Test: KTM 1290 Super Duke GT

Voor 2019 besloot KTM dat de 1290 Super Duke GT wat opgefrist mocht worden. Al was het maar om het uiterlijk in lijn met de overige KTM-modellen te brengen. Je zou dus kunnen stellen dat ze in Oostenrijk proberen de KTM 1290 Super Duke GT met een facelift een langer leven te geven. Daarmee doe je het 2019-model wel echt tekort.

Dat deze facelift meer omhanden heeft dan op het eerste oog lijkt, blijkt eens te meer wanneer er meters onder de ongewijzigde gegoten aluminium wielen doorgaan. Ook de Brembo-remmen zijn identiek aan die van de vorige GT, vooral omdat je een winnend team niet veranderen moet. Althans, dat wordt gezegd. Wel werken ze gek genoeg nog beter dan voorheen. Die winst zit hem vooral in de stappen die zijn gemaakt in vering en demping. De geometrie van het rijwielgedeelte veranderde namelijk niet. Inwendig kreeg het elektronisch gestuurde WP-veringmateriaal een opfriscursus. De veerwegen van de WP-upsidedownvork aan de voorzijde en de WP-schokdemper achter zijn nog effectiever geworden, wat het comfort ten goede komt. Tegelijker schroeft het het vertrouwen op wanneer je de Sport-modus aanvinkt en besluit zijn sportieve genen aan te spreken.

Spierballen rollen

Bij het rijden valt vooral op hoe de slimmere en verbeterde vering samenwerkt met het opgefriste motorblok. Enkel de specificaties lezen is verraderlijk, want inderdaad: er lijkt weinig tot niets veranderd. Wat zaken als boring en slag, tandwielverhoudingen en aanverwante zaken betreft, is dat ook zo. Wel werd er inwendig het één en ander opnieuw op de weegschaal gelegd. Zo zijn de inlaatkleppen misschien niet gegroeid, maar wel vervangen door titanium exemplaren. Het lagere gewicht maakt het openen en sluiten gemakkelijker en daardoor kon het maximumtoerental worden verhoogd met 500 rotaties per minuut. Aan de andere kant van het spectrum werd de krukas een halve kilo zwaarder, waardoor de gasreactie vriendelijker werd en het blok een koppelrijker gevoel geeft.

Wel moet worden gezegd dat het niet alleen voelt alsof er meer koppel in het blok huist, het is ook zo. Met een maximaal koppel van 144 newtonmeter bij 7000 toeren hebben ze in Mattighofen 3 Nm meer uit de 1301cc-krachtbron weten te halen. Dat er daarbij op zijn top twee paardenkrachten zijn gesneuveld, is niet erg, aangezien vooral de koppelcurve profiteert van de aanpassingen. Zo vlak als de koppelkromme is, is het eigenlijk zonde dat de GT nu als schakellui kan worden bestempeld. De nieuwe quickshifter voor zowel op- als terugschakelen is verslavend goed afgesteld. De V-twin tussen de oranje gelakte stalen buizen van het kenmerkende vakwerkframe rolt voor het gevoel in elk verzet even gemakkelijk met de spierballen. Het derde en het vierde verzet brengen je een heel eind van huis. Zonder noemenswaardige trillingen, overigens.

Oerdriften

Trillingen zijn echter niet hetgeen je je mee bezig moet houden, want enkel op de snelweg merk je die. Je hoort een Super Duke GT vooral los te laten op bochtige wegen. Rijg de ene bocht aan de andere en houd het tempo er lekker in, want dat is waar de GT zich het meest thuis voelt. Hoe je dat doet, kies je zelf door door de rijmodi te scrollen en te kiezen hoe veel zin jij er die dag in hebt. Je krijgt vier rijmodi, te weten Street, Sport, Rain en zelfs een Supermoto-stand. KTM heeft met de verfijningen ingezet op een machine die uitblinkt in bruikbaarheid met bij tijd en wijlen toch vrij beestachtige karaktertrekjes. Precies het tegenovergestelde van de naakte R-versie van de Super Duke dus. Comfort staat met stip op één, maar de grandioze stuureigenschappen waar KTM ons verslaafd aan heeft gemaakt, zitten op het vinkentouw.

Het maakt dat KTM met de 2019 Super Duke GT verlenging aanvraagt op de titel ‘meest radicale sporttoerder’. Die verlenging wordt ook verleend. Geen sporttoermotorfiets die momenteel kan tippen aan de bijzondere mix van comfort en stuureigenschappen. Kilometervreten wordt daardoor een peulenschil. Al behoort zwarte strepen trekkend de Eifel, de Alpen of het Sauerland doorscheuren absoluut ook tot de mogelijkheden. Wat de oude 1290 Super Duke GT goed deed, doet de 2019-versie beter. Waar de eerste generatie wat liet liggen, maakt deze vernieuwde GT het allemaal goed. Heeft KTM ‘The Beast’ getemd met deze 2019-Super Duke GT? Ja, zeker. Maar getemd of niet; dezelfde oerdriften die de oude GT goed maakten, zitten ook in de nieuwe nog altijd diep in de genen. Geloof dat maar.