Stel, je koopt de naamrechten van een legendarisch motormerk als Mondial. Je bouwt een prachtige motorfiets en noemt het de Piega 1000. Alleen op het allerlaatste moment gaat je deal met de motorleverancier niet door. Wat het eind moest zijn werd het niet – dat volgde helaas kort daarna alsnog.
Eind jaren negentig koopt drukwerkmagnaat Roberto Ziletti de rechten van de Mondial-naam. Het roemruchtige Italiaanse motormerk zou onder bezielende leiding van Ziletti een nieuw leven ingeblazen worden. Ziletti had plannen te over, al was geen plan zo groot en groots als zijn einddoel. De Italiaanse ondernemer wilde Mondial namelijk weer terug naar de top van de motorracerij stuwen – terug naar de succes van de jaren vijftig. Mondial won toen in totaal tien wereldtitels.
Suzuki zou TL1000R-blokken leveren en de blauw-zilveren superbike was klaar om onthuld te worden.
Ziletti had het allemaal uitgevogeld. Het rijwielgedeelte stond als een huis en leunde flink op het gebruik van koolstofvezel. Carbon was iets dat amper buiten de racerij gebruikt werd, maar Mondial zag er heil in. Suzuki zou TL1000R-blokken leveren en de blauw-zilveren Italiaanse V-twin superbike was klaar om onthuld te worden. Toch kwam het zo ver niet. Suzuki trok de keutel in en zag er toch vanaf motorblokken te leveren. Een prachtige sportmotorfiets stelt nog altijd weinig voor zonder aandrijving…
Maar, met de aankoop van de merknaam had Ziletti niet alleen het recht op het gebruik van de logo’s en aanverwanten overgenomen. De Italiaan verkreeg er namelijk ook de rechten mee van een ruim veertig jaar oude gunst. In 1957 benaderde ‘ene’ Soichiro Honda de grote baas van Mondial; Graaf Boselli. Honda wilde gaan racen, maar had er geen kaas van gegeten. Mondial deed indertijd prima zaken met viertakt-racemotoren en Honda hoopte er een te mogen kopen. Zo konden ze de kunst afkijken. Boselli wilde er niks van weten; hij ging echt Honda echt geen van zijn motoren verkopen. Wat dacht die Soichiro Honda wel niet?
Nou, Honda dacht in elk geval vast niet dat Graaf Boselli het geld zou weigeren om Soichiro Honda een van zijn motoren te geven. Een gift, een gunst. En het was die gunst die Mondial Honda verleende, die Ziletti nu redde. Honda eerde – zoals het een beetje Japanner betaamt – de gunst die Graaf Boselli in 1957 verleende.
Het was die gunst die Mondial Honda verleende, die Ziletti nu redde.
Zo zou Honda VTR1000R SP1-blokken leveren voor de Piega 1000. Alles leek goed te komen en in 2002 verscheen de Piega 1000. Met een krachtig tweecilinderblok, een voorvork van Paioli, remmen geleverd door Brembo, een achterschokdemper van Öhlins en een overdaad aan lichtmetaal en carbon was de Piega meteen al iets heel bijzonders. Anders deed het rijklaargewicht van slechts 190 kilo nog wel een duit in het zakje.
Niet veel later zou Ziletti de superbike-versie onthullen van de Mondial Piega. Stap 1 van zijn plan Mondial weer op het wereldpodium te doen schitteren. Helaas zou het jongensboek, waarin een self-made millionaire met een passie voor motoren Mondial reanimeerde, tegenslagen te over doorstond, decennia oude verbondschappen aanhaalde en de grootste der aarde zou verslaan op weg terug naar de top, nooit het gelukkig einde krijgen dat het verhaal verdiende.
Om twee redenen werden de laatste hoofdstukken nooit geschreven. Wat het racen betreft, kwam er een kink in de kabel toen het WK Superbike voor 2003 de regels aanpaste. Van 750cc viercilinders en 1.000cc tweecilinders, verschoof het reglement naar 1.000cc – of dat nou twee-, drie- of viercilinders waren. De Mondial Piega 1000 was als racemotor dus plots achterhaald. Een prototype werd nog getest, maar tot racen kwam het niet.
Ziletti had simpelweg de tijd niet zijn droom te verwezenlijken.
Natuurlijk had een welgesteld zakenman als Roberto Ziletti kunnen doorontwikkelen – een Mondial Piega 1000RR met het blok van de gloednieuwe CBR1000RR, bijvoorbeeld? Alleen was de droom van Ziletti blijkbaar totaal gedoemd, met als nagel aan de doodskist het overlijden van Ziletti’s vader. Ziletti senior was namelijk overleden rond de tijd van de overname van Mondial en zo werd Ziletti Junior prompt CEO van het bedrijf van vaders. Niets aan de hand, tot de industriële printerfabrikant de drukwerktak van Mitsubishi overnam. Die overname en het werk dat erbij kwam kijken nam zo veel tijd in beslag dat Mondial in 2004 failliet ging. Ziletti had simpelweg de tijd niet zijn droom te verwezenlijken.
De Mondial Piega 1000 had een startschot moeten zijn van iets moois – een nieuw leven voor Mondial. In plaats daarvan bleek het een klappertjespistool waarvan de klappertjes zelf nog vochtig bleken ook. Het had zo mooi kunnen zijn…
Foto’s: Mondial
Galerij: Iconic Motorbike Auctions