Kawasaki introduceert drie nieuwe kleurstellingen voor het populaire 2025 model van de Ninja 650 motorfiets.
De nieuwe kleuropties voor 2025 zijn Lime Green/Ebony/Pearl Blizzard White, Metallic Spark Black/Metallic Flat Spark Black met groene accenten, en Metallic Matte Carbon Gray/Flat Ebony. Een 35kW kit is beschikbaar voor A2-rijbewijs houders.
Op 25 augustus 2024 vond een uitzonderlijke veiling plaats voor Ducati-liefhebbers, motorsportfanaten en verzamelaars. Twee originele MotoGP-racemachines van Ducati gingen onder de hamer: de Desmosedici GP3 uit 2003, ooit bestuurd door Loris Capirossi, en de Desmosedici GP7 waarmee Casey Stoner in 2007 wereldkampioen werd. Beide motoren zijn volledig rijklaar en leveren meer dan 220 pk.
De veiling werd georganiseerd door Iconic Auctioneers en vond plaats op het Silverstone Circuit in Engeland. Voor de Desmosedici GP3 van Capirossi werd een hoogste bod van 201.250 pond uitgebracht, omgerekend zo’n 237.500 euro exclusief veilingkosten en belastingen.
De Desmosedici GP7 van Stoner bracht nog meer op. Het winnende bod was 402.500 pond, ongeveer 475.000 euro. Inclusief de bijkomende kosten van 18 procent komt de totaalprijs boven een half miljoen euro uit.
De kopers moesten een dag na de veiling, op 26 augustus 2024, de volledige aankoopsom voldoen en de motoren ophalen bij het circuit. Het bood een zeldzame gelegenheid om twee iconische fabrieksracers uit de gloriedagen van Ducati in de MotoGP in handen te krijgen. Machines met een rijke historie en nog altijd indrukwekkende prestaties.
Suzuki, een naam die lange tijd synoniem was met uitstekende prestaties in de wereld van motorraces, verraste de motorsportwereld eind 2022 met de beslissing om zich terug te trekken uit het MotoGP-kampioenschap. Dit nieuws kwam als een verrassing voor zowel fans als experts, zeker gezien het feit dat Suzuki in 2020 net de titel had gewonnen met Joan Mir en in 2022 sterk eindigde met twee overwinningen in de laatste drie races. Desondanks besloot het Japanse bedrijf, ondanks deze successen en een veelbelovende toekomst, om de racerij achter zich te laten.
De officiële redenen voor Suzukis terugtrekking waren veelzijdig. Financiële uitdagingen en veranderende markttrends werden als belangrijkste oorzaken genoemd. Daarnaast speelden ook overwegingen omtrent koolstofneutraliteit en duurzaamheid een cruciale rol. Hoewel sommige redenen begrijpelijk zijn, blijft de beslissing betreurenswaardig, vooral omdat Suzuki zich in een fase bevond waarin het erin slaagde om met innovatieve technologie en slimme aerodynamica een naam te maken in de MotoGP.
Suzuki stond bekend om de perfectie van de vier-in-lijn motor, vergelijkbaar met Yamaha. Dit maakte het merk de afgelopen jaren een serieuze concurrent voor andere grote fabrikanten zoals Honda en Yamaha, die lange tijd de MotoGP domineerden. Vooral Suzuki’s vooruitgang in aerodynamica viel op. Dankzij een nieuw aerodynamisch pakket, dat vergelijkbare technologieën als in de Formule 1 introduceerde, werd de GSX-RR een van de snelste machines op de rechte stukken, met topsnelheden van meer dan 354 km/u. Deze aerodynamische verbeteringen zorgden er ook voor dat de machine een van de beste bochtenprestaties in het veld had.
Een recent gepatenteerd ontwerp onthult dat Suzuki voor de terugtrekking uit de MotoGP werkte aan een innovatief aerodynamisch concept: ducted winglets. Deze speciaal ontworpen vleugels zouden onder extreme omstandigheden zoals acceleratie, remmen en bochten extra neerwaartse druk moeten genereren, terwijl ze tegelijkertijd de luchtweerstand op rechte stukken minimaliseren. De gepatenteerde ontwerpen tonen verschillende varianten van dit systeem, waaronder een versie waarbij lucht door openingen aan de onderzijde van de vleugels wordt geleid. Deze technologie zou de neerwaartse druk bij hoge snelheden kunnen verminderen, zonder deze bij lagere snelheden te beïnvloeden.
Het idee achter de ducted winglets kan worden herleid tot systemen die meer dan een decennium geleden in de Formule 1 zijn ontwikkeld. Een bekend voorbeeld is de ‘F-duct’, die McLaren in 2010 introduceerde. Dit systeem stelde de teams in staat om door gerichte luchtstroom de neerwaartse druk en daarmee de luchtweerstand bij hoge snelheden te verminderen. Hoewel deze systemen in de Formule 1 inmiddels verboden zijn, heeft Suzuki soortgelijke concepten gebruikt om hun MotoGP-machines te optimaliseren.
Het door Suzuki gepatenteerde systeem zou zelfs door ventielen kunnen worden geregeld die de luchtstroom onder de vleugels in verschillende rijomstandigheden handmatig of elektronisch aan- of uitschakelen. Dit zou vooral in bochten voordelig kunnen zijn, aangezien het mogelijk maakt om de neerwaartse druk gericht aan één kant van de machine te activeren, wat de stabiliteit en grip zou verbeteren.
Het blijft onduidelijk of deze innovatieve ideeën ooit zijn toegepast op de MotoGP-machines van Suzuki voordat het bedrijf zich uit de competitie terugtrok. Veel van de prototypes en onderdelen werden na de terugtrekking vernietigd, wat het moeilijk maakt om de daadwerkelijke vorderingen te beoordelen. Desondanks toont het patent aan hoe geavanceerd de technologieën waren waaraan Suzuki werkte.
Het is niet uitgesloten dat andere teams het patent zeer nauwkeurig zullen bekijken om te bepalen of ze van deze ideeën kunnen profiteren. De MotoGP ontwikkelt zich voortdurend, en de aerodynamische vooruitgangen die Suzuki nastreefde, zouden in de toekomst een rol kunnen spelen bij het in de strijd brengen van de snelste en meest stabiele machines. Zeker nu de vleugels aan de voorkant vanaf 2027 met 5 cm versmald moeten worden, is het voor veel fabrikanten interessant om te zien hoe dit ‘nadeel’ gecompenseerd kan worden.
Het is echter de vraag in hoeverre de sport hiervan zou kunnen profiteren, aangezien de beperking van de aerodynamica ervoor moet zorgen om inhalen makkelijker mogelijk te maken waardoor de races aan spanning winnen. Daarom is het misschien beter om het patent snel weer in de vergetelheid te laten raken.
Buell Motorcycle Co. heeft aangekondigd dat klanten die ooit een pre-order hebben geplaatst vanaf 12 september 2024 een definitieve bestellingen kunnen plaatsen voor de nieuwe Buell Super Cruiser tegen een speciale introductieprijs van €21.500 ($23.900)*. Vanaf 12 november 2024 kunnen ook andere geïnteresseerden de motorfiets bestellen voor de reguliere prijs van €23.300 ($25.900). De productie van de Super Cruiser, die het cruiser-segment opnieuw moet definiëren, start naar verwachting in het najaar van 2025.
Pre-order klanten krijgen tot 12 november 2024 de kans om een aanbetaling van €900 ($1.000) te doen en zo hun bestelling te bevestigen tegen de speciale prijs. Volgens CEO Bill Melvin wil Buell hiermee haar vroege supporters belonen voor hun feedback en steun. Ook kondigde hij aan dat Buell de komende weken vorderingen bekend zal maken in het terughalen van productie en onderdelen naar de VS om zo Amerikaanse banen te ondersteunen.
De in 2023 onthulde Buell Super Cruiser heeft wereldwijd veel interesse gewekt vanwege zijn bijzondere prestaties en aantrekkelijke styling. Pre-order klanten ontvangen tussen 12 september en 12 november een e-mail met bestelinstructies, waarna ook andere geïnteresseerde motorrijders de motorfiets kunnen bestellen.
Koers 30 augustus 2024
Het is dé attractie van de Bigtwin Bikeshow & Expo: de internationale Bikeshow. Met motoren vanuit de hele wereld kijk je je ogen uit. Denk niet alleen aan custombikes uit Nederland, België en Duitsland, maar ook aan unieke zelfbouw uit Qatar, Italië en Polen. En we hebben goed nieuws, want de Bikeshow breidt uit! Met trots introduceren we de nieuwste klasse: Mopeds & Mini Bikes tot 125cc.
Dit brengt het totaal aantal klasses op 8. Te noemen:
Zet jouw custombike in de spotlight! Doe mee aan de Bigtwin Bikeshow 2024
Deze nieuwe klasse is toegewijd aan de vetste mopeds, scooters en mini bikes tot maximaal 125cc. Denk aan toffe omgebouwde Vespa’s, Lambretta’s en nog veel meer.
De unieke mopeds en mini bikes in deze klasse combineren een grote dosis creativiteit met een zeer persoonlijke stijl. Ieder jaar komen custombouwers naar de Bigtwin Bikeshow & Expo om hun creaties te tonen en te concurreren voor de prijs voor beste build in hun klasse. Bouwers van mopeds & mini bikes tot 125cc kunnen nu ook bij ons terecht!
De Bikeshow bevat honderden custombikes en blijft dé attractie van de Bigtwin Bikeshow & Expo. De show biedt een platform voor zowel gevestigde namen als opkomende talenten in de custom scene.
Natuurlijk hebben we veel meer voor je in petto. Zo zijn er wederom vele standhouders van de partij met speciale acties en activiteiten. Heb jij je ticket(s) al gescoord? De ticketverkoop is live!
| Waar | Expo Houten Meidoornkade 24 3992 AE Houten |
Wanneer | Vrijdag 1 november 12:00 – 18:00 uur Zaterdag 2 november 10:00 – 17:00 uur Zondag 3 november 10:00 – 17:00 uur |
| Meer informatie | Bigtwin.nl/bikeshow |
| Tickets | ticketpoint.nl/bikeshow |
Thierry Sarasyn reed met de Kawasaki Versys 1000 SE van Brussel naar Dakar. In het eerste deel van dit avonturenverhaal hadden we het over de trip in het min of meer bekende deel van Marokko. Na de rustdag in Agadir wachtte de ware uitdaging.
Reportage Brussel – Dakar I: van recordmotor tot woestijnrat
Merzouga, Zagora, Ouarzazate… al deze steden profileren zich als de poort tot de woestijn. En het is inderdaad zo dat als je de Atlas oversteekt en daarna deze steden passeert, er niets meer dan woestijn op je ligt te wachten. Alleen: als je 150 km rijdt, kom je meestal terug in één of andere bewoonde plaats. En dicht bij de Marokkaanse grootsteden. Dat verandert als je Agadir passeert. De steden worden kleiner, de dorpen meer afgelegen en als je de grens van de Westelijke Sahara oversteekt, heb je een paar duizend kilometer Het Grote Niets voor de boeg. Maar eer we zover waren, was er nog een stop gepland in Fort Bou Jerif. In de schaduw van een oud Frans koloniaal fort ligt een tentenkamp met een restaurant waar je de beste kamelen-tajine geserveerd krijgt. Toegegeven, de culinaire concurrentie is daar niet groot. En komend vanaf de kust is de toegangsweg naar het fort werk voor de betere enduro-rijder. Daarom is het goed om weten dat er vanuit het oosten ook een goed berijdbare piste naartoe loopt. Ideaal dus om vanuit die hoek Bou Jerif te benaderen met de Kawasaki. Tenminste: dat dachten we. Want toen we na een verkwikkende nachtrust vertrokken met die dag als doel El Ayun – ook wel bekend als Laâyoune – regende het zowaar zachtjes. Dat zorgde ervoor dat de piste waar we de avond ervoor nog met 90 km/u overheen vlamden, er nu glibberig bij lag, met een laagje modder van een centimeter of wat dik. Genoeg om alle kanten op te glijden en ons voor het eerst af te vragen of de Bridgestone AX41 hier niet de voorkeur had moeten krijgen. Beetje lucht uit de banden, voorzichtig met de koppeling en uiteindelijk kwamen we na een kilometer of zeven op het asfalt. Met een Kawasaki Versys 1000 die er uitzag alsof er een modderige MX-race mee gereden was. Dit was een uitdaging die we niet hadden zien aankomen. Maar het liep uiteindelijk goed af. Met een pak dat nat was, niet van de regen, maar van het zweet.
’s Avonds kwamen we moe maar voldaan aan in Laâyoune. De stad ligt net over de grens met de Westelijke Sahara. Dat gebied is een verhaal apart. Het staat onder beheer van Marokko, dat het eigenlijk als Marokkaans grondgebied beschouwt. Maar de Westelijke Sahara vindt zichzelf een apart land en de meeste inwoners willen autonomie. Maar met zoveel zijn ze nu ook weer niet, want dit is één van de minst dichtbevolkte gebieden ter wereld. En ook al ben je nog maar net dit gebied ingereden, voor het eerst voel je daar dat de beschaving een stuk achter je ligt. Een dikke 2.000 km scheidden ons nog van de aankomstplaats, maar je weet dat er niets meer is om op terug te vallen. Als je in Agadir een motoronderdeel nodig hebt, vind je dat meer dan waarschijnlijk nog. In de Westelijke Sahara kun je dat vergeten. Verder zuidelijk wacht niets. Tot je in Dakar aankomt.
Maar eer het zover is, rijd je nog dagen op wegen en pistes langs de Atlantische Oceaan. Loodrecht naar beneden. Voor de schaarse trucks en wagens die uit Mauritanië naar het Noorden rijden, of omgekeerd, ligt er nu een viervaksbaan. Nog geen decennium geleden waren een slingerweggetje en de nabijgelegen piste de enige manier om via Dakhla naar Mauritanië te rijden. Wie haast heeft, rijdt nu in één rechte lijn tot Dakhla. We deden dat niet en kozen voor een groot deel voor de piste, omdat het zicht van de wijde Atlantische Oceaan aan je rechterzijde en de eindeloze woestijn links nooit gaat vervelen.
De pistes zijn er hard en overzichtelijk. Geknipt voor de Kawasaki Versys 1000. En je moet hiervan genieten. Het is uniek. En het was warm. En met een stevige bries. Maar er is geen betere plek om je hoofd leeg te maken dan hier. Eindeloos rijden. Afwisselend asfalt en pistes. Geen verkeer. Zee en woestijn. Geen zorgen, geen verkeer, geen mails of gsm’s. Alleen jij en een motor – eentje die aan alle verwachtingen voldoet en er nog een paar overtreft ook. Ieder zijn ding, maar voor ondergetekende wordt het niet beter dan dit.
We kozen ervoor om de landtong net onder de Kreeftskeerkring op te rijden en te overnachten in Dakhla; net zo uniek als de route die er naartoe leidt. Je moet immers rechtsaf slaan en een landtong oprijden. Gejaagd door de wind, want er staat altijd een stevige bries. En dan kom je door een soort maanlandschap om uiteindelijk op een heel speciaal stukje wereldbol te eindigen. Een plek waar windsurfers uit elke hoek van de wereld naartoe komen. Want het water tussen de landtong en het vasteland is erg ondiep. Een waar surfers’ paradijs. Wij genoten er na een hele zware dag van verse oesters en een goed bed. Het was niet zeker of dat er de komende dagen nog zou inzitten. Want na de Westelijke Sahara wacht Mauritanië.
Mauritanië is om heel wat redenen niet de meest populaire reisbestemming, maar voor wie van de woestijn houdt, is het één van de mooiste landen die er zijn. Tussen de steden Nouadhibou en de hoofdstad Nouakchott is er niets. Behalve heel veel woestijn, een uitzonderlijke natuurpracht en veel hitte. Het was goed om na een dag die vooral omwille van de hitte tot 47° uitputtend was, in een goed hotel te slapen.
Die liggen niet dik gezaaid in Mauritanië, maar hotel Florida is er eentje van. Gebouwd met het spaargeld van een Mauritaniër die lang en hard werkte in de VS en nu in eigen land zijn ultieme droom wil waarmaken: een eigen hotel uitbaten. Je kunt niet anders dan bewondering koesteren voor deze man. Omwille van zijn vriendelijkheid en vooral de liefde voor een land dat moeilijk lief te hebben is. Mauritanië is immers een land in isolement. Het is pas sinds 2007 dat de slavernij er officieel is afgeschaft, maar dat betekent niet dat er geen tot slaafgemaakten meer zijn. Misschien brengen de recente verkiezingen daar verandering in. En laat die verkiezingen nou net plaatsvinden op de dag waarop wij uit Nouakchott richting Senegal wilden rijden. De hoteleigenaar spoorde ons aan om zo vroeg mogelijk te vertrekken. Want ‘gegarandeerd dat er met de verkiezingen ook rellen uitbreken. En dan wil je hier niet zijn.’ Een gouden advies en dus vertrokken wij voor dag en dauw uit Nouakchott – voor de poppen er aan het dansen gingen.
Toen ik in 2011 voor het eerst van Parijs naar Dakar reed, ging dat via de grensovergang in Rosso. Voor zover ik weet, één van de meest corrupte douaneposten in Afrika. En dat wil wat zeggen. Omdat we nog net voor het regenseizoen waren, leek de minder bekende grensovergang in Diama ons de beste keuze. Vanwege minder corruptie, kleiner en ook veel rustiger. De reden daarvoor: de enige weg die er naartoe loopt, is een piste in erbarmelijke staat. Tijdens of na het regenseizoen kom je er gewoon niet door. We hadden wat speling voordat dit klimaatverschijnsel van leer trok, dus konden we de gok wagen. En hier zie je voor het eerst bomen en planten die echt thuishoren in zwart-Afrika.
De piste is erg slecht en de vibraties van de kleine richeltjes zijn om gek van te worden. Toch trilde er niets los van de Kawasaki en de motor hield zich goed in deze extreme hitte. De rijder zag af, maar er was geen andere optie dan te blijven rijden en toch een beetje rijwind te pakken. Het is hier zo mogelijk nog desolater dan in de woestijn. Hier voel je je echt alleen op de wereld.
Een kleine drie uur later was er dan uiteindelijk de grens met Senegal. De grenspost van Diama bleek… gesloten. Met de verkiezingen was er aan de Mauritaanse kant gewoon niemand te bespeuren. Een Nieuw-Zeelander die in Duitsland een Ténéré gehuurd had, stond hier al sinds zeven uur ’s morgens en had al een paar keer een update gekregen. Het meest recente nieuws was dat de grens om 14.00 uur open zou gaan. Mooi, nog een uurtje wachten. Een half uur later kwam het nieuws dat het 17.00 uur zou worden…
En dan, zonder enige waarschuwing of aanleiding, ging de grenspost open. Een uurtje aan de Mauritaanse kant, twee uur aan de Senegalese zijde en we waren de grens over. In totaal waren we 90 euro per persoon kwijt en alles ging vlot. Wat een verschil met de grens in Rosso, een uur of twee oostelijker.
Maar let op: zonder de juiste papieren kom je Senegal niet in. Zoals die Nieuw-Zeelander bijvoorbeeld. Hij had de juiste papieren, maar geen visum. Op het internet staat duidelijk dat die niet meer nodig is, maar er is geen internet aan de grens en op het uitgeprinte overzicht van de douanier stonden andere instructies. Die waren wellicht een jaar of tien oud, maar dat maakte geen verschil; de Nieuw-Zeelander kon rechtsomkeer maken. Zelfs een poging tot omkopen van de douanier leverde niets op. Zo zie je maar.
Motor vs. vliegtuig, van Brussel naar Frankfurt. Wie is het snelst?
Hoe dan ook, we waren eindelijk in Senegal en dat betekende dat we nog twee stops voor de boeg hadden. Eentje in Saint-Louis, net over de grens en de volgende aan het mythische Lac Rose, de legendarische aankomstplaats van de Dakar Rally. Saint-Louis is leuk om te verkennen, maar daar houdt het dan ook mee op. De stad die ooit de hoofdstad was van West-Afrika en nu als werelderfgoed erkend is door Unesco, herinnert nog aan de dagen van grandeur met zijn voor Afrika atypische Franse architectuur. Maar Afrikanen hebben wel belangrijker dingen te doen dan unieke gebouwen onderhouden… het verval van de historische huizen is daar het bewijs van.
Wij kozen ervoor om met de Versys niet door de duinen te slingeren, maar via de harde pistes van het binnenland naar Lac Rose te rijden. Nou ja, hard, je komt er toch vrij lange zandstroken tegen en dus was het zaak om de bandendruk in de Bridgestone A41’s te verlagen naar anderhalve bar in plaats van de standaard 2,4. Het maakt echt een merkbaar verschil en het gaf het vertrouwen om met hoge(re) snelheid door het zand te rijden. Wat dan weer het zandrijden op zich een stuk makkelijker maakt.
En zo kwam het dat we op een dag waarop hitte en vochtigheid elkaar naar de kroon staken, aankwamen bij het Roze Meer. Fotograaf Manu, videograaf Yassine Benberka en chauffeur Gunther Kindermann waren vooruitgereden en stonden aan de rand van het meer met een touw te wachten. Kwestie van een geïmproviseerd finishlint bij de hand te hebben. Maar het duurde even voor die drie me in het oog kregen. Een memorabel moment. 7.000 kilometer flitsten aan me voorbij. Hitte, moeilijke stroken, twijfels, douaneposten, vermoeidheid, blijdschap, euforie… het kwam allemaal in me op na wat misschien wel mijn meest emotionele minuut ooit op een motorfiets was.
De uitdaging zat erop en enkele minuten later reed ik voorbij de geïmproviseerde finishlijn. Van Brussel naar Dakar in drie weken met een motor die niet alleen mijzelf, maar wellicht ook de vele volgers van dit avontuur zal verbazen. We wilden tijdens deze trip niet alleen aantonen dat wie de juiste voorbereiding heeft en de beste route kiest, gewoon naar Dakar kan rijden en een vaak onmogelijk geachte droom waar kan maken. Maar het ging ook om het aantonen van de veelzijdigheid van de motor en de banden. Opdracht volbracht op alle vlakken. Wat een trip was dit!
Foto’s: Manu De Soomer, Motorsportspics.com
Drie weekends achter elkaar moesten de crossers aan de bak. Na Zweden en Arnhem werd er gereden in het Zwitserse Frauenfeld. Net als eerder dit jaar werd het een GP met twee gezichten: droog op zaterdag en veel regen in de nacht van zaterdag op zondag.
De Zwitserse GP was de wedstrijd van de terugkeer van drie langdurig geblesseerden. Ruben Fernandez (Honda) moest al bij de eerste GP afhaken. De Spanjaard kwam best aardig terug en scoorde drie keer. Maxime Renaux (Yamaha) reed twee GP’s en haakte toen geblesseerd af. Hij deed het zeer goed bij zijn terugkeer met twee keer kopstart; zijn uitslagen: vier, vijf en zeven. Zijn teamgenoot Jago Geerts viel uit bij de eerste GP, kwam in Arnhem terug, maar hield het voor gezien nadat hij in Zwitserland in de kwalificatie ten val was gekomen. Geerts: ‘Ik kon geen kant meer uit toen een rijder vlak voor me viel, ik knalde recht op hem en kreeg mijn motor over me heen, met veel schaaf- en brandwonden als gevolg. Ik had best kunnen rijden, maar mentaal zit ik erdoor na al die tegenslagen. Die zware elleboogblessure in Argentinië, de operaties, de moeilijke revalidatie… En nu dit weer. Het was gewoon even te veel voor mij. Ik moet mijn hoofd nu eerst leeg maken. De kans is groot dat ik dit jaar geen GP’s meer rijd.’
Calvin Vlaanderen moest Frauenfeld laten schieten, omdat hij nog te veel hinder ondervond van een in Arnhem opgelopen knieblessure. Doordat Geerts en Renaux langdurig verstek moesten laten gaan, promoveerde Yamaha Andrea Bonacorsi vanaf de vijfde GP van de EMX naar de MXGP. Dat was een goede beslissing, want hij bekleedt nu de twaalfde plaats in de stand.
De derde coureur die terugkwam was Thibault Benistant, Yamaha-rijder in de MX2. Hij raakte in de zevende GP geblesseerd. Hij kwam sterk terug met een derde en een achtste plaats in de manches.
Een opmerkelijk jubileum werd gevierd door de 30-jarige Zwitser Jeremy Seewer, fabrieksrijder van Kawasaki (en volgend jaar misschien Ducati). Seewer reed zijn tweehonderdste opeenvolgende GP. Dat is nog nooit eerder gepresteerd. Seewer werd GP-rijder in 2014 in de MX2 en verruilde die klasse na vier jaar voor de MXGP. In elk van die GP’s scoorde hij WK-punten en was dertien keer winnaar van een GP. In de WK-eindstanden eindigde hij zes keer bij de eerste drie. In zijn thuis-GP eindigde hij als vierde achter Tim Gajser, Jeffrey Herlings en Jorge Prado.
Daarmee stonden dezelfde drie op het podium als in Zweden en Arnhem. De buit is eerlijk verdeeld, want in deze drie GP’s realiseerden ze allemaal een eerste, een tweede en een derde plaats. Gajser behaalde negen punten meer dan Prado, waardoor hun onderlinge verschil met nog drie GP’s te gaan achttien punten bedraagt. Herlings heeft een achterstand van 42 punten op Gajser en moet hopen op misstappen van de Sloveen (en ook Prado) om kampioen te kunnen worden. Wel is Herlings zeker van minimaal de derde plaats, want hij kan niet worden achterhaald door Seewer. En zeker is dat het kampioenschap afstevent op een ongemeen spannende ontknoping.
Weinig punten waren er voor Glenn Coldenhoff en Brian Bogers. Beiden kwamen slecht weg in de kwalificatierace, maar Coldenhoff werd nog wel zesde. Bogers werd gehinderd door een voor hem gevallen rijder en werd 22e. Coldenhoff reed een goede eerste manche en werd daarin zevende. In de tweede manche moest hij op de achtste plaats opgeven, omdat de ketting eraf liep. Bogers kwam niet goed in zijn ritme en scoorde matig.
Voor Kay de Wolf verliep de wedstrijd van de MX2 voortreffelijk. Al reed hij wel met veel pijn als gevolg van een val op hoge snelheid in de kwalificatierace. Hij zat snel weer in het zadel en werd zelfs nog tweede achter Lucas Coenen. Ondanks de pijn ging het op zondag goed met De Wolf, die de eerste manche won en derde werd in de tweede race. Coenen startte slecht in de eerste manche en viel in de tweede manche ver terug door een val, waardoor hij slechts achtste en zevende werd en zeventien punten minder behaalde dan De Wolf, die het verschil met zijn rivaal zag oplopen tot 61 punten en al voorzichtig aan de wereldtitel kan denken.
Rick Elzinga leek op weg naar een mooie uitslag in de eerste manche. Met nog een paar ronden te gaan lag hij tweede, maar door motorpech haalde hij de finish niet. In de tweede race werd hij door een achterblijver opgehouden en verspeelde daardoor de vijfde plaats. Kay Karssemakers en Jens Walvoort scoorden in beide manches.
Kwalificatie: 1. Prado; 2. Gajser; 3. Herlings; 4. Renaux; 5. Seewer; 6. Coldenhoff; 7. Horgmo; 8. Fernandez; 9. Febvre; 10. Forato.
1e manche: 1. Gajser; 2. Herlings; 3. Prado; 4. Seewer; 5. Renaux; 6. Febvre; 7. Coldenhoff; 8. Guillod; 9. Forato; 10. Pancar; 11. Horgmo; 12. Bonacorsi; 13. Guadagnini; 14. Bogers; 15. Tonus; 16. Gilbert; 17. Fernandez; 18. Toendel; 19. Brumann; 20. Monticelli.
2e manche: 1. Gajser; 2. Herlings; 3. Prado; 4. Febvre; 5. Seewer; 6. Forato; 7. Renaux; 8. Horgmo; 9. Fernandez; 10. Bonacorsi; 11. Guillod; 12. Spies; 13. Guadagnini; 14. Gifting; 15. Brumann; 16. Bogers; 17. Tonus; 18. Kohut; 19. Gilbert; 20. Scheu.
GP: 1. Gjser; 2. Herlings; 3. Prado.
| Naam | Team | Punten |
|---|---|---|
| 1. Tim Gajser (SLO) | Honda | 860 |
| 2. Jorge Prado (E) | GasGas | 842 |
| 3. Jeffrey Herlings | KTM | 818 |
| 4. Jeremy Seewer (CH) | Kawasaki | 587 |
| 5. Calvin Vlaanderen | Yamaha | 550 |
| 6. Romain Febvre (F) | Kawasaki | 527 |
| 7. Glenn Coldenhoff | Fantic | 514 |
| 8. Kevin Horgmo (N) | Honda | 386 |
| 9. Valentin Guillod (CH) | Honda | 329 |
| 10. Brian Bogers | Fantic | 295 |
| 49. Lars van Berkel | Honda | 5 |
| 59. Freek van der Vlist | KTM | 3 |
| 66. Boris Blanken | Fantic | 1 |
Kwalificatie: 1. L. Coenen; 2. De Wolf; 3. Längenfelder; 4. Everts; 5. Adamo; 6. Haarup; 7. Elzinga; 8. Reisulis; 9. Benistant; 10. McLellan.
1e manche: 1. De Wolf; 2. Everts; 3. Benistant; 4. Längenfelder; 5. Haarup; 6. Zanchi; 7. Reisulis; 8. L. Coenen; 9. Prugnieres; 10. McLellan; 11. Adamo; 12. Oliver; 13. Martinez; 14. Karssemakers; 15. S. Coenen; 16. Chambers; 17. Walvoort; 18. Tuani; 19. Weckman; 20. Ambjörnson.
2e manche: 1. Längenfelder; 2. Reisulis; 3. De Wolf; 4. Haarup; 5. Everts; 6. Elzinga; 7. L. Coenen; 8. Benistant; 9. Zanchi; 10. Prugnieres; 11. McLellan; 12. Adamo; 13. Braceras; 14. Karssemakers; 15. S. Coenen; 16. Walvoort; 17. Tuani; 18. Lüning; 19. Weckman; 20. Oliver.
GP: 1. De Wolf; 2. Längenfelder; 3. Everts.
| Naam | Team | Punten |
|---|---|---|
| 1. Kay de Wolf | Husqvarna | 831 |
| 2. Lucas Coenen (B) | Husqvarna | 770 |
| 3. Simon Längenfelder (D) | GasGas | 727 |
| 4. Liam Everts (B) | KTM | 681 |
| 5. Mikkel Haarup (DK) | Triumph | 581 |
| 6. Andrea Adamo (I) | KTM | 570 |
| 7. Rick Elzinga | Yamaha | 511 |
| 8. Sacha Coenen (B) | KTM | 456 |
| 9. Camden McLellan (SA) | Triumph | 337 |
| 10. Ferrucio Zanchi (I) | Honda | 317 |
| 14. Jens Walvoort | KTM | 218 |
| 18. Kay Karssemakers | Fantic | 129 |
| 25. Cas Valk | KTM | 58 |
| 31. Ivano van Erp | Yamaha | 31 |
| 35. Scott Smulders | Honda | 16 |
| 40. Bradley Mesters | KTM | 11 |
| 55. Lotte van Drunen | Yamaha | 1 |
Foto’s: Fabrikanten
Honda moet stoppen met motorrijders te plagen en de GB350C ook buiten Japan uitbrengen. De fascinatie voor de H’Ness CB350 en zijn varianten die Honda in India voert, is ongekend, vooral na de toevoeging van in kleurgespoten vorkbeschermers in 2023. Fans over de hele wereld smeken Honda om deze motor ook in hun land uit te brengen.
Hoewel de styling doet denken aan de Royal Enfield Classic 350, is het moeilijk een eerlijke vergelijking te maken zonder beide motoren te hebben gereden.
Naar verwachting: drie nieuwe Honda 400cc motoren met E-Clutch voor 2025
Begrijpelijkerwijs brengt Honda niet elke motor naar alle markten vanwege beperkte verkoopvolumes. Toch lijkt deze motorfamilie een unieke snaar te raken bij liefhebbers wereldwijd. Royal Enfield profiteert ongetwijfeld van Honda’s terughoudendheid om de GB350C breder uit te rollen.
De Honda GB350C biedt een aantrekkelijke combinatie van klassieke stijl en waar voor je geld. Maar gezien Honda’s rijke geschiedenis en het succes van de nieuwe Triumph Speed 400 en Scrambler 400 X, is het verbazingwekkend dat ze niet ook een graantje van deze markt willen meepikken. Misschien is het tijd voor Honda om zijn internationale fans tegemoet te komen.
Op woensdag 18 september organiseert Motor.NL in samenwerking met MUTT Motorcycles een exclusief testevent in Garage29 in Hilversum. Schrijf je nu in om kennis te maken met de motoren van MUTT Motorcycles.
Het testevent vindt overdag plaats. Van deze dag maken wij een test- en videoverslag dat later in ons magazine MOTO73, op onze website en ons YouTube-kanaal zal verschijnen.
Je test de MUTT-motoren op een door ons uitgezette route. We verzamelen om 10:00 uur bij Motor.NL in Hilversum, hier word je ontvangen met een kop koffie en wat lekkers. Ook wordt de lunch geheel verzorgd. Na de route sluiten we rond 16:00 uur weer af in Hilversum. Het enige wat jij moet doen is je motorspullen meenemen, je rijbewijs en goede zin!
Uit alle inzendingen zullen wij op vrijdag 6 september een selectie van vier motorrijders maken. Heb je op maandag 9 september nog niets van ons gehoord, dan behoor jij deze keer helaas niet tot de gelukkigen.
We testen deze dag diverse 125- en 250cc-modellen, waaronder de spectaculaire DRK-01 Deluxe. Deze motoren zijn bij uitstek geschikt voor beginnende motorrijders, mensen die na een periode van afwezigheid weer willen gaan motorrijden of mensen die gewoon heel veel plezier willen hebben op een lichte 125/250cc motor.
Verzeker uw Indian Motorcycle snel en eenvoudig bij dé Indian Motorcycle Insurance met exclusieve voordelen en persoonlijke service.
Het rijden op een Indian Motorcycle is meer dan alleen een manier om van A naar B te komen; het is een gevoel van vrijheid, avontuur en pure passie. Bij Indian Motorcycle Insurance begrijpen we dit als geen ander. Wij zijn de officiële verzekering voor Indian Motorcycles, en wij helpen u graag om een passende verzekering te vinden die net zo uniek is als uw motor.
Bij Indian Motorcycle Insurance bieden wij u meer dan alleen een standaard motorverzekering. Wij begrijpen de specifieke behoeften van Indian-rijders. Of u nu op een Scout, Chieftain, Springfield, of een Roadmaster rijdt, wij hebben de perfecte verzekering voor uw Indian Motorcycle.
Bij Indian Motorcycle Insurance kiest u voor een verzekering die speciaal is ontworpen voor uw Indian Motorcycle. Wij bieden dekking die aansluit bij de unieke eigenschappen van uw motor en uw rijstijl.
Sluit uw verzekering eenvoudig en snel online af via indianmotorcycleinsurance.nl. U bent direct verzekerd en klaar om de weg op te gaan.
Bij ons kunt u uw Indian Motorcycle verzekeren zonder dat u verplicht bent om een alarm te installeren. Dit maakt het nog eenvoudiger om uw motor te beschermen zonder extra kosten te moeten maken.
Bent u al verzekerd bij een andere aanbieder? Geen probleem! Onze overstapservice zorgt ervoor dat uw overstap soepel verloopt, zonder gedoe.
Bij Indian Motorcycle Insurance zorgen we ervoor dat u snel weer de weg op kunt. Onze schadeafhandeling is snel en efficiënt, zodat u zich geen zorgen hoeft te maken en weer volop kunt genieten van het motorrijden.
Bij Indian Motorcycle Insurance bieden we meer dan alleen een goede verzekering. We geven u graag iets extra’s:
Bij Indian Motorcycle Insurance draait alles om passie voor motorrijden. Wij delen uw liefde voor Indian Motorcycles en begrijpen hoe belangrijk uw motor voor u is. Daarom staat uitstekende en snelle service altijd voorop. U kunt eenvoudig en snel hier premie berekenen of contact met ons opnemen voor persoonlijk advies via 0172-427034. Wij staan klaar om u te helpen met een verzekering die precies aansluit op uw wensen en behoeften.
Bij Indian Motorcycle Insurance houden we van eenvoud en efficiëntie. Bij ons hoeft u geen lange wachttijden aan de telefoon te verwachten of ingewikkelde keuzemenu’s door te lopen. Onze medewerkers staan direct voor u klaar om u te helpen, met een gedeelde passie voor Indian Motorcycle.
Onze service stopt niet bij het afsluiten van de verzekering. Mocht u ooit schade hebben, dan zorgen wij voor een snelle en efficiënte afhandeling. U kunt erop vertrouwen dat wij alles regelen, zodat u zich kunt richten op wat echt belangrijk is: genieten van uw Indian Motorcycle.
Verzekeringspremies kunnen jaarlijks veranderen. Het is daarom verstandig om uw verzekering regelmatig te controleren en te vergelijken. Bij Indian Motorcycle Insurance helpen wij u graag om inzicht te krijgen in uw huidige premie en de mogelijkheden om te besparen. U kunt eenvoudig uw nieuwe premie berekenen via indianmotorcycleinsurance.nl. Liever persoonlijk advies? Onze experts staan klaar om u te helpen via 0172-427034.
Bij Indian Motorcycle Insurance draait alles om u en uw Indian Motorcycle. Wij begrijpen hoe belangrijk het is om goed verzekerd te zijn, en willen ervoor zorgen dat u met een gerust hart de weg op kunt. Op indianmotorcycleinsurance.nl kunt u ontdekken hoe eenvoudig het is om een nieuwe premie te berekenen. Heeft u vragen of behoefte aan persoonlijk advies? Bel ons op 0172-427034, of stuur een e-mail naar info@indianmotorcycleinsurance.nl. Bij Indian Motorcycle Insurance verzekerd u uw Indian Motorcycle bij dé officiële Indian Motorcycle verzekering.
© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company
