vrijdag 26 april 2024

MotoGP Argentinië: eindelijk zege voor Aleix Espargaró en Aprilia

Na Qatar en Indonesië leverde ook de GP van Argentinië een enorme verrassing op. Want voor het eerst kwamen Aleix Espargaró en Aprilia als winnaar over de finish. Bovendien leidt de combinatie na deze historische zege in de WK-tussenstand.

Fotografie: 2Snap, MotoGP.com en teams

Het kwam bepaald niet als een verrassing dat Marc Márquez de derde Grand Prix van 2022 aan zich voorbij moest laten gaan. Want de gevolgen van de laatste van zijn vier valpartijen tijdens de trainingen voor de GP van Indonesië, een immense highsider in de warm-up, bleken groter te zijn dan in eerste instantie werd gedacht. Buiten een lichte hersenschudding had de achtvoudig wereldkampioen dan wel geen botbreuken opgelopen, wat op zich als een wonder kon worden betiteld, bij thuiskomst in Barcelona bleek hij opnieuw last te hebben van dubbelzien. Met als gevolg dat Márquez andermaal buiten gevecht is gesteld. Hoe lang dit gaat duren is onbekend, omdat herstel alleen maar kan plaatsvinden door rust te nemen.

MotoGP Indonesië: Miguel Oliveira: regenmeester!

Omdat de Honda-coureur waarschijnlijk nog meer races zal moeten missen, lijkt het er nu al op dat hij voor het derde achtereenvolgende jaar de wereldtitel kan vergeten. Naast een indrukwekkende serie successen sinds zijn MotoGP-debuut in 2013, te weten zes wereldtitels, 59 GP-zeges en 99 podiumplaatsen, is de nu 29-jarige Spanjaard in 144 GP-weekenden maar liefst 149 keer onderuitgegaan. Ondanks de vele valpartijen en ontelbare momenten van ‘vallen zonder te vallen’, duurde het echter tot de GP van Andalusië in 2020 dat Márquez door een in de training opgelopen blessure voor het eerst een race aan zich voorbij moest laten gaan. Dat overkwam hem voor de tweede keer tijdens de afgelopen Indonesische Grand Prix.

Gesteld kan worden dat de Honda-coureur in zijn eerste zeven MotoGP-seizoenen het nodige geluk heeft gehad. In de laatste drie niet. Of gaat het niet alleen maar om geluk? Nee, zeker niet. Zoals bekend gaat Marc Márquez altijd tot het uiterste. ‘Om de grens te leren kennen. Daar hoort nu eenmaal het nemen van risico’s bij’, aldus de persoon in kwestie. Maar toch, na een revalidatieperiode van bijna twee jaar (die nog lang niet was afgesloten) leek hij het bij de openings-GP van dit seizoen in Qatar ‘wat rustiger aan te doen’. Want de achtvoudig wereldkampioen stelde er zich tevreden met een vijfde plaats.

Het duel om de zege tussen Jorge Martin (89) en Aleix Espargaró.

Ten koste van alles

Maar twee weken later in Indonesië waren we al weer getuigen van de ‘oude’ Márquez. Oftewel: een coureur die ten koste van alles altijd de snelste wil zijn. En dat terwijl tijdens de eerste training op het nieuwe Mandalika-circuit duidelijk was geworden dat de daar beschikbare Michelin-banden nou niet bepaald optimaal voor de nieuwste uitvoering van de Honda RC213V waren. Het feit dat Márquez in Q1 binnen zes minuten en twintig seconden tweemaal keihard onderuitging in een poging om toch nog in Q2 te komen kan als een soort kamikaze-actie worden betiteld. Wat hij vervolgens in de warm-up deed, valt helemaal niet te begrijpen. Waarom zoveel risico’s nemen als je weet dat je waarschijnlijk toch niet om een toppositie kunt strijden? Bovendien was het pas de tweede van 21 GP’s. Werd de druk nu al te groot? Natuurlijk was de (noodzakelijke) handelswijze van Michelin niet ideaal te noemen. Maar uiteindelijk is de coureur degene die de motorfiets bestuurt. Het meest trieste voor Márquez was misschien nog wel dat de race een paar uur na zijn uitschakeling door een weersomslag op regenbanden werd verreden…

Na de zoveelste tegenslag op zowel lichamelijk als mentaal vlak kan nu zelfs de vraag worden gesteld: wacht Marc Márquez precies hetzelfde lot als zijn illustere voorganger bij Honda, Mick Doohan? De vijfvoudig 500cc-wereldkampioen (van 1994 t/m 1998) vierde niet alleen grote successen, maar raakte ook een aantal keren zwaar geblesseerd. Zo ook tijdens de GP van Spanje in 1999. Nadat Kenny Roberts jr. (Suzuki) de eerste twee races van het seizoen had gewonnen, stond Doohan bij de derde confrontatie duidelijk onder druk. Het resulteerde op de eerste dag van de trainingen op het circuit van Jerez in een totaal onverwachte en onnodige val van de Australiër. Op een natte baan kwam hij, alle risico’s nemend, op de witte lijn terecht en vloog heel hard van zijn Honda. En dat terwijl al bekend was dat het de volgende dagen prachtig weer in Zuid-Spanje zou zijn. De bij de val opgelopen verwondingen, onder andere een gecompliceerde rechter scheenbeenbreuk, leidden ertoe dat Doohan gedwongen werd te stoppen met motorracen.

Mick Doohan is overigens niet de enige wereldkampioen in de koningsklasse, die door een blessure of door de gevolgen ervan een punt achter zijn racecarrière heeft moeten zetten. Dat geldt ook voor Freddie Spencer (1983 en 1985), Wayne Rainey (1990, 1991 en 1992), Kevin Schwantz (1993), Alex Crivillé (1999), Casey Stoner (2007 en 2011) en Jorge Lorenzo (2010, 2012 en 2015). Nu is de vraag of Marc Márquez hetzelfde lot te wachten staat.

Historische zege

Maar ook zonder Marc Márquez viel er genoeg te bleven tijdens deze Argentijnse Grand Prix. Het begon met een defect vliegtuig, waardoor een deel van de vracht vanuit Indonesië te laat in Termas de Rio Hondo arriveerde. Door de vertraging werd de organisatie gedwongen om de duur van het evenement van drie naar twee dagen terug te brengen. Iets dat weliswaar twee trainingen kostte, maar uiteindelijk uitstekend lukte. Tot veler verrassing was het Aprilia dat het beste met de nieuwe situatie omging. Want met Aleix Espargaró behaalde het Italiaanse merk haar eerste poleposition in de MotoGP. Bovendien verzekerde Maverick Viñales zich van de vijfde startplaats. Nadat de oudste van de twee racende Espargaró’s na FP2 en Q2 ook het snelst in de dit keer veertig minuten durende warm-up was geweest, groeide het geloof in de eerste GP-zege van de 32-jarige Spanjaard die in 2004 in Valencia zijn eerste GP reed. Dat gebeurde in de 125cc-klasse.

Opnieuw stelde Pecco Bagnaia teleur. De Ducati-coureur werd slechts vijfde.

In Argentinië begon Espargaró aan zijn 284e (!) Grand Prix. Het werd een historische. Want het leverde niet alleen zijn eerste zege op, maar ook die van Aprilia in de koningsklasse. Om dit te bereiken moest de coureur, die sinds 2017 voor het Italiaanse merk uitkomt, heel diep gaan om de sterk rijdende Jorge Martin (Ducati) achter zich te houden. Uiteindelijk lukte dat. En er was niemand die de combinatie Espargaró/Aprilia deze primeur misgunde. Bovendien werd Maverick Viñales met de tweede Aprilia zevende. Niet ver achter de rug van Martin werd het Suzuki-duo Alex Rins en Joan Mir derde en vierde.

De andere Espargaró

Minder goed verging het de andere Espargaró, Pol. Die kwam op de vierde plaats liggend met zijn Honda ten val. Ook Johann Zarco ging onderuit. Niet alleen het Honda-fabrieksteam stelde teleur. Dat deden ook die van Yamaha en Ducati. Terwijl Fabio Quartararo kansloos achtste werd, vielen Franco Morbidelli en Andrea Dovizioso uit met een defecte M1. Een zeker tijdens de kwalificatie teleurstellende Pecco Bagnaia, die duidelijk onder druk stond, wist (gestart van de dertiende plaats) de schade nog enigszins te beperken door vijfde te worden. Ducati-teamgenoot Jack Miller kwam niet verder dan de veertiende positie. De winnaars van de eerste twee GP’s van 2022, Enea Bastianini (Ducati) en Miguel Oliveira (KTM) werden nu slechts tiende en dertiende. Met andere woorden, op dit moment lijkt het erop dat niet alleen alle zes merken kunnen winnen, maar ook heel veel verschillende coureurs.

De volgende GP is die van de Americas op het circuit van Austin. Oftewel: één van de favoriete banen van Marc Márquez, die er zes keer won. Niet alleen is het onwaarschijnlijk dat de Spanjaard er daar bij zal zijn, ook het voorspellen van de winnaar is op dit moment een onmogelijke zaak.

Eindelijk kan het Aprilia-team een overwinning vieren.

De resultaten

MotoGP Argentinië

1. Aleix Espargaró (E), Aprilia, 41.36,198;
2. Jorge Martin (E), Ducati, +0,807;
3. Alex Rins (E), Suzuki, +1,330;
4. Joan Mir (E), Suzuki, +1,831;
5. Pecco Bagnaia (I), Ducati, +5,840;
6. Brad Binder (ZAF), KTM, +6,192;
7. Maverick Viñales (E), Aprilia, +6,540;
8. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +10,215;
9. Marco Bezzecchi (I), Ducati, +12,622;
10. Enea Bastianini (I), Ducati, +12,987;
11. Luca Marini (I), Ducati, +13,962;
12. Takaki Nakagami (J), Honda, +14,002;
13. Miguel Oliveira (PT), KTM, +14,456;
14. Jack Miller (AUS), Ducati, +14,898;
15. Alex Márquez (E), Honda, +23,472.

  • 25 ronden =  120,15 KM
  • Racegemiddelde winnaar: 173,2 km/u
  • Snelste ronde (11e): A. Espargaró, 1.39,375 = 174,1 km/u

WK-stand (na 3 van 21 races)

1. A. Espargaró, 45 punten;
2. B. Binder, 38;
3. Bastianini, 36;
4. Rins, 36;
5. Quartararo, 35;
6. Mir, 33;
7. Oliveira, 28;
8. Zarco, 24;
9. Martin, 20;
10. P. Espargaró, 20.

Ziet Marc Márquez in navolging van Mick Doohan (r) na een crash in de training een einde aan een imponerende racecarrière komen?

MotoGP in cijfers

17

GP’s van Argentinië, waarvan de laatste zeven zijn verreden op het Termas de Rio Hondo-circuit.

200

MotoGP-starts voor Aleix Espargaró. En eindelijk zijn eerste GP-zege.

3

verschillende merken (Forward Yamaha, Suzuki en Aprilia) hebben op pole in de MotoGP gestaan. Aleix Espargaró deed het als eerste.

284

GP-starts had Aleix Espargaró nodig om voor het eerst als winnaar te worden gehuldigd.

Quotes

Stay tuned

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en mis nooit het laatste nieuws! Onze nieuwsbrief wordt iedere week op dinsdag (bij veel nieuws) en donderdag verstuurd.


Gerelateerde artikelen