Ik zal niet zeggen dat de lente al volop in de lucht hangt, maar veel scheelt het niet. Miljoenen en miljoenen motorrijders ter wereld zullen hun stalen ros weer van stal halen. Men zal opwerpen: ‘Nou nou, miljoenen is wat overdreven, bij voorbeeld in Zuid-Afrika staat de genadeloze winter voor de deur, en op de Noord- en Zuidpool is de lente van weinig tel.’ Ja, dat klopt, en met name op de Noordpool zijn er weinig motorrijders. Het probleem is daar de gladheid van het wegdek. Hoeveel motorrijders op de Noordpool zijn er niet die maar pas de weg op zijn en al omver kukelen op de ijzige ondergrond. Ik heb het ‘ns nagevraagd bij verschillende merken, en allemaal zeggen ze dat dat hun verkoop op de Noordpool heel bedroevend is. Alleen de motor plus sidecar van Mash scoort er niet slecht, hoewel ook daarmee vele ongelukken gebeuren, omdat de inwoners van de Noordpool het rijden met een sidecar maar niet onder de knie kunnen krijgen. Dat sluit niet uit dat bij ons, in onze leuke landjes België en Nederland, het goeie weer op komst is, en we vele kilometers kunnen afleggen onder een stralend zonnetje. Ik zal met zowel m’n Street Triple 765 R als m’n Speed Twin Breitling overal heen sjezen, en daarbij niet alleen korte tochtjes ondernemen maar ook lange tochten, die je gerust reizen zou kunnen noemen. Zo zal ik over twee maanden naar de Algarve vlammen, op de Street Triple.
Herman Brusselmans: ‘Beloof mij dat jullie nooit zo’n gevaarlijke motor zullen berijden’
De aandachtige lezer zal zich afvragen: ‘En wat dan met vrouw en kind, meneer Brusselmans? Immers zou uw vrouw eventueel op de duozit kunnen plaatsnemen, maar voor uw zoontje is er uiteraard geen plaats.’ Zeer juist, en daarom zullen Lena en Roman, zoals ze heten, de Algarve opzoeken per vliegtuig, om daar met mij te genieten van gouden stranden en blauwe wateren. Het kunnen ook groene wateren zijn, maar dat hangt af van de hoeveelheid kroos of het aantal algen die ronddrijven op het wateroppervlak. Allicht zullen Lena en Roman eerder arriveren dan ik, mede omdat het vliegtuig slechts een paar uur over de verplaatsing doet, maar op de motor ben je natuurlijk veel langer op de baan. Daarom zal ik dag en nacht doorrijden, slechts af en toe halt houdend in een benzinestation, waar ik dan voltank en in de shop iets koop om de inwendige mens te versterken. Sommige mensen zijn heel geïnteresseerd in m’n persoonlijke leven en zullen graag willen weten waarmee ik precies, in zo’n shop, die inwendige mens versterk. Welnu, ik denk dat ik zal kiezen voor een flesje limonade en een broodje met ei. Maar voor hetzelfde geld opteer ik dan weer voor een kartonnetje chocomelk en een broodje met boulet. Zo’n boulet, die is toch niet te versmaden? Let maar op, of ik bestel twéé bouletten. Daarna weer in het zadel en verder naar Portugal! Van snelheidsovertredingen trek ik me niks aan, ik heb m’n gehele leven altijd gespaard, en bezit in wezen geld genoeg om verkeersboetes te betalen. Kijk er dus niet van op als ik door Frankrijk en Italië of welk land ook met 180 kilometer per uur naar de Algarve zoef. Eenmaal daar gearriveerd zal ik me scharen, in ons hotel Pinacorta, bij Lena en Roman, en het weerzien zal vanzelfsprekend hartveroverend zijn. Drie weken blijven we terplaatse, genietend van het weer en van elkaar, en dan zullen we terugreizen, m’n schattebouten alweer met het vliegtuig en ik alweer met de Street Triple. Wat zal het een weldoende vakantie geweest zijn! Vol goeie moed zal ik vervolgens verder schrijven aan m’n roman ‘Ik Blijf Graag Thuis’, me koesterend in de magnifieke aanwezigheid van vrouw en kind.
