Na het rampseizoen 2019 had het nieuwe seizoen niet beter kunnen beginnen voor Jeffrey Herlings, want na winst in de Britse GP zegevierde hij ook in Valkenswaard. Het was alweer zijn negende overwinning op het Eurocircuit. In de eerste manche leed Herlings een gevoelige nederlaag. Hij mocht als tweede achter het starthek plaatsnemen, na tweede te zijn geworden in de kwalificatierace achter de dit weekend zeer sterk voor de dag komende Arminas Jasikonis. Wereldkampioen Tim Gajser had de pech dat zijn Honda hem in de kwalificatie met een elektrisch probleem in de steek liet, waardoor hem de 33e startplaats toekwam. De Sloveen leek wel gelanceerd bij de start, schoot snel naar voren en zat meteen voorin. De kopstart was voor de goed van zijn beenbreuk genezen Jorge Prado. Gajser was de verrassende koploper bij de eerste doorkomst, met Prado als tweede en Herlings als derde. Herlings schoof snel een plek op en voor de door de regen doorweekte toeschouwers was het aftellen tot het moment dat Herlings koploper zou zijn. Zover kwam het echter niet, want daarvoor reed Gajser te sterk. Bovendien kreeg Herlings te maken met een slippende koppeling. Gebrand Bij de tweede start was Herlings gebrand op een goed resultaat. Winst zou voldoende zijn voor de GP-zege. Hij rijdt weliswaar met de instelling dat hij niet elke race hoeft te winnen en weet dat een zege in Valkenswaard niet meer WK-punten oplevert dan winst elders, maar had voor de GP al laten weten voor niets minder dan zijn negende zege naar Valkenswaard te komen. Herlings leidde de hele race, Gajser wist in zijn buurt te blijven, maar raakte achterop door een val. Jasikonis bevestigde zijn sterke rijden van zaterdag door in beide manches op gepaste afstand derde te worden. Glenn Coldenhoff had gehoopt in Valkenswaard eindelijk eens op het podium terecht te komen, maar dat pakte anders uit. In beide races moest hij na een val een inhaalrace rijden. Dat leverde hem in de eerste race een negende plaats op, in de tweede zelfs een zevende. Die tweede race verliep voor hem pijnlijk, want bij de val aan het eind van het startveld kwam hij met beide benen onder de hete uitlaat van de Kawasaki van Clément Desalle terecht, waardoor hij zich in het medisch centrum moest laten behandelen. In Engeland werd Coldenhoff in beide manches zesde. Lars van Berkel scoorde in beide manches punten met zijn negentiende en veertiende plaats. Freek van der Vlist en Calvin Vlaanderen bleven puntloos. Bar en boos Een week eerder bij de seizoensopening was het bar en boos wat het weer betreft. Voor aanvang van het programma op zaterdag werd de complete stellage achter het starthek omver geblazen. In allerijl moest een compleet nieuw bouwwerk worden gemaakt, zodat in Valkenswaard het startveld weer de gebruikelijke aanblik had. Het programma ging later van start en de gereden tijden golden als kwalificatie. Herlings en Gajser wonnen beiden een race. Daarnaast boekte Herlings een tweede plaats en Gajser vanwege een val slechts een achtste. Na Valkenswaard staat Herlings op 88 overwinningen in de GP’s. ‘Nog dertien te gaan’, rekende hij snel uit, daarbij refererend aan de 101 keer dat Stefan Everts een GP wist te winnen. Voor de Vlaamse motorcross lijken er weer mooie tijden aan te breken, want Jago Geerts weet in de MX2 zijn stijgende lijn van afgelopen jaar voort te zetten. Zowel in Engeland als in Nederland boekte hij mooie resultaten. Geerts won de eerste GP, de tweede leverde winst op voor Tom Vialle, fabrieksrijder van KTM en een zoon van de vroegere GP-rijder Frédéric Vialle. Het werd in Valkenswaard een dubbel Frans succes, want de tweede plaats ging naar Maxime Renaux. Roan van de Moosdijk presteerde met een negende en een elfde plaats onder zijn eigen verwachtingen. In Valkenswaard werd hij twaalfde in de eerste manche. Dat lijkt misschien niet zo geweldig, maar hij deed dat wel met een gebroken enkel. Geen tweede manche dus voor hem, maar een bezoek aan het ziekenhuis, waar hij meteen werd geopereerd. Bas Vaessen (in Engeland eenmaal zestiende) leek in de tweede manche in Valkenswaard voor een geweldige stunt te gaan zorgen, want hij bezette drie ronden de tweede plaats. Hij kreeg echter te maken met een onwillige motor en moest diep teleurgesteld opgeven. In de eerste manche was hij achtste geworden. WMX Matterley Basin en Valkenswaard De dames die vorig jaar de toon aangaven zijn ook nu weer leidend, al hebben ze gezelschap gekregen van zesvoudig wereldkampioene Kiara Fontanesi, die er een jaar tussenuit is geweest. Wereldkampioenen Courtney Duncan begon het seizoen uitstekend door in Engeland beide manches te winnen. Tweede werd de Duitse Larissa Papenmeier voor Fontanesi en Nancy van de Ven. De Zeeuwse had gehoopt in Valkenswaard de zege te kunnen grijpen, maar dat zat er niet in. Fontanesi won zaterdagmiddag de eerste manche voor Van de Ven en Papenmeier. Op zondag, toen de dames al voor negen uur aan hun tweede manche begonnen, ging de winst naar Papenmeier voor Duncan en Van de Ven. De GP-zege ging naar Papenmeier voor Fontanesi en Van de Ven. Op het podium was aan de lichaamstaal duidelijk te zien dat Van de Ven niet tevreden was met haar derde plaats, al sprak ze dat niet uit: ‘Ik sta op het podium, ik mag daarom niet klagen. Ik had wel gehoopt hier wat punten goed te maken.’ De vlakke baan op zondagmorgen, omdat de baan was geschoven, werkte niet in haar voordeel. Van de Ven: ‘Er zaten geen knippen in en op een vlakke baan kan iedereen rijden.’ Naast Van de Ven presteerden ook Lynn Valk en Shana van der Vlist erg goed. Valk begon in Engeland met een derde plaats en voegde daar nog twee vijfde en een zevende plek aan toe, goed voor plaats vijf in de WK-stand. Voor Van der Vlist was het afwachten hoe het zou gaan, want ze was nog maar net hersteld van een polsblessure. In Engeland werd ze elfde en twaalfde, maar in Valkenswaard waren de resultaten al weer stukken beter: vijfde en zesde, waarmee ze tweede Nederlandse werd. In de stand staat ze op de zevende plaats. Klik hier voor alle uitslagen en de WK-tussenstand. Tekst: Jan Boer