De Oostenrijkse Overnamecommissie heeft groen licht gegeven voor een van de meest dramatische reddingsoperaties in de recente motorfietsgeschiedenis. Bajaj Auto, de Indiase motorgigant, mag het controlerend belang overnemen in Pierer Mobility AG, het moederbedrijf achter KTM, Husqvarna en GASGAS. Met een herstructureringspakket ter waarde van €800 miljoen voorkomt de Indiase fabrikant dat drie iconische Europese motorfietsmerken in de afgrond verdwijnen.
De deal, die naar verwachting uiterlijk 10 november 2025 wordt afgerond, markeert een historische verschuiving in de wereldwijde motorfietsindustrie. Bajaj, dat al sinds 2007 samenwerkt met KTM via een joint venture, breidt zijn belang uit van 49,9% naar volledige controle over de Oostenrijkse merkenportfolio. Dit gebeurt via de overname van 100% van de aandelen in Pierer Bajaj AG, dat op zijn beurt 74,9% van Pierer Mobility AG bezit.
Een perfecte storm van financiële problemen
De noodzaak voor externe redding ontstond door een financiële crisis van ongekende proporties bij Pierer Mobility AG. Het bedrijf kampte met een schuldenlast van ruim €2 miljard, een omzetdaling van 57,8% in de eerste helft van 2025, en het verlies van ongeveer 1.800 banen. De marktwaarde kelderde in één jaar met ruim 54% tot een magere €604,96 miljoen.
Stefan Pierer’s ambitieuze groeistrategie, met zware investeringen in elektrische mobiliteit en wereldwijde marktexpansie, bleek een financieel huis van kaarten. Het bedrijf had teveel geleend voor te veel projecten tegelijk, terwijl de marktvraag tegenviel. In november 2024 moest KTM AG zelfs insolventieprocedures aanvragen – een dramatisch dieptepunt voor een merk dat symbool stond voor Oostenrijkse technische perfectie.
Indiase reddingsboei met strategische meerwaarde
Bajaj Auto’s interventie is meer dan alleen financiële hulp; het is een strategische machtsgreep met verstrekkende gevolgen. Het herstructureringspakket van €800 miljoen bestaat uit een gedekte termijnlening van €450 miljoen, €150 miljoen via converteerbare obligaties, en €200 miljoen aanvullende steun. Deze fondsen dekken niet alleen de acute schulden, maar financieren ook een complete bedrijfsheroriëntatie.
De Oostenrijkse Overnamecommissie verleende Bajaj het zogenaamde “Restructuring Privilege”, waardoor het bedrijf geen verplicht bod hoefde uit te brengen aan alle andere aandeelhouders. Deze juridische constructie onderstreept de urgentie van de situatie en de strategische noodzaak van de overname. Voor Bajaj betekent dit de kans om zijn positie als ’s werelds vierde grootste fabrikant van twee- en driewielers verder te consolideren.
Radicale koerswijziging en nieuw leiderschap
De reddingsoperatie bracht een complete strategische heroriëntatie met zich mee. Pierer Mobility AG trok zich volledig terug uit de fiets- en e-bike business om zich uitsluitend te concentreren op motorfietsen. Ook het leiderschap onderging een metamorfose: Stefan Pierer verliet in juni 2025 de raad van bestuur na afronding van het herstructureringsproces, met Gottfried Neumeister als nieuwe CEO en Petra Preining als CFO.
De eerste resultaten stemmen optimistisch. De productie herstartte eind juli 2025, terwijl de vraag van eindklanten sterk bleef met meer dan 100.000 verkochte motorfietsen aan retailers. De herstructurering resulteerde naar verluidt in aanzienlijke financiële verbetering in de eerste helft van 2025, waardoor het eigen vermogen weer positief werd en de solvabiliteit aanzienlijk verbeterde.
Een nieuwe wereldorde in de motorfietsindustrie
De overname door Bajaj Auto symboliseert meer dan een financiële redding; het markeert een fundamentele verschuiving in de wereldwijde machtsverhoudingen binnen de motorfietsindustrie. Oostenrijkse engineering wordt nu ondersteund door Indiase industriële kracht en schaalvoordelen. De synergie tussen KTM, Husqvarna en GASGAS, die al technologie en componenten delen, zal naar verwachting verder worden verdiept onder de nieuwe eigenaar.
Deze transformatie toont aan dat zelfs de meest gevestigde Europese merken niet immuun zijn voor de grillen van de markt. Tegelijkertijd bewijst het dat strategische allianties en externe expertise bedrijven kunnen redden van de ondergang. De vraag blijft of de culturele en operationele integratie tussen Oostenrijkse perfectie en Indiase efficiëntie nieuwe uitdagingen zal brengen, of juist tot ongekende hoogten zal leiden.
Druijff Racing is trots om de Bimota KB998 DRS te presenteren, een superbike die tot in de puntjes is doorontwikkeld op basis van de zeldzame Bimota KB998 Rimini. Deze bijzondere motor wordt volledig met de hand gebouwd volgens de hoogste normen in de motorsport, in samenwerking met specialisten uit het World Superbike Championship.
Italiaans design, Japanse kracht, Nederlandse precisie
De KB998 DRS combineert het verfijnde ontwerp en vakmanschap van Bimota met de krachtige motor van een Kawasaki ZX-10RR, opgevoerd tot 230 pk aan de krukas. Dit vermogen wordt bereikt door een geoptimaliseerde lucht- en uitlaatstroom, een volledig titanium uitlaatsysteem van Spark, een MWR SBK-luchtfilter en geavanceerde Motec SBK-elektronica.
Toponderdelen zonder compromissen
De KB998 DRS is uitgerust met hoogwaardige componenten uit de racerij:
Elektronica: Motec M130 ECU met WorldSBK-software, instelbare tractie-, slip-, wheelie- en launchcontrol, volledige datalogging via CAN-bus en een programmeerbaar ADU-dashboard.
In- en uitlaatsysteem: Spark titanium SBK-uitlaat en MWR SBK-luchtfilter.
Vering: K-Tech TRDS-cartridgevoorvork en achterschokdemper, volledig instelbaar.
Remmen: Brembo GP4-MS-remklauwen, HPK-schijven, XR17 CNC-hoofdremcilinder en stalen leidingen.
Overige componenten: Bonamici-onderdelen, GB Racing-bescherming, lichte lithiumaccu, carbon kuipdelen, en een vergrote radiator en oliekoeler.
Uniek en persoonlijk opgebouwd
Elke Bimota KB998 DRS wordt op bestelling gemaakt, met een wereldwijde oplage van slechts tien exemplaren. Iedere motor wordt individueel opgebouwd, afgesteld en getest door het team van Druijff Racing. Bij de aankoop ontvang je een dag professionele circuitondersteuning, waarbij de motor wordt afgesteld op jouw rijstijl en voorkeuren.
Prijs en beschikbaarheid
De motor kost €62.000 exclusief btw (€75.020 inclusief btw). Extra tuning of een volledig op maat gemaakte opbouw is mogelijk in overleg.
Het zo succesvolle BK8 Gresini MotoGP Team had in Maleisië vier redenen om feest te vieren.
Het BK8 Gresini Racing MotoGP Team behaalde in Sepang vier triomfen. Een dag dat Alex Márquez zich achter zijn broer Marc tot vicewereldkampioen had gekroond won hij de Grote Prijs van Maleisië. Stalgenoot Fermín Aldeguer mag zich Rookie of the Year noemen. Ook is Gresini Racing het beste independent team van 2025. Een week eerder had Raúl Fernández (Aprilia) op Phillip Island verrassend zijn eerste MotoGP-overwinning weten te boeken. Helaas werd de GP van Maleisië overschaduwd door een ernstig ongeluk tijdens de bezichtigingsronde van de Moto3-race waarbij de nieuwe wereldkampioen in deze klasse, de Spanjaard José Antonio Rueda, en de Zwitser Noah Dettwiler zwaargewond raakten.
Voor de Grand Prix van Australië werd officieel bevestigd dat de Honda Racing Corporation en Diogo Moreira een driejarige verbintenis voor de MotoGP met elkaar zijn aangegaan. De 21-jarige Braziliaanse coureur wordt zoals verwacht door HRC ondergebracht in het LCR Honda-team van Lucio Cecchinello. Daarmee is het MotoGP-deelnemersveld voor 2026 bekend. Het bestaat andermaal uit 22 coureurs, die uitkomen voor elf verschillende teams op vijf verschillende motormerken. Lange tijd heeft promotor Dorna, dat nu is ingelijfd door Liberty Media, ernaar gestreefd om het ‘ideale plaatje’ van 24 coureurs verdeeld over twaalf teams en zes merken te verwezenlijken. Maar helemaal na het stoppen van Suzuki, eind 2022, blijkt dit een moeilijke opgave te zijn. Met de komst van Diogo Moreira doet er voor het eerst sinds Alex Barros, die eind 2007 een punt achter zijn carrière als GP-coureur zette, weer een Braziliaan in de koningsklasse mee. Met de eveneens in deze categorie debuterende Turk Toprak Razgatlıoğlu nemen er zo volgend jaar weer acht verschillende nationaliteiten in de MotoGP deel. Dit omdat de Portugees Miguel Oliveira en de Thai Somkiat Chantra eruit verdwijnen. Ook in 2026 blijft Spanje het deelnemersveld domineren met negen coureurs. Italië volgt met zes rijders. Daarna komt Frankrijk met twee deelnemers. Japan, Zuid-Afrika, Australië, Brazilië en Turkije leveren allemaal één coureur. De overmacht van in de eerste plaats de Spanjaarden en Italianen zien we ook terug sinds de instelling van de MotoGP als nieuwe koningsklasse van de motorwegracerij. Dat gebeurde in 2002. In de 24 seizoenen die nu de revue zijn gepasseerd, wonnen de Spaanse coureurs Marc Márquez (7x), Jorge Lorenzo (3x) en Joan Mir en Jorge Martín (ieder 1x) samen maar liefst twaalf wereldkampioenschappen. Dat is dus de helft van alle titels! Door Valentino Rossi (6x) en Pecco Bagnaia (2x) gingen er acht naar Italië. Casey Stoner zorgde ervoor dat er twee naar Australië zijn gegaan. Nicky Hayden en Fabio Quartararo bezorgden respectievelijk de Verenigde Staten en Frankrijk een MotoGP-titel. Ondanks de nodige inspanningen die Dorna in samenwerking met de FIM en de landelijke bonden deed en doet om op wereldwijde schaal talenten te ontwikkelen, blijft het dus een moeilijke zaak om het startveld van de koningsklasse nog internationaler te maken.
1 van 4
Meeuwen scheren over het MotoGP-veld als dat op Phillip Island van start gaat. Met op kop de later winnaar Raul Fernandez (23).
Raul Fernandez kan zijn geluk niet op na zijn eerste MotoGP-zege.
Fabio Quartararo (Yamaha) reed op Phillip Island een ronde met een gemiddelde snelheid van 185,1 km/uur. De snelste ronde ooit in de MotoGP.
Het zo succesvolle BK8 Gresini MotoGP Team had in Maleisië vier redenen om feest te vieren.
Wereldkampioenen ontbreken
De GP’s van Australië en Maleisië werden dit jaar geconfronteerd met een primeur. Eentje in negatieve zin wel te verstaan. Want zowel de frisgebakken nieuwe MotoGP-wereldkampioen Marc Márquez als de vorige, Jorge Martín, moesten op de prachtige circuits van Phillip Island en Sepang verstek laten gaan wegens blessures. En dat gold ook nog eens voor een derde MotoGP-topper, Maverick Viñales. In het geval van Marc Márquez was er de hoop dat hij op natuurlijke wijze (door rust te nemen) van zijn in Indonesië opgelopen rechterschouderblessure zou kunnen herstellen. Dat bleek ijdele hoop, want de nu zevenvoudig MotoGP-wereldkampioen moest een week later alsnog onder het mes. De operatie verliep succesvol, maar voorafgaande aan de Maleisische Grand Prix maakte Ducati bekend dat hun stercoureur dit seizoen niet meer in actie zal komen. Natuurlijk speelde bij deze beslissing mee dat alle drie titels die gewonnen konden worden reeds binnen zijn. Degene die de blessure van Márquez in Indonesië veroorzaakte, Marco Bezzecchi, kreeg van de racedirectie voor de GP-wedstrijd in Australië een straf van twee longlaps opgelegd.
Het ontbreken van de genoemde drie toppers zorgde ervoor dat de kansen van de andere coureurs groter werden. De eerste die zich van hen in de kijker wist te rijden (en ook nog eens op heel snelle wijze), was Fabio Quartararo. De MotoGP-wereldkampioen van 2021 realiseerde namelijk in Australië tijdens de kwalificatie een tijd van 1.26,465 min. Oftewel een gemiddelde snelheid van 185,1 km/u. Dat was niet alleen een absoluut ronderecord voor Phillip Island, maar ook de hoogste gemiddelde snelheid ooit in de MotoGP gehaald. En dat op een ‘oude’ viercilinder-in-lijn Yamaha M1. De Fransman rekende zich na het behalen van zijn vijfde pole in dit seizoen dan ook goede kansen toe in vooral de Sprint. Maar helaas maakte hij voor deze race de verkeerde bandenkeuze en werd hij slechts zevende. Niet alleen Marco Bezzecchi, maar ook Raúl Fernández had in Indonesië laten zien in een opgaande lijn te zitten. Die lijn werd voortgezet in Australië, want de Aprilia-coureurs werden er op zaterdagmiddag tijdens de korte race eerste en tweede. De derde plaats ging naar Pedro Acosta (KTM). Zo stond er na de 58e Sprint in de MotoGP-geschiedenis (ingevoerd in 2023) voor het eerst geen Ducati-coureur op het podium. Het ‘Ducati-disaster’ werd nog groter door het feit dat de twee rijders van het Ducati Lenovo-fabrieksteam, Pecco Bagnaia en Michele Pirro (als vervanger van Marc Márquez), één na laatste en laatste werden. En dan te bedenken dat Bagnaia en Márquez drie weken ervoor in Japan nog twee keer als eerste en tweede waren geëindigd. Wie had dat kunnen denken? Niemand dus.
In 2003 werd de Grand Prix op Phillip Island op sensationele wijze gewonnen door Valentino Rossi. De Italiaan deed dat nadat hij tijdens de race tien seconden straf had gekregen omdat hij onder een gele vlag had ingehaald. Daarop schakelde ‘The Doctor’ een tandje bij en wist op zijn Honda vijftien seconden uit te lopen op de nummer twee Loris Capirossi (Ducati). Dus was de zege toch nog voor Rossi. De grote vraag was nu of Marco Bezzecchi een dergelijk huzarenstukje zou kunnen herhalen. De Italiaanse Aprilia-coureur kwam heel ver, maar net niet ver genoeg. Al met al kostte het rijden van twee longlaps hem zo’n vijf seconden. Na 27 ronden passeerde Bezzecchi uiteindelijk als derde de finish. Hij deed dat achter zijn landgenoot Fabio Di Giannantonio (Ducati) en de verrassende winnaar Raúl Fernández. Het verschil tussen de twee Aprilia-coureurs bedroeg uiteindelijk 2,410 seconden. Had Bezzecchi geen straf gekregen, dan had hij dus beide races op Phillip Island gewonnen.
Zowel voor de 25-jarige Fernández als het Trackhouse MotoGP Team was het de eerste GP-zege in de koningsklasse. Nadat de Spaanse coureur in 2022 acht van de achttien Moto2-races had weten te winnen en als tweede achter Red Bull KTM Ajo-teamgenoot Remy Gardner in de titelstrijd was geëindigd, kwam het dan eindelijk tot dit langverwachte succes. En hij bevestigde ook dat Aprilia het gat ten opzichte van Ducati langzaam aan het verkleinen is. Na Alex Márquez en Fermín Aldeguer is Raúl Fernández alweer de derde nieuwe MotoGP-winnaar in dit seizoen. Eén van de verliezers in Australië was Jack Miller. Nadat de lokale held als derde van de eerste startrij had mogen vertrekken, werd hij in de Sprint met zijn Yamaha vierde. In de GP-race kwam Miller ten val.
Na zijn spectaculaire zege in Indonesië kwam Fermín Aldeguer in Australië tijdens de Sprint ten val en werd hij in de GP-race slechts veertiende. Nog slechter verging het Pecco Bagnaia. Andermaal had de Italiaan geen enkel vertrouwen in de voorkant van zijn Ducati. In geslagen positie ging hij zelfs opnieuw onderuit.
Marco Bezzecchi was de snelste coureur in Australië. Maar een stuk minder snel in Maleisië.
De grote vraag
De grote vraag was vervolgens wat Bagnaia op Sepang, één van zijn favoriete circuits, zou kunnen klaarspelen. Nog verder wegzakken? Of zou het net zoals in Japan opnieuw tot een wederopstanding komen? De druk op de tweevoudig MotoGP-wereldkampioen was enorm. Maar die kwam niet vanuit zijn eigen team, want Ducati-racebaas Gigi Dall’Igna en zijn collega’s bleven vierkant achter hun rijder staan. In Maleisië maakte Bagnaia het zichzelf in eerste instantie nog moeilijker door zich niet rechtstreeks voor Q2 te kwalificeren. Door in Q1 achter Fermín Aldeguer uiteindelijk de tweede tijd te realiseren lukte dit tenslotte net. Daarna liet de Ducati-fabriekscoureur zien mentaal toch heel sterk te zijn. Want ondanks het feit dat hij nog maar de beschikking had over één zachte achterband, pakte hij voor de derde achtereenvolgende keer op Sepang de pole met een tijd van 1.57,001 min. Gezien de reacties bleek het een grote opluchting voor Bagnaia en heel Ducati. Alex Márquez en Franco Morbidelli zorgden er vervolgens voor dat de Italiaanse fabrikant de hele eerste startrij bezette. Door vervolgens een foutloze race te rijden zorgde Pecco Bagnaia niet alleen voor nog meer opluchting door na Japan voor de tweede keer in dit seizoen een Sprint te winnen.
Aan een tweede plaats had Alex Márquez genoeg om zich tot vicewereldkampioen 2025 te kronen. Het succes van het BK8 Gresini Racing MotoGP Team werd compleet door tweede rijder Fermín Aldeguer, die zich na deze race ‘Rookie of the Year 2025’ mocht noemen. Dat hij na de Sprint zijn bronzen medaille aan Pedro Acosta (KTM) moest afstaan, vanwege een te lage bandenspanning en zo acht seconden straf, deed er niet toe. Met alles wat hij het hele weekend in Sepang had laten zien, ging Bagnaia nu ook als favoriet voor de winst in de GP van Maleisië van start. Dat gebeurde bij een buitentemperatuur van 35 graden. Die van het asfalt bedroeg maar liefst 57 graden. Onder de gegeven omstandigheden waren de bandenkeuze en de manier waarop er door de coureurs mee werd omgegaan cruciaal. Alle rijders kozen voor de zachte Michelin-achterband. Voor was de keuze verschillend. Direct na de start was het opnieuw Pecco Bagnaia die de kop pakte. Maar in tegenstelling tot de Sprint wist hij geen gaatje te slaan. Want het was Alex Márquez die vol zelfvertrouwen eerst Pedro Acosta passeerde en vervolgens ook Bagnaia te grazen nam. In zijn streven om deze race te winnen reed de nieuwe vicewereldkampioen met zijn Ducati GP24 in de tweede ronde ook nog eens een nieuw ronderecord op Sepang. Het bleek genoeg om zijn concurrenten op afstand te zetten en te houden. Zuur waren de druiven voor Bagnaia toen hij drie ronden voor het einde op de derde plaats liggend met een lekke achterband, vermoedelijk veroorzaakt door een op de baan liggend stuk carbon, de pits op moest zoeken. Door een groot gedeelte van de elektronica van zijn KTM uit te schakelen, bleek Acosta nu wel in staat zijn banden heel te houden. Het leverde hem een knappe tweede plaats op. Door het uitvallen van Bagnaia was het nu Joan Mir die derde werd en zo bevestigde dat de Honda steeds beter wordt, ook al omdat Luca Marini deze race als achtste afsloot. Dat het ene circuit niet het andere is, ondervond Aprilia. En dan met name Marco Bezzecchi. Na een glansrol in Australië te hebben gespeeld, kreeg dit Italiaanse merk in Maleisië de afstelling van haar machine in combinatie met de hier beschikbare banden niet voor elkaar. Met als gevolg dat Bezzecchi pas als veertiende uit de kwalificatie tevoorschijn kwam en zich in deze GP-race met een teleurstellende elfde positie tevreden moest stellen. Nog slechter verging het de verrassende winnaar van de GP van Australië Raúl Fernández (Aprilia), want hij ging onderuit. Dat deden ook Pol Espargaró (KTM), Miguel Oliveira (Yamaha) en Fermín Aldeguer (Ducati). Laatstgenoemde had juist dit weekend graag op een andere manier willen afsluiten voor het verder zo succesvolle Gresini-team.
1 van 4
Pecco Bagnaia (63) leidde de Sprint in Maleisië van start tot finish.
Tijdens de Grand Prix op Sepang moesten Pecco Bagnaia en Pedro Acosta Alex Márquez laten gaan.
In prachtige meer donkerblauwe kleuren boekte Alex Márquez in Maleisië zijn derde MotoGP-zege.
Een knappe eerste plaats van Alex Márquez in Maleisië.
Nog twee voor de boeg
Met nog twee GP-weekenden voor de boeg, die van Portugal en Valencia, gaat het wat de MotoGP betreft vooral om de derde plaats in het kampioenschap. Door het uitvallen van Pecco Bagnaia is de ‘bronzen positie’ weer in handen gekomen van Marco Bezzecchi. Het verschil tussen de Aprilia- en Ducati-coureur bedraagt echter slechts vijf punten. Ook wordt uitgekeken naar de eventuele rentree van Jorge Martín op de Aprilia. En dan is er het mogelijke MotoGP-debuut van Superbike-vicewereldkampioen Nicolò Bulega als vervanger van Marc Márquez in het Ducati-fabrieksteam.
Fotografie: Keulemans, MotoGP, ANP
MotoGP Australië 2025 uitslagen
Evenement: Grand Prix van Australië Circuit: Phillip Island Lengte:4.448 meter Pole position: Fabio Quartararo (Yamaha), 1.26,465 (185,1 km/u) Snelste raceronde: Alex Márquez (Ducati), 1.27,782 (182,4 km/h)
Sprint Australië
1. Marco Bezzecchi (I), Aprilia, 19.03,971; 2. Raul Fernandez (E), Aprilia, +3,149; 3. Pedro Acosta (E), KTM, +5,310; 4. Jack Miller (AUS), Yamaha, +5,376; 5. Fabio Di Giannantonio (I), Ducati, +5,416; 6. Alex Márquez (E), Ducati, +6,109; 7. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +8,706; 8. Luca Marini (I), Honda, +8,938; 9. Pol Espargaró (E), KTM, +9,252.
1. R. Fernandez, 39.49,571; 2. Di Giannantonio, +1,418; 3. Bezzecchi, +2,410; 4. A. Marquez, +3,715; 5. Acosta, +7,930; 6. Marini, +7,970; 7. Alex Rins (E), Yamaha, +10,671; 8. Brad Binder (ZAF), KTM, +12,270; 9. Enea Bastianini (I), KTM, +14,076; 10. P. Espargaró; 11. Quartararo, +16,965; 12. Miguel Oliveira (POR), Yamaha, +17,677; 13. Ai Ogura (J), Aprilia, +17,928; 14. Fermin Aldeguer (E), Ducati, +18,413; 15. Franco Morbidelli (I), Ducati, +27,881.
27 ronden = 120,096 km
Racegemiddeld winnaar: 180,9 km/u
Snelste ronde (10e): A. Márquez, 1.27,782 = 182,4 km/u
MotoGP Maleisië 2025 uitslagen
Evenement: Grand Prix van Maleisië Circuit: Sepang International Circuit Lengte:5.543 meter Pole position: Francesco Bagnaia (Ducati), 1.57,001 (170,5 km/u) Snelste raceronde: Alex Márquez (Ducati), 1.58,873 (167,8 km/h)
Snelste ronde (2e): A. Márquez, 1.58,873 = 167,8 km/u (record)
Stand MotoGP na 40 van 44 races
Plaats
Coureurinformatie
Punten
1
Marc Márquez, E, Ducati
545
2
Alex Márquez, E, Ducati
413
3
Marco Bezzecchi, I, Aprilia
291
4
Francesco Bagnaia, I, Ducati
286
5
Pedro Acosta, E, KTM
260
6
Franco Morbidelli, –, Ducati
227
7
Fabio Di Giannantonio, I, Ducati
226
8
Fermin Aldeguer, E, Ducati
186
9
Fabio Quatararo, F, Yamaha
182
10
Raul Fernandez, E, Aprilia
146
11
Johann Zarco, F, Honda
134
12
Brad Binder, ZA, KTM
133
13
Luca Marini, I, Honda
128
14
Enea Bastianini, I, KTM
106
15
Joan Mir, E, Honda
93
Quotes
1 van 5
‘Omdat mijn eigen doel en die van het team is behaald, wil ik nu eerst volledig herstellen om 100% terug te kunnen keren.’
Wereldkampioen Marc Márquez, die na zijn zoveelste blessure (en operatie) heeft besloten om dit seizoen niet meer op zijn Ducati in actie te komen.
‘Ik was weer een passagier op mijn eigen machine.’
Pecco Bagnaia (Ducati) na de voor hem desastreus verlopen Australische Grand Prix.
‘Dit heb ik nooit durven dromen. Samen met mijn broer eerste en tweede in het wereldkampioenschap worden.’
Alex Márquez (Ducati).
‘Mijn gedachten gaan in de eerste plaats uit naar Rueda en Dettwiler.’ Pecco Bagnaia (Ducati), die dat belangrijker vond dan het verlies van een eventuele GP-zege door een lekke achterband.
‘In de Sprint was ik waarschijnlijk te veel met de tweede plaats in het kampioenschap bezig. Nu kon ik vrij uit gaan en Pedro en Pecco gelijk aanvallen.’
Alex Márquez (Ducati) na zijn derde MotoGP-zege.
In Winterswijk werd ooit de koudste temperatuur in Nederland gemeten: -27,4 graden! Maar tijdens de KouwePotenTocht 2025, met het thema ‘De nieuwe IJstijd’, was het gelukkig niet zo extreem. Sterker nog, het weer zorgde stiekem voor de perfecte setting, alleen dan met een – misschien wel iets te – flinke dosis nattigheid. De tocht zal voor de meeste deelnemers dan ook de boeken ingaan als de NattePotenTocht 2025. En dan krijg je inderdaad vanzelf KouwePoten…
Maar wat doet een beetje slecht weer ertoe? Motorrijders zijn immers een volhardend volk. De gezelligheid was er net zo goed als tijdens zonnige edities, met heel veel sterke verhalen, net zo sterke koffie en perfect eten en drinken. Hoewel de regen zijn intrede deed, begon de tocht nog best wel droog, al hadden sommige dappere zielen de eerste druppels onderweg naar het startpunt al wel gehad. Wat dat betreft werd de stand van zaken daarna voor iedereen gelijkgetrokken, want niemand hield het droog.
Volgend jaar staat de KouwePotenTocht natuurlijk weer op de agenda, maar laten we eerst de Primavera-tocht niet vergeten. Dus hou vol, vrienden, de winter is zo voorbij! En deze editie heeft ons geleerd dat je ook met minder weer prima kunt rijden en vooral veel plezier kunt hebben.
Check hier alle foto’s (de gallery wordt nog aangevuld).
Brabus en KTM hebben samengewerkt aan de gloednieuwe Brabus 1400 R Signature Edition, die gebaseerd is op de KTM 1390 Super Duke R EVO. Brabus heeft nu de eerste exclusieve beelden gedeeld, die zijn vastgelegd tijdens de endurance-testen voor de officiële wereldpremière.
Al blijven de beelden wel iets vaag, ze geven een spannende eerste indruk van het prototype. Belangrijke kenmerken zijn onder andere:
Een radicaal herontworpen BRABUS-carrosserie met een opvallende voorkant en unieke lichtsignatuur.
Een nieuw twin-uitlaatsysteem (niet beschikbaar voor de Amerikaanse markt).
Het nieuwste BREMBO HYPURE remsysteem.
Monoblock II EVO drie-spaaks wielen, geïnspireerd op BRABUS-voertuigen uit de jaren ’80.
Met deze nieuwe prototypebeelden lijkt de officiële lancering dichtbij. Er wordt gespeculeerd dat BRABUS en KTM begin november de grote onthulling plannen, net op tijd voor EICMA in Milaan.
Voor het eerst heeft Nederland een Nationaal Park Nieuwe Stijl, waar ook aandacht is voor de mensen die er wonen, werken en bijvoorbeeld uh, motorrijden. Er staan geen hekken om Van Gogh Nationaal Park, de grenzen zijn niet in beton gegoten en de combinatie van natuur en mensen past helemaal in de geest van Vincent. We volgen zijn spoor door Brabant.
De Markt van Etten-Leur is een fijn vertrekpunt. Heerlijk Brabants en met een knipoog naar Vincent. Hij streek er op 28-jarige leeftijd neer toen vader Van Gogh dominee was in de Nederlands hervormde kerk, die momenteel wordt verbouwd tot een heuse Van Gogh Experience die aan het eind van de zomer open moet gaan. Op de plaats van het standbeeld had Vincent zijn eerste atelier.
Vanuit het dubbeldorp gaat het de natuur in. Precies zoals Vincent van Gogh dat eind 19de eeuw ook deed. Alleen ging hij te voet en wij op twee wielen. Zo passeren we het natuurgebied De Pannenhoef, een van de destijds woeste gronden rondom het dorp. Veel boerenland is tegenwoordig recht en uitgestrekt. Gelukkig zijn er ook nog hoekjes zoals vroeger. Met kleine akkers en weilanden, omzoomd door hagen en bomen. Precies zoals Vincent van Gogh het tijdens zijn wandeltochten schetste.
De eerste stop is in Zundert, het dorp waar de schilder in 1853 werd geboren. Ik parkeer de motor bij het standbeeld dat kunstenaar Ossip Zadkine maakte van Vincent en zijn broer Theo, met wie hij duizenden brieven uitwisselde. Een groot deel daarvan is bewaard gebleven, waardoor we veel van zijn leven en manier van denken weten. De geboorteplek van Vincent bevindt zich aan de Markt. Het huis is verdwenen, het museum is een waardig vervanger met onder meer een mooie expositie over zijn jonge jaren.
Voor ik weer op de motor stap, bezoek ik op het kerkhof van de protestante kerk nog even het graf van Vincent van Gogh. Nee, niet van de schilder, maar van zijn oudere broer die in 1852 dood werd geboren. Beroemde Vincent komt een jaar later ter wereld en krijgt naar goed gebruik dezelfde naam. Hij zal dat zijn leven lang als een last ervaren, alsof hij iets goed te maken heeft.
1 van 11
Rustig toeren over Landgoed Haanwijk.
Café uit de tijd van Vincent.
Beeld van Theo en Vincent, in geboortedorp Zundert.
In den Anker, sinds Vincent niet veel veranderd.
Het atelier van Henriette en Adriaan Roland Holst op de Oude Buisse Heide.
Bloeseum rond natuurgebied de Pannenhoef.
Oud boerenerf op het Brabantse platteland.
Zandpad onder Tilburg.
Natuurgebied De Kampina nabij Oisterwijk.
Hoeve Oud-Herlaer ligt aan de Dommel.
Koffiestop met...
Heerlijke bochten
Ik start de motor en rijd het Brabantse land in. De omgeving is prachtig. Zeker richting het landgoed de Buisse Heide. De familie Van Gogh had er vrienden en zij moeten daar zeker zijn geweest. Er zijn uitgestrekte velden, waterplassen en akkerland. Het voelt af en toe als oud landschap met lanen, robuuste bomen en klassieke hoeves. Om de hoek ligt een klooster, dat bij gebrek aan monniken binnenkort wordt gesloten. Het lot van het trappistenbier is onzeker.
Even aanleggen bij Café In den Anker, een kroeg zoals je die vroeger veel vond. Klein, houten tafels rond een grote haard, toog in de hoek. Geen overbodige opsmuk. Gewoon warme gezelligheid. Er wordt naar schatting al 350 jaar bier geserveerd. De Bredase brouwer Peter van Bernagien gaf in 1653 opdracht om het pand te bouwen. Sinds 1861 is het café in handen van de familie De Beer en nazaten.
Tijd om even lekker door te rijden. Ik laat de motor door de versnellingen glijden. De route voert door fijn motorterrein. Over rustige wegen. Soms recht, soms hoekig, soms met een paar heerlijke bochten erin. De Belgische grens is nooit ver weg. In de derde versnelling door plattelandsdorpen als Galder, Strijbeek en Ulicoten tot aan Baarle-Nassau-Hertog dat twee nationaliteiten heeft met de grensstreep soms dwars door huizen heen. Naar de vierde en vijfde versnelling zodra de ruimte dat toelaat.
Via een puntje België stuur ik onder Tilburg door. Daar studeerde Vincent zo’n anderhalf jaar aan de HBS in het paleis dat voor koning Willem II bedoeld was. De vorst heeft het nooit gebruikt omdat hij overleed voordat het klaar was. In het klaslokaal waar Van Gogh tekenles kreeg is tegenwoordig Vincents tekenlokaal gevestigd. Het is niet duidelijk waarom de latere kunstenaar met zijn opleiding stopte. Zoals wel meer beslissingen in zijn leven niet helemaal duidelijk zijn.
Het mooiste van Brabant
Het afwisselende terrein van platteland, natuur, dorpen en stad zorgt ervoor dat ik in het hoofd moet wennen aan het idee dat dit tot een Nationaal Park hoort. Met een beschermd kerngebied in Midden-Brabant en daar omheen een streek die aan het park is verbonden. Bij de term Nationaal Park denk je al gauw aan de Hoge Veluwe of de Biesbosch, met bijna uitsluitend natuur. Dit is anders. En dat past in het nieuwe denken, waarbij natuur ook een belangrijke rol speelt in onze dagelijkse omgeving.
Hoe dan ook. Het is er lekker sturen. Ik maak een ronde door natuurgebied de Kampina tussen Oisterwijk en Boxtel met zijn bossen en donkere vennen. Op deze mooie dag spiegelen de bomen in het rimpelloze water. De route brengt me naar het dorp Helvoirt waar het gezin Van Gogh ook nog een tijdje heeft gewoond. En daarna naar het uitgestrekte groen onder ’s-Hertogenbosch.
Aan de rand van de stad is goed te zien wat het Van Gogh Nationaal Park op sommige plekken uniek maakt. Vanaf de belangrijkste bezienswaardigheid van de stad – de Sint Janskathedraal – loop je binnen tien minuten in de natuur van Het Bossche Broek. Ik blijf iets zuidelijker en rijd naar Landgoed Haanwijk, één van de mooiste stukken van Brabant. De akkers en weilanden zijn er klein, de bomen oud en aan de rand ervan stroomt de Dommel, een van de talrijke rivieren en beken die Van Gogh Nationaal Park kenmerken.
Het is lekker rijden. Lekker vlot, zonder met de steps het asfalt aan te tikken. Met de allroad neem ik af en toe een variant over een onverhard boerenpad om de route verderop weer ergens op te pakken. Even staan, kuilen ontwijken, gas geven. Achtervolgd door stofwolken. Hand van het gas rond Kasteel Heeswijk en afstappen voor koffie bij de Kilsdonkse Molen. Het landschap begint hier al te lijken op de schetsen die Vincent van Gogh vanuit Nuenen maakte. Met knotwilgen en lange lanen met populieren, buigend in de wind.
De Kilsdonkse Molen die zowel op water als wind werkt.
Van Gogh zijn watermolens
Bij het binnenrijden van Nuenen passeer ik rechts de plek waar ooit het huisje van de Aardappeleters stond en daarna links molen De Roosdonck die op verschillende tekeningen van Vincent staat. Er is geen plek – zelfs niet in Frankrijk waar hij zijn belangrijkste werken maakte – die je zo dichtbij Van Gogh brengt als Nuenen. Tal van onderwerpen die hij heeft vastgelegd kun je nog altijd zien. Zoals de pastorie, verschillende watermolens, de gereformeerde kerk.
In het nieuwe Van Gogh Village Museum wordt een goed beeld gegeven van de tijd die Vincent in het dorp doorbracht.
Voor de goede orde: er hangen geen originele werken. Die vind je in Brabant alleen in het Noord-Brabants Museum in Den Bosch. In Nuenen moet je het doen met replica’s en met werken van tijdgenoten en vrienden. Je kunt de locaties die hij schetste en schilderde natuurlijk te voet bezoeken, maar we zijn hier op de motor. Dus maak ik een rondje door het dorp en daarna richting De Watermolen van Opwetten en de Collse Watermolen.
Het zijn de laatste stukjes door de natuur, want hierna volgt Eindhoven met de finish op Strijp-S, ooit het terrein van Philipsfabrieken. Het fijne van de stad is de ruime opzet met parken en goede verbindingswegen. In tegenstelling tot veel andere steden, sta ik relatief weinig stil en loopt de motor vrij gemakkelijk tot aan het Ketelhuisplein, het hart van Strijp-S.
Ik parkeer de motor midden op het plein en kijk om me heen. Voormalige fabriekspanden hebben nieuwe functies gekregen als appartement, kantoor, winkel of restaurant. En er zijn hoge torens bijgebouwd. Met aandacht voor design en architectuur. Als de omgeving een beetje is ingedaald – is dit nog Nationaal Park? – start ik de motor. Het geluid van de machine klimt langs de gevels omhoog.
Nationaal Park Nieuwe Stijl
Bij het woord Nationaal Park denken we aan uitgestrekte natuurgebieden zoals De Hoge Veluwe of Drentsche Aa, niet aan een gebied met ook steden, dorpen en landbouwgebieden. En toch is dat precies wat Van Gogh Nationaal Park vormt. Het kent een kerngebied met vijftig procent natuur dat de formele status Nationaal Park heeft en een groter gebied dat samenwerkt aan de versterking van natuur en landschap. Dit heeft alles te maken met een leefomgeving die steeds meer onder druk komt te staan. Huizenbouw, duurzame energie, logistiek, natuurbescherming, water vasthouden, landbouwtransitie, de roep om meer groen. Als we een mooiere, gezondere en groenere omgeving willen, gaat dat verder dan een natuurgebied.
Dat is dan ook de opdracht waar Van Gogh Nationaal Park zich aan heeft verbonden. Met vloeiende grenzen, natuur tot in de stad, vernieuwende landbouw en meer waardevolle natuur buiten de publiekstrekkers. De verwijzing naar Van Gogh is niet alleen handig voor alle betrokkenen, het is volgens het Nationaal Park ook een opdracht voor de meer dan zeventig samenwerkende organisaties: ‘Van nature Vincent; anders kijken, anders denken, anders doen. Met liefde voor de natuur en de mensen die er wonen, werken en ontspannen.’ vangoghnationaalpark.nl; visitbrabant.nl
Drie toffe stops
In den Anker
Éen van de oudste cafés van Nederland. Balkenplafond, grote haard, toog in de hoek, klassieke caféstoelen. Het zou er in de tijd van Vincent zo uitgezien kunnen hebben. Goede koffiestop met bij mooi weer een terras voor de deur. indenanker.nl
Theehuis Haanwijk
Landgoed Haanwijk hoort tot de mooiste en verrassendste stukjes Brabant. Relatief klein, maar supermooi. Naast het landhuis – het kasteeltje in de volksmond – is een theehuis: ‘t Haantje. Aanrader: ambachtelijk worstenbrood of een dagsoep. landgoed-haanwijk.nl
Kilsdonkse Molen
Mooie plek aan de Aa. Bij mooi weer is er een heerlijk terras aan het water. Het is er extra leuk als de dubbelmolen draait. Op wind- of waterkracht. Er is een winkel waar je ook nog wat ambachtelijke meel of olie kunt kopen. kilsdonksemolen.nl
Download de route Toertocht Van Gogh Nationaal Park
Bridgestone Corporation (Bridgestone) brengt in 2026 zijn nieuwe premium circuitband, de RACING BATTLAX V03, op de Europese en Noord-Amerikaanse markt. De slick-motorband is speciaal ontwikkeld voor zowel professionele als amateurcoureurs die maximale snelheid en grip nastreven.
De RACING BATTLAX V03 bouwt voort op jarenlange ervaring en successen in de meest prestigieuze racecompetities ter wereld. Het resultaat is een band met uitzonderlijke grip, stabiliteit en prestaties.
Bovendien introduceert Bridgestone voor het eerst een achterband met ‘SPRINT’-specificatie, zodat rijders hun keuze beter kunnen afstemmen op het type race en de omstandigheden van het circuit.
Ongeëvenaarde grip in de geschiedenis van BATTLAX De nieuwe Bridgestone RACING BATTLAX V03 is uitgerust met volledig nieuw ontwikkelde compounds, gebaseerd op technologie die haar waarde ruimschoots heeft bewezen in de hoogste klassen van de motorsport, waaronder het FIM Endurance World Championship, waarin Bridgestone-teams de afgelopen vijf jaar op rij de titel behaalden.
Zowel de voor- als achterband kreeg een compleet nieuwe vorm en karkas, wat zorgt voor een groter contactoppervlak met het asfalt. Met name de achterband profiteert van geavanceerde productietechnieken, waarmee een optimale kromming van de band wordt gerealiseerd dat de rondetijden aanzienlijk verbetert.
Dankzij deze innovaties levert de RACING BATTLAX V03 een indrukwekkend hoge grip en verkort hij de rondetijd aanzienlijk ten opzichte van zijn voorganger, de RACING BATTLAX V02. Bij vergelijking van de SOFT-compounds is de nieuwe V03 gemiddeld 1,3% sneller per ronde, terwijl de typische Bridgestone-eigenschappen, consistente grip en prestaties over meerdere ronden behouden blijven.
1 van 2
Nieuwe achterband ‘SPRINT spec’ voor maximale prestaties bij sprintraces Met deze introductie brengt Bridgestone voor het eerst een achterband met ‘SPRINT’-specificatie op de markt, de variant met de hoogste gripniveaus binnen de V03-serie.
Door te focussen op maximale piekgrip via een geavanceerde rubbersamenstelling, realiseert de RACING BATTLAX V03 SPRINT een 1,9% snellere rondetijd per circuit dan de RACING BATTLAX V02 SOFT. Dat maakt deze band de ideale keuze voor rijders die absolute grip zoeken of deelnemen aan sprintraces.
Bridgestone beschouwt motorsport als een ‘mobiel laboratorium’, waarin de grenzen van prestaties voortdurend worden verlegd. De nieuwe RACING BATTLAX V03 is het vlaggenschip van deze filosofie: een band waarin Bridgestone’s meest geavanceerde compound- en productietechnologieën, ontwikkeld op het circuit, samenkomen met de precisie van commerciële productie.
Bridgestone blijft zich inzetten voor een veilige en plezierige motorcultuur, en voor gemoedsrust bij motorrijders dankzij ‘Dan-Totsu’2 producten zoals de BATTLAX-premiummotorbanden. Zo draagt het bedrijf bij aan de doelstelling uit de ‘Bridgestone E8 Commitment’: mensen wereldwijd inspireren en plezier brengen in mobiliteit.3 Innovatie voor extra gemoedsrust De Bridgestone Blizzak 6 ELITEN is ontworpen voor bestuurders die maximale veiligheid en prestaties zoeken op natte of besneeuwde wegen. De volgende generatie van de meermaals bekroonde winterband is dankzij de ENLITEN technolgie ook geschikt voor EV (elektrische voertuigen), levert superieure prestaties op sneeuw, de beste remprestaties op nat wegdek en een hogere kilometrage. Bovendien is de band gemaakt met meer gerecycleerde en hernieuwbare materialen.
“De cijfers van Vias en Brussels Mobility tonen duidelijk aan hoe groot de impact is van verminderde zichtbaarheid in de herfst. Een goede band is daarbij je eerste verdedigingslinie: hij bepaalt je grip, je remafstand en uiteindelijk je veiligheid,” zegt Bridgestone. “De overgang naar het winteruur is hét moment om je wagen extra te controleren en veilig de weg op te gaan.”
Een nieuwe documentaire over het MotoGP-seizoen van 2015 doet meer dan alleen nostalgie oproepen. Het haalt een van de meest beladen periodes uit de motorsport weer naar boven. Het seizoen veroorzaakte een aardverschuiving in de sport, en de vraag is niet óf de film oude wonden openrijt, maar hoeveel pijn er nog onder het oppervlak schuilt bij twee van de grootste namen ooit.
Het jaar dat alles veranderde
2015 was geen gewoon seizoen. Het werd een mentaal schaakspel tussen drie grootheden: Valentino Rossi, Marc Márquez en Jorge Lorenzo, die uiteindelijk de titel greep. Toch draaide het vooral om de spanning tussen Rossi en Márquez. Wat begon als gezonde rivaliteit, veranderde langzaam in een emotionele storm die veel verder ging dan techniek of snelheid. Rossi jaagde op zijn tiende wereldtitel, terwijl de jonge Márquez liet zien dat hij lak had aan traditie. Het werd een gevecht waarin niemand écht de rol van held of underdog kon claimen.
Sepang: waar alles ontplofte
De bom barstte op 25 oktober 2015 in Sepang. Wat begon als een intens duel eindigde in chaos toen Rossi Márquez in bocht veertien wijd duwde, met diens valpartij als gevolg. Die actie leidde tot een kettingreactie die de sport nog jaren zou tekenen. Rossi kreeg als straf dat hij in de finale in Valencia achteraan moest starten – volgens sommigen terecht, volgens anderen de reden dat hij zijn tiende titel misliep. Lorenzo won het kampioenschap, maar het morele verlies was voor de MotoGP zelf: een held werd op dat moment ook een zondebok.
De cijfers achter de clash
De cijfers laten zien hoe groot die twee iconen zijn. Rossi met zijn zeven MotoGP-titels en 89 zeges tegenover Márquez met ook zeven titels en 73 overwinningen. Rossi’s vermogen loopt in de honderden miljoenen, waar Márquez jaarlijks zo’n tien miljoen opstrijkt – cijfers die laten zien hoe de sport én haar helden veranderden. Márquez brak bovendien meerdere van Rossi’s records en werd de jongste MotoGP-kampioen ooit, wat de pijn van de generatiewissel alleen maar vergrootte.
Vaagheden en vraagtekens
Wat Moto.it níét verklapt, is minstens zo interessant: de titel, de duur, de makers – alles blijft in nevelen gehuld. Komt er nieuw beeldmateriaal of verse interviews? Niemand weet het. Het mysterie voelt bijna opzettelijk, alsof de sport nog steeds niet goed weet hoe ze met dit beladen verhaal moet omgaan. Wil men verzoening, aandacht trekken of gewoon de controverse verzilveren? Alle drie lijken even goed mogelijk.
Een schaduw die blijft
Ondertussen kijkt de MotoGP vooruit, met nieuwe regels aan de horizon en Márquez’ overstap naar Ducati als gespreksonderwerp nummer één. Toch blijft 2015 in het collectieve geheugen gegrift. De documentaire belooft meer dan een terugblik: het wordt een spiegel waarin we zien wat er gebeurt als passie, ego en ambitie botsen. Want uiteindelijk had niemand écht gewonnen. Lorenzo kreeg zijn titel, Márquez verloor zijn onschuld, Rossi zijn glans, en de sport haar zuiverheid. De echte vraag is nu: zijn wij klaar om die waarheid opnieuw onder ogen te zien?
De recente veiling van een 1974 Ducati 750 SS voor £103.500 (ruim €120.000) laat zien dat klassieke motoren nog steeds veel waard zijn. Hoewel deze prijs iets onder de schatting van £120.000-£160.000 ligt, toont het de blijvende waardering voor deze iconische machines.
De anatomie van een legende
De 1974 Ducati 750 SS is een V-Twin café racer met een 748cc L-twin motor. Deze motor heeft desmodromische klepbediening, wat zorgt voor hogere toerentallen en precisie. Met een vermogen van 67 tot 73 pk en een topsnelheid van 210 tot 220 km/u was dit een indrukwekkende motor voor zijn tijd. Het gewicht van ongeveer 180 kg maakte hem wendbaar.
De 1974-versie heeft verbeteringen ten opzichte van het 1972-model, zoals een centrum-as voorvork en Brembo-voorremmen, wat de handling en remprestaties vergrootte. Het geveilde exemplaar had nog zijn originele Scarab-remmen, maar deze moesten wel gereviseerd worden.
De Ducati 750 SS verwierf zijn legendarische status door de overwinning van Paul Smart in de Imola 200-race van 1972. Deze overwinning vestigde de reputatie van Ducati als een serieuze speler in de racerij. De motor werd de eerste fabrieksreplica van een racewinnende machine en bleef zijn status behouden in latere races.
Met slechts 401 geproduceerde exemplaren van de ‘Green Frame’ variant is de 1974 750 SS enorm zeldzaam en gewild bij verzamelaars. Het is niet de eerste keer dat er een Ducati 750 SS uit 1974 onder de hamer ging. In 2022 leverde een exemplaar zelfs nog meer op.
Wilbert van Boekel uit Uden draagt met een knipoog de geuzennaam ‘Chopadilic’. “Ik ben gewoon verslaafd aan choppers”, zegt hij. Naast een fanatieke rijder is hij ook een begenadigd sleutelaar. Zijn bebaarde verschijning komt je misschien bekend voor, want hij dook al eerder op in Bigtwin. Dit keer bouwde hij een Sportster hardtail chopper met een eigenzinnige draai.
Diverse zelfgebouwde choppers zijn al bij Wilbert de revue gepasseerd. Maar één motor blijft al een kwart eeuw op stal: zijn Shovelhead. Die Harley werd ooit door Wilbert verchopt. “Ik heb altijd gezegd: als ik ’m 25 jaar bezit, maak ik ‘m weer origineel en dat moment is nu aangebroken. Bijna alle originele onderdelen lagen al die jaren op de plank, dus dat gaat zeker lukken.” Maar Wilbert zonder chopper is als een café zonder bier. Dus dat er weer een nieuw project zou komen, stond vast. “Eigenlijk wilde ik een Triumph T100 kopen en daar een hardtail van maken. Maar tijdens het speuren op Marktplaats stuitte ik op een verwaarloosde Sportster, compleet met een doos vol chopperonderdelen: een TC Bros hardtail, een stuur en nog veel meer. Mijn interesse was meteen gewekt”, vertelt Wilbert, terwijl we van het zonnetje zitten te genieten.
1 van 10
FRIKANDEL
Hij vervolgt: “Na het maken van een prijs ging ik het ding ophalen. Helaas bleek het een regelrechte frikandel te zijn. Het zag er niet uit! De schetsplaten waren afgebroken, bouten dolgedraaid en van de voorvork klopte maar weinig. De tank zat vol deuken en zowat alles was matzwart gespoten met de knikkerbus. Een hoop ellende dus. Maar… Het blok liep. En het was een vijfbak, iets wat ik per se wilde.” Eenmaal thuis begon het passen en meten. Al snel bleek: met deze onderdelen kon er geen mooie chopper ontstaan. Veel werd verkocht en uiteindelijk bleven alleen het frame, het blok, het achterwiel en een ombouwset van belt naar ketting over. Vanaf daar begon het echte eigenbouwavontuur. “Alles moest perfect zijn en 100% kloppen. Laswerk, draaiwerk: ik heb alles zelf gedaan. En er is nergens op bezuinigd.”
Wilbert besloot een kort, gedrongen en zo smal mogelijk fietsje te bouwen. “Een typische Frisco-stijl, oftewel een lane-splitter, met een klein peanut tankje, een smal stuur en alles moest ‘vol’ ogen: geen gaten of kieren. Gewoon één strak geheel. Behalve het balhoofd – dat moest juist helemaal opengewerkt worden en dat was een flinke klus!” Het hele frame werd ingemeten en digitaal in 3D getekend. Zo konden onderdelen als de olietank perfect worden ontworpen. “De motor moest anders worden dan al die andere Sportster-choppers, want die lijken vaak op elkaar. Het thema begon bij de olietank. Daar maakte ik een verzetje in: 3D-contouren in de vorm van een ruit. Vierkant is ook weer eens wat anders dan rond. Toen dacht ik: geen ronde speedholes, ik ga overal ruitjes in verwerken!” Van rvs maakte Wilbert een kettingrand, hitteschildjes, versnellingspook, accubak en sissybar. “En in al die onderdelen zijn ruitjes gelaserd! Wat dat betreft zit ik dicht op het vuur, want op mijn werk kan ik dat soort dingen makkelijk maken.” En foot controls voor tachtig euro? “Ben je gek, die maken we gewoon zelf. Alles van RVS, hoogglans gepolijst. Dat vind ik mooier dan verchromen.”
CLEANE BOUWSTIJL
Het Sportster 883-blok bleek van alle kanten te lekken. Tijd voor nieuwe pakkingen dus. “Bij Wing Palace kreeg ik een setje 883-pakkingen mee, maar die pasten niet!” lacht Wilbert. “Wat bleek? Het blok was ooit omgebouwd naar 1200 cc. Geen idee door wie, maar ik klaag niet.” Nu het blok toch open lag, werd het meteen aangepakt. “Ik heb de onderkant geshaved, zodat het minder massief oogt. Daarna is het blok matgrijs gespoten.” De cleane bouwstijl loopt als een rode draad door het hele project. Het stuur is zo kaal mogelijk gehouden: alleen een gashendel en voorrem. De kabels zijn strak door het stuur en frame geleid. Geschakeld wordt met een jockey-shift en voetkoppeling van Prism Supply uit Amerika. “Bij mijn choppers vind ik het zadel en de uitlaat eigenlijk het belangrijkst. De uitlaat moest echt vloeiend lopen en ik heb ’m drie keer opnieuw gemaakt voordat ik tevreden was. En het zadel? Dat moest af zijn vóór ik überhaupt over kleur ging nadenken.” De bekleding werd verzorgd door Marcel Miller, die voorstelde om het ruitjesthema ook hier terug te laten komen.
HUEY LEWIS & THE NEWS
De keuze voor de kleur van het spuitwerk is voor Wilbert geen ingewikkelde; “Ik heb al drie jaar een foto van een motor op m’n telefoon in een groentint die ik perse wilde. Na lang zoeken tussen talloze kleurstaaltjes had ik ’m eindelijk gevonden! Volgens spuiter Frank ‘Inca’ Stienen bleek het een Kia-kleur te zijn, een lastige tint met meerdere lagen en een snufje parelmoer. Ook het frame moest in kleur, want zwart is zo voorspelbaar. Onderweg naar Frank, met de onderdelen achterin, kwam op de radio toevallig ‘Hip to be Square’ van Huey Lewis & The News voorbij. En op dat moment wist ik het: dát wordt de naam van de motor. Dit moest gewoon zo zijn.” Wilbert legt uit waar die uitspraak vandaan komt: “In de jaren zestig was ‘square’ een scheldwoord. Zo noemden de hippies de brave burgers die zich aan de regels hielden. Maar jaren later droegen diezelfde hippies zelf een pak met stropdas en zaten ze thuis met een gezinnetje en een hypotheek. Toen wás het opeens hip om square te zijn!”
DRIEDIMENSIONAAL
Spuitkunstenaar Inca Stienen leefde zich helemaal uit op het plaatwerk. Het 3D-effect van de olietank werd optisch doorgetrokken in de benzinetank, met slim gebruik van schaduw. “Het lijkt écht driedimensionaal, zo knap gedaan”, zegt Wilbert vol bewondering. “Het ruitjespatroon komt ook terug in de pinstriping en er is prachtig bladgoud in verwerkt.” Details… Wilbert’s vrouw kwam met het idee om groen bloemistendraad te gebruiken om de kabels langs de sissybar te fixeren. Als finishing touch bestelde Wilbert groene remleidingen die bij het spuitwerk moesten passen. Maar toen hij het pakketje opende, schrok hij zich een hoedje: de leidingen waren knal-fluoriserend groen! “Even dacht ik: wat heb ik nou weer besteld?” lacht hij. Toch maar gemonteerd en verrassend genoeg stond het top. Misschien niet helemaal zoals gepland, maar ach… Zo ziet niemand hem in elk geval meer over het hoofd!
Fotografie: Floris Velthuis
SPECIFICATIES HIP TO BE SQUARE
Categorie
Details
Eigenaar/Bouwer
Wilbert van Boekel
Motorblok
Bouwjaar
2001
Merk
Harley-Davidson
Type
Sportster
Cilinderinhoud
Oorspronkelijk 883 cc, opgeboord naar 1200 cc
Versnellingsbak
Origineel Harley-Davidson 5-bak
Ontsteking
Dyna S
Carburateur
Mikuni
Luchtfilter
K&N-filter, eigenbouw ophanging
Primair
Origineel Sportster
Uitlaat
Eigenbouw, RVS hoogglans gepolijst
Bijzonderheden
Prism Supply voetkoppeling, handschakeling, ombouw naar ketting
Rijwielgedeelte
Frame
Sportster 2001, TC Bros hardtail
Voorwiel
21 inch
Voorband
Dunlop 90×21
Voorrem
Zwevende schijf, klauw Sportster origineel
Voorvork
Sportster, 2” overstock
Balhoofdplaten
Origineel, geshaved
Achterwiel
16” TC Bros
Achterband
Shinko
Achterrem
Sportster, aangepast voor hardtail
Bijzonderheden
Custom made sissybar, LED lampjes, in frame bekabeling
Diversen
Stuur
Rabbit ears, ingekort
Snelheidsmeter
MMB digitaal
Hendels/Hand controls
Rempomp Honda CB
Handvatten
Vans grips
Koplamp
Bates style, helder glas
Olietank
Eigenbouw met kijkglaasjes
Foot controls
Eigenbouw, diamond pegs
Benzinetank
P-Nut Wassel
Zadel
Bodemplaat eigenbouw, bekleding door Marcel Miller
Achterspatbord
Aftermarket
Achterlicht
Motone
Spuitwerk
Kleur
Kia Groen
Spuiter
Frank ‘Inca’ Stienen
Bijzonderheden
Bladgoud randen met 3D-effect, pinstripe belijning
Dank Aan
Credits
Marcel Miller, Frank Stienen, Wingpalace, Marlies en gezin, Hertog Jan
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
