Toen de MotoGP aangekondigd werd, was Ducati één van de merken waar velen naar uitkeken. Het tweetakttijdperk kwam ten einde en dat was het uitgelezen moment voor Ducati zich in de Grand Prix-strijd te mengen. Vanzelf ging het niet, maar we zouden inmiddels niet meer zonder willen.
In 2002 keek men de kat nog even uit de boom, terwijl testwerk op volle toeren draaide, om in 2003 aan de start te komen met Troy Bayliss en Loris Capirossi. Sindsdien werd er zo nu en dan een overwinning geboekt – zeker in de vroege jaren nul – met uiteindelijk dat langverwachte kampioenschap in 2007 met Casey Stoner. Na het vertrek van Stoner, beten vele rijders de tanden stuk op de moeilijk te mannen, maar gigantisch sterke Desmosedici GP-motoren.
Met het aantrekken van Aprilia’s oude technische opperhoofd Gigi Dall’Igna eind 2014 werd een nieuw tijdperk ingeluid en heeft Ducati de aansluiting met de voorhoede van het GP-startveld definitief beet weten te pakken. Voor 2019 staat er opnieuw een uitdaging voor de deur, voor met name Andrea Dovizioso, die afgelopen twee seizoenen tweede werd in de eindstand.
We blikken nu even terug langs de GP2 – officieel nooit geracet, maar wel getoond – langs de eerste Ducati MotoGP-machine uit 2003 en zo door langs de kampioensfiets van Stoner uit 2007, naar de plots veel minder wulpse lijnen van de eerste Dall’Igna Ducati in 2014 naar de huidige GP19.
Spoedig volgt eenzelfde MotoGP – Van toen tot nu met Honda en als de overige fabrikanten hun 2019 machines gepresenteerd hebben, volgen die uiteraard ook nog!
Foto’s: Ducati
[justified_image_grid ids=28068,28069,28070,28071,28072,28073,28074,28075,28076,28077,28078,28079,28080,28081,28082,28083,28084,28085]
