De KTM Motohall in het Oostenrijkse Mattighofen start het nieuwe jaar met een reeks publieksactiviteiten rond motorsport. Bezoekers kunnen racers ontmoeten, technische inzichten krijgen en races samen bekijken.
Pedro Acosta opent het programma
Op 14 januari 2026 is Pedro Acosta te gast. In de Heroes-verdieping van de Motohall onthult hij zijn Moto2-machine uit het seizoen 2023, die een plaats krijgt in de KTM-wereldkampioensgalerij. Vooraf geeft KTM-motorsportdirecteur Pit Beirer een terugblik op het voorbije seizoen en een vooruitblik op de plannen voor 2026. Daarna is er een meet & greet met Acosta.
Op 11 februari vindt de rondleiding Inside KTM Factory Racing plaats. Deze voert bezoekers van de Motohall naar het Motorsportgebouw in Munderfing. Tijdens het traject wordt toegelicht hoe racemotoren worden ontwikkeld en voorbereid op een seizoen. De route loopt langs werkplaatsen en afdelingen waar techniek en planning centraal staan.
Technische sessie met Manuel Lettenbichler
Een dag later, op 12 februari, volgt een technische sessie met Hard Enduro-rijder Manuel Lettenbichler. In de ‘Levende Werkplaats’ bespreekt hij zijn KTM 300 EXC, trainingsaanpak en technische keuzes. Bezoekers kunnen vragen stellen. Onder de aanwezigen wordt een gesigneerd motoronderdeel verloot.
Gezamenlijk MotoGP-kijken
Op 1 maart wordt de openingsrace van het MotoGP-seizoen 2026 in Thailand live uitgezonden in de RC16 Arena. Het public viewing-moment is gratis toegankelijk via online registratie.
De motorindustrie staat misschien wel aan de vooravond van een technologische omwenteling. Terwijl Europese fabrikanten nog steeds vertrouwen op beproefde recepten, pakken Chinese merken de handschoen op met verrassende motorconcepten die in 2026 hun debuut maken. Van hybride boxermotoren tot vijfcilinder V-configuraties: de grenzen van wat technisch mogelijk is worden opnieuw gedefinieerd.
Deze golf van innovatie vindt niet plaats in een vacuüm. Chinese fabrikanten zoals CFMoto, Benda en QJ Motor hebben de afgelopen jaren aanzienlijk geïnvesteerd in onderzoek en ontwikkeling, en die inspanningen beginnen nu vruchten af te werpen. Het resultaat is een collectie van motorconfiguraties die de gevestigde orde uitdagen en nieuwe standaarden zetten voor prestaties, efficiëntie en technische verfijning.
BMW’s antwoord: automatisering als sleutel tot succes
BMW blijft niet achter met de F 450 GS, die in het tweede kwartaal van 2026 bij Nederlandse dealers verwacht wordt. Deze middeklasse adventure pakt het anders aan dan de Chinese concurrentie, maar niet minder interessant. De 420cc tweecilinder paralleltwin levert precies 48 pk bij 8.750 toerental – exact het maximum dat toegestaan is voor A2-rijbewijshouders.
Het technische hoogstandje zit hem in de details: een krukasverzetting van 135 graden zorgt voor onregelmatige ontstekingsintervallen van 225 en 495 graden, wat een karakteristieke motorpulsatie oplevert. De Easy Ride Clutch (ERC) centrifugale automatische koppeling gecombineerd met een quickshifter maakt handmatig koppelen overbodig. Voor een merk dat bekend staat om zijn conservatieve aanpak is dit een opmerkelijke stap naar gebruiksgemak.
Chinese boxerrevolutie: Benda daagt BMW uit
Waar het echt interessant wordt, is bij Benda’s boxermotorontwikkeling. Het Chinese merk durft BMW uit te dagen op hun eigen terrein met de P51, een compacte vloeistofgekoelde boxer met geïntegreerde elektromotor die een gecombineerd vermogen van 62 pk en 100 Nm koppel levert. Dit hybride concept is niet alleen innovatief, het is ook praktisch: de volledig automatische transmissie en kettingaandrijving maken dit tot een unicum in de boxerwereld.
Nog opmerkelijker is Benda’s toekomstvisie. Geruchten spreken van een 700 cc vloeistofgekoelde boxer met mogelijk 170 graden cilinderopstelling – in plaats van de traditionele 180 graden. Deze vermeende afwijking van de orthodoxe boxerfilosofie suggereert dat Benda niet zomaar BMW kopieert, maar waarschijnlijk eigen ontwikkelwegen bewandelt.
Parallel hieraan heeft Benda daadwerkelijk een zescilinder lijnmotor van 1700 cc ontwikkeld, uitgerust met een elektromechanische transmissie met dubbele koppeling. Dit concept lijkt rechtstreeks gericht op BMW’s K 1600-serie, maar met modernere transmissietechnologie.
CFMoto’s V4 ambities: meer dan 210 pk uit Chinese koker
CFMoto toont met de V4 SR-RR aan dat Chinese engineering inmiddels op wereldniveau opereert. De 997 cc V4 met 90 graden cilinderhoek levert meer dan 210 pk bij 14.500 tpm – een specificatie die de motor direct in de categorie van Europese superbikes plaatst.
De technische verfijning is indrukwekkend: contraroterende krukas, titanium drijfstangen en kleppen, DLC-gecoate tuimelaars, en een gescheiden koelsysteem voor beide cilinderbanken – een oplossing die we kennen van KTM’s V-motoren. Dat alles terwijl de motor voldoet aan Euro 5+ normen.
Honda’s elektrische compressor experiment
Honda waagt zich aan onontgonnen terrein met de V3R 900 E-Compressor. Deze 900 cc driecilinder V met 75 graden cilinderhoek krijgt ondersteuning van een elektrische compressor, wat prestaties moet opleveren die vergelijkbaar zijn met een 1200 cc motor, maar dan lichter en zuiniger.
De hoge thermische efficiëntie die Honda claimt, gecombineerd met het lagere gewicht en koppel op het niveau van een grotere motor, zou een gamechanger kunnen zijn voor zowel touring als sport-touring toepassingen. De elektronisch aangestuurde compressor zorgt voor prestaties vergelijkbaar met een standaard 1200cc-motor.
MV Agusta’s vijfcilinder gok: passie of berekening?
MV Agusta kiest voor een wel zeer onorthodoxe benadering met een vijfcilinder motor in trapeziumvormige configuratie, of zoals zij het noemen: een U-vorm. Met een platform van 850cc tot 1150cc, en vermogens van meer dan 240 pk, lijkt dit meer een technisch statement dan een commerciële strategie.
De onduidelijkheid over de exacte configuratie – één of twee krukassen – roept vragen op over de haalbaarheid van dit concept. MV Agusta’s geschiedenis met ambitieuze technische projecten die nooit de productie haalden, maakt enige scepsis begrijpelijk.
De nieuwe realiteit: innovatie uit het Oosten
Deze nieuwe generatie motoren toont een fundamentele verschuiving in de industrie. Chinese fabrikanten experimenteren niet alleen met bestaande concepten, ze durven compleet nieuwe wegen in te slaan. ZXMoto’s aangekondigde 819 cc driecilinder met 150 pk, QJ Motor’s 900 cc driecilinder met automatische transmissie, en de belofte van een 1000 cc boxer voor 2027 bewijzen dat de innovatie niet stilstaat.
Terwijl het jaar 2025 nog niet voorbij is, heeft de Molenaar NSF100 Cup het nieuwe raceseizoen alvast geopend met een Kick-off bij Arie Molenaar Motors in IJsselstein. De voltallige selectie van 2026 maakte daar kennis met elkaar en de aftrap werd gegeven voor alweer het achttiende seizoen van deze talentvolle raceklasse.
Op zaterdag 13 december heette organisator Carla Molenaar de coureurs en hun ouders van harte welkom bij Arie Molenaar Motors in IJsselstein. Na kennis te hebben gemaakt werden de jonge talenten uitgenodigd om samen met Arie Molenaar en rijderscoach Dion Otten de persoonlijke doelstellingen voor het komende jaar te bespreken. Ook konden de coureurs hun nieuwe race-outfits passen: Damen Motorkleding en Shoei waren aanwezig om race-overalls, laarzen, handschoenen en helmen persoonlijk op te meten, zodat iedereen in het nieuwe seizoen veilig én stijlvol aan de start kan verschijnen. Ook het gehoor zal goed beschermd zijn, met op maat gemaakte gehoorbescherming van NOIZEZZ, die eveneens tijdens de Kick-off werd opgemeten.
De Kick-off werd afgesloten met een workout. Bij Body Business in IJsselstein werd onder begeleiding van een trainer en vaste rijderscoach Dion Otten een energiek en uitdagend programma afgewerkt. Daarbij kregen de jonge coureurs praktische tips die ze tijdens de winterstop kunnen toepassen om topfit aan het nieuwe seizoen te kunnen beginnen.
Ook de motoren zullen topfit aan de start verschijnen: onlangs zijn er een aantal nieuwe Honda NSF100-motoren gearriveerd in IJsselstein en zoals altijd worden de motoren in de winter tot in de puntjes geprepareerd. Tenslotte staat er zoals altijd een ervaren en enthousiaste NSF100-crew te popelen om de jonge rijders in het nieuwe seizoen te mogen begeleiden.
De selectie van 2026 bestaat uit 18 coureurs, waaronder maar liefst 10 rookies die hun debuut zullen maken. In maart volgt nog de traditionele workshop bij Damen Motorkleding in Breda, waar de outfits zullen worden uitgereikt. Dan zijn de coureurs klaar voor de eerste wedstrijd, die begin april plaats zal vinden.
Molenaar NSF100 Riders 2026
#3 Max Borgelt (rookie) #6 Kearran vd Westhuizen Dias (rookie) #8 Bradley Frissen #15 Sevn Pocorni #17 Jesse Koelewijn #18 Dean Postema (rookie) #24 Lars Hiddingh #26 Dani van Weel (rookie) #28 Siem Brakke (rookie) #31 Tijn van Wijk #37 Storm van Halen (rookie) #55 Evan Ruitenberg #66 Jovanny Postma (rookie) #71 Engin Ali Yilmaz (rookie) #72 Kay Baan (rookie) #73 Tim Bolk (rookie) #77 Sylvain Sinke #83 Vince Meyjes
Het is bijna januari en dat betekent dat we ons kunnen opmaken voor de Dakar Rally. Voor de zevende keer wordt de zwaarste rally ter wereld in Saoedi-Arabië verreden. Ian Olthof, de enige Nederlandse deelnemer uit Hellendoorn, gaat de uitdaging aan.
De Dakar Rally is al aan zijn 48e editie toe. Begonnen in 1979 in Afrika, daarna verhuisd naar Zuid-Amerika en sinds 2020 in Saoedi-Arabië, waar meer dan genoeg terrein beschikbaar is voor een twee weken durende rally. Denk niet dat het land slechts een grote zandbak is; het heeft veel meer te bieden, wat zorgt voor een gevarieerde route.
De rally start op 3 januari in Yanbu, aan de Rode Zee, en eindigt daar weer op 17 januari. Net als altijd doen motoren, auto’s en vrachtwagens mee. Motorrijders hebben in het verleden vaak last gehad van andere deelnemers. Om dat te minimaliseren, zijn er op enkele etappes gescheiden routes. In totaal leggen de 118 motorrijders 7.906 km af, waarvan 4.748 km proef.
In tegenstelling tot eerdere jaren, waar de rally soms begon met een korte proloog, begint dit jaar de eerste etappe met 98 km. De organisatie waarschuwt dat dit geen opwarmertje is; de rijders moeten zich goed concentreren, want er wordt tussen heuvels gereden. De volgende dag staat er meer dan 500 km op het programma, eerst over rotsachtig terrein, en later zand. De tweede etappe gaat door bergachtig gebied, waar de snelheid zal variëren.
Team Honda.
Etappe 3 start en eindigt in AlUla. Het eerste deel gaat door zanderig terrein en een prachtige omgeving, maar of de rijders daar oog voor hebben, is de vraag. Later op de dag wordt het uiterste van hun navigatievaardigheden geëist, omdat er veel sporen zijn en het landschap weinig oriëntatiepunten biedt.
De vierde en vijfde etappe vormen samen een marathonetappe, met veel open vlaktes. De bivak is spartaans; deelnemers zijn op zichzelf aangewezen, zonder assistentievoertuigen. Beide dagen hebben motorrijders hun eigen route. Na deze zware marathonetappe is er geen gelegenheid om bij te komen, want etappe 6 is met 920 km de langste van de rally, waarvan meer dan de helft in de duinen wordt verreden. Daarna volgt een welverdiende rustdag in Riyadh.
Etappe 7 is bijna 900 km en voert door zand, waar snel gereden kan worden, met af en toe dichte begroeiing. Etappe 8, met ruim 700 km, bevat de langste proef van 481 km door gevarieerd terrein. Na deze etappe volgt de tweede marathonetappe met gescheiden routes. Het eerste deel is rotsachtig en zand, het tweede is bijna uitsluitend duinen. Net als in de eerste week leidt de tweedaagse etappe weer naar een lange dag van 882 km door relatief eenvoudig terrein. De voorlaatste etappe brengt de rijders terug naar Yanbu, waar snel gereden kan worden. De afsluitende etappe is slechts 141 km lang, maar met 105 km proef kan het klassement nog veranderen. En dan is het tijd om bij te komen na twee zware weken.
De fabrieksrijders van verschillende merken gaan uiteraard voor het klassement. Voor hen telt alleen de overwinning. Voor de andere rijders, waaronder de 34-jarige garagehouder Ian Olthof uit Hellendoorn, is het bereiken van de finish na twee zware weken al een overwinning. Olthof, de enige Nederlandse deelnemer en zoon van een vader met een verleden in de enduro, debuteert in de Dakar. Hij zegt: ‘Ik heb altijd gecrosst en enduro’s gereden. Daar ben ik mee gestopt om in de zaak te werken. Maar op een gegeven moment pak je je hobby weer op. Ik ben begonnen met roadbookritten in het buitenland en daar beleefde ik plezier aan. Toen wist ik dat als ik ooit Dakar zou rijden, ik moest weten hoe het rijden met een roadbook werkt. Zo begon het te leven. Nu is het moment om Dakar te rijden; ik heb genoeg motorervaring en nog geen kinderen.’
In de beginjaren kon iedereen die wilde meedoen aan Dakar. Toen zagen we rijders die zich slecht voorbereid in het avontuur stortten, maar dat kan nu niet meer. De organisatie verplicht deelnemers om aan twee rally’s deel te nemen. Voor Olthof betekende dat de South African Rally en de Rallye du Maroc. ‘Via die rally’s moet je je kwalificeren.’ Zijn resultaten waren voldoende om dit ‘toelatingsexamen’ positief af te sluiten.
Je hebt flink wat ervaring opgedaan. Denk je voldoende voorbereid te zijn?
‘Ja, dat denk ik wel. Ik ben er al lang mee bezig. Het motorrijden hoefde ik niet meer te leren, maar alles eromheen. De eerste rally begon ik als een endurowedstrijd. Na anderhalf tot twee uur ben je helemaal op. Je moet op zo’n 60-70% rijden. Fysiek heb ik me goed voorbereid, dagelijks naast en tijdens het werk. Ik heb het afgelopen jaar daarom minder gewerkt. Het is eigenlijk een tweede baan. En ik heb meerdere rijders gesproken die Dakar-ervaring hebben.’
Motorisch heeft Ian Olthof zijn zaken goed voor elkaar, want hij maakt deel uit van het HT Rally Raid-team van teambaas Henk Hellegers, dat op Honda rijdt. Naast Olthof maken nog zes rijders deel uit van dit team. Een tweede Nederlands team is het BAS World KTM Racing Team, dat acht rijders telt.
Je weet nu goed wat je te wachten staat?
‘De Marokkaanse rally is een soort mini-Dakar. Er wordt gezegd dat als je die rally uitrijdt, je een goed idee hebt van wat de Dakar inhoudt. Alleen is de Dakar wel drie keer zo lang.’ Wat nieuw is voor Olthof en alle andere debutanten, is de marathonetappe. ‘Ja, dat is echt nieuw voor mij. Je overnacht in een primitief bivak.’ Voor Olthof is de klassering niet belangrijk; het gaat er alleen om de rally tot een goed einde te brengen. Net als in voorgaande jaren zal RTL7 dagelijks aandacht besteden aan de Dakar Rally.
Pa rijdt een oude en zoon Bob rijdt een jonge motor. Bobbers uit twee tijdperken, gebouwd door twee verschillende generaties. Vader en zoon ten Berge vertellen elk hun verhaal.
Vader Ed ten Berge kwamen we tegen op het Silent Gray Fellows treffen, waar hij trots zijn nieuwste aanwinst liet zien. Een heel bijzondere motor met een net zo bijzonder verhaal. Tachtig jaar geschiedenis op wielen! Ed rijdt al ruim 55 jaar en heeft inmiddels een lange motorgeschiedenis opgebouwd, waarin onder andere modellen als de H-D WLA, WLC, U 1200, WLC, Heritage en Sportster 883 de hoofdrol speelden. Daar komt nu dan deze WLC bij, met een prachtverhaal dat verdient opgetekend te worden!
Een afspraak voor een reportage wordt gemaakt. En dat wordt een dubbelreportage, aangezien zoon Bob ook motorliefhebber is en een prachtige Yamaha bobber heeft gebouwd. Vader en zoon dus samen op de foto en op de spoorremise in Roosendaal als fotolocatie vertelt Ed over zijn WLC. “Meer dan 30 jaar geleden kwam bij mijn oud-buurman en vriend Nico ter sprake dat er bij zijn zwager Cor al sinds mensenheugenis een oude Harley in losse onderdelen in zijn garage lag. Ik heb toen onmiddellijk gevraagd of hij deze niet wilde verkopen en kreeg toen als antwoord ‘dat hij de Harley bij gelegenheid weer in orde zou gaan maken’. Sindsdien heb ik nog regelmatig dezelfde vraag gesteld, maar het antwoord was altijd negatief. Totdat ik afgelopen oktober een telefoontje van Cor kreeg met de vraag of ik nog geïnteresseerd was om de Harley over te nemen. We waren het snel eens en ik ben gelijk in de auto gesprongen om alle losse onderdelen in m’n Twingo’tje te laden. In de garage trof ik een grote doos met voornamelijk de kleinere onderdelen. Volgens Cor zouden daarin ook de kentekenpapieren liggen. Tot mijn grote schrik zag ik enkel een hoop papiersnippers en muizenkeutels! Gelukkig vonden we op een andere plaats in de garage een doosje met onder andere het originele linnen kentekenbewijs, de overschrijvingspapieren én een bonnetje van de wegenbelasting met enkele werkplaats- en onderhoudsboekjes. In rap tempo heb ik alles ingeladen en bij een kop koffie werd mij de voorgeschiedenis van deze motor uit de doeken gedaan.”
1 van 10
ZIJSPANCOMBINATIE
“Deze Harley is een vroege WLC (met een laag motornummer, waarschijnlijk geproduceerd in augustus 1941) en is na de Tweede Wereldoorlog, zoals zoveel legervoertuigen, in een depot terecht gekomen. Deze voertuigen hebben er jaren in weer en wind gestaan, totdat besloten werd dat ze via het ‘Marshall Plan’ (materieel hulpplan op initiatief van toenmalig Amerikaanse minister van buitenlandse zaken George C. Marshall) nog een goed en dienstbaar tweede leven konden gaan hebben. Deze Liberator werd voor de Rijkspolitie ontdaan van alle militaire elementen, zoals onder andere de blackout oorlogsverlichting. In de spatborden werden platen gelast en al het legergroen moest wijken voor ‘Rijkspolitieblauw’. Dit blauw werd erop gekwast én voorzien van een uit de losse pols aangebrachte sierlijke witte striping. Ook werd voor de Politie de ‘Army Stewart Warner Miles’ snelheidsmeter door Gremi in Groningen omgebouwd naar kilometers en voorzien van een kilometerwijzerplaat, waarop de wijzer van rechtsboven naar beneden in de rondte gaat. De korte beenschildjes getuigen er nog van dat de weersomstandigheden niet altijd fijn waren voor de bestuurder van de motor en met een paar drukknopen kon er snel ook nog een schootkleed aan bevestigd worden. Tevens kwam er een Hollandia zijspan aan te hangen, zodat er met twee man door weer en wind gesurveilleerd kon worden. Op 25 mei 1955 werd deze zijspancombinatie door de Rijkspolitie afdeling Technische Dienst te Delft op kenteken gezet en ingezet voor zijn taken, totdat Cor de Harley overnam en op 27 juni 1962 het kenteken op zijn naam zette.”
KENTEKEN
“In zijn vrije tijd heeft Cor er volop mee gereden en onder meer tripjes naar Groningen mee ondernomen, totdat het motorblok eind jaren ‘60 de geest gaf. Goede raad was duur en er werd besloten een gereviseerde ruilmotor bij Maaskant in Rotterdam te kopen en met wat vrienden de hele motorfiets uit elkaar te halen om hem gelijk ook een andere kleur te geven, wat maar gedeeltelijk gelukt is. De vrienden kregen vriendinnen en andere interesses en het is er nooit meer van gekomen om de motor terug op te bouwen. Nu, na een goeie vijftig jaar in losse onderdelen gelegen te hebben en drie verhuizingen verder, zijn er toch wel wat onderdelen verdwenen”, zo ontdekte Ed. “Het zijspan, de complete versnellingsbak, de benzinetank, een koplamp en nog wat kleinere zaken waren spoorloos.” Eenmaal thuis met de losse onderdelen heeft Ed de motor op de oprit in eerste instantie even snel provisorisch in elkaar gezet, om te zien welke onderdelen er nog ontbraken. “Het had immers geen zin om alles wéér op een hoop te gooien. Tevens moest ik op zoek naar het ingeslagen framenummer, zodat dat ik voor een schouwing bij de RDW langs kon gaan, om het ‘slapende kenteken’ weer te activeren en de motor op mijn naam te zetten. Een en ander is prima verlopen en een paar dagen later had ik, naast het ‘linnen kenteken’ ook zo’n plastic kentekenkaartje.”
1 van 10
VOORZICHTIG GESCHUURD
De opbouw kon nu echt beginnen en het plan werd opgevat om er geen originele WLC of gelikte WL burgerfiets van de maken, maar om hem als tachtigjarige zo te laten zoals Ed hem had aangetroffen. Zonder die mislukte spuitpoging, maar wèl in een technisch goed werkende en betrouwbare staat. Het ‘Maaskant-blok bleek een dikke meevaller. Ondanks dat het ongeveer vijftig jaar zonder bougies had gestaan, bleek het in topconditie te zijn en volledig uit nieuwe originele (NOS) H-D onderdelen te zijn opgebouwd. Ed vertelt: “Ik moest de kleppen opnieuw slijpen en ik heb de dynamo en carburateur gereviseerd. De voorvork is voorzien van nieuwe bussen in de schommels, het frame is gecheckt, er gingen nieuwe kogels in het balhoofd en alles werd zwart gelakt. De wiellagers, een nieuwe kettingkrans op de achterremtrommel en de remmerij heb ik door Gerard Duyvestyn in Monster in orde laten maken. Tevens zijn er nieuwe binnen- en buitenbanden gemonteerd. Het blok en de gereviseerde versnellingsbak, die ik nog had liggen, heb ik gemonteerd met een beltdrive en ik heb nieuwe bedrading en een nieuwe bobine geïnstalleerd. Vervolgens heb ik de spatborden voorzichtig geschuurd, tót de donkerblauwe rijkspolitie verf en striping weer tevoorschijn kwamen. Dit gaf de door mij gewenste look terug aan de motor.” Alles werd verder afgemonteerd en diverse vloeistoffen aangevuld, tot het ‘magische’ moment daar was. Het moment om de na al die jaren de motor weer voor het eerst te laten lopen. Het was op 9 april 2022, nadat de bekende start procedure was gevolgd, de motor na nog één trap gelijk mooi rustig begon te lopen. Na nog wat finetuning, kon met het inrijden begonnen worden. “Tja”, zo zegt Ed laconiek, “Misschien gek, maar ik vind zelf die unieke teller het mooiste aan de motor!”
Ed tenslotte over zijn WLC-project, “Achteraf gezien was het een heel leuk project, wat ik in mijn eigen bubbel tijdens de Corona periode heb kunnen uitvoeren en ik ben zeer tevreden over het eindresultaat. Nu lekker toeren met de ‘Silent Gray Fellows’ vrienden en…. Nooit meer poetsen!”
EMORY OUTLAW
Zoon Bob volgde de voetsporen van zijn vader en verbouwde een Yamaha Dragstar XVS 650 uit 1997 tot een moderne, smaakbolle bobber. Bob vertelt: “Al in mijn jeugd was de garage thuis een magische plek en ik stond er als kleine jongen altijd met mijn neus bovenop. De liefde voor oldtimers, auto’s en motoren, werd mij dan ook letterlijk met de paplepel ingegoten. Eén ding is dan ook duidelijk: hier is voor mij onze gedeelde liefde en passie voor motoren en auto’s ontstaan. Zodoende stelde ik mijzelf als doel dat ik ooit zelf op een bijzondere motor zou rijden. En het liefst gezamenlijk, zij aan zij met mijn vader.” Dat ging echter nog enige jaren duren, want door Bob’s studie en baan in Amsterdam, werd het motorrijden jaren uitgesteld. “In tegenstelling tot mijn vader, heb ik mijn motorrijbewijs pas op mijn 28ste behaald. Tot die tijd kreeg het varen door de Amsterdamse grachten, in mijn Glastron speedboot uit 1980, de voorkeur. Ik was op een gegeven moment helemaal klaar met varen en werd het tijd voor de langgekoesterde droom. Dus ik verkocht mijn speedboot, om met de opbrengst mijn motorrijbewijs te halen én een motor aan te schaffen.”
JAMES DEAN
De eerste motor van Bob was een Yamaha XS eigenbouw, maar die bleek zo onbetrouwbaar als de pest. Dus na vele frustraties is die motor verkocht. “Ik ben toen op zoek gegaan naar een meer betrouwbare motor. Gezien de eerder benoemde paplepel, zou dit logischerwijs een Harley zijn. Echter, dit werd gezien mijn budget een ‘Japanse Harley’. Om precies te zijn, een Yamaha Dragster XVS 650 met het bekende V-twin blok. Het doel was om er een ‘Custom Bobber’ van te maken. Het type motor dat voldoet aan mijn wensen en past bij mijn levensstijl en interessegebieden. Zodoende hebben mijn vader en ik de motor volledig gestript, om ‘m daarna weer naar mijn idee op te bouwen.” Voor het design van de Bobber heeft Bob zich laten inspireren door de Porsche 356 Emory Outlaw. “Herkenbaar is de stijlvolle sticker van Mobil Oil Pegasus, de ‘Flying Horse’. Ooit sponsorde Pegasus (als eerste) James Dean, de filmster die vrijheid en opstandigheid belichaamde, the ultimate cool. Een Porsche 356 was in de jaren ‘50 dé auto die hetzelfde vertegenwoordigde. Allemaal elementen die ik graag in mijn Yahama Bobber terug wilde zien.”
Tank en spatborden werden nieuw aangeschaft en voor het spuitwerk liet Bob zich inspireren door een video van Jay Leno’s Garage. Daarin bevond zich namelijk een Dodge Power Wagon Restomod uit 1942, met de kleur van een Jeep Wrangler, genaamd Anvil, gecombineerd met hoogglans zwart accenten. Het bijzondere van deze groenblauwe kleur, is dat deze kleur verandert op basis van de hoeveelheid directe lichtinval. “Ofwel, met direct zonlicht op de motor, neigt de kleurstelling van de motor meer naar het grijs toe te trekken. En met indirect licht, juist meer naar het groenblauw”, verduidelijkt Bob. “De totstandkoming van de motor is een verhaal om trots op te zijn. Namelijk dat ik deze motor samen met mijn vader heb kunnen bouwen. Met de man, waarvan iedereen weet: ‘Wat zijn ogen zien, maken zijn handen!’”
Fotografie: Onno “Berserk” Wieringa
TECHNISCHE GEGEVENS HARLEY-DAVIDSON WLC van Ed
Categorie
Details
Merk
Harley-Davidson
Model
WLC
Bouwjaar
1941
Eigenaar
Ed ten Berge
Opbouwtijd
± 5 maanden
Motorblok
Bouwjaar
1942 (productie augustus 1941)
Bouwer
Harley-Davidson
Cilinderinhoud
750 cc
Type
V-twin zijklepper
Carter
Matching numbers
Krukas
Stock
Zuigers
0.30 overmaat
Cilinders
Stock
Cilinderkoppen
Aluminium no. 5
Luchtfilter
6
Carburateur
Linkert M88
Ontsteking
Contactpuntjes
Uitlaatsysteem
Origineel
Versnellingsbak
3 versnellingen
Rijwielgedeelte
Frame
Origineel
Voorvork
Origineel
Schokdemper Voorvork
Origineel, Ride Control
Voorwiel
18 inch
Achterwiel
18 inch
Banden
Firestone ANS 4.50 x 18” classic style
Remmen
Origineel
Spuitwerk
Kleur
Rijkspolitieblauw
Met Dank Aan
Bijdragers
Gerard Duyvestyn, Aad & Simon Samwel
TECHNISCHE GEGEVENS YAMAHA DRAGSTAR 650 BOBBER van Bob
Ben je op zoek naar het perfecte cadeau voor een gepassioneerde motorrijder? We hebben een lijst samengesteld met originele en praktische motorcadeaus die perfect zijn voor onder de kerstboom. Van gadgets en accessoires tot unieke items die de feestdagen onvergetelijk maken – er is voor ieder wat wils.
Kawasaki Ninja H2R motor van LEGO Technic
De Kawasaki Ninja H2R van LEGO Technic is een geweldig cadeau voor motorrijders van alle leeftijden. Deze realistische miniatuur bevat indrukwekkende details zoals werkende besturing, vering, een gelede motor en een turbocompressor. Perfect om samen met (klein)kinderen in elkaar te zetten of om zelf te genieten van een stukje motorambacht in LEGO-vorm!
Motor.NL biedt een premium lidmaatschap dat toegang geeft tot exclusieve artikelen, zoals motortests en reis- en sportreportages. Dit is een ideaal cadeau voor de motorrijder die altijd op de hoogte wil blijven van het laatste nieuws en ontwikkelingen in de motorwereld.
De landkaart Europa van kurk is het perfecte cadeau voor avontuurlijke motorrijders. Met speldjes kun je gemakkelijk markeren waar je al bent geweest en welke bestemmingen nog op je bucketlist staan. Het is niet alleen praktisch, maar ook een stijlvolle manier om jouw motorreizen in kaart te brengen. Hang hem op en maak elke rit onderdeel van jouw eigen reisverhaal!
Het motorboek “Zen en de kunst van het motoronderhoud” is het ideale cadeau voor motorrijders die van diepgang en avontuur houden. Het boek vertelt het verhaal van een prachtige motorreis van Minnesota naar Californië, waarin filosofie, onderhoud en het leven samenkomen. Een inspirerende klassieker die perfect is om bij weg te dromen tijdens de feestdagen. Ideaal voor onder de kerstboom!
Maak het kerstdiner extra uniek met dit kookschort en bijbehorende ovenwanten met motormotief. Perfect voor de motorrijdende chef die zijn passie ook in de keuken wil laten zien. Het praktische schort en de stijlvolle wanten maken koken leuk en helemaal in stijl. Een origineel cadeau om de feestdagen net dat beetje extra te geven!
De MoniMoto 9 GPS-tracker geeft motorrijders een gerust gevoel dankzij zijn slimme beveiligingsfunctie. Bij een verdachte verplaatsing stuurt de tracker razendsnel een melding naar je telefoon, gevolgd door nauwkeurige GPS-updates elke paar minuten. Zo kun je jouw motor opsporen in geval van diefstal. Een praktisch en veilig cadeau voor onder de kerstboom!
Deze Honda CBR1000RR Fireblade elektrische kindermotor is het ideale cadeau voor jonge snelheidsliefhebbers vanaf 2 jaar. Met zijn realistische design en eenvoudige bediening brengt hij urenlang veilig speelplezier, zowel binnen als buiten. Dankzij functies zoals zijwieltjes en een standaard snelheid van 4 km/u is hij perfect voor beginnende rijders. Zet deze stoere motor onder de kerstboom en geef jouw (klein)kind een onvergetelijke avontuurervaring!
Bigtwinlezer Jos van den Berg huldigt het motto ‘ride what you have and build what you like’. Zijn allereerste motor is een Honda Magna en daar wordt door Jos dus behoorlijk aan gesleuteld.
Mijn beroep is metaalbewerker / hydraulic monteur dus het is eigenlijk dag in dag uit techniek dat de klok slaat. Naast het sleutelen aan motoren is houtbewerking ook een echte hobby van me. In mijn vrije tijd ben ik altijd bezig met creatieve uitdagingen. Zelf iets leuks verzinnen en dan ook daadwerkelijk bouwen in de schuur.
De Honda Magna VF 500C is een motor die bij veel mensen een beetje onder de radar is gebleven. Maar juist omdat er maar weinig aandacht aan besteed wordt leek het me leuk om juist zo’n lichtere Magna onder handen te nemen en een Clubstyle look te geven.
Het is oorspronkelijk een uit Amerika geïmporteerde motor met nog de Amerikaanse specs. Een 500 cc V4 met een goed schakelende zesbak eronder. Het uitlaatsysteem is nog deels origineel, maar de dempers zijn zelfbouw en ze laten een lekker donkerbruin geluid horen. De standaard achterschokbrekers heb ik vervangen door een wat zwaarder geveerde en beter dempende set van een Honda VF 750. Het stuur is van Moose Racing en de risers waarmee het bevestigd is zijn eigenbouw. De handvatten zijn Vans Cult en wat de oorsprong van de kuip is heeft tot nu toe nog niemand me kunnen vertellen. De echte kenners zullen misschien in de knipperlichten aftermarket H-D exemplaren herkennen.
De standaard voetsteuntjes zijn vervangen door veel comfortabeler floorboards en schakelen doe ik met een zelf gemaakt hak-teen pedaal. Ook het montageframe voor de Givi koffers is eigenbouw en hetzelfde geldt voor de sissybar. Het is gewoon erg leuk om zulke onderdelen zelf te bedenken en op te bouwen. Ook het spuitwerk is eigenhandig uitgevoerd, gewoon met een spuitbusje. (Motip 51487 rood.) Natuurlijk ben ik blij met het resultaat en tenslotte ook nog een groot woord van dank aan mede-bouwer Bas van den Berg.
Vorig jaar vierde Motorrijdersactiegroep MAG groot feest: na een gewonnen rechtszaak bij de Raad van State werd het motorweekendverbod op de Zuiderdijk ingetrokken. Die prachtige weg langs het water, tussen Hoorn en Enkhuizen, ging weer open. Dat was tegen het zere been van twee fanatieke motorgeluidhaters uit de regio. Ze gingen in beroep. En ze verloren.
In 2021 werd de 14 kilometer lange Zuiderdijk in de weekeinden voor motorrijders afgesloten. Het ging toen om een pilot, die afgesloten werd met een enquête met open-deur vragen als ‘Heeft u minder last van motorfietsen nu er geen motofietsen meer mogen rijden?’. Ondanks het feit dat ruim zestig procent van de geënquêteerden niet eens de moeite nam om de vragenlijst in te vullen (dan viel die overlast dus reuze mee, zou je zeggen) ging de dijk dicht. De MAG tekende bezwaar aan, dat van tafel werd geveegd. De MAG stapte naar de bestuursrechter in Alkmaar, die niet onder de indruk was. Maar de MAG hield vol, zoals de organisatie dat al bijna veertig jaar doet.
In dit geval betekende dat een gang naar de Raad van State, de hoogste rechterlijke macht als het om dit soort zaken gaat. En die rechtszaak werd glansrijk gewonnen, zo bleek uit de uitspraak van juni 2024. De gemeente Drechterland, beheerder van de Zuiderdijk, moest de verbodsborden verwijderen. Bovendien kreeg de gemeente de opdracht om het in 2021 voor de MAG ingediende bezwaar opnieuw te beoordelen, maar nu wel op basis van gedegen onderzoek.
Ruimschoots gelijk
De uitslag van dat onderzoek volgde in december 2024. Een glasheldere zaak. Ja, er was geluidsoverlast door verkeer, maar die kon slechts in beperkte mate aan motorrijders worden toegeschreven. En ja, er was ook geklaagd over onveiligheid door motorrijders, maar uit tellingen bleek dat motorrijders in het aantal ongevallen niet oververtegenwoordigd waren. En tot slot: de gemeente, die klachten over motorrijders eerder nooit geregistreerd of zelfs maar geteld had, deed dat nu wel. Wat bleek? Over een periode van vijf maanden kwamen er niet meer dan 112 klachten binnen. Dat is natuurlijk nooit genoeg voor een motorweekendafsluiting. Al helemaal niet als je weet dat die klachten lang niet allemaal over motorrijders gingen en dat 38 (!) van die klachten van slechts één adres afkomstig waren. Het onderzoek gaf de MAG dus ruimschoots gelijk: de dijk bleef open.
Bewoonsters in beroep
Dat de bewoonster van dat ene adres daar niet blij mee was, zal duidelijk zijn. Samen met haar meest gedreven medestandster ging ze bij de Raad van State in beroep tegen de gemeente waar ze beiden inwoner van zijn. Drechterland moest het motorweekendverbod opnieuw invoeren, vonden ze, dwars tegen de uitslag van het door de gemeente uitgevoerde onderzoek in.
MAG met Drechterland
In april 2024 zat de MAG bij de Raad van State tegenover de gemeente Drechterland. In augustus 2025 zat de MAG er als belanghebbende naast diezelfde gemeente, nu tegenover twee van hun inwoners. Zo raar kan het lopen. De dames voerden onder meer aan dat de piekbelasting van motoren veel hoger zou zijn dan die van auto’s (wat door het onderzoek dus niet bewezen werd), dat weggebruikers en aanwonenden van de Zuiderdijk veel overlast en onveiligheid ervaarden (wat uit het onderzoek en de geregistreerde meldingen niet bleek) en dat het rapport van het onderzoek gebrekkig was. Het antwoord van de Raad van State ken je al. In uitspraak staat het nog eens helder verwoord, tot twee keer toe: “Het betoog [van de beide dames] slaagt niet.”
Dus is het nu voor eens en altijd klaar, dat gehannes rond de Zuiderdijk? Nee, helaas niet. Er gaan stemmen op om de dijk in stukken op te knippen, waarbij de delen waar geen huizen aan staan als fietspad ingericht worden. Dat betekent dus geen mooie ritten langs de dijk meer. Niet voor motoren, maar ook niet voor auto’s. Gelukkig is een enthousiaste groep bewoners het daar totaal niet mee eens. Met de Actiegroep De Zuiderdijk is van iedereen zijn ze het gevecht met de gemeente aangegaan. De MAG is daar nauw bij betrokken.
Alle vertrouwen
Voorstanders van het knipplan wijzen vooral graag op de ‘enorme stijging’ van het aantal ongevallen op de dijk in 2024. En ja, dat waren er inderdaad meer dan in de jaren ervoor, van gemiddeld vier per jaar naar dertien. Maar de cijfers van 2025 laten nu al zien dat dit om een eenmalige uitschieter ging, en dat het vooral mensen waren die in hun eentje brokken maakte. Geen enkele reden voor paniek of maatregelen, dus. Als leverancier van deze gegevens en alle achterliggende informatie speelt MAG-secretaris Hein Vastenouw in deze zaak een essentiële rol, met ondersteuning van een bij de MAG betrokken verkeerskundige. Vastenouw heeft alle vertrouwen in de zaak: “De Actiegroep De Zuiderdijk is van iedereen heeft z’n zaken goed voor elkaar en men laat zich niet afleiden door politiek gekonkel en emoties. De focus ligt louter en alleen op de inhoud, en die inhoud klopt als een bus.”
In 2008 begon het wereldkampioenschap zijspancross in het Nederlandse Oss. De aandacht ging vooral uit naar toppers als Daniël en Marcel Willemsen, de talentvolle Bax/Van Deutekom en andere bekende namen zoals Visscher, Schrijver, Derks en Van Duijnhoven. Nauwelijks iemand keek naar een onbekende jonge bakkenist die voor het eerst aan de start verscheen: Ben van den Bogaart, die naast de Belg Kristof Santermans zijn debuut maakte.
Santermans, bekend om zijn oog voor talent, had Ben een jaar eerder opgemerkt in de Belgische VLM-competitie en besloot hem een kans te geven. Die beslissing betaalde zich meteen uit. In hun eerste Grand Prix vergaarden de twee al punten. De eerste manche verloopt moeizaam, maar in de tweede scoort Ben zijn allereerste WK-punten. De stap naar dit niveau was groot, maar zijn doorzettingsvermogen was groter. De spanning en verbetenheid op zijn gezicht spraken boekdelen: hij was klaar voor het echte werk.
Op zaterdag moesten Santermans en Van den Bogaart in de ‘last chance’-kwalificatie vechten voor hun plek, te midden van sterke concurrenten zoals Steegmans/Sabbe, Pulinx/Verbrugge en zelfs wereldkampioen Daniël Willemsen, die met invaller Bruno Kaelin reed. Pas aan het eind van de sessie lukte het hen om met één snelle ronde de top acht te bereiken. Voor Ben was dat een onvergetelijk moment: hij hoorde nu officieel bij de beste dertig combinaties ter wereld.
Die eerste ‘laatste kans’ bleek de voorbode van een opmerkelijke carrière. Ben van den Bogaart groeide uit tot de meest succesvolle bakkenist in de geschiedenis van de sport. Hij ontwikkelde zich razendsnel, trof tegenslagen, maar toonde telkens zijn veerkracht. Zijn samenwerking met Adriaenssen resulteerde in wereldtitels in 2013 en 2014. In 2016 won hij opnieuw, ditmaal met Jan Hendrickx, en in 2018 pakte hij zijn vierde titel samen met Marvin Vanluchene.
Na de coronaperiode reed hij met Van Werven en stapte vervolgens in 2023 over naar Koen Hermans. De seizoenen 2023 en 2024 verliepen stroef, maar Ben weigerde zijn droom los te laten. In 2025 kreeg hij nog één ultieme kans op zijn vijfde wereldtitel: zijn ‘laatste last chance’.
En zoals in 2008 schreef hij opnieuw geschiedenis. Samen met Hermans vocht hij zich terug van een kleine achterstand naar een flinterdunne voorsprong — genoeg om Wereldkampioen Zijspancross 2025 te worden. Een magisch slotstuk van een legendarische carrière. De jonge debutant van Oss had zijn eigen sprookje voltooid: vijf wereldtitels met vier verschillende rijders. Meer dan hij ooit had durven dromen.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
