In de afgelopen jaren hebben we drie belangrijke verschuivingen gezien in GPS-land. We gaan meer met de track rijden, alternatieve routeplanners winnen terrein en we hebben steeds vaker een mix van Garmin- en TomTom-rijders.

Hans Vaessen

Vooral het rijden met de track voorkomt in de praktijk een hele hoop gedoe. Maar er ontstaan ook nieuwe problemen door. Die zijn echter met een beetje extra inzicht prima te voorkomen. Daarom in dit verhaal wat extra aandacht voor het gpx-bestand en met welke routeplanner je waarmee rekening moet houden. Mijn focus ligt daarbij, als altijd, op de track als routebasis, oftewel: de MrGPS-methode.

Het probleem waar het om gaat kom je vooral tegen bij TomTom-gebruikers, maar ook bij rijders met een Zümo die werken met MyDrive of MyRoute-app.

Track

Een veelgehoorde uitspraak is ‘ik rij met een gpx en dus is het een track en moet het goed gaan’. Dat is echter niet zo: een gpx-bestand kan zowel een route, een track als waypoints bevatten. Sterker nog: er kunnen wel honderd routes en/of tracks in één gpx-bestand staan. Om verwarring te voorkomen is mijn advies aan routemakers dan ook om per route één gpx-bestand te maken, met daarin alleen een track van de route.

Voor de helderheid: het woord ‘track’ (vertaling: ‘spoor’) is een gps-term voor een route in een bepaald technisch format. Eigenlijk zouden we moeten spreken over een ‘track-route’ versus een ‘routepunten-route’. Maar om het kort te houden spreken we over een track en een route. Terwijl het in de praktijk natuurlijk allebei routes zijn.

Het verschil is dat een route veel minder via-punten bevat en dat de uiteindelijke route wordt berekend op basis van navigatie-instellingen, zoals ‘kortste’, ‘snelste’ en ‘snelwegen vermijden’. Een track daarentegen bevat duizenden puntjes en wordt in het toestel (zowel Rider als Zümo) bepaald door projectie op de kaart, zoekend naar bij die stippellijn passende wegen. Overigens gebruik je bij het plannen van de route nog steeds (meestal maar een paar) via-punten; bij export als track maakt het niet uit hoeveel punten je hebt gebruikt: het worden er vanzelf duizenden.

Zelfs bij uitwisseling tussen Garmin en TomTom zijn de routes daarbij véél betrouwbaarder. Maar niet honderd procent. Bij de TomTom kun je ermee te maken krijgen dat wegen die, vanwege sluipverkeer, delen van de dag zijn afgesloten vermeden worden, terwijl de rijders met de Zümo ze wel mogen gebruiken. Omgekeerd: bij de Zümo moet je goed opletten wat je doet: je moet herberekenen uitschakelen, anders ga je bij de eerste de beste afwijking rechtstreeks naar het eindpunt. Bij de TomTom kun je herberekenen niet uitschakelen, maar dat hoeft ook helemaal niet: de Rider brengt je gewoon weer terug naar de route. Bij de Zümo moet je ook zorgen dat je eerst op de route staat voor je de route activeert. Bij de Rider krijg je de vraag of je naar het beginpunt of het dichtstbijzijnde punt van de route wilt.

Maar ook al heb je dat onder de knie, dan nog is er een risico. En dat komt doordat nieuwe routeplanners als Kurviger, Myroute-app Gold, Routeyou en Mydrive allemaal in staat zijn om met slechts enkele via-punten automatisch een mooie route te berekenen. Dat daar maar weinig via-punten in zitten is helemaal geen probleem, zolang je maar de track gebruikt. Zou je een dergelijke route echter als route overzetten, ben je echt in de aap gelogeerd, want dan blijft er van die route geen donder over. Sterker nog: de kans is groot dat je elkaar echt alleen bij die (oorspronkelijke) via-punten tegenkomt.

Het effect

In de afbeeldingen hieronder zie je het effect: in basecamp de rechte lijnen van de route, in MRA het verschil tussen het origineel en de herberekende route, in streetview het verschil qua gebruikte wegen.

Bij Kurviger en Routeyou gaat dat meestal vanzelf wel goed en heb je als output vanzelf al een gpx-bestand met daarin alleen de track. Bij Mydrive en Myroute-app zit er een addertje onder het gras. Als je daar namelijk een route hebt gemaakt en die opslaat als gpx-bestand bevat dat bestand zowel de route (met alleen die enkele via-punten) als de track. En wat gebeurt er dan?

Bij TomTom Rider:

Je ziet dezelfde routenaam twee keer. Bij beide staat er een gestippeld pijltje voor de routenaam. Veel mensen denken dat dat dus een track is, maar dat is niet zo: het gestippelde lijntje zegt alleen dat de bron een gpx-bestand was. Het ‘normale’ pijltje zie je alleen bij het (wat ouderwetse) ITN-format. Welke moet je dan hebben? Kwam de route uit Mydrive? Dan die met het cijfer erachter. Of anders: de tweede. Kwam de route uit MRA? Dan staat er ‘route’ of ‘track’ voor de routenaam en kies je de track.

Advies: vanuit MyDrive, Myrouteapp én Tyre kun je ook routes, zonder kabel, via de ‘cloud’ naar je toestel sturen. Dan gaat het altijd goed en zal alleen de track worden overgezet.

Bij Garmin Zümo:

Bij de Zümo is de valkuil nog veel groter. Het ligt immers voor de hand meteen naar de reisplanner te gaan en warempel! Daar staat de route al meteen klaar. Nou… vergeet het maar, want dat wordt een drama. Als je goed kijkt, zie je ook dat die route bestaat uit dezelfde rechte lijnen van punt naar punt; dus die moet sowieso herberekend worden. De herberekende route zal echter in niets meer lijken op het origineel. Ergo: die route kun je het best meteen weggooien. Vervolgens ga je naar ‘sporen’ en laat je, zoals je kent van de MrGPS-methode, het spoor converteren naar een route, al dan niet in combinatie met projectie op de kaart.

Let op: ook bij het overzetten van de route via de Smartlink-app (Zümo 396) heb je ditzelfde effect: de route staat meteen klaar, maar die moet je dus niet hebben.

Oorzaak van dit probleem zit bij de bron, ofwel het routeprogramma. Als Mydrive en MRA nu gewoon alleen de track zouden opnemen in het gpx-bestand, is het probleem opgelost. Alternatief is dat ze de keuze bieden tussen gpx-track en gpx-route export.

Ik zal daar bij beide partijen nog eens op aandringen en verwacht dat het uiteindelijk wel goedkomt. Maar tot die tijd: wees gewaarschuwd!