Podcast hosts Peter en Dennis zijn de uitdaging van het offroad rijden aangegaan. Terwijl ze zelf meer van het asfalt zijn, proberen ze in aflevering 139 van De Motor Podcast het rijden op mul zand, door greppels en over uitdagende paadjes in een bos.
Wat leer je nou eigenlijk tijdens zo’n training? Is het wel nuttig als je geen allroad motor hebt en nagenoeg alleen op het asfalt te vinden bent? In alle vroegte reden Peter en Dennis richting Twente om het zelf te gaan ondervinden. Alhoewel de dag op lage training begon, lag de motor al snel plat in het weiland. Het hoort erbij. Met de trainers wordt nog even uitgebreid nagepraat over de dag maar ook over alles wat er nog meer bij allroad trainingen en reizen komt kijken.
Luisteren naar De Motor Podcast is helemaal gratis en kun je doen via elke podcast-app zoals Spotify of de andere platformen. Er verschijnt elke 2 weken een nieuwe aflevering.
Ago vertelt over de medaljes. Op de achtergrond de 15 WK medaljes.
Zo rond 1966 – ik was toen 12 jaar – begon ik me serieus te interesseren voor motoren en motorsport. Mijn vriend had Renzo Pasolini als zijn grote fan en ik volgde alles wat Agostini deed. Het waren de gloriejaren van Agostini. Er was in die tijd geen motorsport op televisie en ook in de kranten was weinig te vinden. Elke week ging ik naar de plaatselijke boekhandel om daar het motorblad door te kijken. Als er een foto in stond van Agostini kocht ik het. Dat heb ik heel lang gedaan. De plaatjes en artikelen die ik in de loop van de tijd verzameld heb vullen een flinke doos.
Het plan was om ooit een Agostini-plakboek te maken. Maar het bleef bij een plan want het leek wel of er geen eind kwam aan de carrière van Ago!
Op mijn 18e kocht ik mijn eerste motor. Ik ging trouwen. We kregen kinderen en met daarnaast een drukke baan was het maken van een plakboek een toekomstproject geworden. Misschien iets voor als ik met pensioen ging?
Maar MOTO73 bleek mijn redding! Op 28 nov. 2019 vond ik op de website van Motor.nl een kort artikel met als heading ‘Giacomo Agostini opent privé museum aan huis’. Mijn eerste gedachte was: daar moet ik naar toe!
1 van 8
Ingang Trophy room
Ron en Ago
Leathers
de 350 cc machines
Herinneringen aan TT Assen
Herinneringen aan TT Assen
Herinneringen aan TT Assen
Ago als chauffeur
In 1985 was ik met vrouw en kinderen naar Stavanger, Noorwegen verhuisd en in 2003 had ik het motorrijden weer opgepakt. Wat een prachtig land voor motorrijders! Toen ik in 2021 mijn pensioengerechtigde leeftijd in Noorwegen (67 jaar) bereikte heb ik een nieuwe Moto Guzzi V85 TT aangeschaft. Hierdoor kwam ik in contact met motorrijders met een passie voor Italiaanse motoren. Het was dus geen probleem om een groep van minstens 6 personen bij elkaar te krijgen. Dit was namelijk één van de voorwaarden om een bezoek aan Ago te kunnen boeken.
Het werd echter een zeer langdurig proces maar een echte fan geeft nooit op!
Het eerste contact werd gelegd 21 januari 2020 met de dochter van Ago, Vittoria. Een bezoek werd geboekt voor juli 2020. Toen kwam de corona. Bergamo werd heel zwaar getroffen en Vittoria moest ons bezoek annuleren. Om een lang verhaal kort te maken: op een gegeven moment antwoordde Vittoria niet meer op mijn mails en het contact met Ago was dus verbroken. Ik probeerde alles om op een andere manier Ago te vinden maar dat was niet makkelijk. Eindelijk, in april 2023 lukte het!
De volgende mail van Ago’s secretaresse was de beloning voor al het werk in deze drie jaar: ‘Mr. Agostini will be waiting for you at 6.00 pm in the Trophy Room in Via Quintino Altro 34, Bergamo and at 8.30 pm for dinner at a local restaurant in the old city of Bergamo. The dress code for the dinner is casual.’
Inmiddels waren we een groep van zeven personen geworden en 4 september 2023 was het eindelijk zover.
1 van 4
Op de sofa bij Ago thuis (ik ben de degene met de blauwe bloes)
Welkom
Ago als kelner
Diner
Wat een fantastische gastheer! We werden uitgenodigd in zijn huis. Hij verontschuldigde zich dat hij alleen was (zijn vrouw was bij haar zieke moeder in Spanje en zijn assistent moest naar de tandarts). Wilden we een glaasje witte wijn? Nou, graag. En daar zaten we op de sofa van Ago een wijntje te drinken! Voor de foto kwam hij er even bij zitten. Mijn Noorse vrienden waren mij ontzettend dankbaar voor alles wat ik had geregeld dus mocht ik steeds naast Ago zitten. Ik vroeg hem hoe hij aangesproken wilde worden: ‘Mr. Agostino, or Giacomo? Just call me Ago he said’.
De Trophy Room was zeer indrukwekkend en ik keek mijn ogen uit. Ago nam alle tijd en vertelde o.a. het verhaal van zijn Daytona overwinning in 1974.
1 van 6
Ago wijst aan ‘Ago’s leap’ op de kaart van het circuit van Man
Ago’s eerste helm
Ago vertelt over de medaljes. Op de achtergrond de 15 WK medaljes.
Ago bij de MV
Ago verteld over zijn Daytona overwinning met de Yamaha op de achtergrond
Ago verteld over zijn Daytona overwinning met de Yamaha op de achtergrond
Na het bezoek reed hij ons terug naar ons hotel in het centrum van Bergamo. En later kwam hij ons weer halen voor het restaurantbezoek! Wie kan zeggen dat hij Agostini als kelner en als chauffeur heeft meegemaakt?
Wat een man! Hij had zijn fans niet vergeten. Tijdens het diner gewoon zitten kletsen over van alles en nog wat. Kortom, een onvergetelijke dag. Maar wat het meeste indruk maakte was zijn persoonlijkheid en de oprechte interesse in zijn fans.
Als je het nieuws in Nederland volgt heb je waarschijnlijk al gehoord over de aangekondigde maatregelen omtrent elektrisch rijden die gepubliceerd zijn in de Staatscourant op 18 december 2024. Deze veranderingen hebben ook een grote impact op elektrische motorfietsen in Nederland. Het is tijd om de gevolgen van deze maatregelen onder de loep te nemen en te kijken wat dit betekent voor jou als motorrijder.
Wat Zijn de Nieuwe Maatregelen?
Vanaf 1 januari 2025 komt er een einde aan de vrijstelling voor zero-emissievoertuigen, waaronder elektrische motorfietsen vallen. Dit betekent dat je als eigenaar van een elektrische motorfiets niet langer kunt profiteren van belastingvoordelen. Daarnaast verdwijnen ook de subsidies die het voor veel motorrijders aantrekkelijk maakten om over te stappen op een elektrische motorfiets. Dit zijn de belangrijkste punten die je moet weten:
Vervallen van de vrijstelling voor zero-emissievoertuigen.
Verdwijnen van subsidies die elektrische motorfietsen financieel aantrekkelijk maakten.
Een aanzienlijke verhoging van de BPM (Belasting van Personenauto’s en Motorrijwielen) met een factor zeven voor elektrische motorfietsen.
Met de invoering van deze maatregelen in 2025 is het evident dat de gewijzigde situatie zal resulteren in een onoverbrugbaar prijsverschil tussen elektrische en brandstofmotoren. Door een verhoging van de BPM met een factor zeven en een verdubbeling van de aanschafprijs wordt de elektrische motorfiets een financieel onaantrekkelijk alternatief voor duurzaam woon-werkverkeer.
Zevenmaal zo veel BPM
BPM, oftewel Belasting van Personenauto’s en Motorrijwielen, wordt berekend op basis van de catalogusprijs van een voertuig. De uitstoot speelt een rol bij het bepalen van het te betalen bedrag. Men zou verwachten dat deze belasting gelijkmatig wordt toegepast op alle voertuigcategorieën. Helaas blijkt dit niet het geval te zijn. Elektrische motorfietsen worden vanaf 2025 geconfronteerd met BPM-kosten die bijna zeven keer hoger liggen dan die van elektrische (bedrijfs)auto’s met een vergelijkbare cataloguswaarde.
Voor een CO2-vrije bedrijfswagen wordt € 0,00 BPM berekend, terwijl een personenwagen zonder CO2-uitstoot een vast bedrag van € 667,- betaalt. Daarentegen wordt voor een elektrische motorfiets 19,4% van de catalogusprijs (minus € 210,-) aan BPM berekend, ongeacht de uitstoot. Bij een cataloguswaarde van € 25.000 resulteert dit in een BPM die zeven keer hoger ligt dan bij de andere voertuigcategorieën. (Bron: Belastingdienst BPM tarieven).
De Impact op de Aanschafprijs
Een van de meest zorgwekkende gevolgen van deze maatregelen is de stijging van de aanschafprijs van elektrische motorfietsen. Neem bijvoorbeeld de vergelijking tussen de populaire Yamaha Tracer 900 GT en de Energica Experia. De prijs van de Yamaha blijft op 16.299 euro, maar de prijs van de Energica stijgt van 30.451 euro in 2024 naar 35.010 euro in 2025. Dit betekent dat de aanschafprijs van een elektrische motorfiets bijna verdubbelt in vergelijking met een brandstofmotorfiets. Dit is een flinke tegenvaller voor motorrijders die de overstap naar elektrisch overwegen.
Subsidies
Tot en met 31 december 2024 waren er diverse subsidies beschikbaar voor elektrische voertuigen, variërend van aanschafpremies voor particulieren tot fiscale voordelen voor ondernemers. Ook gold voor eigenaren van elektrische motorfietsen een vrijstelling van MRB (Motorrijtuigenbelasting) en BPM.
Uitsluiting van motorfietsen
Voor de aanschaf van elektrische auto’s bestonden subsidies zoals de SEPP (Subsidie Elektrische Personenauto’s Particulieren) en de SEBA (Subsidie Emissieloze Bedrijfsauto’s). Deze regelingen maakten het mogelijk om elektrische voertuigen financieel aantrekkelijker te maken. Hoewel men zou verwachten dat ook elektrische motorfietsen onder deze of vergelijkbare subsidieregelingen zouden vallen, zijn motorfietsen vanaf het begin uitgesloten van elke vorm van subsidie, zowel op lokaal als landelijk niveau. Dit onderscheid toont een gebrek aan erkenning voor de rol van motorfietsen in duurzame mobiliteit.
Na enkele Japanse buikschuivers was het voor Lionel Bouillez tijd voor een Harley Street Bob. Om het vroegere adrenalinegehalte op peil te houden kreeg de Dyna een vleugje Clubstyle steroïden toegediend.
Zowat het volledige Vlaamse grondgebied is getransformeerd in ‘zone 30’ en ‘zone 50’ tracés, met talloze flitspalen en trajectcontroles waarmee de overheid bedrijvig geld binnentankt om hun bodemloze begrotingsputten te dempen. Het lijkt bijna onrealistisch, maar over de taalgrens van Wallonië kan de snelheid quasi onbelemmerd opgeschroefd worden tot de ‘criminele’ 90 km/u limiet. In een klein dorpje in de omgeving van Mons, vertelt Lionel over zijn passie voor snelheid en Clubstyle motoren.
Meer Lionel
Naam
Lionel Bouillez
Bouwjaar
1984
Beroep
If I tell you, I have to kill you
Ben van type
Gesloten
Drank
Koffie
Eten
Italiaans
Beste film
Harley Davidson and the Marlboro Man
Muziek
Metal
Sport
Crosstraining
Hobby
Motoren
Motoren betekenen
Vrijheid
Droommotor
Road Glide CVO ST
Meest pijnlijke (motor-) moment
Overlijden van een motorvriend
Mooiste motorervaring
Meetings, toffe mensen met dezelfde passie ontmoeten
Zonder motor zou ik
Rijker zijn!
Gebruikt de motor voor
Dagelijks gebruik
Wat maakt uw motor speciaal
Hij is van mij
Wat kan er beter aan de motor
Een zwaarder blok
Gevoel bij eerste opstart project
Geïnspireerd
Zonden in het verkeer
Wordt best over gezwegen
Heb een hekel aan
Individualisten en idioten
Lijfspreuk
Passion is the engine of the soul
Andere motoren
Street Glide CVO, chopper met 1340 Evo blok
Wat met vijf miljoen
Een grotere werkplaats en meer motoren
1 van 9
KAMIKAZEWERK
Lionel: “Mijn eerste brommertje, een 50 cc Honda Camino, was het eerste slachtoffer van mijn opstekende verbouwingsdrang. Behalve de optische aanpassingen werd het bescheiden motorblokje opgepept tot de tellernaald bij 95 km/u bleef stokken. Met originele trommelremmetjes was dat zuiver kamikazewerk. Ook de daaropvolgende MBX werd stevig versleuteld, vooral om de snelheid op te vijzelen. Na het behalen van het motorrijbewijs stapte ik over op een Suzuki GSX-R 750 SRAD. Daar kwam een knappe streetfighter uit voort, een trend die toen erg populair was. Met andere tandwielen kon de machine met twee vingers in de neus op het achterwiel gezet worden. Met de komst van een 750 GSX-R K4 kreeg ik iets moderner spul onder de billen. Het was een regelrechte raket waarmee natuurlijk veel te snel gereden werd. De verslavende jacht naar de ultieme bandenlimiet bleef helaas niet onbestraft. Bij enkele opeenvolgende bochten lukten de eerste en tweede nog net, maar in de derde bocht ging het aan een ‘deftig’ gangetje verschrikkelijk mis. Na een aantal tolbeurten leek het alsof de Japanner ontploft was. De bangelijke crash leverde mij enkel een gebroken vinger op. Zoveel geluk heb je maar één keer in je leven. De motor werd nadien nog opgelapt, maar ik begon steeds meer aan de wijze woorden van mijn vader te denken.”
Lionel vervolgt: “Mijn vader vertelde me ooit dat er maar één echte motor bestaat en dat is een Harley-Davidson. Zelf reed hij eind de jaren zestig motorcross op een Moto Morini, een Italiaanse viertakt. Toen ik amper vier jaar oud was kocht hij me een Yamaha PW50. Ik herinner me nog dat ik doodsbang was van het geluid, maar na een nachtje slapen was de angst verdwenen en ik heb er ongelofelijke herinneringen aan overgehouden. Als broekventje begon ik bezield in motorliteratuur te neuzen. Dat kreeg ik mee van mijn vader, die zeer fanatiek met motoren bezig was. Jarenlang bleef zijn Harley-Davidson dogma me achtervolgen, maar op de gerechtigde leeftijd was het benodigde budget niet onmiddellijk voorhanden. Ik kon mijn droom eindelijk realiseren, pas nadat de benodigde centen verzameld waren. Mijn bikershart werd door ettelijke Harley’s gecharmeerd, maar om het sportieve segment trouw te blijven was een Dyna de enige, onbetwistbare keuze. De Street Bob werd in mei 2017 afgeleverd, net voor de lancering van de Milwaukee-Eight. Het verlangen om hard te rijden was uiteraard nog steeds aanwezig. Met de rijstijl die ik van mijn sportmotoren gewend was, werd in de bochten behoorlijk wat ijzer weg geschraapt en door het gemis aan een meute hitsige paardenkrachten begon ik me al snel te vervelen op de motor. Tijdens mijn research om de Dyna wat vuriger te maken, ontdekte ik vrij toevallig de Clubstyle scene. Die leek me perfect op het lijf geschreven.”
MAXIMAAL AMUSEMENT
In Frankrijk is de Clubstyle cultuur enorm populair op de sociale netwerken. Zo kwam Lionel via Facebook toevallig in contact met enkele gabbers uit de streek met dezelfde interesse. “Uit dat Belgische gezelschap ontstond een Club met oorspronkelijk slechts een vijftal leden”, zegt hij. “Mettertijd werd de club echter te groot en er kwamen mensen bij die niet de juiste Clubstyle mentaliteit hadden, waardoor de sociëteit werd ontbonden. In juni besloten we met een aantal gelijkgestemde zielen de ‘Clubstyle Factory’ op te richten. Een select, familiaal groepje van een tiental hechte vrienden, die zich in de eerste plaats maximaal willen amuseren met motorrijden. We transformeren onze motoren in mijn werkplaats, die eveneens openstaat voor niet-clubleden. Business spreekt ons niet aan, het is passie die boven alles primeert. Ik heb studies gevolgd voor automechanica en carrosserie. Onder de naam Lio Custom Motorcycle heb ik mijn eigen bedrijfsregistratie, waardoor ik toegang heb tot gespecialiseerde toeleveranciers zoals Zodiac, MCS en Custom Chrome. Ook het spuitwerk doen we zelf. Enkel interne wijzigingen aan het motorblok voeren we niet zelf uit.”
RAUW GEDONDER
Het Street Bob motorblok is uitgerust met een Stage 1 Plus kit van het merk Poivre Noir, een Zwitsers bedrijf in Genève dat gespecialiseerd is in motoroptimalisatie. Met het Arlen Ness luchtfilter blijven de beide cilinders integraal zichtbaar en het bezorgt de machine nog wat extra performance. Ook het Amerikaanse TBR 2-in-1 uitlaatsysteem draagt zijn steentje bij. “De coole racy look en het rauwe gedonder waren net wat ik zocht”, verklaart Lionel. “De Shock Factory schokdempers hebben een betere demping en ze zetten de machine wat hoger op zijn poten. Daardoor kan ik dieper overhellen in de bochten, want met de originele veren was de grondspeling nogal beroerd. Vooraan werd de standaard vork intern verbeterd met Hyperpro veren en olie, waardoor de voorkant minder duikt tijdens een stevig rempartijtje.” Het is geen publiek geheim dat een stock Harley een hinderlijk tekort aan remkracht heeft voor sportieve vliegeniers. Dat kwaaltje werd vaardig opgelost door zwevende remschijven, Kevlar remblokken en stalen remleidingen te monteren, waarmee nu ongemeen stevig in de ankers kan gedoken worden. De T-bar is praktisch zo goed als direct op de vork bevestigd, wat minder speling oplevert. De voetsteunen zijn van MJ Design, een jong Frans bedrijf waar Lionel graag ondersteuning aan verleent. Het comfortabele Low Rider zadel werd gemodificeerd bij de Franse zadelmakerij ‘American Spirit’. Het stiksel is uitgevoerd in adequaat groen en de naam Lio Custom werd stijlvol in het leder verwerkt.
EXTREME PASSIE
Lionel verklaart:“Het nummer 147 is een hommage aan de geboortedata van mijn dochters. De tweeling op 14 januari en de oudste op 7 november. Het ‘Isle of Man Green’ gebruikt BMW op wagens van de M3 serie. Quasi alle logo’s zijn gepaint. Enkel de Club Style Dubai sticker vormt een uitzondering. Ik was er op vakantie en ben er bevriend geraakt met een aantal Clubstyle aanhangers die ik regelmatig terugzie op bikeshows. De eerste uitstap onder de Factory colors was meteen een succes. Op het motorfestival Punta Bagna 2024 in het Franse Courchevel, scoorden we een eervolle prijs met een Low Rider S Clubstyle. We waren eerder ook al op de bike show van Bad Salzuflen in Duitsland. We proberen een combinatie de maken van attractieve motoren die daarenboven ook goed rijdbaar zijn. In het begin wist ik amper iets af van de Clubstyle cultuur, maar vandaag ben ik op de hoogte van de allernieuwste innovaties. De Harley dealer van Mons heeft me inmiddels gecontacteerd om op hun custom evenementen een nieuwe dynamiek op gang te brengen. Met de aanwezigheid van de Clubstyle Factory tijdens opendeurdagen hopen ze het jonge publiek te charmeren. Mijn Dyna is alvast een bescheiden voorbeeld van de ongelimiteerde mogelijkheden. In het Clubstyle milieu moet je extreem gepassioneerd zijn en dingen durven uitproberen die je enkel in Amerikaanse gespecialiseerde magazines aantreft. We moeten echter realistisch blijven. We leven en rijden in België en moeten dus niet naast de schoenen gaan lopen.”
Het onderwerp van duurzame alternatieve brandstoffen is al enige tijd een hot topic. Steeds meer mensen kijken naar andere opties dan elektriciteit om koolstofneutraliteit te bereiken. Hoewel het algemeen wordt erkend dat elektrische voertuigen (EV’s) nog steeds de sleutel tot de toekomst van mobiliteit vormen, is het geruststellend om te zien dat er steeds meer initiatieven zijn gericht op alternatieve brandstoffen om de goede oude verbrandingsmotor in leven te houden.
We hebben al veel gesproken over waterstof en hoe het potentieel heeft voor massale acceptatie in de nabije toekomst. Maar een andere, vaak over het hoofd geziene alternatieve brandstofbron is iets veel dichter bij huis – zo dichtbij dat sommige mensen er dagelijks mee te maken hebben.
Voor de inwoners van Barbados, een eiland in de zuidoostelijke Caribische Zee, is sargassum, een soort zeewier, inderdaad iets waar ze elke dag mee kampen. Het is zo erg dat de premier van het land een nationale noodsituatie heeft uitgeroepen vanwege de hoeveelheid zeewier die zich ophoopt aan de kusten van het land. Zoveel zelfs dat het toerisme van Barbados eronder begon te lijden. Hotels en resorts moesten miljoenen dollars uitgeven om de invasie van zeewier tegen te gaan. Om het nog erger te maken, stoot sargassum waterstofsulfide uit, wat oogirritaties, ademhalingsziekten kan veroorzaken en in extreme gevallen zelfs je zenuwstelsel kan aantasten.
Eureka!
Toen ze de chaos zagen ontstaan, hadden onderzoekers aan de Universiteit van de West-Indies (UWI) een eureka-moment: wat als ze al dat zeewier konden gebruiken om hun voertuigen van energie te voorzien? En dat deden ze. En het bleek dat sargassum inderdaad een lucratieve bron van biogas kon zijn – nog een vorm van koolstofneutrale alternatieve brandstof.
In een eerder artikel hebben we al kort biogas besproken, over hoe Bajaj de ontwikkeling van motorfietsen aangedreven door biogas op het oog heeft. In essentie kan biogas, net als aardgas, worden gebruikt om verbrandingsmotoren van energie te voorzien. Maar in tegenstelling tot zijn fossiele brandstof-afgeleiden tegenhangers is het volledig hernieuwbaar, omdat het gebruikmaakt van organisch materiaal, in dit geval de tonnen sargassum die aan de kust zijn aangespoeld.
Technisch gezien worden alle soorten biogas als koolstofneutraal beschouwd, omdat alle emissies die met het gebruik ervan gepaard gaan, al zijn gecompenseerd door de koolstofabsorptie gedurende de levenscyclus van het organisch materiaal.
De wetenschappers van UWI hebben aanzienlijke vooruitgang geboekt in het extraheren van biogas uit sargassum. Door afvalwater van lokale rumdistilleerderijen te mengen met mest van de zwarte schapen van het eiland, die de anaërobe bacteriën leveren, konden de wetenschappers een biobrandstof ontwikkelen die vrijwel elk voertuig kan aandrijven.
De onderzoekers stellen zelfs dat elk voertuig kan worden omgebouwd om op sargassum-gas te rijden via een eenvoudig ombouwsetje dat slechts vier uur kost om te installeren en ongeveer $2.500 (€2.400) kost.
Geen auto met verbrandingsmotor
De officiële website van UWI toont het testvoertuig in kwestie, dat interessant genoeg geen verbrandingsmotorauto is, maar een volledig elektrische Nissan Leaf. Hoe vreemd het ook moge lijken, het is onwaarschijnlijk dat de UWI-wetenschappers een verbrandingsmotor in deze EV hebben geplaatst. Het is veel waarschijnlijker dat de Leaf is opgeladen met behulp van een generator die wordt aangedreven door sargassum-gas.
De onderzoekers van UWI hebben in 2019 een patent op hun formule verkregen en zijn momenteel bezig met de ontwikkeling en het testen van biogas afgeleid van sargassum. In de niet al te verre toekomst heeft het team plannen om zijn werk uit te breiden door een eigen biogasstation te bouwen om de productie van sargassum-biogas op te schalen. Ze zijn ook van plan om andere innovaties op basis van sargassum te introduceren, zoals plaagbestrijding. Praat over het omtoveren van afval in een nationaal goed.
Dus ja, het lijkt erop dat knappe koppen opnieuw de code hebben gekraakt. Maar zoals bij alle innovaties, kost het tijd. En het zal veel meer tijd, en niet te vergeten geld en middelen, kosten om zeewier-gebaseerd biogas mainstream te maken.
Het gebeurde tijdens de Cotswold Bike Night van 2022. Het geluid van brullende motoren vult de nacht en dan ineens… Dan ineens lijkt het stil te worden en zijn alle ogen gericht op de onwaarschijnlijk brute chopper die naar binnen wordt gereden. Natuurlijk loop ook ik naar de machine toe en maak kennis met de eigenaar; Nick Argyle. Een ex-Chopper Club Prospect met een reputatie die net zo indrukwekkend is als zijn chop. Op dat moment kon ik nog niet vermoeden dat ik samen met hem aan mijn meest ingrijpende chopper-project zou gaan beginnen!
Op dat moment reed ik een Suzuki GSX-R 1300 Hayabusa streetfighter en die vond ik al helemaal te gek. Maar toen ik Nick over mijn streetfighter vertelde bleek al snel dat het wat hem betreft nog véél gekker zou kunnen; “Laten we er een chopper van bouwen”, stelde hij voor. Hij hoefde me niet te overtuigen, want ik was meteen verkocht. ‘Goed plan, ik doe mee!’ Ik had juist mijn 10-jarig jubileum bij de National Chopper Club gevierd, dus het was ook een perfect moment om iets speciaals te doen.
1 van 7
TWEE JAAR
Het zou het begin zijn van een heftige periode van ruim twee jaar, gevuld met bloed, zweet en metaal. We wilden hem op tijd klaar hebben voor een eerste onthulling tijdens het 50-jarig jubileum van de National Chopper Club in 2023. De motor had echter andere plannen en gooide een aantal elektrische Gremlins in de strijd die met succes de bouw flink wisten te vertragen. Op dat feest van de National Chopper Club had ik Nick en zijn vrouw Caroline als gasten uitgenodigd en wat denk je..? Hij komt binnenrijden met zijn eigen chopper, ‘Alfie’ en het eerste wat hij doet is de President’s Choice Trohy van de tafel af grissen. ‘Die hou ik vanaf nu wel warm voor jou’, verklaarde hij met een grijns van oor tot oor.
ELEKTRA
Tja, typisch Nick, maar dan moeten we natuurlijk wel eerst een complete en rijdende chopper hebben. Hij gaat in de periode daarna extra hard aan de slag en bouwt alles met de hand; van frame en plaatwerk tot en met voorvork. Natuurlijk stuiten we op de nodige problemen; vooral de elektra blijkt een ramp. Daarvoor gaan we uiteindelijk op pelgrimstocht naar Sheffield waar Steve Keenan, de Hayabusa-goeroe van MK Engineering South Yorkshire zijn toverkunsten demonstreert en de viercilinder weer laat spinnen als een tevreden leeuw.
Daarna ontdekten we dat de bike met zijn lengte van meer dan 3.50 m nooit in mijn mancave zou passen, maar met behulp van wat extra beton werd ook dat probleem opgelost. Maar goed, het is nu wel de hoogste tijd om de aandacht te richten op alles dat wèl goed is gegaan en dat is gelukkig ook heel veel. Het zadel bijvoorbeeld: pure luxe, gemaakt van Oxford Blood leer dat zowel stoer als stijlvol oogt. De benzinedop is gemaakt van een Jaguar wielmoer. Waarom..? ‘Waarom niet!’ De motorsteunen, standaard en het stuur zijn van de National Chopper Club.
EEN REIS
Vanaf het begin van dit project stond één ding al wel vast: deze chopper gaat er behoorlijk slordig uit zien. Niets van dat gepolijste, glimmende showroom-gedoe. Ik wil dat ons zweet, de inspanning en de ellende in elke las en elke buis te zien zijn. De onthulling van de bike was een geweldig moment. Instemmend gegrom en goedkeurende knikjes alom bij de genodigden. Ja, we hebben een monster gecreëerd. Er wordt altijd gezegd; ‘Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis’. En wàt een reis is dit geweest!
NAGEDACHTENIS
Uiteindelijk is dit niet zomaar een chopper. Het is een symbool van doorzettingsvermogen, van vastberadenheid en liefde voor de vrijheid van de chopper. Ik heb de motor EDDIE genoemd ter nagedachtenis aan mijn broer Garry Edmonds die me als jong ventje leerde van choppers te gaan houden. Mis je bruv, GBNF.
De stars-and-stripes helm die Peter Fonda droeg als Wyatt in de film Easy Rider uit 1969 werd te koop aangeboden. In tegenstelling tot de Captain America-chopper was de echtheid van de helm dit keer onbetwistbaar. Toch verkocht de helm niet voor de vraagprijs van $25.000 en er kwam zelfs geen enkele bieding binnen. Dat was nogal verrassend: vervaagt de waarde van filmrekwisieten?
Logische argumenten verklaren de waarde van verzamelobjecten echter niet altijd goed. Dat is vaak eenvoudiger bij massaproducten, zoals motorfietsen. Denk aan de motor die je op je 21e de gaafste vond, maar die je nooit kon betalen. Tien jaar later was het een gewone, gebruikte motor en veel minder waard. Maar dertig jaar later, als je in je vroege vijftig bent, ben je misschien bereid om flink te betalen om een stukje van je jeugd te herbeleven. Maar na nog eens dertig jaar zijn er veel minder mensen met die emotionele band. Dan is zeldzaamheid de enige factor die de prijs ondersteunt en is het gewoon een oud massaproduct dat waarschijnlijk minder waard is. Dit prijsverloop geldt voor veel voorwerpen.
Bij unieke iconische verzamelobjecten ligt het anders. Daarom was het ook zo verrassend dat niemand deze helm wilde. ‘Easy Rider’ was in zijn tijd iets nieuws en legde het ook vast. De film had impact op veel jongeren en werd een grote hit, ondanks het lage budget. Het droeg bij aan de populariteit van motorfietsen.
Tegenwoordig staat YouTube vol motovloggers met geweldig materiaal en hoewel niets de impact van ‘Easy Rider’ kan evenaren is de film nauwelijks meer irrelevant. Jongeren hebben hun eigen ‘motorbeeldtaal’ ontwikkeld en ouderen, die ooit geraakt werden door Easy Rider, sterven uit. Net als beide hoofdrolspelers.
Het zlu een reden kunnen zijn waarom niemand bereid was $25.000 te betalen voor een authentiek en zeer herkenbaar stukje iconografie.
Radartechnologieën zijn steeds gebruikelijker geworden in het touring-segment, met merken zoals BMW en Ducati die gebruikmaken van systemen van Bosch voor functies zoals adaptieve cruisecontrol. Honda kiest ervoor om eigen technologieën te ontwikkelen in plaats van kant-en-klare oplossingen van leveranciers, wat leidt tot unieke functies, maar ook hogere kosten en langere ontwikkelingstijden.
De gepatenteerde systemen combineren Lidar, radar en camera’s, elk met unieke sterkte: radar werkt in alle lichtomstandigheden, Lidar biedt nauwkeurige 3D-beelden en camera’s zijn goed in het herkennen van kleuren en verkeersborden. Deze integratie moet een gedetailleerd beeld van de omgeving creëren en de zwaktes van de afzonderlijke technologieën verminderen.
Een belangrijk aspect van de nieuwe technologie is het dodehoekbewakingssysteem, dat afhankelijk van de snelheid verschillende waarschuwingen geeft. Bij lagere snelheden waarschuwen lampen in de buitenspiegels, terwijl bij hogere snelheden de waarschuwingen naar de spiegels en het dashboard verschuiven.
De sensoren openen de deur naar verschillende rijhulpsystemen zoals adaptieve cruisecontrol, automatische noodremming en rijstrookassistentie. Lidar-technologie is momenteel nog kostbaar, wat betekent dat de Gold Wing waarschijnlijk als eerste model deze systemen zal krijgen.
Hoewel veel van deze functies al in auto’s aanwezig zijn, kan de ontwikkeling voor motoren snel verlopen. Honda’s keuze voor zelfontwikkeling kan de Gold Wing een leidende rol geven op het gebied van rijhulpsystemen, maar het is nog onzeker wanneer deze technologieën breed beschikbaar zullen zijn.
Lewis Hamilton, de zevenvoudig wereldkampioen Formule 1, overweegt een investering in het MotoGP-team van KTM. KTM kampt met financiële problemen en heeft onlangs de ontwikkeling van hun MotoGP-motoren stilgelegd.
Pit Beirer, hoofd van KTM’s motorsportafdeling, bevestigde gesprekken met Hamiltons management: “Het is geen geheim dat Lewis Hamilton interesse heeft in MotoGP en nadenkt over een eigen team. Er zijn concrete gesprekken gaande.”
Een mogelijke uitdaging is de sponsorrelatie; KTM werkt nauw samen met Red Bull, terwijl Hamilton verbonden is aan Monster Energy. Beirer stelt echter dat dit geen obstakel vormt in de huidige onderhandelingen. Daarnaast is er al rumoer dat Lewis Hamilton, die in 2025 als coureur bij Ferrari zal aantreden, zich voorbereidt om zijn langdurige samenwerking met sponsor Monster Energy te beëindigen.
Hamilton heeft eerder interesse getoond in MotoGP en werd eerder dit jaar in verband gebracht met een mogelijke overname van het Gresini Racing-team.
Hoewel er nog geen definitieve overeenkomsten zijn, zou Hamiltons betrokkenheid bij KTM een significante impact kunnen hebben op zowel het team als de MotoGP-competitie in het algemeen.
Triumph werkt aan de Thruxton 400, een motorfiets die het 400cc-segment moet versterken. Recentelijk is hij gespot in India, vrijwel in definitieve vorm. De Thruxton 400 deelt veel onderdelen met de Speed 400 en Scrambler 400X, maar heeft ook invloeden van de Thruxton 1200 met een sportieve uitstraling.
Het stalen buizenframe, 17″ wielen en een voorvork met upside down maken het ontwerp klassiek. Verwacht wordt dat de motor dezelfde specs heeft als de Speed 400, met een 398cc-eencilinder die 40 pk levert. De komst naar de Lage Landen roept nieuwsgierigheid op, gezien de groeiende belangstelling voor kleinere motoren.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
