Een klim van 14 km. Niemand te zien in de verste verte. Het asfalt ligt er perfect bij, de zon staat in de rug. Terugschakelen naar tweede versnelling voor een haarspeldbocht. Apex aantikken, gas erop, quickshiften terwijl de Versys 1000 op zijn andere oor wordt gegooid.
Enkele bochten verderop rijdt een treintje Oostenrijkse journalisten. Zo snel mogelijk ernaartoe. Zo snel mogelijk er voorbij. Op deze rit rij je best je eigen tempo. Tot startnummer 001 in ons vizier verschijnt…
Crom Ride: 570 km, 10 uur, 15 bergpassen
Welkom op de Crom Ride! Een jaarlijkse rit met vertrek in het Spaanse Gerona die dit jaar een flinke 570 km lang was. Goed voor 10 uur rijtijd, 15 bergpassen en meer dan 2.000 bochten. Het zijn indrukwekkende cijfers voor een rit die je dient af te werken in één dag. Sommige van de meer dan 750 deelnemende motorrijders vertrekken al om 06.00 uur ’s morgens, om voor zonsondergang weer aan de finish te staan. Wij vertrokken om 08.30 uur aan onze ietwat ingekorte route van 440 km, omdat we als journalisten verplicht zijn te stoppen voor fotoshoots en videostops
Kawasaki heeft ons uitgenodigd om aan deze rit deel te nemen, en dat mogen we doen op een Versys 1000 SE. Binnen de Kawasaki-range kunnen we ons geen betere motor bedenken die meer dan de Versys voor dit werk geschikt is. De motorfiets is comfortabel met een natuurlijke zithouding, heeft zijkoffers die we kunnen volstouwen met drank en eten. Ook beschikt de SE-versie over adaptieve vering en zet-ie je goed uit de wind met zijn instelbare scherm. Het mag duidelijk zijn: aan de motorfiets ligt het niet.
Het belang van goed asfalt
De route volgen doen we aan de hand van een TomTom. Daarmee navigeren we van checkpoint naar checkpoint, om uiteindelijk vier stempels verzameld te hebben aan het eind van de dag. Een goed systeem, waarmee je de deelnemers verplicht om even van de motor af te stappen en wat te rusten. De CP’s, zes voor de volledige route, liggen altijd in mooie stadjes die zeker de moeite zijn om eens te bezoeken. Maar verlies er niet te veel tijd, want dan krijg je de route nooit binnen de aangegeven tijd afgewerkt.
Met een absoluut minimum aan snel- of hoofdwegen over de hele route, rijd je op stukken waarvan je denkt: waar ben ik hier in hemelsnaam? Tientallen kilometers aan een stuk kom je niemand tegen. Geen verkeer, geen huizen, geen andere deelnemers. Enkel maar bochten, bomen en perfect asfalt. Op de 440km-lange route zijn we slechts één stuk asfalt tegengekomen dat zojuist van kiezel was voorzien. Voor de rest hebben we geen enkel slecht stuk weg gehad. Geen enkel.
Absoluut meesterwerk
Hebben we al verteld dat er belachelijk veel bochten in de Crom Ride zitten? Je kunt het je bijna niet voorstellen hoe de wegen er gevormd zijn. Alles kan in de tweede en derde versnelling. Maar meestal in de tweede, want de viercilinder van de Versys 1000 pikt fijn op onderin toeren en je kunt hem stevig door zijn toerenbereik halen. De remmen bijten erg goed en geven een duidelijke feedback van wat er met de gloedhete banden aan de hand is. Door de korte bochten en vele haarspelden heb ik zelden zoveel achterrem gebruikt. Het helpt om de motor stabiel te krijgen én houden in krappe draaiers.
De klim naar het Parc Natural de la Zona Volcànica de la Garrotxa is een absoluut meesterwerk. Weinig verkeer –toen wij er waren -, bochten die een hoger tempo vragen en prachtige vergezichten. Maar daar was geen tijd voor, want toen we op de top kwamen, reed er een motorrijder voor ons die een verdacht aangenaam tempo aan het rijden was. Omdat we tijdens de hele rit, waar we nu van op de helft zaten, nog niet waren ingehaald, moest deze in een geel hesje uitgedoste motard er ook aan geloven. Tenminste, dat was de bedoeling.
Beestenboel
Op zijn Ninja 1000SX reed de Spanjaard een… vlot tempo. Om bij hem komen was geen probleem, maar eenmaal zag hij ons in zijn zijspiegels, schakelde hij nog een tandje hoger/terug. Het vlotte tempo veranderde geleidelijk aan in een snel tempo en we moesten het hoofd erbij houden om hem bij te houden. Maar dat was niet zo vanzelfsprekend, want het was al na de middag en we moesten de lunchstop nog bereiken. Trek dus, en naast een woest zoemende viercilinder ook een intens knorrende maag.
De Spaanse Ninja dartelde als een jong hert over de kronkelwegen. Wij volgden hem als een hongerig luipaard in zijn voetsporen. En daar houdt de beestenboel niet op, want als het tempo even omlaag moet omwille van runderen op de weg, kunnen we hem bijna ruiken. We verlaten de open bergwegen en trekken de bossen in. Nog steeds dezelfde weg, nog steeds maar één weg om te volgen. Tientallen kilometers lang.
Weg van het gevaar
De Ninja-rijder lijkt weg te lopen. Bocht na bocht steeds een beetje meer. Alsof hij hier eerder al eens geweest is. Of omdat hij niet de extra kilo’s van de compleet uitgeruste Versys moet meezeulen op zijn 1000SX. Misschien zijn we in zijn achtertuin aan het jagen? Tot er plots een brug opduikt en wij linksaf moeten, richting de lunchstop. Ik zie de Ninja wachten op de brug, kijkend naar hoe wij verplicht linksaf moeten slaan. Hij is ons ontkomen.
En dan besef je dat je zojuist een halve benzinetank hebt leeggereden op één en dezelfde weg. Dat je je zo hard hebt geconcentreerd op de rijder voor je en je eigen techniek, dat je niet eens doorhad dat het reservelampje al een tijdje aan het branden was. De lunchstop bereiken we met nog 25 km actieradius. Het had niet veel langer moeten duren voor de Versys 1000. Voor ons mentaal ook niet, want we zijn diep gegaan. Een slag van vermoeidheid klopt er ongenaakbaar in.
Bochtenstage
Voedsel kan wonderen doen, en we zetten onze Crom Ride verder voort. Verder over de mooiste wegen die je uitnodigen om de beste motorrijder in jezelf naar boven te halen. Een bochtenstage van onschatbare waarde. Een cursus rijtechniek die je nergens in de Benelux of omstreken kunt uitstippelen. Maar ook een cursus oplettendheid, bijvoorbeeld wanneer je achter een KTM Adventure hangt en er plots een grazende geit aan de binnenkant van de bocht opduikt. Of wanneer een kat het perfecte moment afwacht om de straat over te steken: net als jij passeert. Of wanneer je aan de finish komt en je de Ninja 1000SX herkent van eerder tijdens de rit. Zijn startnummer blijkt 001 te zijn, waarop de organisatie ons doodleuk vertelt dat het de motor van de man is die de route heeft uitgestippeld en aan een controlerit bezig was. We bereiden ons alvast voor op de Crom Ride van 2022!
Crom Ride in cijfers
Lengte: 570 km
Duur: 12 uur inclusief stops
Rijtijd: 10 uur
Checkpoints: 6
Bochten: meer dan 2.000
Bergpassen: 15
Deelnemers: meer dan 750
Website: www.cromride.cat
