Harley-Davidson trakteert ons in 2024 op een nieuwe Road Glide en een CVO Road Glide ST. Een iconische motorfiets die meegaat met z’n tijd. Zijn deze nieuwe Harley’s hun geld waard?
Ducati Multistrada V4 S GT – Testevent 2024
Samen met vijf enthousiaste volgers van Motor.NL testen wij de Ducati Multistrada V4 S GT. Wat vinden zij van deze meest complete Multistrada ooit?
Toertocht Belgische Ardennen: Le Grand Tour des Ardennes
In de negentiende eeuw maakten jonge Engelse edelmannen een Grand Tour door Europa om daarna volwassen te worden. Wij projecteren deze klassieke reis langs hoogtepunten en curiositeiten op één van de populairste motorstreken voor een weekend weg: de Ardennen.
Foto’s: Hans Avontuur
Vertrekpunt Crupet, een dorp op de lijst van Les Plus Beaux Villages de Wallonie – de mooiste dorpen van Wallonië. En dat spreek ik bij aankomst niet tegen. In de bocht richting de kerk gaat de motor op de standaard voor een bezoek aan de Duivelsgrot, een miniwereld rondom het verhaal van de heilige Antonius van Padua die met gevaar voor eigen leven het geloof verspreidde.
Vanaf de parkeerplaats loop je zo de grot in die vol staat met beelden en verwijzingen naar het leven van Antonius. In nissen zie ik tientallen dankbordjes van gelovigen die zijn hulp hadden ingeroepen bij schipbreuk, koorts, verloren spullen, de pest en de liefde. Kennelijk met succes.
Toertocht Luxemburgse Ardennen: motorrijden als een god in het paradijs
De grot is tussen 1900 en 1903 door de bewoners van Crupet in hun vrije tijd gebouwd. Met de pastoor als drijvende kracht. Het verhaal wil dat hij de bouwers af en toe wat extra aanmoedigde door een borrel voor hen in te schenken. De toegift volgt als ik via een smalle trap naar boven klim en plots op het kerkhof sta. Met rechts het levensgrote beeld van Antonius die de duivel verdrijft.
Antonius hoort tot het gezelschap van heiligen die reizigers beschermen. Dus kan ik met vertrouwen de Suzuki V-Strom 800DE aanslingeren voor de eerste echte kilometers van deze rit dwars door de Ardennen. Het gaat meteen over glooiende heuvels, langs de Maas en door dorpen als Bioul, waar een vergeten familiekasteel onder kasteelvrouwe Vanessa en haar man Andy is uitgegroeid tot een fameus wijndomein.
De Abdij van Maredsous komt wat vroeg voor een mok bier, maar precies op tijd voor een lunch met ambachtelijk brood met kaas van de kloosterboerderij. Daarna door de heuvels van de Condroz, over de flanken van de hoge Ardennen. De toppen zijn hier niet zo hoog maar het stuurt heerlijk door terrein dat voortdurend klimt en daalt, klimt en daalt.
Bocht na bocht
Boerenland en boerenwegen, soms strak in het asfalt, soms honderd keer geplakt en gerepareerd. Ik rijd op en neer naar Falaën, een bijna onaangetast dorp met kasteelboerderij die vandaag open dag houdt. Het is er gezellig op de binnenplaats met terrasjes en een bierkraan die vol open staat. Dwalend door het kasteel beland ik op een zolderkamer met stoffige zwart-wit foto’s met daarop, zo gok ik, de oud-eigenaren en hun families.
Het dorp uit. Bergop, bergaf. Remmen! En omdraaien voor een afsteker naar de ruïnes van Château de Montaigle. Om daarna lekker verder te slingeren door een vallei die door het piepkleine riviertje Molignée is uitgesleten. De V-Strom laat zich lekker van bocht naar bocht sturen en zit zo comfortabel dat het urenlang is vol te houden. Heb ik extra power nodig dan de 83 pk aan boord? Niet echt. De wendbaarheid van de ranke machine komt hier meer van pas.
GPS-tocht Noord-Brabant/Zuid-Holland: dwalen door de polders
Een fraai traject volgt. Langs de Maas, het stadje Dinant met zijn citadel, het kasteel van Vêves, de vallei van de Lesse en een stuk met luie bochten om tempo te maken naar het zuiden. Tot aan het water van de Semois dat me naar Bouillon zal brengen. Als gezegd, een Grand Tour bestaat vooral uit hoogtepunten!
Aan de Semois werd vroeger tabak verbouwd. Het ambacht is bijna helemaal verdwenen. Planter Thierry en sigarenmaker Etienne vormen een uitzondering. Ze houden de traditie levend. Meer als hobby dan als beroep: ‘De hele vallei stond hier vroeger vol tabaksplanten. Tot de mensen erachter kwamen dat die grond meer opbracht als je er een camping van maakte.’
Ik rij mee met de loop van het water, laat de motor heerlijk door de talloze bochten lopen. Vaak zijn die mooi rond in de vorm van de lussen in de rivier. Vanaf een uitkijkpunt bij Rochehaut is er zicht op het kleine dorp Frahan dat op de bodem van de vallei ligt, omringd door de Semois. Ik daal af om er even een kijkje te nemen. Iets buiten de bebouwing volg ik een gravel pad door weilanden, langs oude tabaksschuren.
Het fijnste stuk motorrijden ligt tussen Corbion en Bouillon. Het asfalt is goed en de bochten gevarieerd. Spelen in de derde en vierde versnelling. Snelheid maken, insturen en strak de hoek om. Even geen aandacht voor het uitzicht. Louter voor de weg. Tot aan de afdaling naar Bouillon met zijn kasteel en sfeervolle centrum. Vanuit het stadje kun je nog even op en neer rijden naar Botassart voor uitzicht op de Tombeau du Géant. In de lus van de rivier ligt een enorme heuvel die op het graf van een reus lijkt.
Hoofdstad van de jacht
De streek van de Semois biedt tal van plekken om te overnachten. Op één van de mooie campings direct aan het water – Île de Faigneul ligt zelfs op een eiland in de rivier – of in een leuk sfeervol hotel zoals Hotel de la Poste, een klassieker in het hart van Bouillon. Een dag later zoek ik met een kleine omweg direct het water op bij Dohan. Ik passeer kleine dorpen, kerken, rotspartijen en ruïnes van kastelen.
Vanuit Florenville stuur ik de Suzuki terug naar het noorden. Nog een laatste keer de Semois over en dan snelheid maken. Bochtige wegen worden afgewisseld met mooie rechte stukken over enkele N-routes. Het brengt me naar het Grote Woud van Saint-Hubert, de Europese hoofdstad van de jacht en de natuur. Ik rijd naar de kathedraal die symbool staat voor die titel.
Op de naamdag van Sint-Hubertus, 3 november, wordt in de kathedraal een speciale dienst gehouden ter ere van Sint-Hubertus, de jager die in het gewei van een edelhert een kruisbeeld zag en zich vervolgens aan het geloof zou wijden. Op het plein kunnen dierenliefhebbers na afloop hun honden, poezen en paarden laten zegenen door meneer pastoor.
Ik rijd het stadje uit, de uitgestrekte bossen in. Het is er prachtig. Met af en toe een mooi dorp zoals Mirwart (met kasteel) of Awenne. Dit is het hart van de Ardennen. Hoog, met dichte bossen, veengrond en heel veel ruimte. Ik passeer topbestemmingen zoals Han-sur-Lesse en Rochefort, beide met beroemde grotten.
Bedrijvigheid kondigt het stadje Marche-en-Famenne aan. Na een industrieterreintje en groot winkelcentrum stuur ik de V-Strom het historische centrum in. Even de vering testen op de kasseien. In het achterhoofd schudt het de namen los van hoogtepunten die ik op deze Grand Tour al heb afgevinkt: Rochefort, Han-sur-Lesse, Saint-Hubert, Bouillon, Semois, Dinant, Maredsous… Plus dat netwerk van talloze kleine weggetjes die ik persoonlijk hét absolute hoogtepunt van motorrijden in de Ardennen vind. En dan zijn we nog niet eens op het eindpunt.
Zo tikken we iets verderop opnieuw een topper aan: La Roche-en-Ardenne met een ruïne uit het boekje op de top.
Lief en schattig
Een tiental opeenvolgende bochten leiden me het dal uit. De Suzuki gaat heerlijk van links naar rechts. Kijken en insturen zijn vaak al genoeg. De motor doet de rest. Soms volgt de route het water van de Ourthe, soms gaat het bergop om na de afdaling de rivier weer op te pakken. Daar is Wéris, het dorp dat bekend staat om zijn menhirs en dolmen. Deze zwerfkeien liggen verspreid rondom het mooie plaatsje met huizen van natuursteen. Sommige staan moederziel alleen in een veld, andere zijn opgestapeld als een hunebed.
Met één vinger aan de voorrem daal ik pittig af naar Barvaux en Durbuy. De brug over, het dorp in, dat me met open armen ontvangt. Het is prachtig. Het kasteel, de kerk, de smalle straatjes, de huizen met hun leistenen daken, de paden langs de Ourthe. Alles is hier mooi, lief en schattig.
Op een terras in het compacte centrum van het kleine stadje tank ik cafeïne voor het eindschot. Ik zoek de V-Strom op, druk de startknop in en klim het dal uit naar Chardeneux, ook één van Les Plus Beaux Villages de Wallonie. De huizen en hoeves zijn monumenten van eenvoud.
Een reeks bochten kondigt het eindpunt aan: Château de l’Avouerie in Anthisnes. Het robuuste pand staat midden in het dorpje. Met de donjon op een waterbron. Het kasteel was de zetel van een Avoué, een ridder die door de kerk was gevraagd om hun bezittingen te beschermen. De Franse Revolutie maakte een einde aan dat systeem. De vesting is nu een charmant museumpje over bier brouwen. En eigenlijk is niet het bier maar het kasteel zelf het boeiends. Met muren die twee meter dik zijn.
Terug buiten loop ik naar de motor en tik ‘thuis’ in mijn navigatie. Nog vijftien heerlijke golvende kilometers tot de snelweg.
Reisinformatie
De reis Vertrekpunt Crupet ligt op zo’n 250 kilometer vanaf Utrecht via Antwerpen en Brussel. Via Maastricht en Luik is het al gauw 30 kilometer verder, maar wel vaak sneller. De toertocht zelf is 378 kilometer lang, uitgezonderd de genoemde uitstapjes.
Blijven slapen De Ardennen heeft veel keuze in accommodatie. Van de eenvoudigste campings tot de meest luxueuze hotels. Wij sliepen in het zuiden:
Camping Île de faigneul Kampeerterrein op een eiland in de Semois, met Nederlandse eigenaren. Een camping zonder stacaravans met ruime plekken aan het water. Gezellig café met friterie, zoals ze dat hier zeggen. Aanrijden via Poupehan. iledefaigneul.com
Hôtel de la Poste Voormalige achttiende-eeuwse afspanning in het hart van Bouillon. Comfortabel viersterrenhotel met gastronomisch restaurant La Diligence, bistro Napoléon en ongedwongen eetcafé BOM. Garage voor de motor. hotelposte.be
La Fontaine du Sabotier Kleinschalig hotelletje in Awenne, nabij Saint-Hubert. Fijne tuin om na het motorrijden wat te drinken. Goed restaurant. Kamers zijn eigentijds en sfeervol. lafontainedusabotier.be
Vier fijne pauzeplekken
Château de Bioul Terras in de kasteeltuin, aan de rand van de wijngaarden. Je kunt er vooraf het museum over het kasteel en de wijnbouw bezoeken. Kleine kaart met gezonde producten. chateaudebioul.be
Abdij van Maresous Groot terras voor het ontvangstcentrum van de abdij. Hier vind je onder meer een winkel met abdij- en streekproducten. Aanschuiven kan voor warme gerechten of de kloosterklassieker van bier, brood en kaas. Er zijn rondleidingen door de abdij. maredsous.com
Le Relais de Chassepierre Sfeervol adresje in een leuk dorp. De brasserie staat vol brocante en de menukaart is eenvoudig, eerlijk en lekker. Aanrader: de gratin campagnard. Je kunt na het diner blijven slapen in één van de prima kamers. relaischassepierre.be
l’Auberge du Prévost Eeuwenoude herberg nabij het museum van Fourneau Saint Michel, een middeleeuwse ijzersmelterij, iets buiten Saint-Hubert. Goed adres voor een uitgebreide lunch onder en tussen de historische balken. aubergeduprevost.be
Informatie visitwallonia.be
Download de route Belgische Ardennen
Rob Chop: Rob en Pawel transformeren 883 Sportster
Rob de Bot had een Sportster 1200 Custom gekocht om te verbouwen, maar daar kwam niks van terecht. Rob’s vrouw had namelijk haar zinnen gezet op deze motor, dus Rob moest op zoek naar een andere basismotor voor zijn project. Dat werd een Sportster 883, die hij samen met collega Pawel verbouwde tot deze Rob Chop.
De 57-jarige vrachtwagenmonteur Rob kocht uiteindelijk een Sportster 883 via een verkoopsite en bouwde hem samen met collega-monteur Pawel om tot deze hardtail. Een Yamaha 350, Kawasaki off-road en een Harley-Davidson Dyna Glide gingen deze Sportster voor. Dat Rob met zijn vorige projecten al de nodige ervaring had opgedaan en dat de werkplaats waar hij trucks onderhoudt tot zijn beschikking stond, was uiteraard een prettig gegeven bij de bouw van deze custombike.
OVER ROB
| Naam | Rob de Bot |
|---|---|
| Bouwjaar | 1967 |
| Beroep | Monteur |
| Type | Rustig |
| Drank | Bier en Bacardi cola |
| Eten | Hollandse pot |
| Liefde | Mijn vrouw |
| TV | Flatscreen! |
| Film | Youngblood |
| Muziek | Divers |
| Boek | Werkplaatshandboek! |
| Sport | Ijshockey |
| Hobby | Motorrijden |
| Vrouwen | Mijn vrouw en mijn dochter |
| Mannen | Mijn vader en zoon |
| Motoren | Harley Dyna Wide Glide en een bobber |
| Voorbeeld | Mijn vader |
| Lijfspreuk | ‘Er is niets gevaarlijker dan een grote gedachte in een leeg hoofd’ |
EIGEN GEZICHT
Als eerste ging de Sportster helemaal uit elkaar en werd de swingarm vervangen door een hardtail. Daarna was het blok aan de beurt en werd opgeboord naar 1200 cc en uitgerust met een set Wiseco zuigers. Een S&S carburateur zorgt voor de juiste hoeveelheid zuurstof en brandstof onder de kleppen. “De uitlaten hebben we aangepast, de achterste mooi hoog. Dat geeft een heel eigen gezicht aan de motor, mede omdat we de benzinetank hoog op de framebuis hebben gelegd”, verklaart Rob. “De beugels om de tank te verhogen heb ik zelf gemaakt en op het frame gezet.” Van een stel oude brandblussers werd de olietank gemaakt, die mooi strak in het hardtailframe hangt. Een beste klus, maar dat schonk Rob wel veel voldoening. “Het geeft tenslotte een eigen gezicht aan je motor.” Rob maakte ook het achterspatbord en bijbehorende steunen. De kentekenplaat verhuisde naar de zijkant, met op de sidemount een Cat’s Eye achterlicht. Aan de voorzijde werd een Wide Glide voorvork in een set SJP balhoofdplaten gemonteerd. Daarop een mini-ape, waarbij in de stuurklem led-controlelampjes zijn gezet. Het spatbord werd aangepast voor een 21 inch wiel en een Billet dubbelzuiger remklauw zorgt voor meer stopkracht aan de voorkant.
Fighting Falcon: Honda CB500F door Raw Metal Racers
CLEAN
Nu zijn vrouw niet meer achterop hoeft, kon Rob een solozadel monteren. De steun voor kilometerteller, gepositioneerd naast de voorste cilinderkop, is home-made en dat houdt het stuur mooi clean. Om de rest van de chopper ook zo netjes mogelijk te laten ogen, werd besloten om alle elektra door de framebuis te leiden. Geen plezierig klusje, maar zeker de moeite waard. Dus geen kabels met tie-wraps om de framebuizen, maar een mooie cleane look. Iets meenemen op zo’n chopper is natuurlijk lastig, vandaar dat een kleine leren tas in dezelfde stijl als het zadel werd gemaakt en op het frame geplaatst. Om de opwaartse lijn van de chopper te benadrukken, werden de Harley-Davidson logo’s precies in de lijn van de bovenste framebuis op de tank aangebracht. De Harley-Davidson Club ‘Barons’ waar Rob lid van is, heeft groen als huiskleur, vandaar dat hij er voor koos om zijn motor ook in diezelfde kleur te spuiten.
Het resultaat is een fijne handzame motor, met voldoende power en een heel eigen look. Wat wil je nog meer?
Tekst & fotografie: Onno “Berserk” Wieringa
TECHNISCHE GEGEVENS ROB CHOP SPORTSTER
| ALGEMEEN | |
|---|---|
| Merk | Harley-Davidson |
| Model | XL 883 |
| Bouwjaar | 1989 |
| Eigenaar | Rob de Bot |
| Bouwer | Rob de Bot en Pawel |
| Bouwtijd | 6 maanden |
| MOTORBLOK | |
| Merk | Harley-Davidson |
| Type | Evo Sportster |
| Cilinderinhoud | 1200 cc |
| Zuigers | Wiseco |
| Cilinders | origineel, opgeboord naar 1200 cc |
| Cilinderkoppen | origineel |
| Carburateur | S&S Super E |
| Luchtfilterhuis | S&S |
| Ontsteking | elektronisch |
| Uitlaatsysteem | custom door eigenaar |
| Versnellingsbak | 4-bak |
| RIJWIELGEDEELTE | |
| Frame | origineel, gehardtailed |
| Voorvork | Wide Glide |
| Voorwiel | Dyna, 21 inch |
| Achterwiel | origineel, 16 inch |
| Remmen | voor Billet dubbelzuiger remklauw |
| DIVERSEN | |
| Voorspatbord | Dyna Wide Glide, ingekort |
| Achterspatbord | eigenbouw |
| Spatbordsteunen | eigenbouw |
| Benzinetank | origineel |
| Dashboard/Tellers | kleine kilometerteller |
| Olietank | custom door eigenaar |
| Stuur | mini ape |
| Schakelaarhuizen/rem- koppelingshendel | origineel |
| Koplamp | 1200 Custom |
| Achterlicht | op side mount |
| Zadel | lederen zweefzadel |
| Forward controls, voetsteunen en rem- schakelpedaal | origineel |
| SPUITWERK | |
| Kleur | groen |
| Merk verf | House of paint |
| Spuiter | Colin Verbunt |
| Idee | Rob |
| Design | Colin en Rob |
Aankoopadvies Yamaha MT-09: ook de moeite waard als tweedehands?
Met de MT-09 zet Yamaha sinds 2014 een lang vergeten traditie voort: een inline driecilinder, verpakt in een roadster. Is de Triple ook de moeite waard als tweedehands?
Bij Yamaha heeft de inline driecilinder een traditie die velen van ons al lang zijn vergeten: eind jaren zeventig en begin jaren tachtig had het merk met de drie stemvorken al motorfietsen met driecilindermotoren in het assortiment, zoals de XS740 en later de XS850. Dat waren zware machines met cardanaandrijving en net zo naakt als destijds gebruikelijk was voor motorfietsen. Met de MT-09 haalt Yamaha in de winter van 2013 het concept van de driecilinder weer naar boven, maar deze keer wordt het compacte motorblok geplaatst in een lichtgewicht aluminium chassis dat de klassiek naakte, maar futuristisch gestileerde Yamaha een zeer handelbaar rijgedrag geeft, mede dankzij het brede stuur.
Aankoopadvies Honda NC750X: snelle hinde
Na diverse kleine aanpassingen aan het oorspronkelijke model uit 2013 – nieuwe motormapping voor betere gasrespons bij lage toerentallen, nieuwe distributiekettingspanner voor rustiger motorgeluid – komt er in 2017 een grotere update. Yamaha heeft voor 2017 een nog dynamischer uiterlijk bedacht. Het meest opvallende kenmerk is het nieuwe ‘gezicht’ van de MT-09 met de dubbele LED-koplamp. Daarnaast is de achterkant drie centimeter ingekort. Er zijn ook nieuwe achterlichten en een achterspatbord gemonteerd aan de swingarm, evenals een gewijzigd zadel. Maar technisch gebeurde er ook iets: een slipperkoppeling en een quickshifter (QSS), waardoor er zonder koppeling kan worden opgeschakeld. Ook werd de voorvork en de uitlaat gewijzigd, de knipperlichten verplaatst naar naast het rooster en het dashboard dichter bij de koplamp.
Acht jaar na de introductie van de eerste MT-09 ging in 2021 de derde generatie van start. De Triple krijgt een krachtigere motor, een nieuw frame, een nieuwe ophanging, nieuwe elektronica en een nieuw, nog agressiever uiterlijk. Tegelijkertijd wordt er gewicht bespaard. De belangrijkste reden voor de ontwikkeling van de nieuwe motor zijn aangescherpte emissienormen door de introductie van Euro 5.
Voor 2024 wordt de MT-09 opnieuw rigoreus aangepakt. Met een opgefrist uiterlijk, een 5-inch TFT-kleurendisplay met smartphone-connectiviteit en navigatie via de MyRide Link app. Daarnaast krijgt de MT-09 cruisecontrol, soft-click richtingaanwijzers en een derde generatie quickshifter. Maar ook intelligente technologie zoals Yamaha Ride Control, waarmee je de vermogenskarakteristieken kunt aanpassen aan verschillende omstandigheden, en een zesassige IMU.
Test 2024 Yamaha MT-09: Weer een verslaving!
De Yamaha MT-09 komt vrij vaak voor op de tweedehandsmarkt, dit geldt voor alle bouwjaren. De prijzen liggen over het algemeen op een behoorlijk niveau – onder de 6.000 euro is in principe niets te vinden. Veel aangeboden exemplaren van oudere bouwjaren hebben al meer dan 30.000 kilometer gereden. Hierbij moet worden bedacht dat bij 40.000 kilometer de eerste grote klepservice nodig is, de kosten voor deze inspectie zullen meestal boven de 600 euro uitkomen.
Verder zijn er bij het bekijken van een MT-09, afgezien van gebruikelijke zaken zoals de staat van banden, ketting en tandwielen, sporen van valpartijen aan uiteinden van het stuur, voetsteunen en hendels, geen speciale aandachtspunten. Sommige exemplaren maken lawaai in de zesde versnelling, maar technisch gezien lijkt dit geen probleem te zijn. Als de gasrespons vooral bij een koude motor slecht is, moet worden gecontroleerd of de nieuwste injectiemapping is geïnstalleerd.
Conclusie aankoopadvies Yamaha MT-09
Bij het bekijken van het aanbod zijn er een paar bijzondere aspecten. Zelfs oudere modellen hebben vaak nog stevige prijzen, een echt koopje op de tweedehandsmarkt is de MT-09 niet. Maar het is wel een verdomd goede motorfiets van hoge kwaliteit.
Tekst en foto’s: MotorradNews
Pluspunten Yamaha MT-09
• Krachtige motor
• Scherp stuurgedrag
• Goede remmen
• Comfortabele zithouding
Minpunten Yamaha MT-09
• Hoge occasionprijzen
• Lekkende stiksels op het zadel
| Modelgeschiedenis |
| 2013: Introductie Yamaha MT-09. Prijs 2014 €9.499 (Street Rally €9.999) |
| 2017: Aanpassing motormanagement (mapping) Aanti-hop-koppeling schakelassistent Straffere verings Volledig verstelbare voorvork Kortere achterkant (29 mm) 5 mm hoger zadel, smaller van voren, vlakkere en langere zitplaats voor duo Kleinere koplamp op basis van LED-technologie Kentekenplaatbeugel Nieuw ontworpen panelen Herpositionering van het dashboard voor betere leesbaarheid Knipperlichten zijn lager geplaatst Prijs v.a. €10.699 |
| 2021: Euro5-blok met meer cilinderinhoud Nieuw frame Nieuwe, lichtere wielen Nieuw Bosch ABS-systeem Prijs: v.a. €10.999 (MT-09 SP €12.699) |
| TECHNIEK Yamaha MT-09 | |
|---|---|
| Motor, Aandrijving | |
| Type | driecilinder-in-lijn, vloeistofgekoeld, zes versnellingen, kettingaandrijving |
| Cilinderinhoud/Compressieverhouding | 847 cc/11,5:1 |
| Vermogen | 115 pk (84,5 kW) @ 8.500 tpm |
| Maximaal koppel | 87,5 Nm @ 8.500 tpm |
| Boring x slag | 78,0 x 59,1 mm |
| Kleppen per cilinder | 78,0 x 59,1 mm |
| Ophanging, Frame, Remmen | |
| Frame | Aluminium brugframe |
| Voorvering | USD-vork met een veerweg van 137 mm |
| Achtervering | Aluminium achterbrug, centraal geplaatste schokdemper met een veerweg van 130 mm |
| Instellingsmogelijkheden ophanging | Vork: Veervoorspanning, uitgaande demping. Schokdemper: Veervoorspanning, uitgaande demping. |
| Voor-/achterbandenmaten | 120/70 ZR17 / 180/55 ZR17 |
| Voorremmen | Dubbele schijf van 298 mm met vierzuiger-vaste remklauwen |
| Achterremmen | Schijf van 245 mm met zwevende remklauw met één zuiger |
| Meetwaarden | |
| Maximaal laadvermogen | 174 kg |
| Testverbruik | 5,1 l/100 km |
| Actieradius tanken-werkelijkheid | 250 km |
| Draaicirkel | 6,10 m |
| Topsnelheid | Meer dan 210 km/uur |
| Versnelling: | |
| 0-100 km/u | 3,6 sec |
| 0-140 km/u | 5,8 sec |
| 400 meter met stilstaande start | 11,3 sec |
| Doortrekken in de zesde versnelling | |
| 60-100 km/u | 3,6 sec |
| 100-140 km/u | 4,1 sec |
| Toerental laatste versnelling bij 130 km/u | 5.600 tpm |
| ABS-remmen vanaf 100 km/u (droog wegdek) | Beste resultaat: 42,0 m |
| ALGEMEEN | |
| Tankinhoud | 14,0 l |
| Rijklaar gewicht volgetankt | 191 kg |
| Zithoogte | 815 mm |
| Naloop | 103 mm |
| Balhoofdhoek | 25º |
| Wielbasis | 1.430 mm |
Alternatieven
Vermaak op grote hoogte met het reuzenrad op RIDERS Festival
Kawasaki brengt je letterlijk in beweging tijdens het RIDERS Festival. Het reuzenrad laat je op niveau genieten van de motoren en de muziekacts op RIDERS Festival. Welk merk had daar beter bij gepast dan het merk met de slogan ‘Let the Good Times Roll’?!
RIDERS Festival wordt hét feest voor de motorrijder en muziekliefhebber. Een 2-daags festival vol motoren, motorrijden en motorrijders. Maar dat niet alleen. De beste tribute bands komen optreden, professionele show- en stuntrijders laten hun vetste shows zien en bijna alle motormerken zijn van de partij met speciale verrassingen.
Michael van der Mark komt naar RIDERS Festival: een unieke kans voor fans
Maar je hoeft natuurljk niet per se een motor te hebben of überhaupt motor te rijden om van RIDERS Festival te genieten. Want ook muziekliefhebbers voelen zich thuis tijdens dit feest. Gedurende het gehele weekend staan de beste tribute bands voor je klaar. Het wordt een waar festival, en dus mag een reuzenrad niet ontbreken.
Midden op het festivalterrein staat een enorm reuzenrad voor je klaar. Voor slechts €2,50 maak je een rit in het rad, en kun je genieten van het waanzinnige uitzicht over het gehele festival. Bekijk duizenden motoren vanuit grote hoogte en heb perfect zicht op Main Stage. Een leuke attractie voor jong en oud!
Ga dus lekker motoren kijken, test er eens eentje (of gerust twee of meer!), haal een hapje en drankje bij één van de verschillende foodtrucks, geniet van de tribute bands en maak een rit in het reuzenrad.
Blijf je liever met beide benen op de grond? Ook dan is er genoeg te ervaren en beleven. De heren van FMX4EVER doen het vliegwerk voor je op hun offroad stuntmotoren, terwijl de heren in de RST SHOWARENA met straatmotoren hun kunsten laten zien. Over het gehele festivalterrein vindt entertainment plaats, want voor je het weet staat het team van Abacus Theater voor je neus met hun wonderlijke creaties.
Heb jij je tickets al besteld? Wees er op tijd bij, want op is op! Je besteld ze hier. Wil je meer weten of een sfeerimpressie van het festival? Check ridersfest.nl.
Praktische info
| Waar | Autotron Rosmalen |
Wanneer | 1 en 2 juni 2024 Zaterdag van 10.00 – 17.00u Zondag van 10.00 – 17.00u |
| Meer informatie | RIDERSfest.nl |
| Tickets | ticketpoint.nl/RIDERSfestival |
Crash: Sofuoğlu vs. Razgatlıoğlu
De twee Turkse coureurs trainen vaak samen op het circuit, maar deze keer ging het niet helemaal goed. Kenan waagt een inhaalactie, schuift onderuit en neemt Toprak mee. Gelukkig hebben ze beiden geen letsel opgelopen.
Eerste rijindruk Yamaha XSR900 GP
Pieter Ryckaert is op z’n zachts gezegd nostalgisch ingesteld als het om de GP-geschiedenis en motoren draait. Als museloog is hij verantwoordelijk voor de motorcollectie van museum Auto World in Brussel. Hoe stapte hij van Yamaha’s XSR900 GP, een motor die gemaakt lijkt voor iemand doordrongen van nostalgie?
MotorNL: En? Meteen als een blok gevallen voor de XSR 900 GP?
Pieter: ‘Wel, niet echt. Ik heb het perfecte profiel als potentiële klant voor deze motor, maar afgaand van wat ik weet over de Marlboro YZR500 GP-Yamaha’s van de jaren ’80, de referentie van de XSR900 GP, vond ik ‘m op foto’s niet echt overtuigen.’
Verklaar je nader
Ik vind de spiegels niks, de halve kuip vind ik ook maar wat raar en de koplamp is ook niet helemaal naar m’n zin. Maar dat was op de foto’s. Nu ik hem in het echt heb gezien, ben ik helemaal om. anders.
Ah. Vertel.
Nou, de spiegels vind ik nog steeds een misser, maar vanuit bepaalde hoeken heb je echt de illussie dat je naar een YZR500 staat te turen. En misschien wel allerbelangrijkst is dat je dat gevoel ook krijgt als je op de motor zit. Het voelt heel erg YZR aan…
Sorry, maar weet jij dan hoe een YZR voelt als je in het zadel zit?
Nee, maar ik heb overlegd met iemand die dat wel weet. Ik haal ‘m er even bij.
Niall Mackenzie?
Jawel. Nial, jij reed in 1989 met een fabrieks-YZR500. Bracht de XSR900 GP wat herinneringen bij jou naar boven?
Niall Mackenzie: ‘Zeker! Net als jij was ik ook wat sceptisch toen ik de foto’s zag, maar toen ik ‘m hier zag staan deed het me toch wat. Alleen al die fluorode kleur deed m’n hart sneller slaan.’
Pieter: Los van het uiterlijk, was er ook qua rijden iets dat je deed terugdenken aan de YZR?
Niall: ‘Nee, dat helemaal niet. Je kan een 500cc-tweetakt met een alles of niets vermogensafgifte in geen honderd jaar vergelijken met deze XSR. De XSR is vele malen makkelijker te rijden met z’n romige driecilinder en is alleen al qua elektronica lichtjaren verder…’
Zijn er dan nog dingen beter op de XSR dan op de YZR500 die jij reed?
Niall: ’De remmen zijn véél beter dan de ondingen die op een YZR zaten. Ik denk dat deze KYB-veren ook een stuk beter zijn dan de fabrieks-Öhlins van toen. Ze zijn ook veel meer in te stellen met hun high speed- en low speed-demping. En ik durf zelfs te zeggen dat de Bridgestone S23-banden beter zijn dan de slicks waar we toen mee reden.’
MotorNL: Heb je daar zelf nog iets aan toe te voegen?
Ik kan het alleen beamen. Ik vind het de perfecte motor voor ‘erbij.’ Nostalgie kan verkeerd uitpakken, maar ik denk dat Yamaha met de XSR900 GP de spijker op de kop heeft geslagen. Dat bewijzen ook de verkopen, want Yamaha heeft de productie voor Europa al meermaals opgetrokken. Wie er één besteld heeft, hoort bij de gelukkigen. Wie dat nog niet heeft gedaan moet niet te lang twijfelen. Mijn zegen hebben ze in elk geval. En ook die van Niall Mackenzie dus…
Boudewijn Geels: ‘Een Kawasaki Z1000SX kán niet eens dertig km/u’
Ik eis dat iemand digitaal zijn vinger opsteekt! Wie, op welk moment, heeft in overleg met wie besloten dat tour-sportmotoren geen middenbok meer hoeven te hebben?! En welke ontwerper heeft vervolgens niet de guts gehad om te zeggen: ‘Maar er zijn ook motorrijders zoals Boudewijn Geels uit Amsterdam, die graag een tofblitse Kawasaki Z1000SX willen rijden maar óók graag zelf hun ketting willen smeren’?
Niemand zei wat en de gevolgen zijn verstrekkend. Want de vorige eigenaar van mijn Kawa heeft uit wanhoop dan maar een uitsteeksel aan de motor laten lassen, zodat hij een paddockstand kon gebruiken. Die stand zat niet bij de koop in, dus schafte ik er zelf maar een aan. Het ding staat vol in het zicht lelijk te zijn op de kledingkast in de slaapkamer van mijn appartementje in Mokum.
En nu is potdomme dat frutsel afgebroken. Gevolg: ik héb niks meer aan dat ding dat vol in het zicht lelijk staat te zijn op mijn kledingkast, én ik kan mijn ketting niet meer smeren!
Verteerd door verontwaardiging been ik Selling Motorbikes – ja folks, de eigenaar heet écht Selling – binnen. Uit angst dat mijn ketting het wegens uitdroging zou begeven reed ik keurig dertig, zoals dat sinds kort ook moet in de hoofdstad. Een Kawasaki Z1000SX kán niet eens dertig, dus dat was vijf kilometer bijremmen geblazen.
Achter de counter tref ik Jonathan aan. Die ken ik. Althans, ik ken zijn vriendin, want die is zangeres van de band waarin ik drum, dus ik kan mijn hart gerust bij hem uitstorten. ‘Ik snap je vraag,’ zegt Jonathan meelevend. Kijk, dát helpt. Geen neerbuigend gedoe: ‘O, maar zulke motoren hebben al heel lang geen middenbok meer hoor meneertje.’ Nee: ‘Ik snap je vraag.’ Erkenning van het leed is de eerste stap op weg naar genezing, weet elke therapeut.
Boudewijn Geels: ‘Doe op de motor een paar van die Herriestoppers in’
De volgende fase is acceptatie. Jonathan gaat voor me kijken in de computer of er een bedrijf is dat middenbokken voor Kawasaki’s Z1000SX maakt. Ik sluit allerminst uit dat hij allang weet dat het antwoord nee is, maar hij dóét op z’n minst alsof hij zoekt. Het antwoord na een paar minuten, met een loyaal-afkeurende zucht, is inderdaad: ‘Helaas.’
Oké Geels, wat er niet is, dat is er niet. So be it. Maar er bestaan dus echte middenbokmakers? Jonathan knikt: ‘Dat zijn de grote vijanden van de paddockstandfabrikanten.’ Aha, net zo bijdehand als zijn vriendin dus. Maar waaróm bestaat er geen middenbok voor mijn Kawa? ‘Als je plat door de bocht gaat, raakt je middenbok de grond,’ zegt Jonathan. Dat klinkt heel logisch, stel ik vast. ‘Maar er is toch wel een middenbok te bedenken die de grond níet raakt?’
Nu kijkt Jonathan me wel aan met de blik van iemand die een bejaarde gaat helpen oversteken. ‘Ik ga even naar de winkel, boven. Ben zo terug.’ Even later toont hij een zwart metalen ding met rollers erin. Hij loopt met me mee naar buiten en duwt mijn achterwiel in de uitsparing. ‘Kijk, zo kan je wiel rollen, en kan jij je ketting smeren.’
Verbluft staar ik naar deze 50 euro kostende Nobelprijswaardige uitvinding, die gewoon in mijn boekenkast past. Waarom-de-hel kijk ik vanuit mijn bed dan al twee jaar naar dat spuuglelijke rode gevaarte op mijn kledingkast? Wie niet vraagt die niet weet, is vermoedelijk het antwoord. Gelukkig is dat niet-weten niet per se iets boomer-achtigs, want de eveneens motorbokloze kleinzoon van mijn buurman stond laatst ook al zo te hannesen met zijn beginners-Honda. Probleem opgelost dus, ook het zijne.
En toch. Toch moet het kunnen. Dus: welke technerd met ChatGPT en een 3D-printer helpt deze columnist aan een middenbok?
‘De 21-duizend bochtentoer’: jagen op bochten met Spanje Motortours
Half april was ik in Spanje met Spanje Motortours Fly & Ride voor ‘De 20-duizend bochtentoer’ – die later werd gewijzigd in ‘De 21-duizend bochtentoer’. Dat is tekenend voor eigenaar en reisleider Mink Bijlsma, een bekende naam in de motorwereld, zeker als je onze media al wat langer volgt. Tot zo’n vier jaar geleden was Mink een gerespecteerd testrijder voor Promotor, waarvoor hij een decennium geleden bizar humoristische video’s maakte. Bijvoorbeeld deze:
Maar goed, Mink dus. Super-creatief, duizendpoot, reisorganisator, levenskunstenaar en tikkeltje ADHD; van zo iemand kun je verwachten dat nog voor de tocht is gereden de naam al is veranderd. En dat geldt ook voor de trip, die doordesemd is van Minks voorliefde voor asfalt en lekker stevig doorrijden. Natuur, landschappen en bergen krijg je er gewoon bij, omdat die er nou eenmaal zijn. Het gaat Mink vooral om de bochten gecombineerd met fluwelig asfalt met hoge grip. Vanaf kilometer-tien merk je dat Mink veel zorg en aandacht heeft besteed aan zijn routes. Die worden voor de tour erop aangepast als er een weg met nog meer bochten voorhanden is. Dus zou je een reis van Spanje Motortours voor de tweede keer rijden, kunnen de routes toch anders zijn.
Toertocht Castilië, Spanje: Spaans fantasialand
Motor op transport
Een week voor vertrek werd mijn motor én bagage naar Barcelona getransporteerd, waar de inmiddels 21-duizend bochtentoer vertrok. Zelf vloog ik zondags travelling light met zo’n beetje het allereerste vliegtuig naar de hoofdstad van Catalonië. Eenmaal geland – rond 09:00 uur – ontving ik een whatsapp-bericht met daarin de exacte locatie van de motor en bagage. Omkleden op de parkeerplaats en na zo’n tien kilometer begon de pret die maatgevend was voor de resterende 1.900 kilometer – verdeeld over 7 dagen – van de tocht. Je hebt Monaco, Las Vegas en – oké dan – Tolbert; korte stratencircuits die het afleggen bij het 1.910 kilometerlange stratencircuit dat Mink had uitgeplozen. Dat Spanje landschappelijke hoogtepunten bij de vleet heeft – Serra de Montserrat! – mag duidelijk zijn. Over de kwaliteit van de (berg)wegen kan ik alleen maar uitbundig en luid op de loftrompet blazen. Wat. Een. Grip. En wat mogen we de uitvinder van de bocht dankbaar zijn. Ooit moet iemand toch hebben bedacht dat je over een weg met een knik erin veel makkelijker bovenaan een berg komt dan in een rechte lijn. In Spanje hebben ze er een sport van gemaakt om zoveel mogelijk bochten per strekkende kilometer in het asfalt aan te brengen. Vind je het gek dat er zoveel racetalent uit dit land komt?
Leuke hotelletjes
Zo’n dertig-veertig kilometer van de kust, in het bergachtige binnenland, wonen nauwelijks mensen. Dat merk je op de wegen, waarvan je je afvraagt wat het idee was om ze hoe dan ook aan te leggen. Wie gebruikt ze en waarom zijn ze zo goed? Een raadsel waarvan ik de oplossing niet heb gevonden. Ergens tijdens dag 3 probeerde ik te onthouden hoeveel tegenliggers mij tegemoet reden. Ik kwam niet verder dan een! En drie tractoren op weg naar een akker. En toch wonen er mensen, want in de stille dorpjes waar ik doorheen reed, stonden auto’s geparkeerd. En waar auto’s staan, is ook benzine te koop. Dus hoefde je niet te tanken als het kon, omdat je niet weet wanneer het volgende station zich aandiende. Nee, je kon gerust met een volle tank beginnen en die in de buurt van het volgende hotel aftanken voor de volgende dag. En over die hotels. Mink heeft niet alleen van de routes een sport gemaakt, ook van de hotels onderweg. Ze zijn kleinschalig, liggen of op een mooie plek of in een oeroud dorpje. Maar altijd zijn de hoteliers hartelijk en behulpzaam. En de maaltijden – ontbijt en diner zijn inclusief de reissom – zijn voldoende en vooral smakelijk. Ook als je vegan bent.
Terugtocht
Om de laatste dag tot het uiterste te rekken, had ik voor de allerlaatste vlucht naar Schiphol getekend. Zo kon ik mij tot een uur of drie in de middag nog een keer uitleven op die fantastische Spaanse wegen. Ook de laatste honderd kilometer van De 21-duizend bochtentocht had nog genoeg moois en lekkers in huis. De tocht eindigde in Elche. Daar leverde ik mijn motor – en bagage – weer in, waarna een shuttlebus mij naar het vliegveld van Alicante vervoerde. De motor stond een week later weer op mijn oprit. Met versleten banden, dat wel. In november ga ik met Spanje Motortours mee naar Andalusië. ’s Kijken of het op de top van de Pico Valeta, waar ik dertig jaar geleden al eens stond, een beetje veranderd is. Wie gaat er met mij mee?
Over Spanje Motortours
Alle motorreizen zijn inclusief motortransport, maar exclusief vliegtickets. Omdat Spanje Motortours geen IATA-licentie heeft, kunnen er geen vliegtickets worden gereserveerd. Gelukkig zijn er genoeg charters die op en neer naar Spanje pendelen. Als je op tijd reserveert, ben je goedkoop uit. Ik betaalde voor een retour Schiphol – Barcelona / Alicante – Schiphol nog geen 200 euro.
Voor het volledige reisaanbod van Spanje Motortours check je de website.
