Bo Bendsneyder zette onlangs zijn handtekening onder een Moto2-contract dat hem tot eind 2024 aan het SAG Racing Team verbindt. Gezien de huidige prestaties van de 24-jarige Rotterdammer en de financiële onzekerheid die er langere tijd bij het team heerste, was contractverlening misschien niet heel logisch. Bendsneyder legt graag uit waarom het allemaal wel volkomen logisch is.
Foto’s: ANP, Teams
Je hebt je contract bij het SAG Racing Team verlengd tot eind 2024. Was dat een lastige keuze?
‘Allereerst ben ik natuurlijk heel blij met de contractverlening, maar we hebben ook gekeken naar andere opties. Zoals velen weten had het team het aan het begin van het seizoen lastig achter de schermen. Maar gelukkig is die toestand een stuk verbeterd. Daarnaast reden we ook nog met het oude Kalex-frame, terwijl de rest van het veld met de 2023-versie reed. Sinds Silverstone rijden we nu ook het nieuwe frame. Doordat alles rondom het team er positief uitzag voor nu en de toekomst in combinatie met dat de teambaas mij graag wilde houden, waren we er uiteindelijk snel uit om volgend jaar samen door te gaan. Ik wilde zelf ook graag blijven vooral om met dezelfde mensen en groep mij heen te kunnen blijven werken. Ik denk dat dit heel belangrijk is in de Moto2.’
Nederlanders in de MotoGP: ups en downs in Oostenrijkse Grand Prix
Waren er echt andere opties?
‘Na de podiumplaats in Amerika zag het er natuurlijk erg leuk en goed uit. Maar in alle eerlijkheid daarna zijn de prestaties niet zo goed geweest dat de Moto2-teams voor mij massaal in de rij de stonden. In de Moto2 waren er verder geen opties meer, wel waren er wat opties in het WorldSBK-paddock.’
Waarom heb je voor één jaar verlengd?
‘Er staat een optie in het contract voor nog een seizoen langer, maar dat zien we volgend jaar wel weer.’
Nog even terug naar je opmerking over het nieuwe frame. Maakt dat een groot verschil?
‘Het Kalex-frame was van 2020 tot en met 2022 eigenlijk identiek, alleen de swingarm was iets anders. Kalex heeft met hun 2023-frame wel een flinke stap gemaakt en er is vrij veel veranderd, waardoor de motor nu beter afdraait in de bochten. Vooral in snelle bochten. Maar met remmen heb ik – en dat hadden andere rijders ook – meer moeite. Het is dus wel echt een ander frame.’
Silverstone en Red Bull Ring verliepen moeizaam. Zit dat puur in de aanpassingstijd naar het nieuwe frame?
‘Ja grotendeels wel. De andere rijders kregen aan het begin van het jaar dit frame en zijn er inmiddels aan gewend. Bij mij dat gevoel er nog niet helemaal.’
Waarom stap je niet terug naar het oude frame?
‘Omdat andere rijders al hebben bewezen dat je uiteindelijk met dit frame sneller bent. Kalex geeft zelf ook aan dat veel rijders aan het begin van het seizoen twijfels hadden en terug wilden naar het oude frame. Ik heb vroeger bij Red Bull KTM Ajo gereden en daar nog wel contacten. Ik weet dan ook dat Pedro Acosta twijfels had en volgens mij aan het begin van het jaar ook wat races met het oude frame heeft gereden. Hij zag ook dat rijders als Tony Arbolino en Jake Dixon steeds sneller werden met het nieuwe frame. Zo raakte Acosta ook overtuigd en hij is er nu heel snel mee. Het is nu even lastig, maar uiteindelijk gaat het 2023-frame ook voor mij sneller zijn.’
Het is tegenwoordig een trend dat middenmoters uit de Moto2 kiezen voor een overstap naar het WorldSSP. Andrea Locatelli, Dominique Aegerter, Nicolo Bulega en Stefano Manzi zijn een aantal succesvolle voorbeelden. Is dat ook nog iets wat voor jouw hoofd heeft gespeeld?
‘Dat heeft het zeker gedaan en er is ook wel voorzichtig contact geweest met een aantal Supersport-teams. Alleen het verschil is heel groot en dan heb ik het niet over het niveau. Om in de World Supersport te racen moet je veel geld meenemen en dat heb ik niet. En in de Moto2 kan ik bovendien een leuke boterham verdienen. Daarnaast vind ik en de mensen om mij heen dat ik mij in de Moto2 nog beter kan bewijzen dan dat ik tot nu toe heb laten zien. Natuurlijk zit ik tegen een punt aan van wel of niet doorgaan in de grand prix. Maar met de podiumplaats in Amerika heb ik laten zien dat ik het wel kan. En het was geen gelukstreffer omdat er heel veel rijders waren uitgevallen. We moeten alleen die knop zien te vinden om dat vaker te doen. Ik heb gewoon het gevoel dat ik nog niet klaar ben in de grand prix.’
18 sport-quotes die je minstens nog een paar dagen bijblijven
Je doel begin van het jaar was om constant in de top-10 te finishen. Dat is tot op heden alleen nog in Amerika gelukt. Hoe denk je later dit jaar of volgend jaar wel dit doel te kunnen behalen?
“Natuurlijk was Amerika een uitschieter, maar aan het begin van het seizoen waren we echt wel op de goede weg. In Portimão werd ik eraf gereden, anders hadden we daar ook goed gescoord. In Jerez wilde de motor niet starten op de grid en op de Sachsenring werd ik eraf gereden waardoor ik de TT Assen moest missen. Het heeft ook nog niet meegezeten dit jaar.”
Nog even terugkomen op de TT Assen. Ben je er nog lang ziek van geweest dat je niet kon rijden?
‘Op het moment zelf baalde ik er enorm van. In de week voor de TT Assen hebben we er echt alles aan gedaan om te kunnen racen. Operatie, therapie, trainen, echt alles. Het was een enorme domper. Ik ben wel in Assen gebleven om de races toch een soort van mee te maken. In de zomerstop had ik het geluk dat ik net op mijzelf ben gaan wonen. Rondom het appartement hadden we nog van alles te doen en daar kon ik mij op focussen naast dat mijn sleutelbeen kon genezen. Dat was een goede afleiding, waardoor ik de TT Assen relatief snel kon vergeten en mij kon klaarmaken voor de tweede seizoenshelft.’
