de motor liep niet. Toch had de motor nog steeds mijn belangstelling, want hij zag er verder puntgaaf uit. Ik heb de verkoper te kennen gegeven dat ik interesse had en na wat pingelwerk (daar zorgde mijn vader voor) kon ik de motor kopen voor ik meen 2.250 euro. Een paar weken later ben ik teruggegaan naar de verkoper en ben met de motor naar huis gereden. Dat viel nog niet mee, want de motor liep heel erg beroerd. Volgens mij moest het een kwestie van even de carburateurs reinigen zijn om de motor weer soepel aan het lopen te krijgen. Met slechts 38.000 km op de teller kon er met de zestien jaar oude R1 weinig anders mis zijn – dacht ik. Want om de R1 weer goed aan het lopen te krijgen moest er toch wel iets meer gebeuren. Alleen reinigen van de carburateurs was niet voldoende. Even heb ik de motor vervloekt. Mijn laatste spaarcenten had ik aan de R1 uitgegeven. Geld voor een ingrijpende reparatie bij een motorzaak had ik niet. Nadat ik voor alle carburateurs een revisiesetje had gekocht en zelf had gemonteerd keerde het tij. Behalve aan de carburateurs moest er ook aan de EXUP-klep worden gewerkt. Die zat vast waardoor de motor in het middengebied geen power had. Maar ook dat probleem kon gelukkig zonder hoge kosten worden opgelost. Daarna reed de Yamaha eindelijk zoals ik het me had voorgesteld. Mijn R1 uit 1998 is er eentje van het eerste uur. De eerste eigenaar heeft hem vrijwel direct gekocht toen de R1 op de markt kwam. Naar ik begreep had hij er vooral vakantieritten mee gemaakt, meestal met zijn vriendin achterop. Dat moet voor die vriendin geen pretje zijn geweest, want zoveel ruimte is er op een R1 niet voor een duopassagier.’
1 van 6
De R1 van Ton blijkt van A tot Z in orde.
Een bekend euvel bij heel veel Yamaha’s, een contactslot met gebruiksaanwijzing.
Beide voorvorkkeerringen zijn na lekkage een keer vervangen.
Met zo’n “kont” heb je geen topkoffer nodig.
Een te grote uitlaatopening (het geluid werd niet eens gemeten) zorgde in Duitsland direct voor een vette prent.
Voor ritjes in Duitsland is de dB-killer voortaan onder handbereik
Reinigen en smeren
Nadat de R1 weer goed liep kon het echte genieten op de snelle viercilinder beginnen. ‘Ik heb de motor één jaar gebruikt voor woon-werkverkeer omdat ik toen geen auto had. Naast motorliefhebber, ben ik ook liefhebber van auto’s, maar toen zat het er even niet in. Na diverse banen ben ik zeven jaar geleden als bewindvoerder gaan werken. Ik heb meestal zo’n 85 cliënten die in de financiële problemen zijn geraakt. Die help ik dan om uit de financiële problemen te geraken, iets wat overigens niet altijd lukt. Regelmatig moet ik naar cliënten toe en een enkele keer, als ik weet dat de cliënt interesse heeft, neem ik de motor mee. Maar verreweg de meeste kilometers die ik inmiddels zelf met de R1 heb gereden betreffen plezierkilometers. Het merendeel op Duits grondgebied, want daar heb je nog mooie wegen waar je met de R1 uit de voeten kunt. Er zit een MIVV-einddemper op de R1 die zonder dB-killer iets te veel geluid maakt. Dat werd me pijnlijk duidelijk gemaakt door de Polizei. Het zorgde voor een fikse boete; maar omdat ik de dB-killer wel bij me had mocht ik verder rijden. Vaak ga ik met wat motorvrienden die kant op of soms een dagje alleen. Dan rij ik soms zomaar 800 km op een dag. Naast de R1 heb ik ook nog een 150cc-Kymco-motorscooter. Dat is natuurlijk heel iets anders dan een R1, maar wel handig voor korte ritjes in de buurt. Met die Kymco heb ik nu al 50.000 km probleemloos gereden. Ik sta er versteld van hoe dat ding heel blijft. Ik ben heel zuinig op mijn materiaal, maar de Kymco poets ik nooit, dit in tegenstelling tot mijn R1. Die moet er bij mij altijd als nieuw uitzien. Het onderhoud doe ik zelf of samen met een vriend die motormonteur is. Of ik ga naar de plaatselijke motorzaak: Motor Service Vierlingsbeek. De R1 is geen motor die om veel aandacht vraagt. Ieder jaar nieuwe olie en filters, dat is standaard. De eerste kettingset heb ik pas bij 92.000 km vervangen. Ik neem aan dat de vorige eigenaar de kettingset ook al eens heeft vervangen. De ketting ziet er bij mij wel altijd uit als nieuw. Reinigen en smeren zijn vaste prik.’
Heb jij ook een marathonmotor?
Heeft jouw motor ook een respectabele kilometerstand bereikt en ken je de historie? Meld je dan aan voor een grondige inspectie door onze specialisten! Stuur een e-mail aan marathonmotor@mpsadventure.nl met je contactgegevens en informatie over je motor, zoals merk, type, bouwjaar en kilometerstand. Meer info is te vinden op mpsadventure.nl.
Onderhoud
Met 55.000 km op de teller begon de koppeling van de R1 te slippen. ‘Ik dacht er goed aan te doen een nieuwe set koppelingsplaten te monteren. Op zich niet verkeerd maar achteraf niet nodig. De koppeling werkt niet met losse veren maar met een diafragmaveer. Op een XJR1300 zit zo’n zelfde veer maar dan een iets zwaardere dan op de R1. De koppeling is nu wel wat zwaarder te bedienen, maar met de platen heb ik nooit meer problemen gehad. Bij snelle ritten, en zeker na een dagje racen op Assen, lust de Yamaha wel wat olie. Ik moet het oliepeil in ieder geval in de gaten houden. Bij rustig rijden is er geen verbruik, maar ik ben niet zo van het rustige rijden. Daar is de R1 niet voor gemaakt. Tijdens het jaarlijkse vriendenweekend in Luxemburg wordt het rubber van de banden maximaal gebruikt. Technische problemen zijn er onderweg nooit geweest. Wel begon de motor onderweg een keer kuren te vertonen. Een losse accuklem bleek de oorzaak. Zowel links als rechts zijn de voorvorkkeerringen na lekkage een keer bij de motorzaak vervangen. Het enige wat ooit stuk is gegaan betreft de remlichtschakelaar voor. Dat was dit jaar het geval. Twee keer heb ik de kleppen laten stellen. Daar kwamen de tweede keer aardig wat klepstelplaatjes aan te pas zo zag ik op de factuur.’
Na 103.000 km blijken de remschijven nog lang niet versleten.
Yamaha YZF-R1 op de brug
Dat Ton Stevens een poetser is, werd meteen duidelijk toen hij met zijn R1 bij MOTO73-expert Van Sleeuwen arriveerde. De motor, 27 jaar oud, ziet eruit als nieuw. Geen krasje, geen vuil en geen roestplekje te bekennen. ‘Poetsen is een van mijn hobby’s, maar dat wil niet zeggen dat ik de motor spaar als ik er mee onderweg ben. Dan wordt de R1 gebruikt waarvoor die is gemaakt.’
Van Sleeuwen, die zelf ook een R1 uit 1998 in bezit heeft, is zeer benieuwd naar deze R1. Die van hem heeft slechts 16.000 km op de teller, deze 103.000 km. Van Sleeuwen: ‘Maar ik zie geen verschil, deze is net zo mooi. Hij rijdt prima, maar je moet wel opletten met de remmen. Die grijpen enorm hard aan.’ ‘Dat zit hem in de remblokken’, weet Ton. ‘Ik hou van remmen die hard aanpakken.’
Op de brug worden de remschijven gecontroleerd. Die zijn nog niet vervangen en ondanks het veelvuldig gebruik is de slijtage minimaal. Achter is iets meer slijtage te meten dan voor. Vervangen is nog niet aan de orde. Dat geldt ook voor de originele balhoofdlagers. Van Sleeuwen heeft al snel in de gaten dat er weinig op- of aan te merken valt bij deze R1. ‘Een R1 staat niet bekend als een probleemmotor. Wel is er bij de eerste serie een terugroepactie geweest waarbij de koppeling is vervangen. Dat is bij deze motor ook gebeurd. En er gebeurden in het begin iets te veel ongelukken met de R1 omdat de gebruikers de motor achterover trokken. Bij de tweede generatie R1’s is daarom de achterbrug iets verlengd.’
Als we dan toch een heel klein minpuntje moeten noemen dan betreft dat het contactslot, iets wat vaker voorkomt bij Yamaha. Om de contactsleutel te kunnen draaien moet je die sleutel iets van je afduwen. Peanuts voor een motor van 27 jaar oud en een dikke ton op de teller.
De eigenaar had niet anders verwacht. Hij houdt zijn R1 al jaren in topconditie. Problemen met de versnellingsbak, waarover op fora wel eens melding wordt gemaakt, heeft zijn motor niet gekend. Dat Ton helemaal lyrisch is over zijn R1 neemt niet weg dat hij naast zijn R1 en zijn Kymco-scooter onlangs nog een derde motor heeft aangeschaft, een Yamaha XSR900. ‘Dat rijdt fantastisch en als ik daarna op de R1 stap moet ik echt weer even wennen. De R1 gaat niet weg maar gaat wel met pensioen. Het liefst zou ik de R1 in mijn woonkamer zetten, want ik vind het een prachtige motor om naar te kijken. Toen ik deze motor kocht was die heel goedkoop omdat er geen vraag naar was. Maar nu wordt er grof geld geboden voor een rood/witte R1 uit 1998. Maar dat is voor mij geen reden om hem te verkopen. Nadat ik er een keer een circuitdag op Assen mee had gereden stonden er na afloop gelijk foto’s op internet. Want het was toch wel bijzonder (lees zonde) om met zo’n motor het circuit op te gaan. Want stel dat je valt… Ik heb het daarom, ook al was het een heel mooie ervaring, maar bij één keer gelaten.’
Foto’s: Peter van der Sanden
Merkenclub
Er is in Nederland een YZF-R-Club. Er worden maandelijks clubritten georganiseerd, leden kunnen technische informatie uitwisselen. En verder is er informatie over alles wat een R1-rijder mogelijk interesseert.
Reparaties en problemen
38.000 km Revisie carburateurs, gangbaar maken Exup-klep 55.000 km Koppelingsplaten en diafragmaveer vervangen 74.000 km Voorvorkkeerring rechts vervangen 83.600 km Voorvorkkeerring links vervangen 101.500 km Remlichtschakelaar voor vervangen
Richtprijzen bij motorzaak
R1’s staan er aardig wat te koop. De prijzen lopen enorm uiteen. Reken voor een R1 van voor 2010 op een bedrag tussen de 6.000 en 10.000 euro. Voor een ‘jong’ gebruikte (een jaar of acht oud) moet je nog rekenen op een bedrag van zo’n 15.000 euro. De nieuwprijs bedraagt momenteel 23.500 euro. De meest gewilde, en daardoor relatief kostbaar, is de rood/witte R1 uit 1998. Een blauwe van hetzelfde bouwjaar verandert voor veel minder geld van eigenaar.
Technische gegevens Yamaha YZF-R1
Specificatie
Detail
MOTOR
Type
Watergekoelde viercilinder viertakt lijnmotor
Cilinderinhoud
998 cc
Boring x slag
77 x 58 mm
Kleppen per cilinder
5
Compressieverhouding
11,8:1
Carburatie
Carburateurs
Transmissie
Zesbak
Eindoverbrenging
Ketting
PRESTATIES
Maximum vermogen
110 pk @ 10.500 tpm
Maximum koppel
108 Nm @ 8.500 tpm
RIJWIELGEDEELTE
Frame
Aluminium Deltabox II-frame
Vering voor
Upside-down-telescoopvork
Vering achter
Monoschokdemper
Veerweg v/a
135/130 mm
Rem voor
Twee 298mm-schijven met vierzuigerklauw
Rem achter
Een 256mm-schijf met tweezuigerklauw
Banden v/a
120/70ZR17, 190/50ZR17
MATEN EN GEWICHTEN
Gewicht
177 kg (droog)
Tankinhoud
18 liter
Zithoogte
818 mm
Wielbasis
1395 mm
Balhoofdhoek
24°
Naloop
92 mm
Yamaha YZF-R1: goed om te weten
Op de MotorRAI eind 1997 kon het Nederlandse publiek voor het eerst live kennismaken met de Yamaha YZF-R1. De super sportievelingen gingen als warme broodjes over de toonbank. De R1 was de opvolger van de Yamaha FZR1000 en de YZF1000R Thunderace. De eerste vier productiejaren leverden weinig schokkende wijzigingen op. Afgezien van een wisselende kleurstelling zijn de motoren nagenoeg hetzelfde. Vanaf 2000 werd de carbonuitlaat vervangen door een titaniumexemplaar voor een betere warmteafgifte. De eerste versnelling werd langer. Verder kreeg de R1 nog 250 kleinere wijzigingen, vooral aan het frame. Vanaf 2002 is de R1 voorzien van elektronisch geregelde injectie. Het frame werd zwart en de veerweg voor ging terug van 135 mm naar 120 mm. Het achterlicht is in LED-uitvoering. Model 2004 veranderde de boring/slag-verhouding van 74×58 naar 77×53,6. Mede door de kortere slag (nog meer toeren) kon de R1 er een slok vermogen bij krijgen: van 152 naar 172 pk (RAM Air zelfs 180). De remschijven voor werden groter (van 298 mm naar 320 mm). De uitlaatdemper verdween onder het kontje en een stuurdemper behoorde vanaf 2004 tot de standaarduitrusting. Het kuipwerk veranderde flink (je ziet meer motorblok) en de achterbrug werd stevig onder handen genomen. Deze R1 is amper nog te vergelijken met de oer-R1 uit 1998.
In 2006 nam het topvermogen nog iets toe (175 pk) en in dat jaar was er ook een speciale uitvoering leverbaar, de YZF-R1 SP. Deze R1 was bijna helemaal zwart met goudkleurige wielen. De achtervering wordt hier verzorgd door een Öhlins-demper. Van dit model werden 500 exemplaren voor de Europese markt gebouwd. Bij model 2008 zijn de meest in het oog springende veranderingen de iets kleinere remschijven voor (van 320 mm naar 310 mm) in combinatie met een zeszuigerremklauw (alle voorgaande modellen vierzuiger). De 2008 R1 is ook uitgerust met een door de bestuurder instelbare mapping. In 2009 waren er weer verschillende wijzingen, zowel aan het blok als aan het frame. Het gewicht nam toe van 177 tot 203 kg. Vanwege hogere emissie-eisen moest de uitlaat groter. De nieuwe R1 kreeg ride-by-wire. De YZF-R1 wordt nog steeds nieuw geleverd, maar de tijd dat kopers ervoor in de rij stonden is al lang verleden tijd. Dat heeft niets met de kwaliteit van de motor te maken, maar alles met de gebruiksmogelijkheden. Goed beschouwd komt de R1 alleen op een circuit volledig tot zijn recht.
Het gebeurt niet zo heel vaak dat een klant bij het Spaanse Lord Drake Kustoms binnenstapt met het verzoek een gloednieuwe motorfiets meteen te verbouwen. In het geval van deze BMW R nineT was dat echter wel het geval. Eigenaar Francisco Alí Manén pakte de machine beet en transformeerde de machine in, wat hij zelf noemt, Neoracer-style.
Zodra de gloednieuwe standaard BMW bij Lord Drake in Malaga was afgeleverd, werd de hele achterkant gedemonteerd om het subframe en het zadel te modificeren. Het zitje werd opnieuw bekleed met geperforeerd kunstleder, voorzien van rood stiksel. Er kwam een nieuwe, enkelzijdig gemonteerde kentekenplaathouder op, die tevens de knipperlichten en het achterlicht draagt. De standaard achterband werd vervangen door een breder rubber voor een extra agressieve look.
Ook de forse spoiler doet mee in het agressievere lijnenspel van de M Edition. Datzelfde geldt voor de conische luchtfilters en het minimalistische uitlaatsysteem, een handelsmerk van Lord Drake Kustoms.
Het standaard stuur van de BMW is vervangen door een setje sportievere clip-ons met spiegeltjes op de uiteinden. Ook de standaard klokken zijn vervangen en hebben plaats gemaakt voor een kleine digitale snelheidsmeter met zwart display. De koplamp, tenslotte, kreeg een smoke-glas.
De oorspronkelijke kleur van de motor was aluminium grijs, maar daar is nu niets meer van terug te vinden in het ontwerp. Vrijwel alle kleinere onderdelen die een aluminium kleur hadden zijn overgespoten in matzwart. Tank en spoiler werden in een chique Matt Graphite Grey gespoten en voorzien van de beroemde BMW M kleuren.
Het resultaat is een motor die geheel getransformeerd oogt en alles heeft van een moderne agressieve caféracer, of zoals Lord Drake het zelf betitelt; een Neoracer. www.lorddrakekustoms.com
Yamaha-rijder Pol Tarres heeft de grootste crash van zijn leven meegemaakt, maar het gaat goed met hem. Het is makkelijk te vergeten dat hij ook een mens is. Heb je je ooit afgevraagd hoe hij de enorme sprong in Seeker 3 heeft gemaakt?
Tarres heeft de motorwereld de afgelopen jaren verrijkt met indrukwekkende prestaties, zoals zijn deelname aan de Erzbergrodeo met de Yamaha Tenere 700 en het vestigen van een hoogte-record in de Andes.
Zijn talent is zo opmerkelijk dat we soms zijn kwetsbaarheid over het hoofd zien.
In een Instagram-post deelde hij dat hij tussen de vijf en acht minuten bewusteloos was na de val. Hij kan zich niets herinneren, maar de staat van de motor gaf aan dat het heftig was. Hij is dankbaar dat hij nog leeft, aangezien de impact door zijn hoofd en nek ging.
Het voorval vond plaats tijdens de Africa Eco Race. Op de tweede dag, na 111 kilometer, werd hij bewusteloos aangetroffen door Guillaume Borne, die onmiddellijk hulp inschakelde.
Tarres liep gekneusde ribben en blauwe plekken op zijn been op en werd met een helikopter afgevoerd. Zorgwekkender was dat hij vijf tot acht minuten bewusteloos was. Hij moest de race dan ook staken. We wensen hem een snel herstel.
Garmin lanceert de zūmo R1 Radar. Dit innovatieve radarsysteem biedt achteruitkijk- en dodehoekbewaking, met signalen op het stuur voor naderende voertuigen. Optionele verlichting vergroot de zichtbaarheid.
‘De zūmo R1 Radar biedt motorrijders meer veiligheid en vertrouwen. Bewust zijn van de situatie is essentieel op de weg. Informatie over naderende voertuigen, vooral in de dode hoek, bevordert zelfvertrouwen. Goed zichtbare verlichting maakt motorrijders beter herkenbaar,’ zegt Pytrik Zwaagstra, Head of Sales Garmin Nederland.
De zūmo R1 Radar kan gekoppeld worden aan de zūmo Radar app of een zūmo XT2 navigatiesysteem, met een radarweergave en audiowaarschuwingen. Instellingen zijn aanpasbaar via de app.
Het compacte systeem is eenvoudig te monteren en is IP67-geclassificeerd, waardoor het bestand is tegen stof en water. De adviesprijs is €599,99. Meer informatie is te vinden op de Garmin-website.
Wido Veldkamp van Wimoto heeft naam gemaakt in de customscene vanwege zijn opvallende en gewaagde Specials. Met een achtergrond als industrieel Design Engineer is hij buitengewoon vaardig met de software om in 3D motoren te ontwerpen, waarbij functionaliteit hoog in het vaandel staat. De eentjes en nulletjes op het beeldscherm weet hij vervolgens ook nog eens, minstens even vaardig, om te zetten in tastbaar metaal. Zie hier Wido’s meest recente wapenfeit; “Alfonso”.
Als ik aankom bij de werkplaats, is Wido druk bezig met het verbouwen van een klassieke BMW boxer, die door hem technisch helemaal naar de moderne tijd wordt gelift. “Dit model is veel gebruikt om te customizen, al is de echte caféracer hype nu voorbij”, vertelt Wido. Een nieuwe trend hebben we bij Bigtwin nog niet echt kunnen ontdekken, maar misschien is Wido wel een trendsetter? Bij custombouw gaat het om personaliseren en bij hem ben je daarvoor exact aan het goede adres. Hij bouwt of verbouwt motoren naar wens van de klant. Wie de motoren van Wimoto kent, weet dat hij bekend staat om technisch hoogwaardig vakwerk. “Ik wil me meer op echte Specials gaan richten en mijn blikveld ook verbreden naar de Harley-wereld. De eerste V-rod staat al in de werkplaats”, vertelt Wido.
1 van 9
SPORTIEF
De BMW R100RT die we vandaag fotograferen is een prestigeproject waarmee Wido laat zien waartoe hij in staat is. De motor is zo extreem verbouwd dat er weinig van de oorspronkelijke uitstraling is overgebleven. Enne…. Dat is maar goed ook! Wido lacht: “Zo’n oude BMW RT is echt een ouwelullenfiets en het is daarom juist bij dit model een uitdaging om er iets sportiefs van te maken. De BMW boxer was een tijdje onwijs populair in de caféracer scene, maar iedereen deed eigenlijk hetzelfde. Ik wilde een keer iets heel anders ontwerpen. Compleet out-of-the-box en iets wat je niet bij zo’n oude BMW verwacht. Ik had de motor al een tijdje in de berging staan. De BMW zag er niet uit, was verroest, het aluminium was rondom geoxideerd en het blok liep niet. Ik had de motor destijds gekocht om mijn subframes op te ontwerpen. Uiteindelijk besloot ik om de motor zelf aan te pakken en er iets extreems van te maken.”
EERBETOON
Wido wijst naar de foto van zijn vader aan de muur in de werkplaats. “Dit project is voor mij erg bijzonder. Het is het laatste project dat ik samen met mijn vader heb kunnen doen. Hij was ziek en is tijdens de bouw overleden. Toen hij hard achteruit ging heb ik hem beloofd om de motor naar hem te vernoemen; ‘Alfonso’. Ook heb ik beloofd dat de motor op de Bikeshed in London zou komen. Ik heb als een gek doorgewerkt om de motor op tijd af te krijgen voor de Bikeshed. Mijn vader heeft dat helaas niet meer mogen meemaken, hij overleed in april 2023. Deze motor is een eerbetoon aan hem.”
Dat de motor écht speciaal moest worden, stond vast voor Wido. Hij bedacht een custom voorvork en achterbrug met een trellis constructie om alles stevig en stijf te krijgen. Dit berekende en simuleerde hij volledig in de computer. Dit trellis design mag inmiddels een ‘signature stijl’ voor Wimoto worden genoemd, want eerder fotografeerden we al een Honda CBX van zijn hand met een vergelijkbare achterbrug. “Voor deze BMW wilde ik een dikke 180/55×17 achterband gebruiken. Ik ontwierp een achterbrug voor deze Dunlop Mutant achterband. Het dikkere achterwiel moest daarbij uiteraard in het midden komen en dat was nog een aardige uitdaging vanwege de cardan. Het frame is in 3D software opgesteld en getekend. Daarna zijn de achterbrug met cardan en de voorvork ontworpen. Daarbij was het zelf gemaakte verloop van de bak naar de nieuwe R1150RT achterklok een aandachtspunt. Je kan de brug virtueel in de computer laten inveren om te kijken of het cardan de nodige bewegingsvrijheid heeft zonder iets te raken. Zo zie je of alles functioneert, de computer liegt niet! Nog een voordeel van een 3D ontwerp is dat ik op basis daarvan lasmallen heb kunnen ontwerpen waarin ik de draai- en scharnierpunten vast zet. Vanuit de PC kan ik hiervoor alles CNC snijden op door mijzelf ontworpen snijtafels.”
MONOCOQUE
Wido geeft een rondleiding door zijn werkplaats en ik val van de ene verbazing in de andere. Veel machines ontwierp en bouwde de ingenieur eigenhandig en precies naar zijn wensen. “Een hobby binnen mijn werk”, vertelt hij. “Ik zit veel achter de computer, maar behalve denkwerk zit er vooral veel conventioneel handwerk in mijn motoren. Want alles moet wel gebogen, pas gemaakt en gelast worden. Ik werk graag met een Engels wiel.” Een knap staaltje handvaardigheid was het maken van de tank en de kont die één geheel vormen: een monocoque. Wido heeft de basis met de hand gevormd vanuit platen schuim. Over het design vertelt Wido: “Privé rijd ik een KTM Super Duke met een typische induikende voorkant, hoge schouders en een wespachtige body. Dat was de inspiratie voor de Alfonso. Het optische zwaartepunt moest aan de voorkant liggen. Uren en uren heb ik zitten zagen en schuren om de perfecte body te krijgen. Nadat de schuimversie klaar was heb ik er een polyesterhars mal van getrokken in vijf delen. Een maat van me – Kenneth – die in deze industrie zit, heeft me op weg geholpen. Per maldeel was ik drie dagen bezig! Daarna begon het proces weer van voor af aan, maar dan met glasvezelmatten. Jeuken joh! Uiteindelijk kwam de hele monocoque gelukkig bij de eerste poging al in één stuk uit de mal. De body is vervolgens 3D gescand om de louvers voor in de luchthappers te kunnen ontwerpen. Deze zijn 3D geprint.”
ANGEL EYES
Echte blikvanger is de super agressieve koplamp. “Het moest een insectachtige look gaan krijgen. Mijn inspiratie hiervoor was de nieuwe BMW S1000RR. Ik koos voor twee kleinere koplampen aan weerszijden van de Wilbers schokbreker. Daar maakte ik kappen voor met boze wenkbrauwen. Verder wilde ik de schokbreker graag in het zicht”, vertelt Wido, die alles zelf maakte. Toen begon het afwerken! De uitlaat werd uit bochtjes gelast en flowt prachtig met de body. De dempers onder de kont zijn geïnspireerd op de MotoGP en bij een wespentaille hoort een honingraat! Het verweerde BMW blok werd volledig uit elkaar getrokken en vervolgens netjes gereinigd, gestraald en gepoedercoat in de kleur ‘Gun Metal’. Wido maakte zelf de tools voor de lagers. Er werd ook een nieuw stuur ontworpen, dat mooi flowt met het bodywork. Hij ontwierp ook het 3D geprinte kapje voor de signaallampjes boven de digitale teller. Dit alles is niet in de catalogus te vinden! Alsof het allemaal niet genoeg is, werd ook de poedercoating gewoon in eigen beheer uitgevoerd, in meerdere lagen met blanke lak. “Als de oven open gaat en dit komt er zo glimmend uit, dat is echt prachtig!”, vertelt Wido, die ook zelf de tankstickers bedacht. Last but not least moest er nog een nummerplaat op. “Ik wilde die niet onder de kont, dus monteerde ik een custom beugel op de bracket van de remklauw”.
Wimoto zet zichzelf met dit meesterwerk weer eens nadrukkelijk op de kaart en de reacties op de Bikeshed waren lovend. Toch zijn er altijd mensen die niet zien hoe belachelijk veel werk er in zo’n project zit! Wido lacht: “Ik krijg vaak de vraag waar ik de onderdelen heb gekocht. Als ik vertel dat ik zo’n voorvork en achterbrug zelf heb gemaakt geloven ze het niet.”
Tekst & fotografie: Floris Velthuis
TECHNISCHE SPECIFICATIES ‘ALFONSO’ BMW R100RT
Specificatie
Detail
ALGEMEEN
Eigenaar
Wido Veldkamp
Bouwer
Wido Veldkamp (WiMoto)
MOTORBLOK
Bouwjaar
1981
Merk
BMW
Type
R100RT
Cilinderinhoud
980 cc
Ontsteking
Origineel
Carburateur
Bing
Luchtfilter
DNA
Uitlaat
Custom made, WiMoto
Transmissie
5-bak, droge platenkoppeling, cardan (BMW R1100S)
Bijzonderheden
BMW R1150RT kardanklok met eigenbouw verloop
RIJWIELGEDEELTE
Frame
Origineel, versterkt en aangepast, custom achterbrug
Voorvork
Custom made WiMoto
Balhoofdplaten
Custom made WiMoto
Voorwiel
BMW R1100S
Voorband
Dunlop Mutant 120/70×17
Voorrem
Remklauwen van Yamaha R1, schijven origineel BMW
Achterbrug
Custom made WiMoto
Schokbrekers
Wilbers, volledig instelbaar
Achterwiel
BMW R1100S
Achterband
Dunlop Mutant 180/55×17
Achterrem
Origineel BMW
DIVERSEN
Stuur
Custom made WiMoto
Snelheidsmeter
Daytona
Risers
Custom made WiMoto
Hendels/hand controls
Motogadget
Handvatten
Motogadget
Koplamp
Custom made WiMoto
Benzinetank
Aluminium binnentank met polyester body
Zadel
Tijger Leathers
Achterlicht
Motogadget
Knipperlichten
Motogadget
Rem/schakelset
Custom made
Bijzonderheden
Eigenbouw monocoque body
SPUITWERK
Kleur
Smaragd zwart (lijkt metallic blauw)
Spuiter
WiMoto
Bijzonderheden
Spuitwerk en poedercoating in huis gedaan
DANK AAN
Kenneth van SMP Creative voor de enorme hulp bij het maken van de mallen voor de body!
Minibike-coureur Sid Veijer, slechts 7 jaar oud, is overleden aan ernstige verwondingen die hij op eind december opliep tijdens een ongeluk op een kartbaan in Swalmen. Dit maakte zijn familie bekend via een emotionele verklaring op sociale media. Het ongeluk vond plaats tijdens een training op de kartbaan.
De jonge coureur had intern hoofdletsel en ook verwondingen aan zijn gezicht. Gedurende de afgelopen weken onderging hij meerdere operaties, maar helaas bleef zijn toestand kritiek. Ondanks de inspanningen van de medische staf en de steun van zijn familie, heeft Sid de strijd niet kunnen winnen. “Sid heeft gevochten als een leeuw. Wij hebben tot de laatste minuut met hem meegestreden met alles wat we in ons hadden,” schrijft zijn familie.
Sid Veijer, afkomstig uit Staphorst, was een beloftevolle coureur en het neefje van Collin Veijer. De dood van deze jonge talentvolle sporter heeft ook een diepe impact achtergelaten op de motorsportgemeenschap.
Wij wensen familie en vrienden veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Heel standaard: gelekte foto’s van een komend nieuw model. In dit geval de Royal Enfield Himalayan 650, of hoe het ook mag heten.
Bekijk ADV Pulse of Motorrad Online voor foto’s van een nieuwe, avontuurlijke motor met een luchtgekoelde paralleltwin, vergelijkbaar met die in de INT650, Meteor 650, 650 Bear, enzovoort. Deze machine lijkt goed op weg naar productie, met de gebruikelijke herkenbare ‘zwarte doos’ gemonteerd op de achterzijde voor telemetrie, terwijl de rest eruitziet als een standaardmotor.
In feite lijkt het erop dat iemand bij RE goed naar de Husqvarna 901-serie heeft gekeken en besloot de lijnen daarvan te waarderen en het uiterlijk aan te passen voor de Himalayan. We hebben eerder prototypes van de 650 Himalayan gezien – in feite verwachtten we de motor jaren geleden al – maar die machines leken doorgaans op een 410 Himalayan met een groter blok in het chassis. Dit ziet er veel vloeiender, ronder en geschikter voor lange ritten uit, en het zou kunnen verklaren waarom de motor zo lang op de markt heeft moeten wachten. Misschien heeft het ontwerpteam van RE (gevestigd in het VK) besloten het uiterlijk van hun machine te herzien voordat deze op de markt kwam.
Of misschien wordt de motor ook aangepast, naar 750 cc zoals sommige motorexperts speculeren. Momenteel levert de 650cc-twin 47 pk, maar een update van de emissienormen kan die output beperken en RE dwingen de motor naar 750 cc uit te breiden. Dit is het patroon in de industrie, in grote lijnen, van het afgelopen decennium.
Daarnaast lijkt het erop dat de nieuwe Himalayan ByBre-remmen (dochteronderneming van Brembo) en volledig verstelbare vering zal krijgen, met een snel te verwijderen bagagesysteem en, voor Indiase klanten tenminste, een sari-beschermer…
Peter Denessen rijdt momenteel met een BMW R 1250 GS. Een motor waar hij heel graag mee rijdt, maar door rugproblemen is manoeuvreren bijzonder lastig. Peter zocht contact met ons voor een test die hij graag zou uitvoeren. Hij houdt van avontuurlijke motoren, dus zijn keuze valt op twee machines die een trapje lager zingen dan de zware – qua motorinhoud én gewicht – R 1250 GS: de KTM 890 Adventure R en Triumph Tiger 900 Rally Pro. Met Peter gingen we een dag op pad om haarfijn uit te pluizen of deze motoren beter geschikt zijn voor hem en zijn pijnlijke rug.
Naam
Peter Denessen
Leeftijd
67
Woonplaats
Reuver
Huidige motor
BMW R 1250 GS
Waarom deze test?
‘Hoewel ik supergraag rijd met mijn BMW R 1250 GS, is hij te zwaar aan het worden door problemen aan mijn rug. Eenmaal onderweg geniet ik van de rechte zitpositie en het fantastische comfort, waardoor ik uren aan een stuk kan rijden. Maar bij het handmatig manoeuvreren van de motor of stapvoets rijden, is hij simpelweg te zwaar. Daarom ben ik op zoek naar een lichtere motor. Ik heb al met veel motoren gereden, maar ik zit er steeds niet lekker op. Dikwijls is de zitpositie te sportief, waardoor mijn rug dat niet trekken kan. De prestaties of uitrusting zijn voor mij van minder belang, het gaat hem vooral over de zitpositie. Hopelijk biedt de KTM of Triumph hierin een oplossing.’
Peter Denessen en zijn BMW R 1250 GS.
Peter over het uiterlijk
‘Ik zie graag avontuurlijke, stoere motoren, hoewel ik zelden of nooit offroad rij. De KTM is knap, maar aan die moderne koplamp moet ik erg wennen. Misschien wat té extreem voor mij. Het is een uitgesproken en jong design, waar zeker niets mis mee is. Maar het is niets voor mij. De Triumph vind ik een mooiere motorfiets. Hij is traditioneler, maar toch nog modern, getekend. De typische groene kleur vind ik zeker niet lelijk, maar in het rood of blauw vind ik de Tiger 900 nog mooier. Puur qua uiterlijk wint de Triumph het dus van de KTM.’
Reactie van Gijs – MOTO73
Peter beschrijft heel precies hoe deze motoren zich uiterlijk ten opzichte van elkaar tonen. De uitgesproken KTM tegen de ingetogen Triumph, de schreeuwerige 890 tegen de gedistingeerde 900, de jonge Adventure tegen de klassiekere Tiger. De 890 Adventure is eerder een crossmotor die straatlegaal gemaakt is, waarbij de Tiger 900 een straatmotor is die omgevormd is tot adventure-motor. Afijn, je begrijpt vast wat we bedoelen. Meldenswaardig is dat de afwerking van de Triumph bijzonder goed is. De KTM heeft wat ruwere lasnaden en details, wat op zich ook wel past bij het type motor.
‘Dit onderdeel is voor mij het belangrijkst bij de aankoop van een nieuwe motor. Ik moet en zal er comfortabel op zitten, ook al moet ik overgaan tot een ander zadel of aanpassing van het stuur. Op de KTM zit ik zeker niet slecht, maar ik zit meer óp de motor dan ín de Triumph. Dat geeft me op de 890 een minder fijn en zeker gevoel. Ik heb graag wat motor rond mij, net zoals op de GS. Ik voel me ook sneller thuis op de Tiger. Zijn windbescherming en vering is comfortabeler dan de hardere en meer hardcore Adventure R. Punten voor de Triumph Tiger 900 dus. Ik voel me er het prettigst op.’
Reactie van Gijs – MOTO73
Je hoort het veel van motorrijders, dat ze liever in dan op een motor zitten. We weten allemaal wat ze ermee bedoelen. We kennen weinig rijders die liever op hun motor zitten. Meestal gaat de voorkeur naar het cocongevoel ín de motor. Zo ook bij Peter. Los daarvan is de KTM duidelijk harder afgeveerd en heeft hij ook een harder zadel dan de – op alle mogelijke manieren – zachtere Triumph. Als je alleen naar de zadels van beide motoren kijkt, weet je eigenlijk al genoeg. De KTM heeft een eendelig rallyzadel, de Triumph een tweedelige sofa. Ook de windbescherming op de Tiger 900 is beter, met een scherm dat hoger is én in hoogte instelbaar.
Peter over de uitrusting
‘In de Rally Pro-uitvoering is de Triumph zeer rijk uitgerust. Hij heeft handvatverwarming, zadelverwarming voor- en achteraan, een middenbok… Allemaal dingen die de KTM niet of optioneel heeft. Iets als handvatverwarming vind ik zeker belangrijk. Zadelverwarming moet niet voor mij, maar het is wel leuk als het erop zit. Als je dan naar het prijsverschil kijkt tussen de KTM en Triumph, wat compleet te verwaarlozen is, wordt het duidelijk dat de Brit veel beter uitgerust is. Best opmerkelijk, want op die manier wordt de Tiger 900 Rally Pro bijna een koopje.’
Reactie van Gijs – MOTO73
De Triumph is inderdaad erg scherp geprijsd. Of de KTM is veel te duur, dat kan ook. Het verschil in uitrusting is best groot en valt voor de 890 Adventure R bijna niet te verantwoorden. Ook qua elektronica neemt de Triumph het voortouw. De Brit komt standaard met cruisecontrol en een quickshifter. Wil je die ook op de KTM? Dan moet je bijbetalen. Het zijn allemaal kleine verschillen, voor de ene motorrijder belangrijker dan voor de andere. Maar tel alles op en het verschil wordt best groot. Daarbij is de Triumph veel meer uitgerust voor motorrijders die graag lange ritten of reizen maken. De KTM lijkt eerder te mikken op een dagje plezier in het zand.
Peter over de rij-eigenschappen
‘Beide motoren liggen lekker op de weg, ze sturen goed en reageren mooi op het gas. Puur qua sturen voel ik weinig verschil. Het motorkarakter is wel duidelijk anders. De tweecilinder van de KTM voelt krachtiger aan door het agressieve oppikken, de Triumph-driecilinder is soepeler en loopt wat verfijnder. Toch voelt de KTM zeker niet té extreem aan. Je kunt er prima mee overweg. Puur door het motorblok ga ik voor de Triumph. Ik had voor aanvang van de test verwacht dat de driecilinder zenuwachtiger zou zijn, maar het is net het tegenovergestelde.’
Reactie van Gijs – MOTO73
Het motorkarakter vertaalt zich in het rij- en stuurgedrag. De KTM is hard, hevig, agressief, direct en sportief. De Triumph is rustig, soepel, trefzeker, vloeiend. Maar vergis je niet: met beide motoren kun je even hard en/of precies rijden. We beschrijven gewoonweg het verschillende karakter. Doordat Peter zelden of nooit offroad rijdt, vinden we het jammer dat hij kiest voor de R- en Rally Pro-versies. Die motoren zijn nou juist bedoeld om ook eens wat offroad te rijden. Op een standaard 890 Adventure en Tiger 900, die meer op de weg gericht zijn, zou Peter zich veel beter en zekerder gevoeld hebben.
Conclusie KTM 890 Adventure R vs. Triumph Tiger 900 Rally Pro
‘Als ik me goed voel op een motor, dan kan ik er prettig mee rijden. Ik ben een rustige rijder die op zoek is naar een motor die geschikt is voor mijn lichaam en houding. Grenzen opzoeken op de motor doe ik nooit. In dat opzicht is de Triumph de geschiktere motor, hoewel de KTM het zeker niet slecht gedaan heeft. Puur voor mij persoonlijk is de Tiger 900 een aangenamere en leukere motor. Hij is meer in de lijn van het comfort dat ik ken van mijn BMW GS. Afhankelijk van het herstel van mijn rug ben ik het meest geïnteresseerd in de Triumph Tiger 900, maar daar moet ik nog even geduld voor hebben. Pas komend motorseizoen weet ik daar meer over. Graag zou ik ook nog eens een testrit maken met de MV Agusta Turismo Veloce. Van dit tweetal lijkt die met zijn driecilinder het meest op de Triumph, maar hij is wel een stuk duurder. En de prijs speelt ook zeker een rol. Straks geloof ik nog écht dat de Tiger 900 een koopje is…’
KTM 890 Adventure R.
1 van 7
Dat is nog eens een beschermplaat!
Klein, maar duidelijk tft-scherm.
Hoezo, op offroad gericht?
Goede remmen en een flinke 240 mm veerweg.
Het eendelige rallyzadel is mooi, maar niet zo comfortabel.
Lage benzinetank, hoge uitlaat, knappe swingarm.
Plus- en minpunten KTM 890 Adventure R
+ Functioneel uiterlijk, sportiviteit, hardcore
– Prijs, comfort, uitrusting
Plus en min Triumph Tiger 900 Rally Pro
+ Prijs, rijkelijk uitgerust, comfort
– Niet uitgesproken, traditioneler, gewicht
Foto’s: Bert Claes
Triumph Tiger 900 Rally Pro.
1 van 8
Goed display, maar minder vloeiend dan dat van de KTM.
Zo lijkt het geheel van frame en motorblok wel een kunstwerk.
De beschermplaat van de Triumph ziet er heel wat eleganter uit.
Het windscherm is eenvoudig met één hand verstelbaar.
Comfortabel, in hoogte instelbaar en verwarmd. Voor- én achteraan.
Goede Brembo’s en knappe Akront-velgen.
Ben jij de volgende lezer die met ons test?
Twijfel je tussen twee motoren en geraak je er niet uit? Wil je ze graag eens uitgebreid testen en met je hoofd in MOTO73 en motor.nl verschijnen? Stuur dan een mail naar redactie@motor.nl met de twee 2025-motoren – ze moeten momenteel nieuw te koop zijn – die je graag wil testen en verduidelijk waarom je voor die keuze gaat. Met wat geluk pikken we jou eruit en kun jij met ons mee op testdag, samen met een professionele fotograaf.
Harley-Davidson heeft vandaag op H-D.com een aantal modellen uit de 2025-collectie gepresenteerd. Deze motoren zijn nu beschikbaar bij erkende Harley-Davidson®-dealers wereldwijd. Daarnaast is het Harley-Davidson Factory Custom Paint & Graphics-programma aangekondigd, dat exclusieve lak en graphics aanbiedt voor geselecteerde modellen. Verdere 2025 Harley-Davidson-motorfietsen, waaronder de 26ste beperkte Custom Vehicle Operations (CVO) collectie, worden op 23 januari om 17.00 uur gepresenteerd op H-D.com.
1 van 6
MY25 Web 360. FLHRXS Road King Special
MY25 Web 360. FLHTCUTG Tri Glide Ultra
MY25 Web 360. FLHX Street Glide
MY25 Web 360. FLRT Freewheeler
MY25 Web 360. FLTRT Road Glide 3
MY25 Web 360. FLTRX Road Glide
Grand American Touring
Ontwikkeld door het bedrijf dat de cross-country-ervaring heeft gecreëerd, zijn Grand American Touring-modellen ontworpen om rijders comfortabel en met uitstekende prestaties ver te brengen. Terugkerende modellen zijn onder andere de Street Glide, Road Glide en Road King Special.
Harley-Davidson Trike
De Harley-Davidson Trike-modellen bieden een aantrekkelijke optie voor rijders die de stabiliteit van een driewielig voertuig waarderen. De terugkerende modellen zijn onder meer de Road Glide 3, Freewheeler en Tri Glide Ultra.
Harley-Davidson Factory Custom Paint & Graphics
Dit programma biedt premium lak en graphics op geselecteerde modellen voor klanten die een unieke uitstraling zoeken. Bij bestelling via een erkende dealer wordt de speciale afwerking aangebracht tijdens de assemblage van de motor. Klanten ontvangen een motor met exclusieve lak en graphics, met volledige fabrieksgarantie, zonder extra kosten of vertragingen van derde partijen.
Voor 2025 zijn er drie opties beschikbaar binnen de Harley-Davidson Factory Custom Paint & Graphics. Elke set heeft een zwart tankmedaillon met chromen accenten en een parelmoeren achtergrond in paars of oranje.
Mystic Shift: Verandert van donker gun metal naar paars, blauw en bijna oranje, vooral zichtbaar in zonlicht.
Firestorm: Speelt in op de trend van vlamdetails in lak en omvat een ‘ghost fade’-effect. Verkrijgbaar in twee kleuren: Midnight Firestorm: Donkergevlamd met spookachtige vlammen op een Vivid Black-basis; Whiskey Firestorm: Heeft een diepere oranje tint met Ember Sunglo-ghost flames.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.