Voor Piet Wierda is het duidelijk: ‘Een chopper is DÉ motorfiets!’
Piet Wierda bouwde een Evo-chopper die betrouwbaar is èn voldoende comfort biedt om er ook lange stukken mee te rijden. En als het kan… Dat doet Piet dat ook!
Piet, getrouwd en onlangs vader geworden, is met zijn 33 jaar een van de jongere custombouwers in Nederland. In het Friese Arum heeft hij zijn eigen bedrijf, PW Custom Cycles.
Meer Piet
| Naam | Piet Wierda |
| Bouwjaar | 1991 |
| Beroep | PW Custom Cycles |
| Drank | Bier |
| Eten | Broodje hamburger |
| Liefde | Anneke |
| TV | Ja |
| Politiek | Nee |
| Film | Jesse Stone |
| Muziek | Rock ‘n Roll |
| Boek | Nee |
| Sport | Nee |
| Hobby | Motorrijden |
| Motoren | Choppers |
| Lijfspreuk | ‘Niks is onmogelijk’ |
TIJD
Een gezin en een eigen bedrijf hebben betekent meestal dat er maar weinig vrije tijd over is. Een weekend om met vrienden op pad te kunnen gaan is een zeldzaamheid en naar het buitenland gaan is al helemaal niet makkelijk. Een extreme chopper met oud motorblok rijden is voor Piet het mooiste, maar de ervaring leert dat daar iets meer dan gemiddeld tijd voor nodig is. ‘Even’ naar de Superrally in Zweden werd desondanks toch gedaan met deze Softail chopper, die hij in zijn spaarzame vrije tijd en net op tijd voor de rally, in een krappe twee maanden bouwde. Waarom zo’n trip niet op bijvoorbeeld een comfortabele, Touring? “Omdat een chopper DÉ motorfiets is”, zo vat Piet het kort en bondig samen. Zie daar maar eens iets tegenin te brengen…
MaryLou Sporty: Michelangelo vernoemde zijn Chopper naar zijn oma
SOFTAIL
Als je zoals Piet van beroep bouwer van custom motorfietsen bent, weet je heel goed wat kan en wat niet kan, wat goed en betrouwbaar is en wat niet. De klassieke chopperlook met een Softailframe waarin een Evolution motorblok zit, is al een goede basis. De Softail had Piet al staan, maar die was in een soort Streetfighter-look gehuld, dus er moest wel wat gebeuren om er een klassieke chopper van te maken. Belangrijk aspect, zeker visueel, is een lange voorvork, die nou eenmaal grotendeels de klassieke chopperlook bepaald. Piet nam een Springer en zette er een spaakwiel van ‘n oud K-model Sportster met trommelrem in. Op de vork werden twee Bates koplampen en een Z-bar op hoge risers gemonteerd en een tijdloos mooie Mustang benzinetank met oude stijl logo’s ligt mooi in de lijn van de chopper, hoog op het frame.
COMFORT
Uiteraard fabriceerde Piet veel onderdelen zelf om zijn chopper een unieke uitstraling te geven. Het 16 inch Invader achterwiel, de kunstig ‘gedraaide’ sissybar, de voetsteunen / forward controls set-up, zelfs het startpookje op de primaire kast; alles werd in-house gemaakt. “Alles ging naar wens tijdens de bouw, ik heb gelukkig tijdens het rijden ook nauwelijks problemen ondervonden”, aldus Piet, “behalve dan met de koppeling. Dat is een bekend probleem bij de oudere vierbakken, net als de lekkage tussen bak en primary. Dat heb ik opgelost met een beltdrive set van BDL.” Bijkomend voordeel is dat Piet daardoor een oude stijl primaire cover kan gebruiken, wat weer aan de klassieke look bijdraagt. Marcel Miller maakte het solozadel, wat samen met de Progressive Suspension vering voor voldoende comfort zorgt.
GEPASTE TROTS
Met gepaste trots vertelt Piet: “We zijn een paar jaar geleden naar de Superrally in Zweden geweest. Mooi, met een klein groepje vrienden op de chopper via Noorwegen gereden. Ongeveer 2.500 km en… Zonder problemen!”
Tekst & fotografie: Onno “Berzerk” Wieringa.
TECHNISCHE GEGEVENS PW CUSTOM CYCLES CHOPPER
Mijn excuses voor het ongemak! Hier is de complete HTML-code met de tabel correct afgesloten: “`html
| Categorie | Specificatie |
|---|---|
| Eigenaar | Piet Wierda |
| Bouwer | PW Custom Cycles, Van Camminghaweg 3, 8822WB Arum (NB: Alleen geopend op donderdagavond en zaterdags, verder alleen op afspraak.) |
| Telefoon | 05172-42029 |
| Website | www.pwcustomcycles.nl |
| pietwierda@hotmail.com | |
| Merk | Harley-Davidson Softail |
| Model | Chopper |
| Bouwtijd | Twee maanden |
| MOTORBLOK | |
| Merk | Harley-Davidson |
| Bouwjaar | 1991 |
| Cilinderinhoud | 1340 en een beetje cc |
| Type | Evolution |
| Zuigers | Keith Black |
| Kleppen | Manley |
| Nokkenas | Andrews EV21 |
| Nokvolgers | S&S |
| Oliepomp | Stock H-D |
| Benzinesysteem | S&S Super E |
| Luchtfilterhuis | Shovelhead |
| Ontsteking | Dyna S Single Fire |
| Uitlaatsysteem | Paughco Upswept |
| Versnellingsbak | 4-bak rotary top |
| Koppeling | BDL |
| Primairy | BDL |
| RIJWIELGEDEELTE | |
| Frame | H-D Softail |
| Voorvork | Springer uit de 70’s |
| Achterbrug | Stock H-D |
| Schokbrekers | Progressive Suspension |
| Voorwiel | Spaakwiel K-model Sportster met trommel |
| Achterwiel | Eigenbouw Invader wiel |
| Remmen | Voor trommelrem / achter Performance Machine schijfrem |
| DIVERSEN | |
| Spatbordsteunen | Sissybar Twisted Steel, PW |
| Benzinetank | Mustang |
| Olietank | Horseshoe |
| Stuur | Z-bar van Onno |
| Stuurverhogers | Paar oude risers van zolder |
| Spiegels | Zo klein mogelijk |
| Handvatten | Biltwell |
| Koppeling/remhendels | Wannabee Choppers |
| Koplamp | Bates dubbele koplamp |
| Achterlicht | Mini Cat’s Eye |
| Zadel | Miller |
| Sissybar | Twisted eigenbouw |
| Forward controls en voetsteunen | Oud spul |
| Rem- schakelpedaal | Eigenbouw |
| SPUITWERK | |
| Kleur | Ouderwets Groen |
| Spuiter | Zwager Jan het achterspatbord, De Waterpoort Sneek de tank |
| Special Paint / logo’s | Old style Harley-Davidson stickers |
| Design | PW Custom Cycles |
| DANK AAN | |
| De Waterpoort Sneek voor spuitwerk, Motorcycle Storehouse, Zodiac, Roadside Repair Shop en Franky’s Motorcycles voor onderdelen |
Test 2025 SYM ADXTG400: motorscooter en adventure
Wie had ooit gedacht dat een avontuurlijke motorscooter een ding zou worden? Het zijn twee concepten die in theorie behoorlijk ver van elkaar af staan. Maar toch slagen fabrikanten erin om een scooter avontuurlijk te maken. Al was het maar om imago voor rijders die een beetje of helemaal niet avontuurlijk zijn. Zo’n uitstraling is ze een fikse meerprijs waard. Hebben ze die marketingoefening bij SYM met de nieuwe ADXTG400 ook slim aangepakt?
Net op het moment dat Honda haar vernieuwde X-ADV bekendmaakt, staan wij in Athene klaar voor een testrit met de SYM ADXTG400. Toeval of niet? Dat het segment leeft, is duidelijk. Honda nam de sprong in het diepe in 2017 en ze kwamen van een succesvolle duik weer boven water. Andere fabrikanten volgden aarzelend, zoals SYM. Het Taiwanese merk gaat voor een lichtere machine, want zoals de naam al doet vermoeden, gebruikt SYM een 400cc-ééncilinder. Eigen voor dit type motoren is het uitdrukkelijke trillen, meer en intenser dan een 300 cc. SYM lost dat ‘probleem’ op door twee balansassen aan het blok toe te voegen en dus minder vibraties te ontwikkelen. Maar dat is niet het enige vernuftige aan de monocilinder. Bij SYM zijn ze all-in gegaan. Zo heeft het blok ook twee oliepompen voor continue smering, zelfs als je steil naar boven of onder aan het rijden bent. Variabele inlaatkleppen zorgen op hun beurt voor een betere acceleratie bij lage toeren én minder verbruik.
Multi-link ophanging
Als SYM zegt dat ze all-in gaan, dan doen ze het ook fatsoenlijk. Wat dacht je van een aluminium motorfietsframe en een multi-link ophanging? Juist, de ADXTG400 heeft dus ook geen typische riemaandrijving, maar zowaar een ketting. Daarbij is de ophanging achteraan bijzonder knap en mooi afgewerkt. Verder ook nog een manueel instelbaar windscherm, een ‘offroad’-stuur dat van positie kan veranderd, verlengde floorboards zodat je makkelijker rechtstaand kunt rijden, een smart key en een bagageruimte onder het zadel van 32 liter. De echte offroader kan zowel de tractiecontrole als het ABS achteraan uitschakelen. Behoorlijk indrukwekkend allemaal, als je het ons vraagt.
Motorfietsframe
Er staat ons een gevarieerde test te wachten in de Atheense Rivièra. De Maxxis semi-offroadbanden zien er stoer uit, maar op het gladde Griekse asfalt – bij droge, zomerse temperaturen welteverstaan – is voorzichtigheid geboden. Gelukkig manoeuvreert de ADXTG als een fiets, dankzij de massacentralisatie van zowel het motorblok, de benzinetank en de accu. Alle zware onderdelen zijn zo dicht mogelijk bij elkaar in het midden van de scooter geplaatst, waardoor je de SYM zonder enige moeite omgooit. Je hebt echt het gevoel met een lichtgewicht onderweg te zijn, ondanks zijn 213 rijklare kilo’s. De 400cc-mono pakt goed op en trekt fijn door, zonder uitzonderlijk te presteren. Wel opvallend is de trillingvrije loop. Die tweede balansas doet duidelijk zijn ding, zowel bij lage als hoge toeren. Nog opvallender is de stabiliteit bij hoge snelheid. Ga snel over een bochtige weg en je krijgt niet dat typische scootergewaggel, maar een uitgebalanceerd, stijf geheel dat ruimte laat voor meer. Het doet ons sterk denken aan de handling van de Yamaha TMAX, die ook zo’n motorfietsframe heeft.
Test Yamaha Y-AMT (automaat) 2025
Offroad of softroad?
De grote ‘maar’ moeten we uiteraard nog behandelen, want hoe gedraagt de ADXTG zich offroad? Hij is ervoor gemaakt en we weten ook dat we er geen enduro mee moeten rijden, maar gravelpaden en ruige bergwegen moeten zeker mogelijk zijn. We knallen over een met dikke rotsstenen bezaaide kustweg en komen al snel tot de conclusie dat dit niet het ideale speelterrein is voor de SYM. Dat heeft meerdere redenen. Ten eerste zijn de veerwegen (voor 140 mm, achter 115 mm) te beperkt voor dit werk, waardoor je al snel op de limiet zit van de niet-instelbare vering. Die klappen klinken en voelen niet lekker. Kleine oneffenheden worden keurig weggefilterd, maar grotere stenen zijn moeilijk omdat de hogesnelheidsdemping te zacht is. Ten tweede heeft de ADXTG een 15-inch wiel voor, wat gebruikelijk is voor een adventure scooter, maar wat ervoor zorgt dat je ieder steentje of insect waar je over rijdt voelt. De norm bij adventure motorfietsen is 21 inch vooraan, en nee, dat moeten we zeker niet vergelijken. Je voelt gewoon heel veel en de scooter wordt er niet rustiger van. Daarnaast is het ook een gedoe om de tractioncontrol en ABS uit te schakelen als je gaat offroaden. In plaats van een aparte knop op het stuur of dashboard te plaatsen, want daar is nog ruimte, moet je eerst goochelen in het menu. Dat wil je niet, want je rijdt (wellicht) niet iedere dag offroad.
Kwispelen
Is het dan niks offroad? Jawel hoor. De ADXTG is een genot om te rijden op gravelwegen. De gasreactie is fijn, je kunt eenvoudig met je linkerhand met de achterrem bijremmen en zelfs rechtstaand rijden gaat prima. De voetplanken zijn vrij eenvoudig verlengd naar achteren toe, waardoor je ruim plaats hebt om te staan. Hij voelt ook makkelijk beweegbaar aan en je kunt de SYM fijn sturen. De Maxxis-banden doen hun werk prima en de remmen doen wat ze kunnen met een enkele schijf vooraan en achteraan, ook op het asfalt. Met de tractiecontrole uitgeschakeld kun je gecontroleerd kwispelen met de achterkant. Vrees voor schade aan de onder-/motorkant moet je trouwens niet hebben, want er is een beschermingsplaat gemonteerd. Ook je handen zijn beschermd met handkappen.
Conclusie test 2025 SYM ADXTG400
SYM introduceert zich succesvol in het adventure motorscootersegment. De ADXTG400 is een indrukwekkende machine. Hij ziet er niet alleen stoer uit, hij is ook mooi afgewerkt en pakt onderhuids uit met nuttige technologie. Vooral de trillingvrije loop van de fijne ééncilinder blijft ons bij. Qua prestaties, rijgedrag en comfort valt er weinig te klagen, op een moeilijk al rijdend instelbaar windscherm na. Dat aanpassen doe je het best als je stilstaat. De ADXTG wordt in de markt gezet als een adventure scooter met offroadcapaciteiten, maar zoek het zeker niet in het extreme. Gravelwegen en oneffen bergpaden zijn prima te doen dankzij de semi-offroadbanden, uitschakelbare elektronica en goede ophanging.
Pluspunten 2025 SYM ADXTG400
- Design
- Trillingvrije motorloop
- Ophanging
Minpunten 2025 SYM ADXTG400
- Windscherm moeilijk rijdend instelbaar
- Omslachtig TCS en ABS uitschakelen
- Echte offroad wordt lastig
Technische gegevens SYM ADXTG400
| MOTOR | |
| Type | Vloeistofgekoelde monocilinder |
| Cilinderinhoud | 399 cc |
| Boring x slag | 83 x 73,8 mm |
| Compressieverhouding | n.n.b. |
| Transmissie | CVT |
| Eindoverbrenging | Ketting |
| PRESTATIES | |
| Maximaal vermogen | 35 pk (25,7 kW) @ 7.000 tpm |
| Maximaal koppel | 37 Nm @ 5.500 tpm |
| ELECTRONICA | |
| Motor | / |
| Rijwielgedeelte | Uitschakelbare tractiecontrole en ABS |
| RIJWIELGEDEELTE | |
| Frame | Aluminium vakwerkframe |
| Vering voor | 41 mm UPSD |
| Stelmogelijkheden voor | / |
| Vering achter | Multi-link |
| Stelmogelijkheden achter | / |
| Veerweg v/a | 140/115 mm |
| Rem voor | 275 mm enkele remschijf met vierzuigerklauw |
| Rem achter | 233 mm enkele remschijf met tweezuigerklauw |
| Banden v/a | 120/70 R15, 150/70 R14 |
| PRIJZEN | |
| Nederland | n.n.b. |
| België | n.n.b. |
| ALGEMEEN | |
| Rijklaar gewicht | 213 kg |
| Tankinhoud | 13 liter |
| Wielbasis | 1.535 mm |
| Zithoogte | 790 mm |
| Balhoofdhoek | n.b. |
| Naloop | n.b. |
GPS-tocht Zuid-Limburg/Eifel: holle bergweggetjes en snelstromende watertjes
Waar eens het zwarte goud werd gedolven, ontstaat langzaam een nieuwe wereld. Via het Staatsforst Hürtgenwald bereik je de Eifel, waar scherpe haarspeldbochten naar de top voeren en je vervolgens in diepe dalen laten zakken. Vanaf grote hoogte kijk je neer op Vicht, Rollesbroich, Dedenborn en Hammer. Via Moresnet toer je door de Oostkantons op de Limburgse heuvels af, waar holle bergweggetjes en snelstromende watertjes je langs de Brunssummerheide naar het eind vergezellen.
Het kunstenaarsdorp Bingelrade met ateliers en beeldentuin
Eerst tanken in Urmond en vervolgens over vlotte wegen naar het kunstenaarsdorp Bingelrade. Daar wachten je onder meer de ateliers en beeldentuin van Joyce Oyen en Guido Ancion. Bingelrade is één van de vier kerkdorpen in de gemeente Onderbanken. Onderbanken waren in de middeleeuwen rechtsprekende colleges, waar gewone overtredingen en minder zware misdrijven werden behandeld.
De groene toekomst in de omgeving van de Brunssummerheide
Brunssum heeft na het sluiten van de Staatsmijn Hendrik de modernisering, waarmee het net was begonnen, doorgezet en is evenals Landgraaf een centrum geworden van folklore en festivals. Slechts de mooie Brunssummerheide scheidt beide plaatsen. In de gemeente Landgraaf, dat uit verschillende dorpen bestaat, heeft de mijnbouw zijn sporen achtergelaten, maar ook daar wordt flink aan gewerkt.
GPS-tocht Drenthe en Overijssel: landschappen van bossen, heide en landgoederen
Herzogenrath laat je een gezellig centrum met oud gemeentehuis zien
In het dorp Eygelshoven zijn wekelijks sporen te vinden: het zijn de restanten van de grote weekmarkt die er op zaterdag wordt gehouden. Op deze dag komen de mensen van heinde en verre om er hun verse levensmiddelen te kopen. Ook druk is het op de L232, waarover je iets later de Duitse grens passeert. Even het centrum van Herzogenrath met op de Markt het oude gemeentehuis bekijken en vervolgens afzakken naar Alsdorf.
Langerwehe heeft duizend jaar oude pottenbakkerskunst
De wegen worden beter en langzaam bereik je de noordrand van de Eifel. Langerwehe is de eerste plaats. Het ligt in het Wehebachtal en is vooral bekend om zijn duizend jaar oude pottenbakkerskunst. In de 14.000 inwoners tellende plaats vind je ook de eerste vakwerkhuizen en bewegwijzerde wandelpaden. Vanaf de parkeerterreinen kun je mooie wandelingen maken, zoals naar kasteel Laufenburg bij het Surbachtal.
Schevenhütte opent de toegangspoort tot het Hürtgenwald
Bij het 700 inwoners tellende karakteristieke Eifeldorp Schevenhütte, dat in de bosrijke omgeving van het Krombroicher Wald ligt, draai je rechts het Staatsforst Hürtgenwald in en ga je op weg naar Vicht. Zeven kilometer toeren over niet al te beste wegen, maar wel genieten van snelstromende riviertjes en van het donkere woud. Halverwege is een parkeerplaats met wandelmogelijkheden. Eén van de wandelroutes voert naar de Wehebachtalsperre, een waterbassin dat is aangelegd ten behoeve van de drinkwatervoorziening.
Bij Simonskall en Rollesbroich dalen en klimmen door het Vossenacker Wald
Enkele kilometers verder neem je de L160 en daal je af tot diep in het rotsachtige Kalltal, waar het kleine, stille dorp Simonskall ligt. Je volgt deze weg met afdalingen en klimmen door Rollesbroich tot in Simmerath. Je bent op het Hohe Venn aangekomen. Simmerath is een schilderachtig dorp en Kesternich heeft verschillende mooie vakwerkhuizen.
Vanaf de Eifeler Seenplatte zie je veertien kilometer slingerend water
Na Kesternich wordt het slingeren, klimmen, dalen, schakelen en genieten van prachtige uitzichten. Mooi is de afdaling naar de Eifeler Seenplatte. Het zijn de Rursee en de Obersee die er als pareltjes tussen de bergen liggen te schitteren. De Rursee slingert zich als een reusachtige slang over een lengte van vijftien kilometer van Schwammenauel naar Rurberg. Je kunt er een Rursee-schiffahrt maken. De Obersee strekt zich uit van Einruhr, over Rurberg naar de Urftseemauer.
L106 is een prachtige slingerweg door het Rurtal met fraaie vergezichten
Langzaam kruip je uit het dal omhoog. Het is slingeren en gas geven en vervolgens heb je zicht op het diep weggezonken Dedenborn. Je klimt verder door het groene Rurtal tot in Hammer, met rechts de slingerende Rur. De laatste helling van meer dan tien procent brengt je via Eicherscheid tot in Konzen, waar het landschap wat vlakker wordt.
Moresnet is een voormalig neutraal staatje met een eigen geschiedenis
Bij Moresnet ligt in een dal het langste spoorwegviaduct van België. Het is 1.107 meter lang en de hoogte varieert van 23 tot 52 meter. Het is in de Eerste Wereldoorlog door de Duitsers gebouwd. Er heeft zich in het verleden in het plaatsje erg veel afgespeeld. In 1816 kwam Moresnet bij Nederland, een gedeelte dat nu Neu-Moresnet heet werd Pruisisch en het bij Moresnet behorende Kelmis werd zelfstandig, zoiets als San Marino.
De Vaalserberg is met 322 meter het hoogste punt van Nederland
Vergezeld van mooie panoramische uitzichten kom je na Gemmenich een ander staatje binnen. Dat luistert naar de naam Nederland. Je kunt er de Vaalserberg op, die met 322 meter het hoogste punt van ons land is. Toeristen bezoeken er het bekende Drielandenpunt. De motor slaat voor het grensdorp Vaals linksaf en de tuin van Zuid-Limburg ligt tot slot wagenwijd voor je open.
Productie: Tom Boudewijns
Download de route Zuid-Limburg/Eifel
| Start | Van Der Valk Hotel Stein-Urmond, Mauritslaan 65, Urmond |
| Finish | Café-Restaurant Bergzicht, Vijlenberg 55, Vijlen |
| Reisduur | 1 dag Lengte: 193 km |
Yamaha’s prijzenslag: Ténéré-modellen en TRACER 9-serie
Yamaha lanceert de 2025-prijzen voor zijn populaire motorfietsen, waaronder de Ténéré-modellen. De Ténéré 700, die in de jaren ’90 de Paris Dakar-rally domineerde, is nu beschikbaar voor € 13.199,-. Dit model komt in de kleuren Icon Blue en Frozen Titanium. Voor rijders die een lagere zithoogte willen, is er een variant met dezelfde prijs en specificaties als de standaard Ténéré 700.
Daarnaast is er de Ténéré 700 Rally, ontworpen voor serieuze offroad-liefhebbers. De Ténéré 700 Rally is verkrijgbaar voor € 14.399,- in een opvallende Sky Blue kleur met gouden velgen.
Dan over naar de TRACER 9, TRACER 9 GT en TRACER 9 GT+. De TRACER 9 is nu verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen en kleuren, met prijzen die variëren afhankelijk van het model.
TRACER 9: € 14.199,- in Redline en Midnight Black
TRACER 9 Y-AMT: € 15.599,- in Redline en Midnight Black
TRACER 9 GT: € 17.799,- in Ceramic Ice en Tech Black
TRACER 9 GT Y-AMT: € 18.999,- in Ceramic Ice en Tech Black
TRACER 9 GT +: € 20.999,- in Cobalt Blue en Icon Performance, standaard voorzien van Y-AMT
Meer duidelijk over de nieuwe Bimota KB998 Rimini
Recent maakte de nieuwe KB998 Rimini zijn debuut tijdens de WorldSBK-wintertest in Jerez. En wat een indrukwekkende start was dat! Met de twee eerste plaatsen bewees deze motor meteen zijn potentieel. De combinatie van de Kawasaki-viercilinder en de Bimota-chassiscomponenten zorgen dus direct voor een indrukwekkende performance.
Nu is het moment daar: Bimota heeft ook een straatversie van de KB998 gepresenteerd!
De nieuwe Bimota heeft een chassis dat een chroom-molybdeen frame combineert met een aluminium draaiplaat met excentrische stelschroef, die zorgt voor eenvoudige aanpassingen aan de chassisgeometrie. Koolstofvezel-onderdelen aan de buitenkant en winglets mogen uiteraard niet ontbreken.
De straatversie van de KB998 Rimini is nu in productie. Er worden 125 exemplaren gebouwd voor 24 februari 2025 en nog eens 125 exemplaren voor eind december 2025. Om uiteindelijk te voldoen aan alle homologatieregels van de FIM zullen er in 2026 in totaal 500 exemplaren zijn geassembleerd. Een prijs voor al dat moois is nog niet bekend.
ONK zijspancross 2008: daar zakt je broek van af!
In 2008 vond een van de ONK zijspancross-rondes plaats op de crossbaan in Halle, zoals wel vaker. Het was een broeierige dag aan het begin van de zomer. De ingrediënten voor een fantastische motorcross waren volop aanwezig, behalve dan misschien het te hete weer. De organisatie HALMAC had het weer goed voor elkaar, de sfeer was Achterhoeks gemoedelijk en de deelnemers waren door de hete zon bijna letterlijk gebrand om een mooi resultaat neer te zetten. Het stond wel als een paal boven water dat de rijders en bakkenisten afkoeling nodig hadden na hun race in deze hitte. Maar wat pas laat duidelijk werd, was dat moeder natuur hen snel zou bedienen!
Nederlandse dubbelzeges tijdens de (voorlopig) laatste GP’s van België
Als letterlijk een donderslag bij heldere hemel ontstond er een megastortbui die zich ineens tijdens de eerste ONK Zijspan-heat aandiende. Eerst waren de druppels groot van vorm, maar er viel nog niet veel totdat de hemelsluizen volledig open werden gezet en het donderde en bliksemde van jewelste! Het publiek probeerde een droog heenkomen te zoeken, want van deze ommezwaai van het weer zou je broek toch spontaan afzakken! Ook dit spreekwoord werd ineens wel heel letterlijk genomen! Bakkenist Gertie Eggink voegde, natuurlijk onbedoeld, de daad bij het woord en zijn broek zakte ineens spontaan naar beneden. Met de crossbroek op de enkels reed Eggink samen met zijn rijder Thijs Derks toch nog heel knap met een top-tienplek naar huis. Na de finishvlag werd zo het derde spreekwoord ook opgetuigd, want met een top-tienplek onder deze omstandigheden kon Gertie Eggink, na eerst snel zijn broek te hebben opgetrokken, wel degelijk zeggen dat hij de broek ook figuurlijk omhoog kon houden.
Foto: Emil Bilars
Doorrijden in de winter: hoe blijf je warm?
Rijden in de kou is geen probleem. Rijden met ijskoude vingers wel. Ze belemmeren je bewegingen en ze leiden je af van waar je eigenlijk mee bezig moet zijn: rijden. Hoe hou je je die vingers en de rest op temperatuur?
Zoals Huub Kooijman hierboven al aangaf, voel je op kortere witten wel dat het koud is, maar echt afkoelen doe je pas als je langer rijdt. Ad van Eck heeft het tijdens zijn 40 minuten durende woon-werkrit nog niet meegemaakt. Otto Nijs legt dagelijks twee keer 25 kilometer af. “Met een goed pak, meerdere laagjes en een kraagje is dat tot -15° best uit te houden. Voor het Elefantentreffen heb ik wel thermospul aangetrokken, overigens. Maar verder geen gedoe.” Herman Baten kiest voor een wat ruimer zittende broek: “Lucht isoleert.”
Warme romp
Cheiz Muntjewerff investeerde bewust in een goed textielpak. “In combinatie met extra onderkleding, een goede systeem- of integraalhelm en een goede col kom ik zo vrij eenvoudig de winter door. Huub houdt het op een combinatie van thermisch ondergoed en handvatverwarming. Zijn belangrijkste tip: “Hou je romp warm. Je ingewanden hebben voorrang op je voeten en je handen, als het om doorbloeding gaat. Koelt je romp af, dan voel je dat aan je tenen en je vingers.” Daar heeft Ad van Eck een goede aanvulling op: “Een regenjack over je motorjas aantrekken scheelt enorm in de kou.” Ook hij gebruikt een col, maar dan een dunne, het hele jaar door.
Doorrijden in de winter: waar ligt je grens?
Elektrisch
Ray Teeld reed zowel ’s zomers als ’s winters met lang technisch ondergoed. “Voor mijn benen heb ik drie versies, afhankelijk van de temperatuur.” MAG-beleidsmedewerker Vera de Bruijn is bij lage temperaturen blij met haar verwarmbare Gerbing-binnenjas. Marcel Marsman kocht van dat merk de hele set: handschoenen, jas, broek en sokken. “Dat is allemaal op elkaar aan te sluiten, zodat je een compleet verwarmd onderpak hebt. De verwarmde handschoenen heb ik dan meestal niet meer nodig.” Marcel is enthousiast gebruiker van de Amerikaanse stuurmoffen van Hippo Hands. “Die houden mijn handschoenen ook droog.” Annemieke Lemaire kocht vorig jaar stuurmoffen voor haar Kawasaki Versys. “Dat is mijn absolute aanrader voor doorrijders. Het ziet er niet uit, maar ik ben de schaamte voorbij. Drie kwartier rijden is zo goed te doen!” Thermo-ondergoed is fijn, vindt ze, “maar volstrekt onpraktisch bij woon-werkverkeer.”
Handen
Ondanks de luxe van handvatverwarming en ervaringen met verschillende (niet-verwarmde) winterhandschoenen hebben Cheiz’ handen op langere afstanden nog wel wat te lijden. “Misschien dat handkappen helpen. Ik heb er over nagedacht, maar de noodzaak is blijkbaar niet groot genoeg om er werk van te maken.” Ad kiest voor verwarmde handschoenen. “Mijn dochter heeft handvatverwarming op haar motor, maar dat verwarmt je handen alleen aan de binnenkant. Dat doen mijn elektrische handschoenen beter. Ze hebben accu’s, dus geen gerommel met stekkers en snoeren, en ze zijn in drie standen te verwarmen.”
Drie kwartier
Ook zijspan- en solorijder Eduard Boessenkool gaat voor die verwarmde handschoenen. “Op langere afstanden is het fijn als je ze op je accu kan aansluiten. Dat is wel wat gedoe bij een stop onderweg, maar bij hevige kou zet je ze gewoon op de hoogste stand. Voor zover ik weet gaan accu’s dan hooguit een uur mee.” Paulan Korenhof weet uit ervaring dat haar accu’s zeker drie kwartier actief blijven. ”Ook mijn handen waren toen nog prima op temperatuur. De rest helaas niet…”
Warme-luchtdrogers
Herman Baten is fan van zijn tweevinger- of split-fingerhandschoenen. Daarmee houden pink- en ringvinger en middel- en wijsvinger elkaar wat warmer. Problemen bij de bediening levert hem dat niet op. En binnenhandschoenen? Jan Vastbinder draagt ze af en toe, maar dat gaat wel ten koste van zijn gevoel. Diezelfde ervaring heeft GS-rijder Henk Boterenbrood met winterhandschoenen. “Ook heeft mijn handvatverwarming dan te weinig effect. Ik hou het dus op mijn handkappen in combinatie met die verwarming.” Gouden koude-handentip van Henk: met warme-luchtdrogers bij een benzinestation zijn ze zo weer op temperatuur.
Henk-Jan Scholman reed met verschillende handvatverwarmingssystemen. De goede hebben voldoende vermogen om ook door winterhandschoenen heen te dringen, is zijn ervaring.
Kacheltjes
Voor z’n voeten houdt Cheiz het op laarzen, een half maatje groter dan normaal, in combinatie met een paar goede sokken. “En met mijn boxer heb ik natuurlijk altijd twee kacheltjes bij mijn voeten…” Rijdt hij langer dan een uur of anderhalf in de vrieskou, dan zijn wat gymnastische oefeningen voldoende om het bloed weer te laten stromen.
Scherm
Voor Cheiz is het grote scherm van zijn RT het beste wapen tegen de kou. “Op andere motoren werd ik vaak koud tot op het bot, met een als castagnetten klapperend gebit als begeleiding.” Annemieke sluit zich bij hem aan. “Ik ben op een naked wel eens met 80 km/u achter een vrachtwagen gaan hangen omdat het anders echt te koud was.” Henk heeft altijd een muts bij zich. “Dan blijft je bolletje warm als je helm afzet.”
Handwarmer
Herman Baten legt een gelkussentje op de verwarming en bevestigt dat voor vertrek op het zadel van zijn BMW GS Rally. Annemiekes ervaring met gel is minder positief. “Mijn gelzadel is veel kouder dan een gewoon zadel”, is haar ervaring. Baudouin Knaapen ervaart op zijn Yamaha X-Max scooter duidelijk meer windbescherming dan op de Honda Transalp waarmee hij in vijf jaar dik twee ton aan woon-werkkilometers reed. “En voor de echte kou heb ik een Peacock handwarmer die ik onder mijn jas draag. Werkt prima!” Verder zijn vrijwel alle doorrijders het erover eens dat een investering in goede kleding de moeite meer dan waard is. “Anders gaat de lol er snel vanaf,” weet Marcel Marsman. “En ik heb me in vijf minuten aangekleed. De meeste mensen staan dagelijks langer in de file.”
Herfst
Otto is tegen regeltjes, maar vindt dat een anticondensvizier (Pinlock, bijvoorbeeld) verplicht zou moeten zijn. “Dat is echt een life saver, zeker bij koud weer.” Maar verder? “Motorrijders zijn toch wel vaak piepmuizen. O jee, het is nat. M’n vingers worden koud. Motorrijden is nou eenmaal wat riskanter en minder comfortabel, maar voor mij is het de ideale manier om voor en na het werk een goede mindset te krijgen, weer of geen weer.” Handkappen en stuurmoffen vindt hij onzin. “Aan kou kun je wennen. Daarvoor is de herfst uitgevonden.”
Ticketverkoop MOTORbeurs Utrecht 2025 gestart
Motorliefhebbers opgelet! Vanaf vandaag, 7 november, is de ticketverkoop van MOTORbeurs Utrecht 2025 gestart. Van 20 tot en met 23 februari 2025 wordt Jaarbeurs Utrecht weer hét epicentrum van alles wat met motorrijden te maken heeft. Met een heel fijne mix van de allernieuwste motoren, een uitgebreid scala aan occasions, kleding en accessoires. En natuurlijk een diverse verzameling clubs en verenigingen die de passie voor motorrijden delen. En nog mooier, wij van Promotor zijn er natuurlijk ook. Maar daarover binnenkort meer.
Motorbeurs Utrecht 2024: een groot succes
Net zo belangrijk is dat de Koninklijke Jaarbeurs en RAI Vereniging opnieuw hun handen ineenslaan en zo zijn alle gevestigde motormerken tijdens MOTORbeurs Utrecht 2025 aanwezig. Hiermee zet de positieve trend, onder het motto ‘All Brands United’, door. Rachel Jankowsky, beursmanager Koninklijke Jaarbeurs: ‘Wij zijn enorm blij dat de motormerken aangesloten bij RAI Vereniging aangeven graag weer aanwezig te willen zijn bij de volgende editie van MOTORbeurs Utrecht. Afgelopen editie hebben we gemerkt dat het aanbod hiermee compleet is en daarmee kunnen we gehoor geven aan de wens van onze bezoekers.’
In het kort
| Datum en tijd |
| Donderdag 20 februari 10:00 – 22:00 uur Vrijdag 21 februari 10:00 – 22:00 uur Zaterdag 22 februari 10:00 – 18:00 uur Zondag 23 februari 10:00 – 18:00 uur |
Hoe en wat met de kaartverkoop
Op www.motorbeursutrecht.nl vind je alle informatie over de kaartverkoop. Later zullen tickets ook beschikbaar zijn via de partners van MOTORbeurs Utrecht, inclusief combideal met een treinkaartje via de NS Spoordeelwinkel. Het is uiteraard ook mogelijk om tickets aan de deur te kopen. Let wel dat er alleen met pin betaald kan worden.
