Ze worden wel beschouwd als de ijstijd van het motorfietsenontwerp: de jaren van pakweg 1990 tot 2010. Nu kun je alle stijldiscussies wegzetten met het argument dat het louter gaat om persoonlijke voorkeur, maar de lui die nog een laffe nasmaak in de mond hebben van al die Diversions, Fazers, Virago’s, Shadows en Intruders uit deze tijd, hebben een punt.
Tekst Olivier Visser, foto’s Chris Pennarts
De laatste liefhebber in Klazienaveen daargelaten, zullen ze snel vergaan op de mestvaalt van het motorfietsontwerp. Vergelijk het maar met muziek: Madonna is best leuk als je het bij een glaasje Ranja gezellig wil houden met je meissie. Maar zit je met je maten aan een hoekige trappist, dan moet je Amy Whinehouse hebben.
Alsof hij die barre jaren geleden voelde aankomen dekte Wilco Vonk zich tijdig in, met een Kawasaki Z1300. Bijna kakkineus van uiterlijk, deze zescilinder, maar met zijn vermogen van 120 pk in staat tot heel onaangepast gedrag.
Yuppen van de Zuidas
Het verging deze Amsterdammer als hele volksstammen motormannen: pas jaren na dato realiseren ze zich welk moment beslissend was voor hun motorleven. Toen de yuppen van de Zuidas hun territorium nog niet markeerden met hun Tesla’s in de Pijp, maakte Wilco deel uit van een levendige brommerscene in deze voormalige volkswijk.
Zijn buurman was de beroerdste niet en nam hem achterop voor een rit met zijn nieuwe Kawasaki Z1300. Wilco: ‘Diep onder de indruk was ik.’ Maar geld had deze brommerjongen uit de Pijp niet. Dus kwam er een Triumph Bonneville. Een buitenbeetje tussen de Harleys van zijn maten. Maar Wilco’s motorinstinct was te goed ontwikkeld om daar gebukt onder te gaan. ‘Harley, ik had er helemaal niks mee en dat gaat ook niet meer gebeuren.’ Dat hij een paar jaar later zijn spaargeld zou stukslaan op een Z1300 kon niet uitblijven. En nu, 150.000 km verder, staat hij erbij alsof hij meer uren onder de poetsdoek heeft doorgebracht dan op het asfalt.
Dat Kawasaki ten opzichte van de grote Japanse broers altijd een underdogpositie heeft gehad, hielp een handje mee bij Wilco’s sympathie voor het merk. Kawa was de luis in de pels van Honda. Flikte Honda de motorwereld een kunstje om met sensationeel nieuws te komen, dan ging Kawa daar nog eens dunnetjes overheen. Met nét iets heftigers. Zo legden de CB750 het af tegen de Kawa Z900 en de CBX1000 tegen de Z1300. Wilco: ‘De underdog die de grote reus een beetje tergt’ , dat mag ik wel’
Ouwelullenromantiek
Wilco telt graag in drietallen, omdat ze van die smeuïg uitgebalanceerde motorfietsen opleveren. Vandaar de Kawa zes- en Triumph driecilinders in zijn garage. Maar terug naar af is voor hem als een louterend bad voor een afgebeuld lijf. Dan komt de eenpitter offroad Kawa KLR 650 van stal. Staat gestald bij een maat in Spanje, in een streek waar de asfaltwals geen kans krijgt. Dan herleven de jaren dat hij met zijn maten losging in het zand bij Sloterdijk. Ploegen door het terreim, op een stukkie niemandsland, waar de laatste zakcenten werden stukgeslagen aan een halve tank benzine. Ouwelullenromantiek, het zal best. Maar kom daar nog eens om bij de twintigers van nu, die hun vrije tijd zien verdampen met gamen.
Dikke vinger
Lennart, Wilco’s zoon, heeft net als pa destijds met zijn Z1300, maatregelen genomen. Net terug van een paar weken wildkamperen in Frankrijk met een 125 cc Hondaatje – tentje achterop – keerde hij de spaarpot voor het A2-rijbewijs. Iets zwaarders moest er komen. Het werden twee Kawa KLE’s 500 offroads: een om te rijden en een als sleutelfiets voor onderdelen.
Lennart zat geramd. Dacht hij. Toen zag pa op marktplaats de fiets voorbijkomen waar een beetje vent met het motorhart op de juist plek helemaal week van wordt: een Yamaha XT600 Téneré. Offroad puristen reden de XT500. Beurse scheenbenen van de onwillige kick golden in die kringen als een bewijs van goed gedrag. Maar reisavonturiers met een goede neus voor motorfietsontwerp hadden meteen in de smiezen dat Yamaha met de Téneré geschiedenis zou schrijven. Dus Lennarts spaarpot ging op zijn kop voor de Téneré. Een dikke vinger voor de horrorjaren van het motorfietsontwerp.
Doe mee
Heb je ook een pracht van een porrelschuurtje waar geen huiskamer tegenop kan en dat een motorleven vol verhalen herbergt? Zet het op de foto met je motor(en) en mail de foto naar jkruithof@gmail.com. Zet in de onderwerpregel ‘De Plek’ en vermeld in de mail je naam en adres. Mogelijk dat we eerdaags bij je op de stoep staan met een Promotor team. Niet zonder afspraak natuurlijk.
