Ondanks een zware blessure, beleefde Glenn Coldenhoff in 2019 zijn beste seizoen ooit. Met twee Grand Prix-overwinningen, de derde plaats in de eindstand van het MXGP-kampioenschap én de winst in de Motocross of Nations bewees hij tot de absolute wereldtop te behoren. Komend seizoen hoopt hij die status te bevestigen. De 28-jarige Bestenaar rijdt dit jaar als fabrieksrijder van GasGas het WK. ‘Mede door de resultaten van afgelopen jaar heb ik meer zelfvertrouwen gekregen.’
Hij nam hem enigszins beduusd in ontvangst vorige maand tijdens het KNMV-gala: de Hans de Beaufortbeker. Hij, Glenn Coldenhoff, kreeg de hoogste onderscheiding in de Nederlandse motorsport uitgereikt. En dat was een toch wel een verrassing, bekent de Brabander vanaf Sardinië, tijdens een telefonisch interview met MOTO73. ‘Ik had het er in mijn vriendengroep wel over gehad dat ik misschien kans maakte. Maar dat ik hem ook echt mee naar huis zou nemen, had ik niet echt verwacht’, zegt hij. ‘Ik ben er heel trots op. Volgens mij staan er bijna alleen maar namen op van wereldkampioenen.’
Supergoed jaar
Zijn uitverkiezing was nu ook weer niet zo heel moeilijk voor te stellen; Coldenhoff was de meest opvallende Nederlandse motorsporter van het afgelopen jaar. Weet hij zelf ook. ‘Ik heb, op een moeilijke start na, een supergoed jaar gehad.’ Het hoogtepunt was de winst in de Motocross of Nations in Assen. Nota bene in eigen land won Nederland voor het eerst het WK voor landenteams. ‘Ik heb daar beide manches gewonnen. Alle drie (Jeffrey Herlings en Calvin Vlaanderen waren zijn teamgenoten, red.) hebben we het heel goed gedaan. Het was meer dan voldoende voor de overwinning. In eigen land voor eigen publiek voor de ogen van de koning, dat was een heel speciaal moment. Zoiets maak je niet vaak mee.’
Allicht hoopt hij de Hans de Beaufortbeker nog eens te winnen, maar dan als hij zijn ultieme doel heeft verwezenlijkt: wereldkampioen worden in de MXGP. ‘De wereldtitel blijft altijd het doel. Dat is heel lastig natuurlijk, er staan gigantisch veel goede rijders aan de start. Ook komend seizoen weer.’
Vooralsnog ziet het er voor Coldenhoff goed uit. De trainingen in de voorbereiding verliepen vlekkeloos. ‘Eind december ben ik in Spanje geweest. Nu ben ik drie weken hier. Daartussen heb ik twee weken in de regen in Nederland getraind. Ik heb hier perfecte omstandigheden. Er zijn veel banen die elke dag open zijn en ik heb alleen maar goede dagen gehad.’ Wel heeft hij af en toe nog last van zijn rug. Wat dat betreft blijft zijn zware crash in Lommel tijdens de voorbereidingen op vorig seizoen hem achtervolgen. Coldenhoff: ‘Het is niet ernstig, ik kan al mijn trainingen doen. Af en toe voel ik mijn rug ’s avonds nog, maar tijdens het rijden heb ik er geen last van.’
GasGas-fabrieksrijder
Zijn team Standing Construct is gevraagd komend seizoen het fabrieksteam van GasGas – een merk van KTM – te runnen. Coldenhoff is zowaar dus weer fabrieksrijder, opnieuw met de Italiaan Ivo Monticelli als teammaat. Hij is er blij mee, maar relativeert ook. ‘Eigenlijk verandert er niks voor mij. Ik blijf voor hetzelfde team rijden. De mensen om me heen zijn allemaal dezelfde als vorig jaar. Ook ga ik op ongeveer dezelfde motor rijden als de KTM van vorig seizoen. Momenteel rijd ik ook nog gewoon op KTM, omdat verdergaan als fabrieksteam last minute is geregeld. GasGas gaat pas uitpakken als alles is geregeld; de kleding, de motoren, de bussen, et cetera. Er zullen wel een aantal aanpassingen gebeuren, maar ik verwacht er geen verrassingen van.’
Dat hoeft wat Coldenhoff betreft ook niet. ‘Ik voel me heel goed binnen het team. Ik heb het idee dat we allemaal op één lijn liggen. Het afgelopen jaar was ik heel tevreden. Naar komend seizoen toe hebben we niet veel veranderd. Ik zie dus wel reden om in de toekomst bij GasGas te blijven.’
De combinatie van die stabiele, professionele omgeving en zijn prestaties van vorig jaar zorgen ervoor dat hij op 1 maart in Matterley Basin met veel zelfvertrouwen aan het WK begint. Hij verwacht opnieuw ver voorin te kunnen rijden. ‘Mijn kansen zijn vergelijkbaar met afgelopen jaar. Ik denk dat het belangrijk is dat ik er elke wedstrijd goed vooraan bij zit. Dan is er veel mogelijk. Op goede dagen doe ik mee om de overwinning. We zijn aan het analyseren hoe het komt dat ik vorig jaar, toen ik de Grands Prix van Italië en Zweden won, zo goed heb gereden. Mede door de resultaten van afgelopen jaar heb ik meer zelfvertrouwen gekregen. Wel heb ik wat kleine dingen veranderd. Ik probeer altijd details te verbeteren en heb een aantal dingen gevonden waarmee ik vooruit kan.’
‘Ik ben nu 28, als ik ooit iets wil in deze sport, dan zijn de komende vijf jaar belangrijke jaren. In de MXGP speelt ervaring zeker een grote rol. Verder blijf ik vooral gefocust op het verbeteren van mezelf. Ik kijk niet te veel naar anderen.’
Glenn gaat er van uit de komende jaren nog te kunnen groeien als motorcrosser.
Blessuregevoelig
Met twintig Grands Prix kent het komende seizoen twee races meer dan vorig jaar. In een zeer blessuregevoelige sport als motorcross lijkt dat niet per se een goede ontwikkeling. Coldenhoff tilt er niet te zwaar aan. ‘Uiteindelijk is het voor iedereen hetzelfde. Je moet gewoon zorgen dat je altijd topfit aan de start staat.’ Moeilijk is dat wel, erkent hij. ‘Ik denk dat motorcross één van de zwaarste sporten ter wereld is. Onze sport is blessuregevoelig en iedereen zoekt altijd de limiet op. Ik denk ook wel dat twintig Grands Prix de max is. Ik breng veel tijd door op vliegvelden en hotels. Veel mensen onderschatten hoe zwaar al dat reizen is, denk ik. Maar je krijgt er veel voor terug. Ik vind het mooi de wereld over te reizen. Ik ben nu in Argentinië geweest. Zonder de cross zou ik daar nooit zijn geweest. En de banen zijn altijd tot in de puntjes geprepareerd.’ Op papier lijkt een nog langer seizoen in het voordeel van Coldenhoff. Hij heeft de afgelopen jaren bewezen een heel constante rijder te zijn die vaak later in het jaar echt sterk wordt. ‘Ik denk dat ik over het algemeen, over het hele jaar gezien, wel een heel constante rijder ben.’ Inmiddels heeft hij vier Grands Prixs gewonnen, waarvan drie in de MXGP. Dat aantal hoopt hij komend seizoen uiteraard te verhogen. Door constant te zijn, moet het weer kunnen lukken, verwacht hij. ‘Ik denk dat de top-3 sowieso het doel moet zijn.’
Valkenswaard
Eén van de mooiste GP’s van het jaar is zonder twijfel de Grand Prix van Nederland in Valkenswaard. Zijn thuiswedstrijd winnen zou ultiem zijn, stelt Coldenhoff. Al is winnen op het hoogste niveau nooit gemakkelijk, en zeker in Valkenswaard niet. ‘Het is een verraderlijke baan, hij heeft een redelijk harde ondergrond. Dat maakt hem heel speciaal, zeker voor Nederland. En de wedstrijd is in maart, dus qua weer kan er van alles gebeuren.’ Normaal gesproken is zijn landgenoot en titelfavoriet Jeffrey Herlings, die vorig seizoen langdurig geblesseerd was, dan weer van de partij. Dat duwt Coldenhoff qua media-aandacht waarschijnlijk terug de luwte in. Hij haalt zijn schouders erover op. ‘Ik heb daar niet zo’n moeite mee. Jeffrey heeft vier wereldtitels. Logisch dat hij veel aandacht krijgt. Tot vorig seizoen had ik in 2015 mijn laatste GP gewonnen. Daarna heeft er dus een paar jaar tussen gezeten.’ Wel vindt hij dat de sport in Nederland in het algemeen meer aandacht verdient. ‘Ik denk dat motorcross nog steeds wordt ondergewaardeerd in ons land. Dat kunnen we alleen maar verbeteren door goede resultaten te behalen.’
Seizoen van revanche voor KTM
Voor KTM moet het komend seizoen het seizoen van de revanche worden in de MXGP. Zijn beide rijders Jeffrey Herlings en Antonio Cairoli zijn (vooralsnog) fit en gelden ‘dus’ als titelfavorieten. De Oostenrijkse renstal snakt naar nieuw succes na het desastreuze vorige jaar. Zowel Jeffrey Herlings (voet) als Antonio Cairoli (schouder) raakte zwaar geblesseerd en kon niet het hele seizoen rijden.
Natuurlijk was dat frustrerend voor KTM, maar KTM’s Off Road-manager Pit Beirer doet er niet al te moeilijk over. ‘We hebben zelf ook weleens geluk gehad als anderen geblesseerd waren’, zegt hij. ‘We hebben de afgelopen jaren zo ontzettend veel gewonnen dat het bijna absurd is. We hadden nu gewoon de pech dat twee rijders langdurige blessures opliepen.’
Inmiddels zijn zij beiden blessurevrij bezig aan hun laatste voorbereidingen op de start van het seizoen. ‘Jeffrey is op de goede weg. Hij heeft ongelooflijk hard getraind. Of het nu regende, sneeuwde of heet was; hij trainde altijd. Ik zou het haast de perfecte voorbereiding willen noemen. En ook Antonio zal op tijd klaar zijn. Hij is wat later aan de voorbereiding begonnen, omdat zijn schouderblessure hem lang aan de kant heeft gehouden. Maar hij heeft zoveel ervaring dat ik me geen zorgen maak.’
Voor komend seizoen is dan ook niets anders het doel dan de rijderstitel en de constructeurstitel. Toch gaat Beirer er niet van uit dat KTM ‘wel even’ de titels gaat winnen. ‘Het is een lang seizoen, je kunt nooit rekenen op een kampioenschap. En vergeet de andere jongens ook niet, zoals regerend wereldkampioen Tim Gajser.’
Tegelijkertijd wil de Beirer niets aan het toeval overlaten. Hij verlangt de maximale inzet binnen zijn team. ‘Bij ons moet iedereen bereid zijn keihard te werken. Dat geldt voor zowel het team als de rijders. Als we dat doen, dan zijn we heel moeilijk te verslaan.’
Tekst: Erwin Blatter
