Snel van hot naar her: dat is het grote voordeel van de motorfiets in een miljoenenstad. Vliegensvlug naar ziekenhuizen om ze voorzien van spullen, waarmee verplegers en dokters zich kunnen beschermen tegen het coronavirus. Een verhaal van een stad in nood, een Amerikaans verhaal.
Met de handen bij de cilinders van de Triumph probeert Meredith ze op te warmen. ’s Avonds kon het nog best koud zijn in New York. Het verkeerslicht bij de Williamsburg Bridge, die Manhattan met Brooklyn verbindt, staat op rood. Zelfs op dagen dat het coronavirus woekert in de Big Apple en er nauwelijks verkeer op de weg is.
In de rugzak een voorraad N95-mondkapjes en een paar flessen ontsmettingsmiddel vervoerd. Meredith, in het dagelijks leven werkzaam voor het online nieuwsmedium Vice, wacht op groen. Ze is op weg naar Queens, waar een dokter op haar wacht om de broodnodige spullen van haar over te nemen. Dat doet ze niet alleen, maar samen met drie andere motorrijders.
Ze komen uit Manhattan, waar ze zojuist een lading maskers, ontsmettingsmiddelen, brandwerende pakken, handschoenen en een bril hebben afgeleverd aan een vermoeid ogende dokter. Gewoon, buiten op de stoep in TriBeCa – een buurt in Manhattan -, zonder formaliteiten en bureaucratie. Het verkeerslicht springt op groen en de race begint opnieuw. Ze zijn met z’n vieren en door de absurde situatie laten ze zich een beetje meeslepen. De stad is leeg en het tempo gaat omhoog.
Een van de motorrijders heet Ryan. Hij was het die de motorrijders van deze miljoenenmetropool – meer dan acht miljoen inwoners – gevoelig maakte om iets te doen, te helpen. Snuffelend op social media stuitte hij op de tweet van Masks for Docs, een netwerk van meer dan duizend vrijwilligers dat materiaal inzamelt en beheert dat bedoeld is voor degenen die 24/7 tegen het coronavirus vechten.
Masks for Docs
Mask for Docs zocht vrijwilligers om spullen naar ziekenhuizen te vervoeren. Ryan verspilde geen tijd, rende naar een vriend met een busje en het eerste transport van Long Island – waar de spullen lagen – naar Brooklyn was een feit. Daar werd het motorrijders door gesorteerd en met de motor vervoerd naar ziekenhuizen, opvanghuizen en bejaardenoorden waar de nood het hoogst was. De voordelen ten opzicht van een auto was evident: een motor kan in de stad gemiddeld sneller rijden dan een auto en – minstens zo belangrijk – de spullen kunnen naar behoefte worden verdeeld. En dat laadt en lost sneller. Dat zijn voordelen die ertoe doen, als tijd is maar leven.
Terwijl de mannen gas blijven geven, blijft Meredith een beetje achter. Het doet haar niets, het is beter om het niet te overdrijven. Links van haar Manhattan, waar ze een paar minuten nog reed zijn. De lichtjes van de Empire State Building, de statige wolkenkrabbers in het duister gehuld terwijl een meisje op een motor zich spoed naar haar volgende bestemming. Wat gebeurt er in de stad? Hoeveel leed wordt door de gesloten deuren aan het oog onttrokken? De absurde stilte en de lege straten waarin het geluid van sirenes blijven nagalmen. Rijden in het hart van Manhattan leek net een surrealistische film. In Queens ontmoet ze de dokter, dankbaar, want een kort Thanks. Missie geslaagd.
Het verhaal eindigt op 21 maart. Alle vier de motorrijders zijn betrokken bij Masks for Docs, waar de verzoeken van ziekenhuizen worden gecoördineerd en donaties gesorteerd. Een paar dagen later waren het er 50.
Bron: vice
