Marathonmotor: Honda CB900F Hornet

Een motor zonder poespas, maar wel met de ‘genen’ van een Fireblade. Dat was voor Jos Klinge twintig jaar geleden de reden om een bijna nieuwe Honda CB900F Hornet aan te schaffen. Afstand doen van deze motor lukt hem nog steeds niet. Al staat er inmiddels, voor net nog wat meer fun, wel een KTM 1290 Super Adventure naast de Honda in het schuurtje van de Vleutenaar. Dat de Honda blijft heeft verschillende redenen.

Marathonmotor: Kawasaki W650

Jos Klinge (46) is niet iemand die al in zijn tienerjaren droomde van motorrijden, hoewel zijn vader vroeger wel motorrijder was. Jos heeft hem echter nooit op een motor zien rijden. In zijn studententijd aan de Universiteit van Amsterdam besteedde Jos zijn vrije tijd vooral aan roeien. ‘Toen een roeivriend van me vanwege een blessure langere tijd niet kon roeien, besloot hij om een motorrijbewijs te gaan halen. Met dat papiertje op zak kocht hij een Yamaha SR500 waarop hij me een paar keer heeft laten rijden. Ik vond het direct leuk en ben ook gaan lessen. Ik was toen een jaar of 23. Mijn eerste motor was een Yamaha YX Radian. Een leuk 600cc-motortje waarop ik goed heb leren motorrijden. Mijn vader, die al heel lang niet meer op een motor had gereden, reed er zo mee weg. Hij heeft het nooit zo direct gezegd, maar ik denk dat hij het stiekem wel leuk vond dat ik motor ging rijden. Ook een oom van me rijdt motor en later is mijn zus motor gaan rijden. Het zit dus denk ik toch wel een beetje in de familie.’

In 2002, Jos had toen twee jaar zijn rijbewijs, vond hij de tijd rijp voor een andere motor. ‘Mijn vrienden hadden al wat moderner en sneller materiaal en ik kon niet achterblijven. Ik zocht een motor zonder veel poespas, weinig plastic en met een duidelijk zichtbaar motorblok. De Honda CB900F Hornet was toen net uit. De looks, twee uitlaten in de kont, een tijdloos uiterlijk en een oersterk motorblok van de Fireblade trokken mijn belangstelling. Ik heb alle motorbladen gekocht waarin ik iets kon lezen over de nieuwe CB900F Hornet. Alle verhalen waren positief. Mijn besluit stond vast. Bij de Ruiter Motoren (nu RB Motoren in De Bilt) stond een CB900F Hornet demomodel. De Ruiter was toen nog Honda-dealer. Met slechts 6.000 kilometer op de teller was de Honda nog zo goed als nieuw. De aanschafprijs lag zo’n duizend euro onder de nieuwprijs. Bij aanschaf heb ik er gelijk een middenbok, een ruitje en een topkoffer op laten zetten. Daarna is er eigenlijk nooit meer iets aan de Honda veranderd.’

Vangrail

In het begin dat Jos de Honda had werden er veel kilometers gereden. Deels woon-werkverkeer, maar vooral ook met vrienden veel snelle ritten naar het buitenland. De Alpenlanden en de Eifel waren favoriet. Maar ook Schotland stond al eens op de routekaart. ‘Van een navigatiesysteem op de motor hadden we toen nog nooit gehoord. Ik was binnen ons groepje de enige die goed kon kaartlezen en tegelijk lekker door kon rijden. Met andere woorden, ik reed bijna altijd voorop, de rest volgde blindelings. Dat ging soms zelf zo ver dat wanneer ik een bocht miste degene die achter me reed de bocht ook finaal miste. We hadden er altijd flink de gang in, dat kun je ook goed zien aan de slijtnokjes op de voetsteunen. De combinatie van kaartlezen en snelle bochten pakken ging ook een keer fout. Dat gebeurde in de Vogezen. Ik ging in een linker bocht onderuit en de motor schoof onder de vangrail door. Wonder boven wonder zonder al te veel schade. Alleen een deukje in de tank wat er nu nog in zit. Zelf bleef ik ongedeerd. Het zag er allemaal zo komisch uit dat mijn vrienden eerst even moesten bijkomen van het lachen, alvorens ze kwamen helpen om de motor weer aan de andere kant van de vangrail te krijgen. Dat was nog een hele klus. Er overheen tillen lukte niet, er onderdoor in eerste instantie ook niet. Totdat we met onze handen en voeten dusdanig veel grond hadden weggegraven dat er extra ruimte onder de vangrail kwam om de motor onder de vangrail terug te schuiven.’

Wiellagers

Behalve voor plezierritjes, soms met zijn vrouw achterop (maar dat stopte nadat er gezinsuitbreiding kwam), werd de Honda ook gebruikt voor woon-werkverkeer van Utrecht naar Amsterdam. Jos: ‘Vandaag de dag is dat minder het geval omdat ik voor mijn werk als vastgoedacquisiteur voor een grote buitenlandse firma over een leaseauto beschik. Maar in de tijd dat ik door weer en wind, ik had niet eens een auto, met de motor op pad was heb ik de “kale brommer” wel eens vervloekt. Dan waren een grote ruit, handvatverwarming, cruise control en een dik zacht zadel welkom geweest. Dan had ik beter een Pan-European kunnen kopen. Ik heb trouwens best wel een brede smaak wat betreft motoren. Mijn laatste aanschaf van een KTM 1290S is daarvan het beste voorbeeld. Maar een Moto Guzzi V9 Roamer, een Kawasaki ZX-10R of een Zero SR/S kunnen evengoed rekenen op mijn aandacht. Maar desondanks is de Hornet altijd gebleven, simpelweg omdat het nog steeds een prettige en betrouwbare motor is om mee te rijden. Vol in de wind heeft ook zijn charme, het gevoel van snelheid is er altijd. Behalve twee keer met een lege tank, ik vind het een uitdaging om te kijken hoe ver je met een tank kunt komen, heb ik de Honda nooit hoeven duwen. Wel heb ik onderweg in Italië een keer een Honda-dealer moeten opzoeken. Het stuurgedrag van de Honda liet plotseling te wensen over. Defecte achterwiellagers bleken de oorzaak. Voor 45 euro was ik enkele uren later weer king of the road. De laatste jaren wordt de motor niet meer zo vaak gebruikt. Dat komt vooral vanwege corona en natuurlijk de aanschaf van de KTM 1290 Super Adventure. Alhoewel ik ook daar vanwege corona veel te weinig mee op pad ben geweest.’

Onderhoud Honda CB900F Hornet

Qua zelf onderhoud plegen aan de Honda houdt het bij Jos op bij poetsen, ketting smeren en ketting spannen. ‘Voor onderhoud breng ik de motor altijd naar RB Motoren, maar toen ik vroeger wat minder goed bij kas zat en dacht slim te zijn door een goedkope ketting zelf te monteren heb ik mijn lesje geleerd. Ik kon aan het stellen blijven en de ketting was binnen de kortste keren versleten. Goedkoop was in dat geval duidelijk duurkoop. Toen ik de motor drie jaar had stond er al meer dan 50.000 kilometer op de teller. Nu zijn dat er ruim 105.000 kilometer. Het jaargemiddelde is dus flink achteruit gegaan, maar het plezier, als ik eenmaal op de motor zit, is er niet minder om geworden. Met 48.000 kilometer op de teller kreeg de Honda wat kuren. Bij een vaartje van 130 km/u begon de motor in te houden en te stotteren. Het kostte, gezien het aantal gewerkte uren, aardig wat tijd om het euvel te achterhalen. Bougiedoppen werden vervangen en de injector gereinigd. Wat er allemaal nog meer is gedaan weet ik niet, wel dat de motor daarna weer liep als een zonnetje. Verder zorgden de onderhoudsnota’s nooit voor verrassingen. Het vervangen van een accu, koppelingskabel en claxon zijn zo ongeveer de spannendste dingen die ik tegen ben gekomen. Een wat grotere reparatie betrof het vervangen van de balhoofdlagers. Wanneer ik de motor voor een beurt naar RB Motoren breng krijg ik altijd een leenmotor mee. En dat is dan elke keer wat anders. Op die manier heb ik denk ik een brede “motorsmaak” ontwikkeld.’

Honda CB900F Hornet op de brug

Het is een zeer natte doordeweekse dag wanneer Jos Klinge op zijn Honda aan komt rijden bij MOTO73-expert Van Sleeuwen in Volkel. Van Sleeuwen bekijkt de motor en heeft zijn eerste conclusie al getrokken: ‘Ik denk niet dat het heel spannend gaat worden, met 100.000 op de teller is het blok nog maar net ingereden’.

Tijdens het proefritje meent Van Sleeuwen een versleten balhoofdlager te voelen, maar dit keer heeft hij het mis. Dat lager is al eens vervangen. Ook de banden, bijna nieuw, kunnen het ietwat afwijkende stuurgedrag niet verklaren. 

Als eerste worden op de brug de remmen gecontroleerd. ‘Rem jij wel eens?’ vraagt Van Sleeuwen zich hardop af, want beide schijven zijn nog als nieuw. Dat geldt ook voor de schijf achter, maar die is wel een keer vervangen. ‘Ik heb niet het gevoel dat ik de remmen spaar, zeker niet als we in de bergen rijden’, aldus de eigenaar.
Het motorblok van de Honda-viercilinder loopt zoals je dat van een Honda verwacht. Een mooie brom. Voor de één een streling voor het oor, voor de ander helemaal niks omdat er geen ‘beleving’ in zit. Het olieverbruik is nihil. Dat de Honda ook wel eens pekel heeft gezien is aan wat roest, zoals T-stuk en enkele boutjes en moertjes, te zien. Op het motorblok zijn sporadisch wat verweerde plekjes te vinden. Niet op de rvs-uitlaat. Die verkeert van voor tot achter nog in topconditie.
Afgezien van een klein deukje in de tank (vangrail) zijn er na twintig jaar weinig beschadigingen te bespeuren. Dat de motor wel degelijk stevig is gebruikt kun je enkel zien aan de voetsteunen. Op elektrisch gebied kent de CB900F Hornet een smetteloos verleden. Jos: ‘Behalve dan wat betreft het achterlicht, daarvan is al een aantal keren het lampje vervangen.’
‘Deze motor, zeker het blok, is nog als nieuw’, aldus Van Sleeuwen, ‘maar bij inruil krijg je er weinig voor terug. Geen handel. Jammer, maar dat is nu eenmaal zo.’ Behalve uit nostalgisch oogpunt is er voor Jos Klinge nog een reden om de Honda niet weg te doen. Jos: ‘Om mijn KTM 1290S tegen diefstal te kunnen verzekeren moet deze “nagelvast” in de schuur staan. Dan moet ik een muur- of vloeranker maken. Maar “nagelvast” geldt ook wanneer je je motor aan een andere motor vast maakt. En zo staan de Honda en de KTM mooi gebroederlijk aan elkaar vast geketend in mijn garage.’