zaterdag 26 juli 2025
Home Blog Pagina 331

6 redenen waarom je direct moet toeslaan als je nu een occasion Yamaha MT-07 kunt kopen

0
Roger van de Kuinder (rechts) van Exclusief Yamaha-dealer Van de Kuinder Motoren is de man die ons kan uitleggen waarom de MT-07 zo waardevast is.

Voor een triviant! Wat is de meest gezochte tweedehandsmotor op dit moment? Alvast een kleine tip, het is geen BMW (nee, zelfs niet dat ene type wat je altijd en overal ziet rijden). En nee, ook geen Kawasaki of Honda en ook al geen Ducati. Het is de Yamaha MT-07, misschien wel de meest waardevaste motor ooit! Maar waarom? Yamaha-expert Roger van de Kuinder is de man die het ons kan uitleggen. Precies, de Roger van Exclusief Yamaha-dealer Van de Kuinder Motoren. Al sinds 1928 gevestigd in Hilversum en dat is inderdaad lang voordat de MT-07 alweer zo’n tien jaar geleden op de markt kwam.

Foto’s: Yamaha en Motor.NL

1. Eenvoud is soms ook heel fijn

Tegenstrijdiger kan haast niet, want vooral de motoren in het iets luxere segment hebben tegenwoordig de complexheid van een cockpit, om nog maar te zwijgen over Slide By Brake, radarsystemen en cilinders die automatisch worden uitgeschakeld om het benzineverbruik te verlagen. De MT-07 heeft daarvan precies helemaal niets. Roger: ‘Er zit ABS op, maar voor de rest geen rijmodi, geen ingewikkelde systemen die je allemaal moet instellen en de gasklep wordt nog gewoon met een gaskabel bediend. Dat is die eenvoud die ’m zo leuk maakt.’

Marathonmotor: Yamaha MT-07

2. Er kan niets kapot

Wat er opzit, kan kapot. Maar wat er niet opzit, kan dus ook niet kapot en met de wetenschap van punt 1 is de MT-07 dus een ideale motor. Het maakt daarbij niet eens uit of je een 2022-model met 4.000 kilometer of een 2014-versie met al heel wat vlieguren koopt, aldus Roger: ‘Het enige dat belangrijk is, is of-ie altijd netjes z’n onderhoud heeft gehad. Voor de rest is het gewoon rijden en gaan.’ Ofwel: koop je er eentje waarbij het onderhoudsboekje netjes is ingevuld door een vakkundige motorzaak, zit je praktisch altijd goed.

3. Rijden zonder afschrijving

De eerste meters van je motor zijn altijd het duurst. Heb je een beetje pech, kosten die bij een nieuwe motor zomaar 1.000 euro. Of zelfs meer… De MT-07 bewijst dat het ook anders kan. ‘Het prijsverschil tussen een wat nieuwer en wat ouder model is nihil. Dat maakt deze Yamaha dus ook een hele goede investering. Voor een mooie MT-07 uit 2016 wordt gewoon nog 7.000 euro gevraagd en betaald. Dat heeft-ie toen niet nieuw gekost en dat kost-ie nu dus wel! Voor een 2022-model vragen we 8.500 euro, dus dan heb je het over slechts 1.500 euro prijsverschil over al die jaren. Dat is waanzinnig!’ Het is dus echt de staat van de motorfiets die de waarde bepaald, niet de leeftijd en daar heb je mooi zelf invloed op.

Roger van de Kuinder (rechts) van Exclusief Yamaha-dealer Van de Kuinder Motoren is de man die ons kan uitleggen waarom de MT-07 zo waardevast is.

Is er dan helemaal geen nadeel aan de MT-07? Zeker wel. Als je na het lezen van dit verhaal besluit er eentje te kopen, moet je flink zoeken. Roger: ‘Ze zijn zo ongelooflijk gewild dat je snel moet toeslaan als je een nette MT-07 ziet. Bij een nieuwe heb je het over een aantal weken tot maanden, bij gebruikte ben je uiteraard afhankelijk van wat ingeruild wordt. We kopen ze ook in vanuit het buitenland, maar dat wordt ook wel heel moeilijk.’ De reden daarvan laat zich raden…

5. De charme van 1.0 motorrijden

Met bijvoorbeeld een MT-10 SP kun je het zo gek (en duur) maken als je wilt, inclusief semi-actieve elektronische vering en heel veel hightech rijhulpmiddelen. De MT-07 heeft dat juist niet en dat geeft z’n charme. Bij Van de Kuinder Motoren noemen ze dat 1.0 motorrijden. Om misverstanden te voorkomen: dat noemen ze zo met het grootste respect. ‘Het rijden gaat zo gemakkelijk, het motorblok is bijvoorbeeld zo vergevingsgezind.’

6. Het is geen beginnersfiets

‘Een fout die motorrijders nog wel eens maken is om het een beginnersfiets te noemen. Wij zien ook mensen die het hele motorfietsboek al uit hebben, alle opties al hebben gehad, en vanwege de eenvoud uitkomen bij de MT-07. Vanwege de eenvoud. Puur motorrijden dus’, aldus Yamaha-expert Roger van de Kuinder.

Dit zegt Motor.NL-expert Van Sleeuwen over de Yamaha MT-07

‘Deze Yamaha’s zijn de laatste jaren als zoete broodjes over de toonbank gegaan en diverse klanten hebben inmiddels alweer een nieuwe gekocht. In de werkplaats worden we niet rijk van een MT-07, want het is maar zelden dat er buiten het normale onderhoud iets bijzonders met de MT-07 aan de hand is. Afgezien van schadegevallen, die heb je altijd, hoeft er weinig te worden gerepareerd.’

Richtprijzen bij motorzaak

2014circa € 5.800,-
2015circa € 6.300,
2016circa € 6.800,-
2017circa € 6.500,-
2018circa € 7.000,-
2019circa € 7.000,-
2020circa € 7.500,-

97-jarige Leslie Harris is ’s werelds oudste motorracer

0
Oudste motorracer ter wereld Leslie Harris 2

De Nieuw-Zeelandse Leslie Harris heeft een wereldrecord neergezet. Harris heeft namelijk slechts drie weken voor zijn 98e verjaardag deelgenomen aan een motorrace. Daardoor is hij door Guinness World Records uitgeroepen tot ’s werelds oudste competitieve motorracer.

De organisatie voor het bijhouden van records verklaarde dat Harris, eerder dit jaar deelnam aan het Pukekohe 43e Classic Motorcycle Festival in Auckland. Tijdens de race reden ook zijn oudste zoon, Rod (64 jaar oud) en zijn kleindochter Olivia (21 jaar oud) mee. Het trio nam deel aan de Reguliere race, waarbij van de deelnemers werd gevraagd om de meest consistente rondetijden te behalen. Harris behaalde eerder de eerste plaats in de race in 2019, op 93-jarige leeftijd. Daarentegen kon hij pas dit jaar weer deelnemen, vanwege blessures en het annuleren van races als gevolg van de COVID-19-pandemie. Dit jaar eindigde Harris op de vierde plaats in de race. Rod eindigde op de achtste plaats en Olivia op de eenentwintigste plaats. Harris zei dat hij van plan is om dit jaar aan meer evenementen deel te nemen en volgend jaar terug te keren voor het Pukekohe Classic Motorcycle Festival. Daarmee zal hij dan zijn eigen record verbreken.

15 landen op de motor binnen 24 uur: nieuw wereldrecord!!

Aprilia SR GT Replica: geïnspireerd op MotoGP-motor Espargaró en Viñales

0
Aprilia SR GT Aleix Espargaró en Maverick Viñales

Aprilia geeft zijn SR GT-scooters nieuwe kleuren mee. De Italiaanse motormaker introduceert een replica versie, geïnspireerd door de RS-GP motoren die meedoen aan de MotoGP. De kleuren doen inspiratie op van de rijders van het merk: Aleix Espargaró en Maverick Viñales.

De replica’s beschikken over zwartgelakte velgen en het kenmerkende Aprilia-logo op zijkant. Daarnaast worden deze SR GT’s, net zoals de normale versies, aangedreven door een 125cc ééncilinder met 15 pk, of een 200cc ééncilinder met 18 pk. Beide motoropties zijn vloeistof-gekoeld. De ‘urban adventure’-scooter van Aprilia, heeft verder banden met een sportiever straatprofiel. De reguliere GT’s moeten het doen met ‘all terrain’-banden.

Jonway Venom X 22 GT: Chinese kruising tussen motor en scooter

De nieuwe Aprilia SR GT Replica zal vanaf de maand oktober verkrijgbaar zijn bij dealers, in de 125 en 200 cc-versies. De prijzen zijn respectievelijk €4.449 en €4.749 Euro. Daar komt nog kosten voor de registratie bovenop.

(Foto: Aprilia)

TET-test Honda XL750 Transalp: stofhappen met de Transalp

0
TET-test Honda XL750 Transalp

De Honda XL750 Transalp mag dan misschien een buitenbeentje zijn in deze competitie, omdat Honda hem heeft gebouwd met de nadruk op comfortabel toeren. Maar zijn lange veerwegen – 190 mm voor en achter – zijn waarschijnlijk niet alleen gekozen voor comfort op de weg. Hoe bruikbaar is de Transalp op een stoffige TET-etappe?

Foto’s: Deadline en Mike Van Cleven

Honda heeft een uitstekende tweecilinder gebouwd, waar we nog veel van gaan horen. De Hornet was de eerste die gebruik mocht maken van de diensten van de twin, de Transalp de tweede. Tijdens de introductie in Portugal – zie MOTO73 # xx – waren we erg tevreden over de wegprestaties van de Transalp. Helaas viel de allroadproef letterlijk in het water door buitengewoon veel regen. Daardoor waren we erg benieuwd hoe de Transalp het zou doen op een etappe van de Trans Euro Trail (TET).

TET-test Yamaha Ténéré 700 Rally Edition: sterke genen in de prut

Het valt al snel op dat Honda zijn Transalp een hoog niveau van comfort heeft meegegeven. In vergelijking met de Hornet heeft de XL750 een veel breder subframe. De belangrijkste reden daarvoor was het verhogen van het comfort voor zowel de rijder als de passagier. Een breder zadel draagt inderdaad bij aan dit comfort, maar op de TET heb je er niet zoveel aan. Een groot deel van de tijd breng je immers staand op de voetsteunen door. Toch biedt de Transalp daar wel een aantal verrassende voordelen. De over het algemeen lage ruit biedt veel bewegingsvrijheid naar voren, en de relatief laag geplaatste voetsteunen zorgen ervoor dat je rechtop kunt staan zonder te diep voorover te buigen. Het stuur staat daarvoor net hoog genoeg. Wie offroad verkiest boven asfalt, zou willen dat Honda had gekozen voor een smal en vlak zadel in plaats van een breed en getrapt zadel. Maar dat is zeker geen verwijt, maar eerder een bewijs dat Honda duidelijke keuzes heeft gemaakt. Comfort op de weg staat voorop, omdat je de Transalp voornamelijk daar zult vinden. Offroad-prestaties zijn een bijkomend voordeel.

Goede controle

Het grote woord is eruit: ‘hoofdzakelijk’. Dat betekent dus ook dat de Transalp geen modderfiguur hoeft te slaan in het zand. De offroadcapaciteiten bevinden zich op een gebied dat je niet alleen zal verrassen, maar dat ook een beetje het unieke voorrecht van de Transalp is: gebruiksvriendelijkheid. De Honda is zo makkelijk te controleren en te besturen dat je de tekortkomingen van de ophanging en het comfort, die voor offroadgebruik weinig nut heeft, kunt compenseren door een hoge mate van controle en beheersing. We reden op de dag van de test ook nog met een andere motorfiets, die later in deze serie zal terugkeren. Het viel op dat de Honda duidelijk de mindere vork had en ook logger was, maar uiteindelijk toch gelijke tred hield omdat hij zo gemakkelijk te controleren is. Dat zal in de eerste plaats een voordeel zijn voor wie niet op de Hogeschool van het Endurorijden heeft gezeten. Als de eisen van het traject niet te hoog liggen, dan is het gemak waarmee je de Transalp door putten en kuilen stuurt een absoluut voordeel. Maar wie een KNMV-licentie enduro heeft en overweegt deel te nemen aan de Roumaniacs, zal eerder vroeg dan laat op de beperkingen van de Transalp stuiten. Er zijn immers geen wondermiddelen om een zachte en comfortgerichte ophanging opgewassen te maken tegen hoge snelheden en zware pistes. Maar als het om snelheden gaat waarmee de doorsnee sterveling zich gewoonlijk over een bospad begeeft, dan voldoet de ophanging en geniet je niet alleen van een hoge mate van controle, maar ook van de pit van het tweecilinderblok.

Krachtig

Inderdaad, want 92 pk is helemaal niet verkeerd als je offroad gaat. Vermogen is één aspect, maar het gaat ook om de manier waarop het wordt vrijgegeven en de kracht onderin het blok zich ontwikkelt. Dat maakt indruk. Honda’s twin is gewoonweg uitstekend, en qua vermogen behoort de Transalp zelfs tot de top van zijn segment. Bovendien heb je op onverharde ondergrond zelden het volledige vermogen nodig. Zelfs op lange rechte stukken schakelden we meestal rond de 7.000 tpm. Dit toont meteen aan hoe gevoelig onze testrijder is, omdat het maximale koppel van de Transalp wordt bereikt bij 7.250 tpm. En zelfs dan bevind je je nog ver onder de piek van het vermogen, dat pas bij 9.000 tpm zijn hoogtepunt bereikt.

Eenvoudig

De Transalp scoort ook veel punten vanwege de grote mate van gebruiksvriendelijkheid van de bedieningselementen. Op dit gebied laat hij zelfs de Africa Twin ver achter zich. In de User-modus kun je ook het ABS op het achterwiel en de tractiecontrole uitschakelen. Betekent dit niet dat Honda het leven op een onverharde ondergrond wat gemakkelijker heeft willen maken? Naast de User-modus zijn er nog vier vooraf ingestelde rijmodi, die elk zijn aangepast qua gasrespons, motorrem, tractiecontrole, wheeliecontrole en het ABS-interventieniveau. Ook is er in connectiviteit via Bluetooth voorzien en het Emergency Stop Signal (ESS) waarschuwt achterliggers wanneer je abrupt in de remmen knijpt, bijvoorbeeld bij een noodstop. Op een TET-route betekent dit in de praktijk dat de vier richtingaanwijzers voortdurend geactiveerd worden…

TET-test Honda XL750 Transalp

Andere banden?

Zoals vaak het geval is, spelen de banden een grote rol. Met een set noppenbanden op de Transalp durven we te stellen dat meer offroad-gerichte concurrenten niet ver voor zouden liggen. Vooral op vlakke grindpaden, waar glijden belangrijker is dan het overwinnen van diepe kuilen, bewijst de Transalp zich als een goede bondgenoot. Ook handig is de optionele radiatorbescherming die op de testmotor zit. Als je offroad gaat, is dit een noodzakelijke optie om de levensduur van je Transalp te verlengen. Andere opties die de levensduur verlengen, zijn de carterbescherming en valbeugels, hoewel deze de lijnen van de Transalp enigszins verstoren. De TET-Transalp was alleen uitgerust met de bovenste valbeugels, en dat is wellicht een optie die design en functionaliteit het beste combineert. Tot slot is er de quickshifter. Zowel op de weg als in het zand zul je daar veel plezier van hebben.

Conclusie TET-test Honda XL750 Transalp

Al met al biedt de Honda Transalp, met een prijs vanaf 12.599 euro, een sterk pakket. Hoewel het comfort op de weg prioriteit heeft, presteert de Transalp verrassend goed tijdens offroad-ritten, vooral vanwege zijn gebruiksvriendelijkheid en controleerbaarheid. Hoewel hij misschien niet de eindoverwinning behaalt in vergelijking met meer offroad-georiënteerde concurrenten, zal de Transalp positieve beoordelingen ontvangen en hoger eindigen dan verwacht in de competitie.

Score Jelle VerstaenScore Thierry Sarasyn Score Nicky Kenis
Prestaties        15/20
Ophanging      12/20
Afwerking       16/20
Gebruiksgemak          16/20
TET gehalte     13/20
Prestaties        13/20
Ophanging      13/20
Afwerking       17/20
Gebruiksgemak          16/20
TET gehalte     13/20
Prestaties        13/20
Ophanging      13/20
Afwerking       17/20
Gebruiksgemak          15/20
TET gehalte     11/20
Totaal:            72/100Totaal:            72/100Totaal:            69/100

De TET-lijst

Deze motorfietsen willen we graag in de verkiezing van de Beste TET-Motor Ter Wereld droppen. Dit is een voorlopige lijst, die we aanpassen als blijkt dat er dit jaar nog adventure-model wordt gelanceerd. Natuurlijk zijn we ook afhanklijk van de beschikbaarheid van modellen in de motortestparken van importeurs. In elk geval bieden we je (minstens) één TET-test per maand en kiezen we in december de beste TET-Motor Ter Wereld.

Toerisme Frankrijk: dwars door Niemandsland tussen Nancy, Troyes en Dijon

0
Toerisme Frankrijk: dwars door Niemandsland tussen Nancy, Troyes en Dijon

Tientallen keren ben ik er haastig aan voorbijgereden. Op weg naar de Franse Alpen of het diepe zuiden. Het is een verloren hoekje dat nergens bij hoort, een buitenbeentje op de landkaart. Tussen Reims en Troyes neem ik de afslag naar nergens. Het wordt alles dat ik zo mooi vind aan reizen met de motor.

Foto’s: Hans Avontuur

De vallei van de Aube brengt me naar het vertrekpunt met een misleidende naam, zeker als je hem alleen uitspreekt: Magnicourt. Nee, het gehucht heeft dus helemáál niets te maken met het legendarische circuit Magny-Cours… Maar de bochten op de oevers van de rivier zijn minstens zo fijn. Het asfalt slingert voor me uit. Links, rechts, links, rechts.

De namen van de dorpen waar ik met de BMW R 1250 GS Ultimate Edition doorheen rijd hebben namen waarvan ik nog nooit heb gehoord: Unienville, Jessains, Puits-et-Nuisement. De meeste bestaan uit een handvol boerderijen, een kerk en een dichtgetimmerd schooltje. Er wonen niet meer genoeg kinderen in deze dorpen.

Toerisme Bourgogne, Frankrijk: nuchter slingerend door de wijngaarden

Ik rijd in de derde versnelling door leeg golvend land. Soms zie ik enkel graanvelden en een lichtblauwe lucht. Een overweldigend gevoel van vrijheid kruipt onder mijn huid. Dit is onbekend terrein, er zijn geen bezienswaardigheden om af te vinken – althans, niet dat ik weet – en geen wegen die ik niet mag missen. Nee, gewoon rijden en maar zien wat er op mijn pad komt.

Zo word ik verrast door Tonnerre, dat groter is dan de dorpen die ik tot nu toe ben gepasseerd en levendiger ook. Ik schakel terug en rijd een rondje door het oudere deel langs een enorme kerk en een voormalige abdij waar je kunt eten. Daarna schakel ik op en rijd terug de leegte in. Zoeken naar het juiste ritme om de tweecilinder ontspannen door de talrijke bochten te sturen.

Mobylette als grote liefde

Dan is daar de verrassing van de ochtend: Noyers, gelegen in een slinger van de traag stromende Serein. Net als een paar honderd jaar geleden, kom je door een stadspoort het plaatsje binnen. Afremmen op de motor zorgt voor een grommende uitlaat. Het donkere geluid weerkaatst tussen de hoogbejaarde stenen van de huizen. Op de splitsing volg ik de weg met de kasseien. Dat moet de oorspronkelijke route zijn.

Terwijl de vering de oneffenheden in het wegdek probeert te neutraliseren, zie ik gevels van vakwerk. Het hout heeft verschillende kleuren gekregen: bruin, rood, groen. In de Rue de la Madeleine verraden sierbogen rond ramen en deuren hoe welvarend Noyers in de Middeleeuwen geweest moet zijn. Terwijl ik koffiedrink in een bar-tabac lees ik dat er in Noyers meer dan twintig films zijn opgenomen, waaronder kaskraker Chocolat met Juliette Binoche en Johnny Depp en de Franse succesfilm La Grande Vadrouille.

Nadat ik op motorlaarzen een klein rondje door het centrum heb gelopen, rijd ik door de andere stadspoort het stadje uit. De weg volgt de loop van de Serein naar het zuiden en het landschap ademt alweer snel een absolute rust. Het water kabbelt, bomen wiegen in de wind.

In het kleine dorpje Massangis knijp ik de remmen in. Op het trottoir staan twee Mobylettes uit vervlogen tijden voor een bijzonder winkeltje. Ik zet de GS op de standaard en stap af om de klassiekers van dichtbij te bekijken. Eigenaar Robert Betmont komt lachend naar buiten gelopen. ‘Ik zie dat je mijn grote liefde hebt gevonden! Mobylettes zijn fantastisch en snel genoeg. Ze geven me zo’n heerlijk gevoel van vrijheid, lekker zwerven en zwieren. En onderweg gebeurt altijd wel iets.’

Robert vertelt dat hij er lange reizen mee maakt. ‘Ik voer zo’n Mobylette wel een beetje op zodat hij de bergen aankan, maar verder hoeft het van mij niet hard te gaan, nee, juist niet. Je moet voelen dat je onderweg bent. Kijk, die motor van jou daar aan de overkant, die kan alles, maar dat moderne spul is te perfect, dat leeft niet. Geef mij maar zo’n trillende en pruttelende Mobylette. Dan gooi ik een tent en wat bagage achterop en trek ik de wereld in. Ik rij er zo tweeduizend kilometer op weg.’

Zijn winkeltje Motorolex wordt door liefhebbers uit de wijde omtrek bezocht, omdat er volgens zeventiger Robert maar weinig mensen zijn die deze brommers nog kunnen repareren of restaureren. Bovendien is het een soort museum met allerlei brommers, Solexjes en een enkele motor, zoals een 450 FN uit België.

Nostalgie aan de RN6

Nadat ik wat langer in de winkel annex werkplaats ben blijven hangen dan gepland, stap ik op mijn perfecte BMW om de reis voort te zetten. Zonder enige serieuze inspanning rollen de kilometers onder de motor door. Als ik voor mijn gevoel in alle rust met tachtig of negentig kilometer per uur door de landerijen ga, moet ik aan Robert denken die schuddend en trillend amper veertig kilometer per uur uit zo’n Mobylette peurt. Ik weet niet zo goed of ik daar jaloers op ben. Bewonderen doe ik zijn filosofie wel.

Op enige afstand blijf ik de Serein volgen. Onderweg zorgen het dorpje Montréal, het Château de Courterolles en de vallei zelf voor de nodige schoonheid. Tot ik bij Rouvray op een hele andere vorm van mooi stuit: de historische Route Nationale 6, die samen met de RN7 een mythische status heeft. Tot de aanleg van de Autoroute du Soleil, reden de Fransen over deze twee wegen naar de Middellandse Zee. Toen beide trajecten na de aanleg van de snelweg overbodig werden voor het doorgaande vakantieverkeer, raakten ze net als de Amerikaanse Route 66 in verval. Inclusief de aanliggende dorpen die ervan afhankelijk waren.

Wie de RN 6 en 7 nu volgt, vindt op tal van plaatsen nog herinneringen aan de goede jaren, zoals hotels, restaurants, tankstations, garages en reclames die op de muren zijn geschilderd. De meeste monumenten uit die tijd hebben hun beste tijd gehad, maar op sommige plaatsen worden ze nog wel goed geconserveerd.

Beurville, verloren dorp aan Le Ceffondet.

Nabij Molphey passeer ik het tankstation van Pascal Tournier, die door iedereen Johnny wordt genoemd, naar zijn idool Johnny Hallyday. De afbeelding van zijn held staat groot op het kantoortje waar honderdduizenden vakantiegangers hun volle tank benzine ooit hebben afgerekend. De dikke tank van de GS zit nog te vol om aan te leggen, maar even rondkijken kan altijd. Johnny zelf is er helaas niet.

Niet veel later rijd ik Saulieu binnen, dat al net zo verbonden is met de Nationale 6. Tijdens de hoogtijdagen in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw had het dorp 24 restaurants. Slechts een handvol heeft zich aan de komst van de snelweg kunnen aanpassen, waaronder Relais Bernard Loiseau. Ondanks zijn enorme populariteit stapte de sterrenkok en tv-persoonlijkheid in 2003 uit het leven. Zijn vrouw en dochters hebben het bedrijf echter met succes voortgezet.

De uitnodiging om er te blijven slapen accepteer ik graag. De GS krijgt een plaatsje in een garage aan de overkant van de straat.

Extra feestelijk sturen

In alle vroegte verlaat ik Saulieu en rijd terug naar het noorden. Het is zachtjes gaan regenen en ik verschuil me achter de volledig omhoog gedraaide ruit tot het echt tijd is om het regenpak uit de koffers te vissen. De druppels laten het stoffige landschap van gisteren glanzen. Ik pas mijn snelheid aan de omstandigheden aan en passeer tal van kleine stroompjes. Hoewel ze soms nog geen halve meter breed zijn, dwingen ze de weg en het landschap om mee te plooien. Naar links, rechts, omhoog, omlaag. Ze zorgen voor spannend terrein met hoekige en langgerekte bochten.

Er vallen gaten in de wolken en ik zie al plukjes blauw. Een fijn vooruitzicht, want met een droog wegdek is het hier extra feestelijk sturen. Bij elke korte afdaling is het dorp op de bodem een verrassing. Soms ziet het er afgetakeld en in de steek gelaten uit, soms oogt het fraai en sfeervol. Zo parkeer ik de motor in Essarois voor een prachtig gerenoveerde kasteelhoeve. Tijd om het regenpak uit te trekken. De zon is definitief terug.

Spelen met de liggende cilinders van de GS Ultimate. Laag in de toeren de bocht uit laten komen, langzaam of juist snel opschakelen, de bochten telkens net wat scherper insturen nu het wegdek droog is. Even de ingetogen ochtend goedmaken. Dwars door beboste hellingen, velden, akkers en gehuchten. Ik volg het water van de Aube en steek vervolgens door naar Colombey-les-Deux-Églises. Daar staat een groot herinneringsmonument voor Charles de Gaulle, de generaal die tijdens de Tweede Wereldoorlog het verzet organiseerde en de staatsman die naoorlogs Frankrijk vormgaf.

Zuid-Limburg op de bonnefooi

Wondermiddel

In het iets verderop gelegen Beurville wil ik de schoonheid van het verval vastleggen met een foto van een half dichtgetimmerd huis. Binnen anderhalve minuut heb ik gezelschap van drie oudere mannen. Ze vertellen hoe hun dorp de afgelopen jaren is leeggelopen. ‘Vroeger had je hier winkels, een paar cafés, een eigen school en een station’, vertelt Alain. ‘Nu is er niets meer. Wie wil hier nou nog wonen?’

Het is duidelijk. Voor hen zit er helemaal geen schoonheid in de aftakeling. ‘We worden hier aan ons lot overgelaten’, aldus Alain.

Een tikje aangeslagen neem ik afscheid van mijn nieuwe vrienden. Ik gooi de snelheid wat omhoog om het hoofd even leeg te laten waaien. Rijden, concentreren, niks anders. In een van de eindeloze graanvelden volg ik een gravelweg naar nergens. Staand op de steps door het rauwe golvende terrein. Een beetje Dakar spelen tot het stof me weer uitspuugt op een asfaltweg.

Pas in het stadje Saint-Dizier laat ik de allroad uitdrijven. Op een gezellig plein met een theater, stadhuis en wat terrasjes parkeer ik in de schaduw. Ik bestel een croque monsieur zonder ham en bestudeer op mijn navigatie de kaart. Er gaat een mooi traject door de heuvels richting het noorden, nog meer terrein dat ik niet ken. Ik bestel een tweede kop koffie en verheug me op de toegift door Niemandsland.

Download de route Dwars door Niemandsland

5 x afstappen

  • Koffie in Noyers

Middeleeuws stadje met stadspoorten. Perfecte stop voor koffie of lunch. Verschillende restaurantjes. Onze favoriet: La Vieille Tour, schaduwrijke binnenplaats aan de voet van de stadspoort naar het zuiden. Aan de andere kant van de poort zit een prima pizzeria.

  • Nostalgie in Saulieu

In vervlogen tijden de belangrijkste etappeplaats aan de route naar het zuiden. Voor de Michelinsterren moet je bij Relais Bernard Loiseau zijn (motor in de garage), voor het eenvoudiger werk bij Le Café Parisien in het centrum. Mooi authentiek en perfecte koffie.

  • Mémorial Charles de Gaulle

Museum en herdenkingsplek voor één van de grootste staatshoofden van Frankrijk. Met een expositie wordt een beeld geschetst van zijn leven. Info: memorial-charlesdegaulle.fr.

  • Het pleintje van St. Dizier

Volg het centrum naar de Place Aristide Briand. Tussen het stadhuis en het theater vind je verschillende terrasjes. Van een eenvoudig broodje bij La Mie Câline naar Italiaans bij l’Indus en een wat uitgebreidere kaart bij Brasserie du Commerce.

  • Ossuaire Nationale de La Ferme de Navarin

Iedereen kent Verdun, maar het slagveld was een stuk groter. In dit ossuarium liggen de stoffelijke resten van 10.000 (!) Franse soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog in deze omgeving stierven.

Reisinformatie
Het grootste deel van de route bevindt zich in de Bourgogne-Franche-Comté, een deel in de Champagne/Marne. Informatie kun je vinden op de websites: bourgogne-tourisme.com, tourisme-en-champagne.com

BMW Motorrad geeft je tot wel 1.781 euro voordeel op geselecteerde optie- of accessoirepakketten

1
BMW najaarscampagne 2023

Dankzij speciaal geselecteerde optie- en accessoirepakketten, maakt BMW Motorrad het in september en oktober wel heel voordelig – en dus aantrekkelijk – om een nieuwe BMW-motorfiets te kopen. Je hebt namelijk al zo’n pakket* voor slechts 100 euro bij aankoop op een nieuwe BMW-motor uit voorraad. Van de R 1250 GS Adventure tot aan een R 18 B,  de CE 04 en alle andere BMW modellen, waardoor je droommotor er altijd tussen zit.

BMW R 1250 GS Adventure

Bij aankoop van een nieuwe R 1250 GS Adventure uit voorraad ontvang je nu een Comfort Pakket voor slechts € 100,-. Daarmee bespaar je € 784,-! Het Comfort pakket omvat Keyless Ride, comfortabele verwarmbare handvatten en een verchroomd uitlaatsysteem.

BMW R 18 B

Bij aankoop van een nieuwe R 18 B uit voorraad ontvang je nu accessoires voor slechts € 100,-. Daarmee bespaar je € 900,- want in totaal is deze bon € 1000,- waard! Tel uit je winst.

BMW F 900 R

Bij aankoop van een nieuwe F 900 R uit voorraad ontvang je nu een Comfort Pakket voor slechts € 100,-. Daarmee bespaar je € 479,-! In het Comfort pakket zit onder andere de M Endurance Ketting, verwarmbare handvatten en Keyless Ride.

BMW CE 04

Bij aankoop van een nieuwe CE 04 uit voorraad ontvang je nu een Pro-Pack voor slechts € 100,-. Daarmee bespaar je € 990,-! Wat je daarvoor krijgt? In het Pro-Pack valt onder andere het Dynamic pakket en het City pakket. Dus bijvoorbeeld Headlight Pro, LED-dagrijlicht, adaptieve bochtverlichting en de rijmodi Pro en Plus.

ModelPakketKlantvoordeel
G 310 RAccessoirevoucher á € 500,- voor slechts € 100,-€ 400,-
G 310 GSAccessoirevoucher á € 500,- voor slechts € 100,-€ 400,-
CE 04Pro-pack voor slechts € 100,-€ 990,-
C 400 GTComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 395,-
C 400 XComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 395,-
F 750 GSComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 820,-
F 850 GSComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 820,-
F 850 GS AdventureComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 820,-
F 900 R / F 900 R A2Comfort Pakket voor slechts € 100,-€ 479,-
F 900 XR / F 900 XR A2Comfort Pakket voor slechts € 100,-€ 820,-
R nineTComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 702,-
R nineT Pure / R nineT Pure A2Comfort Pakket voor slechts € 100,-€ 702,-
R nineT ScramblerComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 702,-
R nineT Urban G/SComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 702,-
R 1250 RComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 862,-
R 1250 RSComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 862,-
R 1250 RTComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 1.781,-
R 1250 GSDynamic Pakket voor slechts € 100,-€ 1.693,-
R 1250 GS AdventureComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 784,-
R 18Accessoirevoucher á € 1.000,- voor slechts € 100,-€ 900,-
R 18 ClassicAccessoirevoucher á € 1.000,- voor slechts € 100,-€ 900,-
R 18 RoctaneAccessoirevoucher á € 1.000,- voor slechts € 100,-€ 900,-
R 18 BAccessoirevoucher á € 1.000,- voor slechts € 100,-€ 900,-
R 18 TranscontinentalAccessoirevoucher á € 1.000,- voor slechts € 100,-€ 900,-
S 1000 RComfort pakket voor slechts € 100,-€ 991,-
S 1000 XRTouring pakket voor slechts € 100,-€ 927,-
S 1000 RRRace pakket voor slechts € 100,-€ 1.033,-
M 1000 RAccessoirevoucher á € 500,- voor slechts € 100,-€ 400,-
M 1000 RRAccessoirevoucher á € 500,- voor slechts € 100,-€ 400,-
K 1600 GTComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 974,-
K 1600 GTLComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 1.587,-
K 1600 BComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 974,-
K 1600 Grand AmericaComfort Pakket voor slechts € 100,-€ 974,-

*Afhankelijk van het model. Geldig met een orderdatum tussen 29 augustus en 31 oktober 2023. Vraag de BMW Motorrad Dealer naar de voorwaarden.

Royal Enfield Bullet 350 gaat terug in de tijd, vooruit naar de toekomst

0
Bullet 350 van Royal Enfield
Royal Enfield Bullet 350 | (Foto: Royal Enfield)

Royal Enfield onthult met trots zijn nieuwste Bullet 350, als een eerbetoon aan de rijke erfenis van dit model. De Bullet heeft zijn oorsprong in 1932 en is daarmee ’s werelds langstlopende model in productie. Daarnaast telt hij ook meer dan een miljoen exemplaren die momenteel op de wegen rondrijden. De nieuwe versie is opnieuw gebouwd met het bewezen J-Platform motorblok.

De Bullet 350 van is aangedreven door de moderne 349cc luchtgekoelde ééncilinder motor. Deze was eerder te vinden in de Meteor, Classic en HNTR. Deze motor met brandstofinjectie levert 20,2 pk bij 6100 tpm en 27 Nm koppel bij 4000 tpm, wat resulteert in een indrukwekkend koppel bij lage toerentallen. De rijervaring wordt verder verbeterd door de geoptimaliseerde 5-traps versnellingsbak. Daarnaast is de Bullet uitgerust met 41 mm voorvorken, een voorband van 100/90 -19 en een 300 mm schijfrem aan de voorkant. Aan de achterzijde heeft hij een bredere band van 120/80-18 en een 270 mm schijfrem.

Het chassis is opnieuw ontworpen voor verbeterde rijeigenschappen en wendbaarheid. Het is sterker dan zijn voorgangers, wat meer vertrouwen geeft bij hogere bochtsnelheden en een stabielere ervaring op rechte wegen biedt. Het comfort is verder gewaarborgd door een herziene versie van het enkele zadel.

Schot in de Roos: Royal Enfield’s Shotgun 650 klaar voor actie in 2024

Bullet voor Europa

Voor de Europese markt biedt de Bullet 350 van 2023 twee handgemaakte edities. De Bullet Standard in de klassieke kleuren Zwart en Maroon, voorzien van twee-kanaals ABS, een schijfrem aan de achterzijde en hand gepinstripte tanks en onderdelen, gecombineerd met chromen en gouden badges. De Bullet Black Gold, een premium variant met een combinatie van mat en glanzend zwarte tank, koper- en goudkleurige 3D-badge, koperkleurige pinstriping en een zwart motorblok en componenten. Deze wordt ook geleverd met twee-kanaals ABS en een schijfrem aan de achterzijde.

Beide Europese edities zijn uitgerust met een kenmerkende 13-liter druppeltank. Daarnaast hebben ze de traditionele Royal Enfield casquette met een gloednieuwe koplamp. Eigentijdse toevoegingen zijn onder andere het nieuwe digi-analoge instrumentenpaneel met een LCD-informatie-display en een handig USB-oplaadpunt onder het stuur.

Bullet 350 van Royal Enfield
Royal Enfield Bullet 350 | (Foto: Royal Enfield)

Jeffrey Buis in 2024 met Freudenberg KTM-PALIGO Racing

0
(Foto: Jeffrey Buis)

Het succesvolle raceteam Freudenberg KTM-PALIGO Racing heeft een overeenkomst gesloten met niemand minder dan de Nederlandse voormalige Supersport 300-wereldkampioen Jeffrey Buis. In het komende seizoen van 2024 zal deze ervaren en buitengewoon getalenteerde coureur de strijd aangaan op de gloednieuwe KTM RC 390 R. Hiermee geeft het Duitse Freudenberg-team een krachtig signaal af voor de toekomst en bereidt zich voor op een veelbelovend raceseizoen.

Jeffrey Buis is een naam die geen introductie nodig heeft in de wereld van Supersport 300. In 2020 kroonde hij zichzelf tot wereldkampioen in deze categorie en heeft sindsdien zijn positie als één van de meest succesvolle Supersport 300-coureurs stevig gevestigd. Afgelopen weekend, op het circuit van Magny Cours, liet hij nogmaals zijn klasse zien door als dubbele winnaar uit de bus te komen. Met de aanwerving van Jeffrey Buis zet het team een veelbelovende eerste stap naar het komende WK-seizoen. Hij zal de plaats innemen van Lennox Lehmann, die nu de sprong zal maken naar de Supersport 600-categorie.

Jeffrey Buis haakt aan bij titelstrijd – wereldtoppers

Carsten Freudenberg: “Het binnenhalen van een rijder van het kaliber als Jeffrey in het team maakt mij echt heel trots. Het toont ook de waardering van Freudenberg-KTM-PALIGO Racing in de hele paddock. Het contract tekenen met Jeffrey is gewoonweg perfect. Iedereen die meedoet aan de Supersport 300 zoekt een snelle coureur en heeft Jeffrey op het verlanglijstje. Nu hebben we de eerste winnende coureur aan boord voor 2024. De voorbereidingen voor het komende seizoen zijn in volle gang. Er zullen zeker nog meer verrassingen volgen. Ik ben blij dat we met Jeffrey het eerste puzzelstukje voor komende WK-seizoen op zijn plek hebben kunnen leggen. Deze contractondertekening geeft het team de nodige stabiliteit voor de verdere planning. In deze context gaat veel dank uit naar KTM, PALIGO en natuurlijk alle sponsoren van Team Freudenberg. Zonder stabiele en betrouwbare partners zou dit allemaal niet mogelijk zijn geweest!”

De 12 mooiste provincieroutes door Nederland

0
Groningen

Eindelijk schijnt de zon weer, tijd om lekker buiten te zijn en dingen te doen die jij graag doet. Zoals met de motor rijden. Maar omdat ook je kinderen, je vrouw/man en de tuin wat/veel aandacht nodig hebben, kun je geen dagen aan een stuk op je trouwe tweewieler springen. Dus neem je het er ’s avonds toch lekker van? Tuintje op orde, kinderen in bed, vrouw/man in de zetel voor de tv, en jij… jij op je motor. De volgende provincieroutes zijn ongeveer 3 uur lang, dus je kan ze makkelijk op een avond rijden. Waar wacht je nog op?

1. Drenthe

Drenthe ken je als motorliefhebber ongetwijfeld het beste als de plaats waar de TT van Assen normaal gesproken plaatsvindt. Deze route leidt je echter niet door de hoofdstad, maar zoekt het iets verder naar het zuiden. De route rijgt prachtige bossen en heide aan elkaar via plezierig kronkelende landweggetjes.

De route kan je beginnen aan het ronde punt aan de Kleine Rietplas in Emmen. Eerst rijd je een kort stukje over de steenweg maar al snel duik je binnendoor de landweggetjes in. Vervolgens rij je naar ‘Ganzenstad’ Coevorden vlak bij de Duitse grens. Na enkele fijne en bochtige kilometers rijd je nabij Dwingeloo langs De Bospub waar je temidden het nationaal park ‘Het Dwingelderveld’ even kan rusten. De weg vervolgt zich nadien weer naar Emmen doorheen een aantal piepkleine dorpjes zoals Wezup waar de Saksische boerderijen en bosrijke gebieden elkaar afwisselen.

2. Friesland

Deze route begint een stukje boven Heerenveen en leidt ons helemaal naar het westen van de provincie tot in… Zurich. Nog steeds in Friesland, welteverstaan. Het is een bijzonder mooie route doorheen het Friese platteland die zich liefst op het gemak laat rijden.

Niet alleen passeer je typisch Friese dorpjes langs het water, je krijgt ook regelmatig een impressie van de weidsheid van de provincie: velden en water zover het oog kan reiken.

Beginnen doen we in De Tynje, oftelwe Tijnje in het Nederlands. De naam van het dorp is een vernederlandsing van het Friese woord tynje waarmee oorspronkelijk een visdam in een waterloop werd aangeduid. De stenen chef-kok aan taverne Overwijk wuift ons vriendelijk op weg richting Akkrum en meteen voelt de CB650 waarmee we op pad zijn zich in zijn nopjes op de kronkelende dorpswegen. Ondertussen nemen we voldoende tijd om de omgeving in ons op te nemen. De weg kronkelt verder richting Sneek. Het is dat we nog een hele weg voor de boeg hebben, anders hadden we zekerde tijd genomen om de historische binnenstad beter te verkennen. Na Sneek komt het meest kronkelachtige stuk richting Zurich. Van hieruit is het weer oostwaarts  – meer westelijk gaat ook niet zonder de Waddenzee in te tuimelen – en lijken de water- en landwegen kriskras door elkaar te lopen. De route gaat dan verder richting Heerenveen, door het weidse Rotstergaast en opnieuw naar het noorden richting Tijnje.

3. Gelderland

In de grootste provincie van Nederland heb je meer dan genoeg wegen om jezelf bezig te houden tijdens je staycation. De route die wij voorstellen bevindt zich mooi tussen twee grote Gelderlandse steden Apeldoorn en Arnhem en start vlakbij de grens met de provincie Utrecht. Het absolute hoogtepunt – letterlijk – is een passage door het magnifieke Nationale Park Veluwezoom.

Starten doen we in Scherpenzeel. Al meteen zijn we even genoodzaakt om de provinciegrens over te steken en passeren we Renswoude in Utrecht, maar al even snel huppelen we opnieuw Gelderland binnen. We banen ons met de CB 650 een weg door Lunteren waar een aanstormende trein ons even toelaat om de omgeving op te nemen. Vervolgens kietelen we de noordergrens van Arnhem en beginnen we aan de leukste passage uit deze trip: de kronkelende Beekhuizenweg door De Veluwezoom. Wat. Een. Landschap. Het lijkt even alsof de staycation een leugen is, maar we zijn nog steeds wel degelijk in Nederland. De bochtige, steile baan tussen de bomen voelt heel erg Ardens aan en biedt prachtige fotomogelijkheden. Achter de volgende bocht schuilt dan opeens weer magnifiek uitzicht op een heidedal en wanen we ons (met enige verbeelding) in een Afrikaanse Savanne – los van het weer dan, uiteraard. De weg leidt ons verder door het hart van De Hoge Veluwe en nadat we Kootwijk passeren duiken we terug het op en top Nederlandse decor in richting Barneveld en zo opnieuw naar Scherpenzeel.

4. Groningen

Het noorden van Nederland stippelden we een kleine 150 kilometer uit in de ruime omgeving van de gelijknamige hoofdstad. De route staat garant voor een mooie rondrit door de kronkelende weggetjes van het Groningse waterachtige platteland. Je begint en eindigt op een zucht van het stadscentrum van Groningen, dus waarom geen citytrip-in-eigen-land erbij?

Vanaf de startplaats gaat het eerst eens stuk naar het zuiden waarbij het Zuidlaardermeer ervoor zorgt dat we de grens met Drenthe even moeten doorkruisen – het was dat of natte voeten krijgen. Al snel gaan we terug de noordelijke kant op. Na een passage door het iets grotere Hoogezand verlaten we steeds meer de bewoonde wereld en belanden we in het ene minidorpje na het andere. Daartussen bevinden we ons telkens op smalle baantjes tussenin een indrukwekkend weids landschap. Het eerste deel staat nog toe om even vrolijk op het gas te gaan waar mogelijk, maar bij Wittewierum besluiten we om toch even een bochtig ommetje naar Woltersum in te lassen. Na passages vlakbij Appingedam en Loppersum hebben we intussen een heel deel van de streek Fivelingo gezien. We rijden verder naar de streek Husingo (Hunzengo in de plaatselijke volksmond) en daar begint de bochtenfun pas echt. De weggetjes rond de rivier Reitdiep zijn zondermeer adembenemend, en we kunnen niet anders dan uitgebreid de tijd nemen om onze CB als fotomodel te laten opdraven aan de brug over het water ter hoogte van Aduarderzijl. Een fraai stukje idyllisch Groningen. Vanaf hier is het weer verder kronkelend zuidwaarts naar onze startplaats nabij Groningen-stad.

5. Limburg

In Limburg zochten en vonden we 161 kilometer doorheen de smalle provincie nabij de Duitse en Belgisch Grens. We flirten even met beide landsgrenzen maar blijven keurig op de Nederlandse binnenwegen doorheen het waterige Roermond en Maasbracht en weer verder naar de ruime omgeving van Weert en het met weilanden geplaveide Nederweert en Peel en Maas.

Onze route start op een aantal kilomters ten zuidwesten van Venlo, maar je kan natuurlijk inpikken waar je maar wil. Na een passage door het stemmige platteland waarbij we vooral op de vlotte N-weg blijven sturen we ter hoogte van Heythuysen de Rebel meer de binnendoorwegen op richting Roermond. We zijn intussen een uurtje op pad en nemen even de tijd om de Rebel in de spotlight te zetten net over het grote viaduct over de Maas en zijn bijhorende plassen. De stad Roermond is verder een prima winkelstad is met een van de grootste winkelcentra in Nederland, maar met de motor houden we het toch bij een korte break in de stad waarna we weer verder zuidwaarts trekken. Daarbij laten we de Roer letterlijk een hele poos links liggen tot in Vlodrop, op een zucht van het Duitse Noordrijn-Westfalen. Van daaruit trekken we naar het westen richting de andere landsgrens tot aan Maasbracht en over de indrukwekkende sluizen van Maasbracht. Met hun 11,85 meter hebben de drie sluizen het grootste verval van alle sluizen in het land en het loont de moeite om er even halt te houden en de techniek (en het uitzicht) te waarderen. Na een ommetje rond het water trekken we verder terug naar het noorden en kronkelen verder richting het platteland van Weer, Nederweert en weer naar onze startpositie in Sevenum.

6. Noord-Brabant

Tijd voor binnendoor! In Noord-Brabant staat een route voor je klaar die het ene dorpje met het andere bos verbindt. De route cirkelt rond Tilburg en nadert Breda, maar echt stedelijk wordt het nooit. De rit leidt je langs talloze dorpjes, nabij de Beekse Bergen en doorheen Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen.

We vatten de route aan nabij Sint-Oedenrode en rijden meteen een eerste bosrijk gebied binnen. De route kronkelt verder richting Tilburg en we passeren de Beekse Bergen. Een safari-ervaring in eigen land, dat kan dus ook. Maar aangezien een motor toch niet echt handig is tussen de zebra’s en de giraffen (ook al zou het een Africa Twin zijn) laten we het deze keer aan ons voorbijgaan en rijden we door naar het westen. De CB heeft het hier wel naar z’n zin op de binnenwegjes, ver van de steenweg, en lekker kronkelend op autoluwe baantjes. Toeval of niet, maar ongeveer keurig halverwege onze rit rijden we recht het dorpje Dorst in. Tijd voor een break, bijvoorbeeld bij de voormalige boswachterij van Dorst. Daar vind je in de schuur bij een voormalige boswachterswoning de ideale stopplaats. Nadien trekken we verder richting ’s Hertogenbosch, maar we blijven lekker binnendoor en tussen de bomen rijden. Verder nabij Drunen duiken we het Nationaal Park in en na een stevig kronkelende passage door Oisterwijk ronden we onze binnendoorrit weer af waar we vertrokken zijn.

7. Noord-Holland

In de nationale hoofdstadsprovincie blijven we ten noorden van Amsterdam. De route start zelfs helemaal in het noorden in Hollands Kroon. Onderweg blijf je lekker binnendoor rijden ver weg van de veelgebruikte verkeersassen. De rit brengt je tot op een zucht van Amsterdam en vervolgens langs de andere kant van de provincie weer naar het noorden.

Net onder het Amstelmeer vangen we deze lijvige route van 222 kilometer aan. Dat meer vormde vroeger de overgang tussen de Waddenzee en de Zuiderzee, maar tussen 1920 en 1930 werd de Amsteldiepdijk aangelegd waardoor de verbinding met de open zee afgesloten werd. Vanaf hier is net meteen zuidwaarts in de richting van Purmerend en rijgen we de kleine en middelgrote dorpjes aan elkaar. In plaats van verder richting Purmerend te rijden doen we ook nog even de omgeving van het Alkmaardermeer ten zuiden van, jawel, Alkmaar aan. Verder zuidwaarts rijden we naar Zaandam en door Oostzaan met een stemmig kerkpleintje. Nadien gaat de route verder naar de waterkant van het grote Markermeer tussen Flevoland en Noord-Holland. Aan Monnickendam nemen we nog eens de tijd voor een break tussen het Kinselmeer en het IJmeer. Daarna is het weer naar het noorden via dezelfde strategie als voorheen: kronkelend tussen de vele dorpjes en door Heerhugowaard weer naar onze startpositie.

8. Overijssel

Een kronkelroute doorheen het typische landschap van Overijssel met veel platteland, akkers, riviertjes en beken. De rit loopt tussen Almelo en Hengelo tot vlakbij de Duitse grens en weer terug.

De perfecte route voor een zomers ritje door het Neerlandse platteland. We blijven ver weg van grote steden en zoeken het binnendoor vanaf de startpositie in oostelijke richting naar Tubbergen. Die plaats zullen sommigen ongetwijfeld nog kennen omwille van het stratencircuit waar tussen 1946 en 1984 motorraces gehouden werden op de wegen tussen Tubbergen, Fleringen en Albergen. In 2014 kwamen een aantal racelegendes opnieuw naar het straatcircuit voor de Classic Grand Prix Parade en toonden nogmaals hun kunsten op classics of replica’s ervan. Wij rijden intussen op onze CB verder richting Duitse grens en vervolgens via de grens en nog steeds binnendoor richting Rossum. Via andere binnenweggetjes als de heenweg vervolledigen we onze binnendoorrit.

9. Utrecht

Voor de provincie Utrecht doen we een mooi cirkeltje rond de stad Utrecht. In de tweede kleinste provincie van het land voorzien we een klein 140 kilometer aan leuke baantjes langs verschillende decors.

Vlakbij de autosnelweg beginnen we de rondrit nabij Breukelen in zuidelijke richting. We rijden binnendoor tot het meest zuidelijke punt en volgen vanaf Nieuwegein rivier De Lek. Die rivier vormt voor een deel de provinciegrens met zowel Gelderland als Zuid-Holland. Het is onderdeel van de hoofdstroom van de Rijn en op die manier ook een belangrijk element voor de scheepvaart tussen Rotterdam en Duitsland. Even meanderend als de rivier zelf banen we ons verder een weg noordwaarts via Houten. Het laatste kwart van de trip leidt ons door de Utrechtse Heuvelrug naar Soest waar we de Soester Duinen passeren, een natuurgebied dat bestaat uit heideterrein en bossen. Het dankt zijn naam aan de omvangrijke zandverstuivingen en het is een erg waardevol gebied aangezien het aantal plaatsen waar zand nog vrij kan stuiven erg zeldzaam is in Nederland. We passeren nadien ook door het militair domein van Soest en eindigen onze rit na een kort stukje door Noord-Holland tussen de Loosdrechtse Plassen weer aan Breukelen.

10. Zeeland

Gezien zijn unieke geografie is Zeeland een uitdagende provincie voor motorriten. Gelukkig zijn de onvermijdelijke verbindingswegen tussen de schiereilanden indrukwekkende staaltjes techniek die het bezichtigen waard zijn. We vonden een route van het zuiden van de provincie naar het noorden, een mooie cirkel rond de hele regio.

De route start vlakbij Vlissingen. We rijden min of meer langs het water richting stad Goes. De weg leidt ons via de Goese Meerlaan langs de Goese Golf. Bij zonnig weer meteen een uitstekende plaats voor een rustpauze op een van de bankjes die uitkijken op het meer. Je waant je zowaar in het Miami van de lage landen wanneer je mijmerend uitkijkt op de magnifieke huizen met hun steigers aan het Goese Meer. Enkel de palmbomen ontbreken nog! We zetten onze weg verder over het Veerse Meer en via de Zeelandbrug die Noord-Beveland met Schouwen-Duiveland verbindt. Vervolgens rijden we opnieuw via het water in de richting van Zuid-Holland en passeren we het Watersnoodmuseum dat de geschiedenis van de watersnood uit 1953 vertelt en de wederopbouw en deltawerken daaraan verbonden. We steken kort de grens met Zuid-Holland over en keren met de Brouwersdam langs de westkant van Zeeland weer naar het zuiden. Langs deze kant verbindt de indrukwekkende Oosterscheldekeerring Schouwen-Duiveland met Noord-Beveland. Deze waterkering zorgt ervoor dat bij stormvloed grote hoeveelheden water niet in de Oosterschelde kunnen dringen. Halverwege de Oosterscheldekeerring ligt het kunstmatige eiland Neeltje Jans waar in 2009 het themapark Deltapark Neeltje Jans opende. Deze educatief verantwoorde route sluiten we af via de Oost-westweg en de kronkelende Polredijk en Bosweg tot net voorbij Middelburg.

11. Zuid-Holland

In Zuid-Holland vonden we een route die je 145 km laat rijden ten zuiden van Rotterdam, te beginnen in Spijkenisse, en over schiereiland Goeree-Overflakkee. Een leuk kronkelend rit over het typisch Zuid-Hollandse polderland.

De route start nabij Spijkenisse en loopt westwaarts naar Brielle, aan het Brielse meer. We kronkelen verder naar badplaats Rockanje en steken de plas via de Haringvlietdam over. Deze brug is de enige vaste verbinding over het Haringvliet, dus daar hadden we niet veel keuze. We vervolgen onze weg via de zuidkant van Goeree-Overflakkee en zijn onder de indruk van de enorme weidsheid die je overvalt vanop de Herkingsezeedijk. We vervolgen onze weg en steken het water opnieuw over via de enige vaste verbinding langs deze kant: de Haringvlietbrug. Na nog enkele kilometers langs stemmige Zuid-Hollandse dorpjes arriveren we na een kleine vier uur weer aan onze startpositie.

12. Flevoland

Flevoland sleept de prijzen van kleinste én jongste provincie in de wacht. Het ontstond door drooglegging van delen van de voormalige Zuiderzee. Een provincie met enorme open ruimte en een strakke indeling, en dus uitermate geschikt om je motor zich eens goed te laten uitleven. Het is geen bochtige stuurroute zoals de andere Staycation-routes, maar wel een kleine 170 kilometer waarbij je ook de Noordoostpolder te zien krijgt.

Starten doen we in Lelystad in de Flevopolder, het grootste eiland van Nederland en zomaar even het grootste kunstmatige eiland ter wereld. We vertrekken noordwaarts en steken na een ommetje door Swifterbant via de Ketelbrug het Ketelmeer over. Vervolgens is het langs het water richting het oosten waarbij we de lange rechte stukken even doelbewust onderbreken door een aantal omwegen, bijvoorbeeld langs Schokland. Dat is een voormalig eiland in de Zuiderzee dat dus sinds de drooglegging deel uitmaakt van het vasteland van Flevoland. De regio staat op de Werelderfgoedlijst vna UNESCO gezien de archeologische rijkdom en geschiedenis. We rijden recht-op-recht verder richting Emmeloord waar we ons even niet meer alleen op de wereld voelen, en even de tijd nemen voor wat sfeerbeelden aan een van de vele brugjes over de rivier dwars door de regio. Vervolgens rijden we verder naar de uiterste westkant van de Noordoostpolder en door het Urkerbos. Via dezelfde Ketelbrug steken we opnieuw het Ketelmeer over en volgen we het water langs de oneindig lange Ketelmeerdijk. WE slaan rechtsaf naar de Roggebotweg voor wat variatie en na het meest westelijke deel van de provincie ook even te hebben gezien keren we via Dronten terug naar Lelystad.

Download de routes

De routes zijn voor het laatst nagereden in juli 2021 en er kunnen dus (verkeers)situaties gewijzigd zijn.

Triomf en records: Ducati’s eerste seizoen als MotoE-leverancier

0
(Foto: Ducati)

Ducati sluit voldaan het MotoE Wereldkampioenschap van 2023 af. In minder dan twee jaar, vanaf zijn eerste ronden in Misano, heeft Ducati 18 krachtige motoren ontwikkeld. Mattia Casadei werd de eerste MotoE-wereldkampioen op Misano. De V21L-prototype, ontwikkeld door Ducati R&D en Ducati Corse, is een unieke elektrische motorfiets met technische innovaties voor de batterij, motor en omvormer.

De Ducati MotoE wordt geprezen door wereldkampioenschapsrijders voor zijn prestaties en rijdynamiek. De V21L weegt 225 kg, heeft een wielbasis van 1.471 mm en levert 150 pk vermogen en 140 Nm koppel. De batterij, met vloeistofkoeling, weegt 110 kg en bevat 1.152 cilindrische batterijcellen van het type “21700”.

Specificaties onthuld van Ducati V21L MotoE-racer

Volgens Ducati maakte de V21L het MotoE-kampioenschap zeer competitief. Er waren van de achttien rijders dan ook acht verschillende rijders die een race wonnen. Daarnaast waren er tien rijders die het podium minimaal één keer gehaald hebben. De V21L verbeterde op bijna elk circuit de ronde records voor de MotoE-klasse, soms met drie seconden verschil. Daarnaast werden er zelfs records in de Moto3-klasse verbroken. De Ducati V21L werd tentoongesteld op IAA MOBILITY 2023 in München met een speciale livery. Deze is geïnspireerd op de racegeschiedenis van Ducati. De volgende ontwikkelingstests voor de Ducati MotoE zullen binnenkort beginnen om de prestaties nog verder te verbeteren.