Eén moment, één beslissing, één stap, ze kunnen een leven veranderen. De motorsport zit vol met dat soort spreekwoordelijke T-splitsingen. In de rubriek Flashback worden bekende en onbekende mijlpalen uit de racegeschiedenis belicht. Deze aflevering: voormalig motorcrosser Jan Postema (58) over zijn zege tijdens het Ahoy Motorsportgala van 1987.
Tekst: Jarno van Osch Fotografie: Guus van Goethem en NMBA
Hoe kwam het volgens jou dat het Ahoy Motorsportgala in de jaren tachtig echt een begrip was?
‘Dat had vooral
te maken met de initiator van het evenement, Bob de Jong. Hij wist de
motorsport heel goed op de kaart te zetten, ...
Eén moment, één beslissing, één stap, ze kunnen een leven veranderen. De motorsport zit vol met dat soort spreekwoordelijke T-splitsingen. In de rubriek Flashback worden bekende en onbekende mijlpalen uit de racegeschiedenis belicht. Deze aflevering: voormalig motorcrosser Jan Postema (58) over zijn zege tijdens het Ahoy Motorsportgala van 1987.
Tekst: Jarno van Osch Fotografie: Guus van Goethem en NMBA
Hoe kwam het volgens jou dat het Ahoy Motorsportgala in de jaren tachtig echt een begrip was?
‘Dat had vooral
te maken met de initiator van het evenement, Bob de Jong. Hij wist de
motorsport heel goed op de kaart te zetten, onder meer door dit soort
initiatieven. Het gala kreeg veel media-aandacht en dat was natuurlijk weer
goed voor het aantrekken van sponsors. Bob wist wel hoe het moest. Zo werd de
show ook compleet gemaakt door muziekacts. Ik weet nog dat Meat Loaf kwam, die
dan een potje stond te playbacken. Nou, die was ook weer zo weg. Hij werd
gelijk bekogeld met bier en wist niet hoe snel hij weg moest zijn. Ik denk dat hij
nog geen vijf minuten heeft opgetreden. Daarnaast kwamen de rijders natuurlijk
ook graag richting het motorsportgala, want er werd goed betaald. Ik creëerde daar
bijvoorbeeld een buffer mee, zodat ik in de zomer een trainingskamp in Italië kon
doen. Plus: het was gewoon echt kicken om in zo’n enorme hal als Ahoy te
rijden. Ik keek daar toch wel naar uit. In die tijd reed ik bijvoorbeeld ook dat
soort wedstrijdjes in Zwitserland, Oostenrijk en Engeland, allemaal indoor en
op beton. Vrij simpel, maar spektakel was altijd gegarandeerd. Tegenwoordig zou
dat helemaal niet meer op die manier worden georganiseerd in verband met de veiligheid.
Wij reden gewoon de trappen op, waar enkel wat rubberen matten lagen. Als je
niet aanzette, kwam je gewoon niet boven. Naar beneden was ook een uitdaging.
Als je te ver doorschoot, zat je tegen de boarding aan. Het was echt een soort
van cowboyfeestje. En crossen was natuurlijk sowieso heel populair in die tijd,
met Nederlandse toppers in de verschillende wereldkampioenschappen.’
En daar moest jij het tegen opnemen in deze stadioncross...
‘Het was een
serieuze startlijst, inderdaad. John van den Berk, Dave Strijbos en Gert-Jan
van Doorn reden bijvoorbeeld mee. Je ging er vol voor, want er stond toch
serieus geld tegenover. Iedereen wilde winnen, absoluut. En sowieso, als een
crosser eenmaal achter een starthek staat, wil hij gewoon voor het goud gaan.
Een paar jaar eerder had ik al een felle strijd met John van den Berk gehad om
de overwinning, maar die verloor ik destijds. Ging ik onderuit in de laatste
ronde. In 1987 kon ik revanche nemen en dat leverde in de finale weer een heel
mooi gevecht op. We vlamden elkaar er niet vol gas van af, maar kwamen elkaar
toch wel af en toe tegen. John zette een ultieme poging in om alsnog te winnen,
maar die mislukte. Zijn actie was absoluut fout, maar niet fout genoeg. Ik
hield voldoende ruimte over om een vallende John te kunnen ontwijken. Ik kon
door en John bleef in de hekken hangen. Uiteraard even omkijken en een
middelvingertje opsteken, dat dan weer wel. Heel subtiel. Het was voor mij
natuurlijk lekker om John daar in Ahoy te verslaan. Hij was toch de
wereldkampioen van dat jaar.’
In het WK motorcross wist je het podium niet te halen. Wat was volgens jou daarvan de oorzaak?
‘Ik denk vooral
het feit dat ik me niet volledig kon focussen op het crossen zelf. Doordeweeks
moest ik altijd sleutelen en de motor prepareren, omdat ik niet genoeg geld had
om een monteur te kunnen betalen. Daar zat wel een groot verschil in, want ik
denk dat ik op rijtechnisch vlak niet heel veel onder deed voor de Nederlandse
toppers. Voor mij voelde een Grand Prix-weekend juist als rust. En het hielp
ook niet echt dat ik in het noorden van het land zat, waar het crossen toch wat
minder leefde. Ik moest altijd alleen trainen, terwijl de jongens in het zuiden
van Nederland met elkaar aan de slag konden gaan. Op die manier ging hun niveau
ook weer omhoog.’
Aan welke Grand Prix denk jij wel eens terug?
‘Dat is
Ettelbruck, Luxemburg. We reden daar de laatste ronde van 1984 en Corrado
Maddii hoefde alleen maar te finishen om de wereldtitel te pakken. Hij stond
volgens mij zo’n dertig punten voor op Michele Rinaldi. Alleen brak Maddii zijn
been in de tijdtraining. Rinaldi wist de eerste manche te winnen, maar je zag
duidelijk dat hij in de tweede zenuwachtig was. Ik had een goed weekend en lag
in de tweede manche op de vierde plek. Rinaldi zat achter me, maar ik reed
gemakkelijk bij hem weg. Vier ronden voor het einde heb ik uiteindelijk gewoon
het gas dichtgegooid, om hem voorbij te laten gaan. Ik was niet zo’n fan van
Maddii en Rinaldi had mij ook wel eens gematst en geholpen. Wat ik wel heel
lief vond, waren zijn woorden in het Yamaha-jaarboek: “Met dank aan Jan
Postema, om me voorbij te laten gaan.” Een mooi gebaar van hem.’
Profiel
Naam Jan PostemaWoonplaats Assen Leeftijd 58 jaarCarrière- Begint met grasbaanraces en wordt in 1973 Nederlands 50cc- kampioen - Behaalt een nationale crosstitel in de 250cc- Samen met het Nederlandse team wint hij de Coupe de Nations (125cc) in 1984- Stopt zijn actieve racecarrière in 1989- Was bondscoach motorcross voor de landenteams van Iran en Thailand- Is momenteel trainer voor de Youthstream Academy en heeft een eigen sportschool
Doorgaan met lezen?
Om verder te lezen heb je een abonnement nodig. Heb je die al? Dan kun je
hier inloggen.
Wil je graag toegang? Kies dan één van onze abonnementen, dat kan al vanaf €2,99 per maand.
Alle artikelen uit MOTO73, Promotor en Classic & Retro lees je iedere dag vers online via onze Premium artikelen of de (downloadbare) bladerbare PDF magazines.
Het beste magazine voor toerrijders valt iedere maand weer bij je in de bus. Motortests, leuke routes om zelf te rijden, producten en meer. Inclusief digitale toegang op Motor.nl (Premium artikelen) en bladerbare (en downloadbare) PDF magazines.
Iedere twee weken krijg je de laatste motortests, achtergrondverhalen, columns en sportnieuws direct op je deurmat. Maar daar houdt het niet op! Inclusief digitale toegang op Motor.nl (Premium artikelen) en bladerbare (en downloadbare) PDF magazines.