Als kind ben ik bijna door hem aangereden. Dat was begin jaren tachtig in IJhorst. Pal naast onze camping aldaar vonden motorcrosswedstrijden plaats, featuring John van den Berk, Dave Strijbos en… Bennie Jolink. Terwijl de heren aan het inrijden waren, wilde ik naar de overkant van de baan. Omdat overal bomen stonden zag je maar een klein deel van het parcours. De kust leek veilig, dus ik ging. Terwijl ik op mijn slippers door het mulle zand ploegde was daar plotseling een witte KTM…
Doodgereden door de zanger van Normaal: het zou zeker Jolinks (toen nog lang niet bestaande) Wikipedia-pagina hebben gehaald. Gelukkig voor hem – en voor mij – liep het goed af en zit ik veertig jaar later tegenover hem in restaurant Villa Ruimzicht in Doetinchem. De boerenrocker is inmiddels 76, en dat zie je. Acht jaar geleden leek hij fysiek afgeschreven, maar dankzij een nieuw astmamedicijn treedt hij af en toe weer op. Normaal werkt zelfs aan een nieuw album – er is al de single ‘Poetin is een klootzak’.
Boudewijn Geels: ‘Beduusd ga ik naar binnen om mijn motor te pakken’
Maar daarmee ben je nog geen materiaal voor Het Financieele Dagblad, en namens die krant zit ik hier. Voor het FD is de man die decennialang de stem van de boeren vertolkte interessant omdat hij geen BBB maar juist op tegenhanger Volt heeft gestemd. Jolink heeft zelfs de tekst van ‘De boer is troef’ herschreven. Het nummer, uit 1983, was aanvankelijk fel anti-EU. Te idioot voor woorden, vindt hij nu. Immers: ‘Hoeveel miljarden aan Europese subsidies hebben de boeren inmiddels wel niet opgestreken?’
Maar ik wil natuurlijk ook alles weten over zijn motoravonturen. Jolink was, erkent hij grif, een matige motorcrosser, maar hij vond het geweldig. Hij was zelfs jarenlang columnist van MOTO73. Met toeren heeft hij niks. ‘Ik heb zelf ook maar heel weinig toerkilometers gereden. Nee, motorspórt, dat is mijn ding. Veel meer dan de Formule 1, want daar wint altijd het geld, de beste auto. Die heeft Max Verstappen nu, en daarom vind ik zijn prestaties niet meer interessant. Op de motor komt het vooral op je techniek en je durf aan. Ik zeg: op twee wielen is het precies twee keer zo moeilijk als op vier.’
In 2015 stopte hij met motorrijden. ‘Ik was helemaal invalide. Kon niks meer door mijn astma. Ik was daarom ook klaar met de muziek en wilde me helemaal aan mijn kleinkinderen wijden. Maar toen kwam er dat nieuwe medicijn. En al ben ik 40 procent van mijn longinhoud kwijt, sindsdien ben ik nooit meer benauwd geweest.’
Wat voor motoren hij zelf had? Zijn ogen beginnen te schitteren, en jawel, daar heb je ze: de merken uit de Normaal-classic Oerend hard. ‘Ik bezat de twee mooiste motoren ooit gemaakt: een Norton Manx voor het racen en een BSA Goldstar voor de cross. Die heb ik verkocht om een plaat te kunnen maken. Ik wilde niet naar een platenmaatschappij: “Mag ik alsjeblieft een plaat opnemen?” Niks ervan, ik wilde helemaal mijn eigen ding doen. En omdat motorrijden toch al nauwelijks meer ging… Maar de verkoop ging me wel aan het hart hoor.’
Zou hij, nu hij is opgeknapt, weer kunnen rijden? Een beetje toeren dan toch maar? Erg mooie omgeving hier in de Achterhoek. In de ogen van de legendarische zanger lijkt een lichtje aan te gaan. ‘Nou, ik heb het meest met Europese merken, zoals Ducati.’
Prima, een Ducati dus. Eventueel. Misschien.
Jolink weet alvast heel goed wat hij zeker níet wil. ‘Geen stront-Harley! Zo’n Harley Parkinson voor criminele getatoeëerde vetpensen. Die fabriek heeft er honderd jaar over gedaan om een motor te bouwen die honderd pk heeft. Dat is gewoon zielig!’
Wordt vervolgd
