Als we de Amerikaanse homologatiedocumenten mogen geloven, dan zit die grote broer voor de GB350S er inderdaad aan te komen. In die aanvragen is immers de vermelding ‘Honda GB500’ verschenen. En dat doet dromen…
Amerikaans patent
Het is op z’n minst opvallend, de aanvraag voor een homologatie die Honda Motors Corporation in de VS heeft ingediend. Daar staat immers niet ‘GB350S’ in, zoals het model dat we in EICMA te zien kregen en binnenkort ook bij ons te koop zal zijn, wél GB500.
De retrogestijlde GB350S staat normaal gezien vanaf begin 2025 bij de Nederlandse dealers. Maar aangezien de homologatiedocumenten vorige maand al werden ingediend, zou het ons verwonderen als de GB500 nog lang op zich laat wachten. Verschillende motormedia maken gewag van een komst in 2025 – sommigen beweren zelfs dat beide versies in januari 2025 gelijktijdig uitgerold zullen worden.
Honda GB500
Als we een gokje moeten wagen over de looks en specs van de potentiële nieuwkomer, dan verwachten we vooral een nagenoeg identiek gestijlde machine, maar dan met extra cc’s in het vooronder. Logisch. Eerder berichtte de steevast welingelichte bron Young Machine over een ééncilinder met een boring van 86mm, die in totaal 525cc zou meten. Een opgeboorde versie van het Euro5+-blok van de GB350S dus, eerder dan een aangepaste versie van de twin uit de CB500F, CB500 Hornet en CL500. Spannend!
Als we meer weten over de potentiële nieuwkomer, laten we het je uiteraard weten!
Op de hoofdfoto staat ter illustratie de 2025 Honda CB350S.
Ducati is niet alleen een protagonist op de baan. Een waardevolle GP6, ontwikkeld door de fabrikant uit Borgo Panigale voor het MotoGP-seizoen 2006, is tot 5 december beschikbaar gesteld door het bekende veilinghuis Sotheby’s, met een prijs die varieert van 400.000 tot 800.000 dollar. Het bijzondere aan deze motor is dat het de laatste van het 990 cc-tijdperk is.
Technisch verfijnd en vergelijkbaar met een Formule 1-auto, is het exemplaar in kwestie gebruikt door Loris Capirossi tijdens de GP van Japan op het circuit van Motegi. In die gelegenheid, na het veroveren van de pole position, slaagde de inwoner van Imola erin om Valentino Rossi te verslaan en wist zo het 990cc-tijdperk af te sluiten met een glimlach.
Met hetzelfde model zorgde Troy Bayliss voor een legendarische prestatie. Hij, inmiddels actief in het SBK-kampioenschap, werd opgeroepen voor de laatste ronde van het wereldkampioenschap in Valencia en wist, ondanks zijn matige voorbereiding, te winnen en het ronderecord te vestigen. Een resultaat dat de verwachtingen overtrof voor het Italiaanse team, dat in Spanje ook de tweede plaats van Capirex mocht vieren.
Het verwerven van zo’n motor is dus een unieke kans, aangezien het een van de zes rode motoren van 250 pk is die in het 990cc-tijdperk als eerste de finishlijn overschreed.
Een particuliere verzamelaar, die deze motor op 19 februari 2007 rechtstreeks van de producent kocht, heeft deze in originele staat gelaten, zoals te zien aan het laatste controlelabel van de race dat op het circuit van Ricardo Tormo is aangebracht en dat nog steeds intact is.
Tot slot, in verband met het onderwerp vierwielers, kreeg zevenvoudig wereldkampioen F1 Michael Schumacher de kans om deze motor op het circuit te testen.
Rik Terhurne is een Twentse motorbouwer die met zijn projecten al veelvuldig de Bigtwin pagina’s haalde. Dit keer doet hij dat met een 1550 cc Shovelhead Stroker die met recht ‘een wolf in schaapskleren’ genoemd mag worden!
Bij de poort van Rik’s huis in Haaksbergen – of zoals hij zelf zegt ‘Hoksebarge’ – staat zijn hond me al iets te enthousiast op te wachten. Het beest ziet er uit alsof hij fotografen rauw lust, dus ik wacht netjes tot het baasje de poort open doet…
De vorige keer dat ik Rik bezocht zetten we een ‘rabbige’ 1200 Shovel bobber op de foto: een machine met een hele klassieke uitstraling. “Ik wilde eens wat anders en heb die Shovel verkocht. Het nieuwe Stroker project is een kanon geworden! En de kogel ben ik zelf”, lacht Rik, terwijl hij een rondleiding door de garage geeft. Het blijkt een waar paradijsje voor de liefhebber, want er staat een prachtig oud legervoertuig en een originele Shovelhead, die wordt gekoesterd of het z’n vrouw is. Aan de muren hangen foto’s van inspirerende motoren en enkele projecten van Riks eigen hand. De meeste ken ik wel uit Bigtwin en een Virago caféracer is daarvan wel de bekendste. Deze motor is na verschijnen van het Bigtwin artikel ook veel nagebouwd in Nederland.
1 van 8
EXTRA UITDAGING
Terug naar de Stroker. Rik wilde dus eens wat anders dan de rest en schuimde het Internet af. “Hier in de buurt bleek een Shovel blok te koop te staan. Een bijzonder geval, want het blok was een opgevoerde 1550 cc Stroker. Vrienden van me raadden me af om zoiets te kopen. Zulke blokken worden erg warm en zijn kwetsbaar.” Ondanks de waarschuwingen dat zo’n blok een recept kan zijn voor bakkenvol ellende, besloot Rik er vol voor te gaan. “Het leek me gewoon gaaf om eens uit te proberen! Via mijn chopper-rijdende collega Hugo kwam ik een eigenbouw frame met kenteken op het spoor. Er kwamen onderdelen bij zoals wielen en een versnellingsbak. Dit alles leek me een mooie basis om een project van op te bouwen.” Over het frame vertelt Rik: “Het eigenbouw frame is eind jaren 90 gebouwd in de typische stijl uit die tijd, toen OCC populair was. Het is een lang en laag deep-seat frame met oversized buizen. Dit is eigenlijk helemaal niet mijn ding, want ik hou van de klassieke bobber- en chopperstijl. Maar ik zag er daarom juist een extra uitdaging in om dit tot een mooi resultaat te brengen.”
WESPENTAILLE
Van die OCC stijl zie je inmiddels niks meer terug. Rik vertelt: “Omdat het frame groot en dik is, was de combinatie van een groot voorwiel en een dik achterwiel het uitgangspunt. Voor de rest moest de motor een wespentaille krijgen. Een gestroomlijnde Cole Foster tank is aangepast zodat deze mooi laag boven het blok zweeft. Zelf klopte ik een bescheiden zadelpannetje, dat door een lokale schoenmaker is bekleed met leder van ons bankstel. Ja, ik heb het mijn vrouw eerst wel vriendelijk gevraagd”, lacht Rik. “Ik ben gek van springers. In Aalten vond ik een 2 inch overstock springer, die in combinatie met een 23 inch wiel voor voldoende bodemspeling zorgt. Dit wiel heb ik laten spaken bij Jan van der Wiel. Het achterwiel komt van een H-D Rocker en er ligt een 240 band op. Dit oogt dik, maar is ook nog goed rijdbaar.” Rik modificeerde een Penz spatbord zodat het nu strak boven het achterwiel staat. “Het in lijn krijgen van het blok, de bak en het dikke achterwiel was een hels karwei. Maar dit is uiteindelijk gelukt”, vertelt Rik.
De bike oogt erg clean en er zijn nauwelijks kabels te zien. “Ik wilde zo min mogelijk prut in het zicht”, verklaart Rik. “Er is een midsize Biltwell apehanger op gekomen met grote sleuven waar de hydraulische kabels mooi doorheen zijn getrokken. Alleen de koppelingskabel is nog in het zicht.” Na maanden in de schuur bezig te zijn geweest aan de bike, startte Rik vol verwachting het opgevoerde Stroker blok op. “Ik was heel benieuwd hoe dat liep!”, zegt Rik. “Nou eh, ‘het liep’. Maar daar was ook alles mee gezegd! Er bleek weinig van het blok te kloppen. Zo kwam er olie uit plekken waar dat niet mogelijk zou moeten zijn. De voorste cilinder bleek te zijn gescheurd. Ook de stoterstangen waren gebroken en hoe meer ik keek, hoe meer ik ontdekte wat er allemaal mis mee was. Ik was er helemaal klaar mee en heb het ding meteen in de hoek gezet.”
NIEUW OPGEBOUWD
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Rik is ook niet iemand die snel opgeeft. “Op een gegeven moment heb ik het blok toch weer uit die hoek gehaald en ben het opnieuw gaan opbouwen. Onder telefonisch consult van Dennis Bakker (Small Town Customs) heb ik Andrews nokkenassen in het blok laten zetten en er kwam een betere ontsteking in. Het probleem van de rammelende kleppen werd samen met Glenn van King Cycles opgelost door de klepgeleiders af te frezen. Er kwamen andere veren in. Hoge compressie zuigers van TRW – dure jongens – werden gemonteerd op S&S stoterstangen in het originele Shovel carter. Uiteindelijk zijn de hele bovenkant en onderkant volledig opnieuw opgebouwd… En het midden ook! Het blok is compleet nieuw opgebouwd en kan de straatstenen nu laten bibberen! Om laagtoerig te kunnen rijden is een groot voortandwiel gemonteerd met een relatief klein achtertandwiel.”
RABBIG
Ondertussen had Rik al inspiratie opgedaan voor een mooie kleur. “British Racing Green was het idee. Maar toen ik het spuitwerk ophaalde schrok ik me een hoedje. Het leek wel Kawasaki groen!” De meeste vrienden vonden het best wel mooi en ik heb er een tijdje mee rondgereden. Ik ben er ook wel wat aan gaan wennen.” Het werd winter en de kleur bleef maar steeds door Rik’s hoofd spoken. “Ik besloot om het met Scotch-Brite lekker ‘rabbig’ te maken. Het doorschuren van de lak bleek een mooi effect te geven: mat-bijna-Kawa-groen. De striping bovenop de tank maakt het plaatje helemaal af.”
Tekst & fotografie: Floris Velthuis
TECHNISCHE SPECIFICATIES SOFTAIL SHEVO
Specificatie
Detail
ALGEMEEN
Merk/type
Softail Shevo (mix van Evo en Shovelhead)
Eigenaar/bouwer
Rik Terhurne
MOTORBLOK
Bouwjaar
1981
Merk
Harley-Davidson
Type
Shovelhead Stroker
Cilinderinhoud
1550 cc
Ontsteking
Dyna Plus
Carburateur
CV
Luchtfilter
Dog Dish met K&N filter
Uitlaat
Hand made RVS met verbouwde Breakout demper
Versnellingsbak
Evo 5 bak omgebouwd naar ketting aandrijving
Bijzonderheden
Veel S&S spullen in en op een origineel carter, Twin spark cilinder koppen met decompressie kleppen
RIJWIELGEDEELTE
Frame
Softail 2 inch stretch
Voorvork
2-inch overstock old style springer
Voorwiel
23 inch van Jan v.d. Wiel
Voorband
130 x 23 Avon
Voorrem
Mix eigenbouw en originele Harley springer brake
Balhoofdplaten
In line
Schokbrekers
Softail
Achterwiel
8 x 18 van een Rocker
Achterband
240 x 18
Achterrem
H-D schijfrem
DIVERSEN
Stuur
Biltwell, alle kabels door het stuur behalve de koppelingskabel
Snelheidsmeter
MMB, sensor opnemer in de achterremklauw
Hendels/hand controls
K-Tech Raw
Handvatten
Biltwel en tape
Koplamp
4 inch van Roadside
Foot controls
Custom met naar achter geplaatste rempomp
Benzinetank
Foster tank aangepast
Zadel
Custom pan geklopt met bekleding bankstel leer
Olietank
Origineel aangepast
Achterspatbord
Penz aangepast
Achterlicht
Motone van Roadside
Bijzonderheden
Alle kabels en bedrading zoveel mogelijk door het frame
SPUITWERK
Kleur
Groen
Spuiter
Autoschade Bellers en Rik zelf
Bijzonderheden
Patina
DANK AAN
King Cycles, Dennis Bakker (Small Town Customs), Twin Service, Andre Westendorp de schoenmaker (helaas inmiddels overleden)
Sinds zijn introductie in 2011 heeft de Diavel veel enthousiasme gegenereerd en succes geboekt door zijn unieke design dat krachtig, sportief, extravagant en elegant is, wat blijkt uit de vele prijzen van belangrijke designinstanties.
In 2025 wordt de Diavel V4 nog gedurfder met de nieuwe ‘Black Roadster Livery’, die werd gepresenteerd op Intermot 2024. Deze nieuwe graphics, ontworpen door het Centro Stile Ducati, zijn geïnspireerd op de geschiedenis van Ducati en de Diavel. De race-geïnspireerde Racing Yellow op de tank en in de strepen op de kont en zijpanelen, benadrukt een kleurenschema van zwart en titanium, waardoor de Diavel V4 nog meer opvalt. De nieuwe zadelbekleding voegt een compromisloos design toe en versterkt het karakter van de Diavel.
Geïnspireerd door muscle cars, herinterpreteert de Diavel V4 het beeld van een atleet die klaar is om te racen, met een zware voorkant en een slanke, wendbare achterzijde. De kenmerkende full-LED lichtclusters voor en achter, inclusief richtingaanwijzers, versterken de unieke uitstraling van de Diavel V4. Het achterlicht bestaat uit een matrix van puntvormige LED’s die onderaan de staart zijn geplaatst, wat een herkenbare en spectaculaire oplossing biedt.
De Diavel V4 beschikt over een 1158cc-V4 Granturismo motor, een belangrijk onderdeel van het ontwerp en een geavanceerde technische oplossing, afgeleid van de Desmosedici van Ducati in de MotoGP. Dit krachtige motorblok (168 pk) heeft een hoog koppel, is extreem licht en compact, maar ook soepel en bruikbaar, zelfs bij lage toerentallen. Dankzij de timingregeling met veerterugslag biedt het ook uitstekende onderhoudsintervallen: de klepspeling wordt elke 60.000 km gecontroleerd.
1 van 2
De Twin Pulse ontstekingsvolgorde en het specifieke uitlaatsysteem met vier uitgangen dragen bij aan het unieke geluid van de Diavel V4. Een ander opvallend element is de grote 240/45 achterband. De vijfspaaks lichtmetalen velgen met een bewerkt oppervlak zijn een van de meest verfijnde aspecten van het ontwerp.
Good Design® Award
In twee jaar tijd heeft de Diavel V4 de Good Design® Award gewonnen van het Chicago Athenaeum, een speciale vermelding gekregen in de categorie Excellent Product Design bij de German Design Awards 2024 en werd uitgeroepen tot ‘Best of the Best’ bij de Red Dot Award 2024. Deze prijzen komen bovenop de onderscheidingen van eerdere Diavel-modellen en bevestigen dat Ducati’s design wereldwijd zeer gewaardeerd wordt. De Diavel heeft ook de aandacht getrokken van liefhebbers van luxe auto’s, met de gelimiteerde Ducati Diavel for Bentley, een collectors item dat voortkomt uit de samenwerking tussen Ducati en Bentley, gepresenteerd tijdens de World Première 2024.
De nieuwe Diavel V4 in Black Roadster Livery is al beschikbaar op de nieuwe configurator, waar fans hun ideale motor kunnen samenstellen met Ducati Performance accessoires en deze in verschillende instellingen kunnen bekijken. Op de website kunnen geïnteresseerden ook een proefrit boeken of informatie aanvragen bij een dealer.
De nieuwe Diavel V4 in Black Roadster Livery is beschikbaar bij officiële Ducati dealers vanaf maart 2025. De prijs bedraagt €28.890 in België en €33.390 in Nederland.
De volledig herontworpen mid-size crossover voor fans van tweecilinders zet nieuwe standaarden op het gebied van gewicht, rijgedrag en comfort. Deze motor is ontwikkeld rond het nieuwe Ducati V2 motorblok en heeft een aluminium monocoque frame, waardoor hij 18 kg lichter is dan zijn voorganger. Met geavanceerde elektronica en Skyhook vering, die dankzij de Minimum Preload functie en een in hoogte verstelbaar zadel geschikt is voor iedereen, is deze motor toegankelijk voor een breed publiek. De 4EVER Ducati en Roadside Assistance pakketten bieden extra gemoedsrust met vier jaar garantie en toegang tot meer dan 800 officiële Ducati dealers in 90 landen.
2025 Ducati Multistrada V2.
1 van 3
Tijdens de INTERMOT motorbeurs in Keulen heeft Ducati de nieuwe Multistrada V2 onthuld, een middelgrote crossover voor liefhebbers van tweecilinders, die in het 2025-model significant is verbeterd op het gebied van gewicht, rijeigenschappen en rijgemak. De nieuwe Multistrada V2 behoudt het 19-inch voorwiel voor veilig en plezierig rijden, zelfs op ruw asfalt, maar is compleet herontworpen rondom het nieuwe V2 motorblok, waardoor hij toegankelijker en leuker is om te rijden.
Het project is gericht op het realiseren van een optimaal lichtgewicht ontwerp, wat resulteert in een gewicht van slechts 199 kg in rijklare toestand zonder brandstof, de laagste in zijn klasse. Dit draagt bij aan verbeterd rijgedrag en manoeuvreerbaarheid, zelfs bij volle belading. De combinatie van een laag gewicht, een krachtig tweecilinder motorblok, een geavanceerd elektronica-pakket en doordachte ergonomie en aerodynamica zorgt ervoor dat elke rit met de Multistrada V2 een onvergetelijke ervaring is.
Het ontwerp van de nieuwe V2 is geïnspireerd op de stijlkenmerken die de geschiedenis van de Multistrada-familie hebben gevormd, met een balans in volumes, een lichte staart en een sportieve voorkant. De aerodynamica zijn geoptimaliseerd in samenwerking met R&D om het thermisch comfort en de bescherming tegen weersinvloeden te verbeteren.
Het windscherm is hoogteverstelbaar en goed geïntegreerd. Er zijn ook luchtgeleiders toegevoegd voor extra comfort. De nieuwe koplampen en dagrijverlichting, geïnspireerd op de Panigale en Multistrada V4, geven de motor een compact en agressief uiterlijk. De achterkant is slanker, met een opnieuw ontworpen handgreep.
Ergonomie en comfort
De ergonomie van de Multistrada V2 is herzien voor meer comfort. De zittingen zijn verbeterd en de passagiersruimte is vergroot. De hoogte van het zadel is verstelbaar in twee standen, met extra opties beschikbaar voor meer flexibiliteit.
2025 Ducati Multistrada V2 S.
1 van 3
Nieuw Ducati V2 motorblok
De Multistrada V2 is uitgerust met een nieuw 890 cc V-twin motorblok, dat licht en compact is. Dit motorblok levert 115 pk en 92 Nm koppel, en optimaliseert prestaties en verbruik door variabele kleptiming. De overbrengingsverhoudingen zijn specifiek ontworpen voor dit model, met een kortere eerste en tweede versnelling voor betere prestaties bij lage snelheden.
Volledig nieuw chassis
De Multistrada V2 heeft een nieuw ontworpen frame dat comfort en rijplezier bevordert. Het aluminium monocoque frame maakt gebruik van het motorblok als dragend element en helpt het gewicht tot 199 kg te beperken. De ergonomie is verbeterd, wat zorgt voor een betere controle en minder stuurkracht bij het nemen van bochten.
Geavanceerd elektronica-pakket
De nieuwe Multistrada V2 is uitgerust met een uitgebreid elektronica-pakket, bedienbaar via een vernieuwde interface. Er zijn vijf rijmodi beschikbaar, evenals verschillende infomodi om de rijervaring te optimaliseren. De motor is ook uitgerust met tal van veiligheidssystemen, zoals ABS en traction control.
Veiligheid en ondersteuning
De Multistrada V2 is ontworpen voor veilige ritten, met onderhoudsintervallen van 30.000 km en de programma’s 4EVER Ducati en Roadside Assistance, die garanties en pechhulp bieden.
Accessoires en beschikbaarheid
Er is een breed scala aan accessoires beschikbaar om de Multistrada V2 aan te passen. De motor is verkrijgbaar in verschillende kleuren en versies, inclusief een 35 kW variant voor A2-rijbewijs houders, vanaf januari 2025.
De Aprilia RSV4 X ex3ma, die in september werd onthuld tijdens de MotoGP Emilia-Romagna, was een groot succes, waarbij alle dertig exemplaren in slechts 76 dagen verkocht waren.
Deze gelimiteerde motorfiets, in de speciale Perla Nera-kleur, is een eerbetoon aan Max Biaggi’s eerste 250cc-wereldtitel in 1994 en werd snel een gewild item onder fans. De snelle verkoop bevestigt de populariteit van de Aprilia RSV4 X ex3ma.
De RSV4 X ex3ma biedt een directe verbinding met de MotoGP, omdat het de eerste en enige motorfiets ter wereld is die voor het publiek te koop is en voorzien is van ‘ground effect’ aerodynamica. Deze geavanceerde technologie, volledig ontwikkeld door Aprilia Racing, is gepatenteerd en tot nu toe alleen toegepast op de RS-GP 24 die aan het MotoGP-kampioenschap deelneemt.
Met deze succesvolle verkoop zet de X-serie zijn opmars voort, een uniek project dat wereldwijd nergens anders te vinden is. Dit begon in 2019 met de RSV4 X en de Tuono X, en in 2022 werd het voortgezet met de meer geavanceerde RSV4 X Trenta. Elk van deze bijzondere modellen vertegenwoordigt de X, die staat voor de hoogste technologie en prestaties die beschikbaar zijn in een motorfiets voor ‘gewone’ motorrijders.
Op dinsdag 3 december vond de 2024-editie van ‘Campioni in Festa’ plaats in Hal 29 van Bologna Fiere, een evenement dat de afgelopen drie seizoenen een belangrijk moment is geworden in Ducati’s sportieve geschiedenis.
Campioni in Festa is een speciaal evenement dat is opgezet om de passie voor motorsport te delen met de regio, de fans, de leden van de Ducati Official Club en alle motorrijders. Dit jaar waren er veertien toprijders aanwezig, samen goed voor meer dan twintig wereldtitels.
Gratis evenement
Het evenement, dat gratis toegankelijk was, begon met een exclusieve party voor Ducati-medewerkers om het succesvolle jaar te vieren. Het publiek werd vermaakt met een concert van de Ducati Band, opgericht door medewerkers, waaronder de huidige Technisch Directeur Davide Barana, en een optreden van de Italiaanse komiek Paolo Cevoli.
Barbara Pedrotti presenteerde de avond en nodigde de hoofdrolspelers van het raceseizoen 2024 uit op het podium. Claudio Domenicali, de CEO van Ducati, benadrukte het succes van het ‘Ducati-systeem’, dat zowel in de racerij als in de productie zijn waarde heeft bewezen.
De eerste spreker was Alessandro Lupino, winnaar van de Italiaanse MX1-titel, die Ducati’s nieuwe MX-hoofdstuk opende. Hij werd vergezeld door de negenvoudige wereldkampioen Tony Cairoli en andere teamleden, die spraken over de toekomst en de uitdagingen in het MX Wereldkampioenschap 2025.
Aandacht ging ook uit naar Ducati’s prestaties in de wereldkampioenschappen voor productiemotoren, met Marco Zambenedetti en rijders zoals Álvaro Bautista, Nicolò Bulega en Adrián Huertas op het podium. Huertas, de nieuwe WorldSSP-kampioen, bedankte het publiek voor de steun.
Het MotoGP-gedeelte begon met uitnodigingen voor teamleiders en rijders. Luigi Dall’Igna, Algemeen Directeur van Ducati Corse, sprak zijn dank uit aan Paolo Campinoti van Pramac Racing, met wie een samenwerking van twintig jaar werd afgesloten met het winnen van titels.
Fantastic Four
De avond culmineerde in de presentatie van de ‘Fantastic Four’ Ducatirijders, die het publiek vermaakten met discussies en hun ervaringen deelden na een seizoen met negentien overwinningen uit twintig races.
De avond eindigde met een daverend applaus, een teken van trots en passie binnen de Ducatista-gemeenschap. Het evenement bevestigde opnieuw de uitmuntendheid en geest van samenwerking van Ducati.
Daarnaast was LEGO aanwezig om het succesvolle raceseizoen te vieren, met de onthulling van de nieuwe Lego Technic Panigale V4 S-set. LEGO presenteerde een 1:2 schaalmodel van de Panigale V4S en bood deelnemers de kans om samen een werk te creëren met het logo van Borgo Panigale van LEGO-blokken.
Iedereen kent wel iemand die lijdt aan die vreselijke ziekte kanker. Maar het is nog net even erger als het kinderen betreft. Voor die kinderen zetten Arno en Minko zich in. Niet met een collectebus, maar op een manier die menig motorrijder zal aanspreken. Namelijk verkleed als kerstman in een groep een mooie route rijden.
Het maakt de weg even een stuk leuker, levert veel positieve reacties op én veel aandacht voor het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. Want uiteindelijk is het doel om onder de noemer Santa Máxima geld op te halen voor dat belangrijke centrum.
In aflevering 137 van De Motor Podcast vertellen ze over hun bijzondere actie en leggen ze uit hoe je als motorrijder ook in actie kunt komen op 14 december 2024. Want je kunt doneren, maar er is ook nog ruimte om verkleed mee te rijden. Volgens Arno en Minko is dat absoluut een rit die je nooit meer zult vergeten door alle hartverwarmende reacties.
Verder het laatste nieuws over MOTORbeurs Utrecht 2025 waar De Motor Podcast natuurlijk weer met een mobiele studio aanwezig zal zijn om gepassioneerde verhalen op te nemen. Ook wordt er stilgestaan bij de Dutch 1000, een monstertocht van 1000 kilometer over de mooiste Nederlandse wegen.
Luisteren naar De Motor Podcast is helemaal gratis en kun je doen via elke podcast-app zoals Spotify of de andere platformen. Er verschijnt elke 2 weken een nieuwe aflevering.
Nee, het hoeft niet altijd een epische reis te zijn als je naar Amerika gaat om dat ultieme gevoel van vrijheid te beleven. Het kan ook kleiner, fijner, minder voor de hand liggend en toch hyper Amerikaans. Hans Avontuur huurde een bijna twintig jaar oude Harley bij local Michael en reed over water. Bij wijze van spreken dan.
Om een lang verhaal kort te maken. In de aanloop naar deze reis door North Carolina ging van alles mis. En ik had een hele andere route in mijn hoofd. Maar uiteindelijk leidde een motorrijdersplatform me naar de eilandengroep Outer Banks en naar Michael, een motorrijder met een bijna twintig jaar oude Harley-Davidson Electra Glide Ultra Classic. Eén probleem: Michael zat in El Salvador.
Net als ik me neerleg bij de wet van Murphy, piept mijn telefoon. Bericht van Michael. Hij had waarschijnlijk wel een oplossing. De Harley stond afgedekt met een zeiltje onder het balkon van zijn huis. Het zadel lag eraf en de accu hing aan een druppelaar. Als ik dat allemaal zelf in elkaar kon schroeven was ik ‘good to go’. En de sleutels dan? ‘Oh, die zitten gewoon in de topkoffer.’ Gereedschap? ‘Dat ligt in de garage en die is open.’
Het is de relaxte manier van leven die in Amerika gelijk staat aan de sfeer van de Outer Banks of OBX, zoals ze het zelf graag afkorten. Het is een soort XXXL-formaat Waddenzee. Maar dan in een exotische variant met pelikanen, zand in de straten, houten huizen, stranden waar je met een 4×4 gewoon overheen kunt rijden, houten pieren, huizen die letterlijk in zee staan en een uitgestrekt netwerk van gigantische bruggen die de eilanden en schiereilanden met elkaar verbinden.
Ondertussen heb ik het zadel er terug opgezet, de druppelaar gedemonteerd en ja hoor, het contact werkt. Druk op de knop en pa, pa, pa, pa, pa, pa! De Harley uit 2006 – met 100-jarig HD logo op de tank – loopt als een zonnetje. Voor de zekerheid check ik de meters van de batterij, oliepeil en brandstofvoorraad. Alles dik in orde. Net als de remmen en de banden.
Niet veel later glijd ik door het verkeer van Kitty Hawk, een uitgestrekt dorp zoals er in OBX meer van zijn. Een handvol oorspronkelijke huizen en de rest is er later allemaal bijgebouwd, inclusief een heleboel prachtige vakantiewoningen. Steeds volgens dezelfde opbouw: zee, strand, duinen, vakantiehuizen, doorgaande weg en een strook met winkels, restaurants en bedrijven.
Kitty Hawk. Bij de opletters gaat er een belletje rinkelen. Ja? Nee? Op deze plek schreven de broers Wilbur en Orville Wright in december 1903 geschiedenis. Ze maakten de eerste geslaagde vlucht met een gemotoriseerd vliegtuigje, de Flyer. Het wonder duurde twaalf seconden en ging 37 meter ver.
De keuze was niet zomaar op Kitty Hawk gevallen. Ze wilden onder meer wind, zand en een afgelegen plek zonder pottenkijkers. Hun succes was het gevolg van passie, kennis en volharding. Iets dat Amerikanen graag als een soort mantra van de natie zien. Geen wonder dat er een enorm memorial is ingericht met onder meer een reusachtig monument, stenen die de vier vluchten van 17 december 1903 markeren en een informatief bezoekerscentrum met kopie van de Flyer.
1 van 9
Over de US12 tussen het zand door.
Life-Saving Stations werden gebouwd om drenkelingen te redden.
Wonen op de eerste rij.
Beachhouses in Rodanthe dreigen in zee te verdwijnen.
Uit de film Nights in Rodanthe.
Avondsfeertje tussen de duinen.
Kunstmatige duinen om de wegen te beschermen.
Achter de eilanden liggen de lagunes.
Motel aan zee.
Burgeroorlog
Ik start de Harley en vervolg mijn reis, die voorbij Nags Head van sfeer verandert. De levendigheid maakt plaats voor rust en natuur. De weg gaat langs de zwart-wit gestreepte vuurtoren van Bodie Island uit 1872, gebouwd omdat er te veel schepen zonken rondom de eilanden en zandbanken. De twee eerdere vuurtorens op deze plek hebben beide maar kort overeind gestaan. De eerste was verkeerd gebouwd, de tweede is tijdens de Burgeroorlog opgeblazen.
De weg wordt leger en leger. Zand waait over het asfalt. Ik passeer een eerste brug, gevolgd door een hele grote tweede. Het voelt als rijden over water van Bodie Island naar Pea Island, lekker spelen met de rake klappen van de V-twin. Ik betrap mezelf erop dat ik het Twin Cam 88 blok veel karakter vind hebben, terwijl ik het bij de introductie destijds juist te glad vond… Bovendien maakt hij een mooi vol geluid.
De Outer Banks bevinden zich voor de kust van North Carolina, in het dampende zuiden van Amerika. Daar is het toch al vaak zo lekker rijden over de zogenaamde byways, de kleinere wegen. En overal ligt de geschiedenis voor het oprapen. Van de Onafhankelijkheidsoorlog tegen de Engelsen via het slavernijverleden en de Amerikaanse Burgeroorlog naar een maatschappij waarin zwart en wit verplicht gescheiden waren. De Civil Rights Trail – zoek maar eens op – vertelt het verhaal van helden en gebeurtenissen die hebben bijgedragen aan de uiteindelijke gelijkheid.
Dat dit een lange lastige weg is geweest, blijkt ook op Pea Island. Daar stond het Pea Island Life-Saving Station. Deze had in 1875 als eerste in Amerika een volledig zwarte bemanning. Met Richard Etheridge als hoogste in rang, de keeper. Daar was niet iedereen het mee eens, want vijf maanden na zijn benoeming werd het station platgebrand… Etheridge en zijn crew lieten zich niet verjagen en maakten later naam door alle opvarenden van een schip te redden, terwijl de storm dat eigenlijk onmogelijk maakte. Een wonder.
Met de Harley in de vijfde versnelling, gaat het rustig over het smalle eiland dat tussen de oceaan en het vasteland ligt. Als ik in de spiegels kijk, of voor me, zie ik een bijna eindeloze weg met rechts struiken en links het witte zand van de duinen. Ik rijd naar Rodanthe, bekend van de film met Richard Gere en Diane Lane. Die doorstaan een zware storm in een houten huis op het strand. Hollywood hè, huis half in zee, ja, ja. Maar als ik even later een kijkje over de duinen neem, staan daar inderdaad huizen op hoge palen in het water.
Blijkt overigens niet helemaal vrijwillig te zijn. De huizen zijn ooit als strandhuis gebouwd, maar door klimaatverandering en erosie staan ze inmiddels in de branding. Met alle gevolgen van dien. Er zijn er dit jaar al drie in de golven verdwenen…
De vuurtoren van Bodie uit de 19de eeuw.
Geboorteplek van Pepsi Cola
Ik wil naar Hatteras, het vertrekpunt van de gratis ferry naar Ocracoke Island en door naar Cedar Island dat met een brug aan het vasteland ligt. Dit is toch een beetje het einde van de wereld gevoel. Bij de ferryterminal ligt het wrakkenmuseum dat gesloten is. Op een plaquette lees ik dat hier tijdens de Burgeroorlog ook Hotel de Afrique lag, een eenvoudig huis waar gevluchte slaven onderdak kregen en vrij waren.
Vergis je niet in de binnenwateren van de Outer Banks, zoals de Albemarle Sound en Pamlico Sound. Ook die zijn XXL. Geen Waddenzee. Op het vasteland van North Carolina wacht een andere wereld. De eilanden ademen vakantie en een welgesteld Amerika. Op het platteland ligt dat anders. Hier wordt hard gewerkt. Ik cruise door eindeloos akkerland vol katoen, maïs, kool en alles dat er verder wil groeien en bloeien.
De ene gemeenschap is levendig, de andere getekend door het leven. Opvallend hoeveel houten huizen en trailers er verlaten bij liggen. De bewoners vertrokken naar een plek met meer mogelijkheden of toekomst, stel ik me zo voor.
In het sfeervolle stadje New Bern is een boerenmarkt gaande. Het is er druk en gezellig. Ik vind er goede koffie. Eindelijk. Ondanks de opmars van Starbucks blijkt dit buiten de grote steden nog altijd een uitdaging. Het plaatsje geniet enige bekendheid omdat apotheker Caleb Bradham hier in de jaren negentig van de negentiende eeuw een recept bedacht voor een drankje tegen maagpijn. Deze Brad Drink ging even later als Pepsi Cola de wereld in.
Via Washington NC en Belhaven rijd ik richting de bruggen van de Outer Banks. Niet over de meest voor de hand liggende route, maar dwars door het lege land. Heerlijk om het doodgewone Amerika aan me voorbij te zien trekken. Het geeft deze reis een mooie mix van overweldigend bijzonder landschap en het alledaagse Amerika, dat voor ons bezoekers bijzonder is. De slogans, de borden, diners, lege wegen en verlaten tankstations die een tweede leven hebben als dorpswinkel of vintageshop.
Op Roanoke Island stop ik bij de Lost Colony. In 1585 werden hier tussen 112 en 121 – hierover is onduidelijkheid – Engelse kolonisten aan land gezet. Ze zouden een voorpost gaan vormen voor nieuwkomers, de eerste permanente Engelse nederzetting in Noord-Amerika. Toen vijf jaar later een nieuwe expeditie arriveerde, was de kolonie verlaten. Niemand meer te vinden. Ziekte, verveling, reislust of oorlog met de oorspronkelijke bewoners? Tot op heden zijn de antwoorden niet gevonden.
Het past bij de talrijke historische verhalen die de Outer Banks bijzonder maken. Hoewel de rauwe werkelijkheid van het vasteland me bevalt om doorheen te rijden, is het heerlijk om de bruggen weer over te steken naar de relaxte eilanden voor de kust. Een groot deel is dankzij bruggen en ferry’s aan elkaar te knopen voor een paar mooie dagen.
Terug in Kitty Hawk rijd ik nog een laatste ritje op en neer naar Corolla, de oude kern ademt de pioniersgeest van de negentiende eeuw. De weg eindigt in het zand. Op het strand en in de duinen leven wilde paarden, afstammelingen van de Spaanse volbloedpaarden die door vroege ontdekkingsreizigers zijn achtergelaten. Het mulle zand is geen terrein voor de Harley, dus draai ik om en blijf op de verharde weg. De tweecilinder klapt tevreden. Pa, pa, pa, pa, pa, pa, pa. Bij het inleveren van de motor heeft Michael, inmiddels terug uit El Salvador, nog een verrassing. Zijn garage is een soort Triumph-museum met verschillende opgeknapte fietsen en enkele projecten. Of ze allemaal lopen? Michael is bijna beledigd. Hij gaat in het zadel zitten, trapt de kickstarter één keer aan en de Engelse machine laat zich horen. ‘Oh, I love that sound.’
1 van 11
Even het zand uit het gezicht wrijven.
Muurschildering in Cape Hatteras.
De weg staat regelmatig onder water.
Door een tunnel van eiken met Spaans mos.
Hier maakten de gebroeders Wright hun eerste gemotoriseerde vlucht.
De broers worden met een nationaal monument geëerd.
De apotheek waar Pepsi Cola is geboren.
Kunstwerk dat de eerste vlucht van de broers Wright in beeld brengt.
Avondlicht op de Outer Banks.
Zonsondergang bij Bodie Lighthouse.
Verhuurder Michael is ook verzamelaar en restaurateur.
Foto’s: Hans Avontuur
Praktische info
De reis De Outer Banks liggen op anderhalf tot twee uur rijden vanaf de luchthaven van Norfolk. Vliegen naar Washington DC kan ook. Dan maak je er een wat langere trip van door Virginia en North Carolina. Het voordeel is dat je in Washington meer verhuuropties hebt. Onder meer bij Eagle Rider, de grote verhuurder van Harleys.
Motor huren Michael verhuurt twee motoren via het platform riders-share.com, een soort Airbnb voor motoren. Beetje opletten met de prijzen. De eerste tarieven die in beeld komen zijn exclusief verzekering, wegenwacht en servicekosten. Er komt minstens eenzelfde bedrag bij. Prijzen zijn ook vaak afhankelijk van periode en aantal dagen huur. De Harley van Michael begint bij zo’n 170 euro per dag (minder bij langere verhuur; alles inclusief). riders-share.com
Accommodatie In Outer Banks is tal van accommodatie beschikbaar. Van basic motels tot sfeervolle inns zoals The Tar Heel Motel in Nags Head of de Corolla Village Inn in Corolla. Prijzen variëren afhankelijk van reisperiode.
We wisten al dat de Ténéré 700 in staat is om de wereld rond te rijden, de hoogste passen te overwinnen, de zwaarste en meest competitieve rally’s te winnen en zelfs te presteren op motocrossbanen, evenals bij trial en enduro.
Maar waarom daar stoppen? Een gebied dat met de Ténéré tot nu toe niet verkend is, is Freestyle motocross, en zeker niet een van de moeilijkste trucs: de backflip!
Tot vandaag was een backflip een prestatie die nog nooit eerder op een Ténéré was uitgevoerd en is het vooral moeilijk vanwege de grootte van de motor, die bijna twee keer zo groot is als de motocrossmotoren die je normaal gesproken in FMX tegenkomt.
Ervaren rijder Jérémy Rouanet nam de uitdaging aan. Met een Ténéré 700, zorgvuldig voorbereid in de werkplaatsen van het Ténéré Yamaha Rally Team, uitgerust met verschillende GYTR-accessoires en een Akrapovič-uitlaat, kon Rouanet de backflip na slechts enkele weken training perfecteren!
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
