Marathonmotor Suzuki C1500LC Intruder: betaalbaar alternatief voor de Road King

Eigenlijk zou Peter Hodenius het liefst een Harley-Davidson Road King rijden. Maar daar hangt een prijskaartje aan wat niet strookt met hoeveel Peter voor een motor wenst neer te tellen. Gelukkig heeft hij in de Suzuki C1500LC Intruder een goede vervanger gevonden. De dikke Suzuki heeft een vergelijkbare uitstraling en zitpositie als de Road King, maar dat dan wel tegen een schappelijke prijs. Na veertien jaar is hij nog steeds niet uitgekeken op zijn Intruder, maar het hoge gewicht is wel steeds vaker een beletsel.

Foto’s: Peter van der Sanden

Man en motor

1 van 3

Peter Hodenius (65) uit Oss had al op jonge leeftijd plannen om later motor te gaan rijden en dan het liefst op een Harley-Davidson. Maar het liep anders. Als internationaal truckchauffeur was hij weinig thuis, waardoor zijn motorwens uit beeld verdween. Hij trouwde als jonge twintiger, wat ook niet hielp zijn motorplannen nieuw leven in te blazen. ‘Op mijn 27e heb ik helaas vanwege gezondheidsklachten moeten stoppen als chauffeur, wat ik tot op de dag van vandaag heel jammer vind. Ik heb daarna wel steeds banen gehad in de logistieke sector. Maar helaas niet meer zelf achter het stuur van een truck.’

In 2000 zat Peter met een burn-out thuis. Zijn zwager, die een autobedrijf heeft, had op een auto een motor ingeruild. Of hij die wilde hebben. ‘Om de zinnen te verzetten ben ik gaan lessen en haalde mijn motorrijbewijs. De motor in kwestie was een Kawasaki Vulcan 750. Op die motor heb ik het plezier in motorrijden ontdekt. Na die Vulcan volgde al vrij snel een Suzuki VL800 Intruder. Op die motor was het nog prettiger rijden. Dat was rond 2007. Voor mijn verjaardag had ik van mijn vrouw een vliegles cadeau gekregen. Heel leuk en om zelf ook origineel uit te pakken, gaf ik mijn vrouw later een motorrijles cadeau. Ze heeft vier uur rondjes gedraaid op een grote parkeerplaats. Niet leuk zou je zeggen, maar toen ze thuis kwam vertelde ze direct dat ze haar motorrijbewijs ging halen. Dat had ik niet zien aankomen. Maar wel leuk. Op mijn voorstel dat ik dan ook maar mijn vliegbrevet moest gaan halen, werd niet ingegaan.’ Als fanatieke motorrijder ging Peter regelmatig op pad met leden van de motorclub Stamrijders uit Oss. ‘Veel leden hadden een snelle motor, die ik met mijn 800 niet bij kon houden. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een zwaardere motor. De Intruder beviel me overigens prima. In 2011 liep ik op de MOTORbeurs in Utrecht tegen een Intruder C1500 aan. Twee jaar oud en met slechts 8.000 kilometer op de teller had de vorige eigenaar weinig tijd gehad om van zijn motor te genieten. Ik kon het snel eens worden over de prijs en werd zo de nieuwe eigenaar van mijn (bijna) droommotor. Wat volgde waren heel veel ritjes door Nederland. Samen met mijn vrouw, ik op mijn Intruder en zij op haar Intruder 800, die ze later inruilde voor een wendbare en zeer comfortabele Burgman-scooter. Een van mijn eerste ritten op de C1500 herinner ik me maar al te goed. Die rit eindigde in een aardappelveld. De motor wilde niet afdraaien zoals ik dat had verwacht. Achteraf bleek waarom, de banden waren veel te slap. Vanaf dat moment hou ik de bandenspanning heel nauw in de gaten. In het boekje staat 2.0 voor en 2.2 achter. Maar dat is, denk ik, voor kleine Japannertjes bedoeld. Ik hanteer 2.8 voor en 3.0 achter. Nooit vierkante banden. Wel om de circa 12.000 kilometer versleten banden.’

Aanhanger

Een weekendje Zuid-Limburg en een weekendje Eifel of Moezel zijn natuurlijk hartstikke leuk, maar Peter en zijn vrouw wilden wel eens wat meer van Europa zien. De dijkweggetjes langs Maas en Waal werden ingeruild voor de bochtige wegen in de Franse bergstreken. Peter: ‘Maar we hadden geen zin om op de motor naar die streek toe te rijden. Daarom huren we sinds een paar jaar voor iedere vakantie een luxe Tohaco-aanhanger. Op een normale aanhanger moet je de motor omhoog duwen. Doe dat maar eens als je alleen of met zijn tweeën bent met zo’n dik 300 kg wegende Intruder. De Tohaco-aanhanger kun je hydraulisch tot op de bodem laten zakken. Ideaal. Voorafgaand aan mijn reis ga ik op zoek naar motorreizen, vaak naar aanleiding van een artikel in MOTO73. Vervolgens wordt er in de regio waar we gaan rijden een appartementje of huisje geboekt om daarna een paar weken in een mooie omgeving heerlijk motor te gaan rijden. Ik op de Intruder en mijn vrouw op de beter manoeuvreerbare Burgman.’

Marathonmotor Triumph Tiger 1200 Explorer XCa: over de ton met een groene tank

Omdat, zoals hij dat zelf zegt, Peter twee linker handen heeft doet hij zelf niets aan onderhoud. ‘Natuurlijk wel op zijn tijd een poetsbeurt, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Wel heb ik zelf de handvatverwarming gemonteerd. Heeft een tijdje geduurd, maar het is gelukt. Veel gebruik ik die handvatverwarming overigens niet sinds ik handschoenverwarming heb. Dat werkt stukken beter. Ik rij het hele jaar door met de Intruder, ook in de winter, maar niet als er pekel ligt. En aan regen heb ik ook een hekel. Op de Intruder krijg je, ondanks het scherm, de volle laag. Bij slecht weer pak ik de Burgman. Veel meer comfort, opbergruimte en rijgemak. En vergis je niet hoe snel zo’n Burgman is. Bij een stoplicht ben je meestal iedereen de baas. Als je dat wilt tenminste. Ik ben niet zo’n snelheidsduivel, laat mij maar rustig rondtokkelen.’

1 van 5

Onderhoud

Met een onderhoudsinterval van slechts 6.000 kilometer staat de Intruder regelmatig voor een beurt bij Bart de Lange Motoren in Oss. Peter: ‘Een klein motorzaakje bij mij in de buurt, waar het uurtarief nog te behappen is. Daar krijgt de Suzuki om de 6.000 kilometer verse olie en worden de belangrijkste zaken gecontroleerd. Buiten het reguliere onderhoud is er niet zo heel veel spannends te melden. Accu (de motor startte slecht) en gaskabels (gasgeven ging erg stroef) zijn vervangen. Bij 72.500 kilometer had ik de meest kostbare onderhoudsbeurt. Nieuwe banden, nieuwe remschijven en nieuwe koppelingsplaten. Het viel allemaal in één beurt samen. Ik was eerder van plan om een andere motor te kopen, maar met de gepeperde rekening van 1.700 euro op zak toen toch maar besloten om voorlopig met deze Intruder door te rijden. Ik ben de motor nog lang niet beu, alleen het hoge gewicht staat me steeds meer tegen.’

Slechts één keer heeft de Intruder er onderweg de brui aan gegeven. Peter: ‘Dat was vorig jaar tijdens een plezierritje langs de Amstel. De opgetrommelde ANWB’er constateerde al heel snel een defecte spanningsregelaar. Mijn motor werd keurig opgehaald en omdat ik al 35 jaar lid van de ANWB was, en nog nooit met pech onderweg had gestaan, werd er een huurauto voor me geregeld om thuis te komen. Over service gesproken. Thuis werd er een nieuwe spanningsregelaar gemonteerd. Dynamo en accu leken nog goed, maar zoals zo vaak bij een kapotte spanningsregelaar waren die na 1.000 kilometer ook aan de beurt om vervangen te worden. Daarna hebben er zich geen problemen meer voorgedaan.’

Suzuki C1500LC Intruder op de brug

Het is de Suzuki C1500LC Intruder niet aan te zien dat deze motor veertien jaar oud is en bijna 93.000 kilometer op de teller heeft staan wanneer deze bij Motor.NL-expert Van Sleeuwen arriveert. ‘En dan heb ik hem nog niet eens gepoetst’, aldus de eigenaar, die wel toegeeft dat er met deze Intruder nog nooit in de pekel is gereden. ‘Ik weet niet of deze motor met al het chroom daar goed tegen kan. Ik rij verder wel het hele jaar door, maar voor woon-werkverkeer hoef ik de Suzuki niet te gebruiken. Bij slecht weer blijf de Intruder mooi binnen staan en pak ik de fiets of de Burgman van mijn vrouw.’Na het gebruikelijk proefritje heeft Van Sleeuwen geen opmerkingen, anders dan dat de motor prima rijdt. Op de brug, met het voorwiel los, blijkt toch dat het balhoofdlager zijn beste tijd heeft gehad. Van Sleeuwen: ‘Meestal voel ik dat direct op de eerste de beste rotonde, maar dit keer heb ik niks gemerkt. De slijtage verkeert ook nog maar in een beginstadium, problematisch is het zeker nog niet.’De bediening van de voorrem gaat niet soepel, maar dat heeft Van Sleeuwen snel opgelost. Er zit roest op het scharnierpunt van het remhendel. Even een boutje reinigen en de voorrem voelt weer als nieuw. Hoe eenvoudig kan het zijn. De remschijven zijn een paar jaar geleden vervangen en nog als nieuw. Toch heeft de eigenaar zorgen over de remmen. Peter: ‘Iedere drie jaar wordt de remvloeistof vervangen, maar toch is het me een keer overkomen dat ik in de bergen ineens geen achterrem meer had. Daar ben ik toen vreselijk van geschrokken. De remvloeistof en remklauw achter worden erg warm, want dicht bij de uitlaat en dan ook nog door het vele remmen. Met zo’n zware motor in de bergen is alleen de voorrem gebruiken geen optie. Ook al rem je flink af op de motor.’

Marathonmotor Yamaha GTS1000: motor voelt als familielid

Het motorblok is, op een klein zweetplekje links onder na, mooi droog. De eigenaar denkt dat de olieachtige substantie een overblijfsel is van rijden op verse Franse asfaltwegen, maar Van Sleeuwen heeft daar zo zijn twijfels over. ‘Maar zo lang het niet erger wordt, er is niet eens een druppel te zien, niks aan doen.’
De Intruder heeft nog nooit te maken gehad met versleten lagers en problemen met de cardan. Afgezien van een paar kleine krasjes en putjes door steenslag valt er op de lak niets aan te merken. Ook het aluminium en chroom zien er onberispelijk uit. De enige twee roestplekjes zijn te vinden op een aftermarket sierbeugeltje bij het voorspatbord. De originele, bijna geruisloze uitlaat, oogt nog als nieuw. 
Het scherm op de Intruder is bij het eerder genoemde uitstapje in het aardappelveld gescheurd en daarna vervangen. Omdat het scherm niet op de juiste hoogte voor de berijder kon worden afgesteld heeft hij zelf een extra steun gemaakt, waardoor de ruit hoger is gekomen. ‘Nu kan ik er nog precies overheen kijken, dat rijdt prima’, aldus de eigenaar.

Hoe nu verder? De Suzuki C1500LC Intruder verkeert in prima technische staat en kan nog jaren mee. Peter: ‘Ik ben al een jaar of drie op zoek naar een lichtere vervanger. Maar alles wat ik tot nu toe heb geprobeerd, haalt het niet bij mijn huidige motor. Misschien moet ik mijn mindset aanpassen. Gewoon toegeven aan het feit dat je met een lichtere motor wat meer toeren moet draaien. Wat verder ook niet meewerkt is de inruilprijs die ik nog krijg voor de cruiser. Vanwege de hoge kilometerstand haken potentiële kopers af. En dat terwijl de technische staat misschien wel beter is dan die van een motor met veel minder kilometers. Maar hoe dan ook, vroeg of laat komt er een lichtere motor. Stoppen met motorrijden is nog lang niet aan de orde.’