BestBikingRoads.com (BBR) is één van de oude rotten als het gaat om gps-routes. Het werd in 2004 gelanceerd door David Robertson, een Britse softwareingenieurs die alweer jarenlang in België woont en met de motor de hele wereld over ging. 2004 is twintig jaar geleden, in GPS-land een mensenleven. Ga maar na: de Streetpilot III, het eerste volwaardige standalone navigatiesysteem kwam in 2002 op de markt…
BBR was er dus vroeg bij en de routesite bevat een indrukwekkende 1,4 miljoen kilometer aan routes. Maar dat zegt niet alles. Is BBR een beetje meegegaan met de tijd? Hoe verhoudt de site zich tot de tegenwoordig grote jongens als MyRouteApp en RouteYou? Of liever: hoe interessant is het om BBR te gebruiken?
Net als vele andere routesites kent BBR zowel een gratis als betaalde versie. Zowel qua website als smartphone app. Met de gratis versie kun je de belangrijkste opties gewoon gebruiken maar word je wel tot vervelens toe geconfronteerd met advertenties. Irritant daarbij is dat je drie keer moet kijken voordat je in de gaten hebt dat het inderdaad een advertentie is. Dus voor je het weet heb je doorgeklikt naar een website waar je niets te zoeken hebt. Soit. Niet zo zeuren Hans, voor niets gaat de zon op. En zo is het ook.
BBR vindt zijn oorsprong in het VK en dat zie je ook wel een beetje terug aan het routeaanbod. Ofschoon je routes kunt vinden in de hele wereld vind ik het vooral een interessante bron als je een trip naar het VK, Schotland of Ierland overweegt. Kan ook leuk zijn daarbij het BBR-forum te gebruiken; tips van locals zijn altijd handig.
Op de homepage kun je op de kaart klikken maar ook een werelddeel selecteren of kiezen voor bijvoorbeeld de hoogstgewaardeerde of meest bochtige routes:
En dan meteen ook een waarschuwing: vooral de opties ’twistiest’ en ’top rated’ zijn kennelijk al een tijdje niet meer in gebruik en leveren vrij oude routes:
Op zich hoeft dat niet erg te zijn, maar de kans dat je een route uit 2006 anno 2024 zonder problemen kunt rijden is, ahem, niet heel erg groot. Gelukkig zijn er ook veel actuele routes te vinden, zelfs van de afgelopen weken.
Klik ik op de kaart op Engeland dan zie ik dat alleen daar al 1.975 routes te vinden zijn.
Maar je ziet meteen ook wat ik bedoelde: zo’n irritante advertentie. Je moet telkens klikken op ‘load map’. Vooruit. Ik zou daar niet meer over zeuren. Sterker: ik vind het logisch om te betalen voor een goede dienst. Dus heb ik me geregistreerd inclusief een donatie van iets van 15 euro. En inderdaad: dan ben ik de advertentie kwijt, maar moet ik helaas nog steeds klikken op load map. En dat vind ik toch wel enorm irritant.
Als je dat doet kom je vervolgens in een interface die niet meer helemaal van deze tijd is:
Zoom je verder in dan zie je een enorme routedichtheid:
Klik op één ervan en je ziet de details van de route.
Niet onbelangrijk: met de blauwe knop rechtsonder kun je de gpx downloaden en dat is dan, zoals het hoort, een gpx-bestand met daarin louter de track van de route. Dat is ook bij de gratis versie het geval.
Routeplanner
BBR kent ook een routeplanner, overigens alleen als je genoemde donatie hebt gedaan. Die planner bestaat nog niet zo heel lang, dus dat roept de verwachting op dat de nieuwste technieken gebruikt worden. De wijze van werken is in ieder geval wat anders dan anders: je moet eerst invullen in welke landen je gaat plannen, dan een naam en omschrijving ingeven en dan drukken op ‘load map’.
Het resultaat is het bekende Google Maps-scherm, maar als je goed kijkt zie je een netwerk aan gekleurde wegen:
1 van 2
Die blauwe lijnen volgen niet exact de wegen maar tonen in ieder geval de wegen die deel uitmaken van de routedatabase en daarom vermoedelijk fraai zullen zijn.
Dat kun je vervolgens eenvoudig controleren door voor Streetview te kiezen. Iets dat we tegenwoordig eigenlijk altijd alleen in de betaalde routeplanners tegenkomen, maar wel erg lekker werkt.
Het feitelijk plannen van de route is vervolgens kinderspel: kwestie van viapunten aanklikken zoals je dat gewend bent in Google Maps.
Ben je klaar dan druk je op ‘verder’ en kun je meteen de gpx-track downloaden.
BBR kent ook een smartphone app, zowel voor iPhone als Android. Daarmee kun je bijvoorbeeld routes in de buurt opzoeken. Dat werkt an sich prima. Maar wil je de gpx downloaden, moet je ook hier de betaalde versie hebben. Kost slechts drie euro, dus dat is te doen. Vooral handig als je met een zumo 396 of XT/XT2 werkt. Dan kun je immers eenvoudig een gpx in je smartphone openen met de Garmin-app en zo zonder tussenkomst van een computer snel overzetten naar je toestel.
Conclusie Best Biking Roads
Hoe interessant is Best Biking Roads? Je proeft het al een beetje. David verdient alle eer, want hij heeft belangrijk bijgedragen aan de groei van de mogelijkheden van motor-gps. En nog steeds biedt zijn site een interessante verzameling routes, wereldwijd. Dus ga er zeker eens kijken voor inspiratie. Maar echt lekker werkt het niet. Qua routeverzameling en -presentatie is bijvoorbeeld Routeyou veel prettiger in het gebruik en als het gaat om routeplanning dan werken MRA of Kurviger veel beter.
Op de TT Junior Track heeft Tobias Dogger zijn eerste overwinning in de Molenaar NSF100 Cup behaald. Miquel Sinke en Senne Botman stonden beide voor het eerst op het podium met een respectievelijke tweede en derde plaats. Titelkandidaat Milan Hunneman zag zijn kansen op een overwinning in rook opgaan toen hij tijdens de kwalificaties ongelukkig ten val kwam en een enkel brak.
Op zaterdag 20 juli werd er voor de derde keer dit seizoen gereden op de TT Junior Track in Assen. Deze keer was er geen sprake van regen maar van tropische temperaturen. Er werd wederom op een andere lay-out gereden, die samen met rijderscoach Dion Otten uitvoerig werd doorgenomen voordat de eerste kwalificatie van start ging. Daarin was leider in de tussenstand Milan Hunneman veruit de snelste. Vroeg in de tweede kwalificatie ging het voor hem echter mis toen hij met een highsider hoog uit het zadel van de Honda NSF werd geworpen. Hunneman kwam ongelukkig ten val en zou met pijn aan zijn enkel en heup naar het ziekenhuis worden overgebracht. Daar zou blijken dat de enkel gebroken was en in het gips gezet moest worden. Het jonge talent stond erop om zo snel mogelijk weer terug naar de Junior Track te gaan om zijn mede-coureurs aan te kunnen moedigen. Het was nu Tobias Dogger die van polepositie zou mogen vertrekken voor Senne Botman en Miquel Sinke. Mick Koomen mocht met een vierde tijd op de tweede startrij plaatsnemen met de gebroeders Quinn en Vince de Joode naast zich.
Het ijverige sleutelduo Razvan Barbu en Alain Deneyer verbouwde reeds talloze machines. Meestal motoren van Japanse origine of Oostblok makelij. Dat langgerekte lijstje werd onlangs aangevuld met een 500 cc beachracertje van historische, Engelse komaf.
Na de afwerking van een Savage choppertje in Frisco style, (waarmee ze zelfs de cover van Bigtwin editie 449 scoorden!), kwam het handige stel eventjes in het luchtledige terecht. Die periode was slechts van korte duur. Razvan: “We gingen onmiddellijk op zoek naar een nieuwe uitdaging en besloten om dit keer iets in elkaar te flansen met een karaktervol, oldskool tweecilinderblokje.”
Hij vervolgt: “Alain heeft enorm veel vrienden in Zweden. Engelse motoren zijn daar verschrikkelijk populair en de meeste van zijn vrienden zijn er nog in het bezit van de machine waarmee ze in hun apenjaren biker werden. In de loop der jaren zijn daar talrijke machines tot chopper verbouwd en toen Alain me daar een aantal foto’s van liet zien, kwam het kwijl me op de lippen. Volgens Alain had Jan Van Den Bossche, de voorzitter van de Belgische Triumph Club, nog een motorblokje liggen waar hij niet onmiddellijk grootse plannen mee had. Dat blok had Jan in 2019 doelloos meegebracht van een excursie naar de Classic Motorcycle Show in Stafford, UK. Ondanks het feit dat Jan meerdere Tigers van midden vijftiger jaren in zijn bezit had, wou hij absoluut niet met lege handen thuiskomen van zijn uitstapje. Het 28 kg zware tweecilinder blokje was afkomstig van een Tiger 100S, het 500 cc race model met full aluminium blok. Het is een pre-unit exemplaar, dus uit de periode voordat het motorblok en de versnellingsbak uit één geheel gemaakt werden. Volgens de overzeese verkoper was het blok volledig gerestaureerd, inclusief speciale kleppen en klepveren. Uitwendig bleek dat te kloppen en zodoende ging Jan te goeder trouw op het aanbod in.”
1 van 5
Grootse plannen
Razvan lacht en vertelt:“Om het motorblokje ooit eens efficiënt te benutten, is niet veel in huis gekomen. Alain, die een goede band heeft met Jan, vertelde hem over onze grootse plannen. Een ambitieus ‘one of a kind’ project, waar echt mee gereden zou worden. Jan was net met een verhuizing bezig en voor deze nobele doelstelling wou hij de twin wel van zijn vaste decoratiestekje naast de open haard bevrijden. Het was de bedoeling om zelf een frame te lassen om het blokje in te huisvesten, maar toen dook er in Nederland onverwachts een origineel Triumph T3A 350 kader op. De verkoper begon met een flinke vraagprijs, maar na een nieuwsgierig belletje kwamen we toch tot een akkoord. Het ritje naar het verre Hollandse noorden leverde niet allen een perfect frame op, we brachten ook nog een achternaaf en olietank mee. Zo’n waardevol, gedateerd frame genadeloos verslijpen leek ons onvergeeflijke barbarij. Na een korte beraadslaging besloten we het uitgestippelde chopperplan te schrappen. Met de reeds tezamen geschraapte onderdelen konden we evengoed een klassiek beachracertje construeren. Liefst met zoveel mogelijk originele en historisch correcte onderdelen, alsof het motorrijwiel regelrecht uit de jaren ’50 kwam binnengeploft.”
Engels allegaartje
De inbouw van het 500 cc tweecilinderblok in een 350 cc frame verliep volgens Razvan niet geheel volgens plan. “Met een aantal zelfvervaardigde schetsplaten en enkele rekenkundige capriolen slaagden we er alsnog in om het blokje minutieus tussen de buizen te wurmen en de primaire ketting uit te lijnen. Het 125 cc Motobécane D45 benzinetankje uit mijn ruime collectie verzamelstukken was net te klein, maar bleek toch nuttig als inspiratiebron voor het fabriceren van een gelijkaardig aluminium reservoir, met extra volume en dubbele benzinekraan. Het achterspatbord werd gerold uit dezelfde aluminiumplaat, afkomstig van een gerecupereerde oude buitendeur. De veren onderaan het zadeltje waren in een vorig leven actief als klepveren in een 650 cc Bonneville. De voorvork is een allegaartje selfmade en BSA Girder onderdelen, aangevuld met een T-stuk van onbekende origine. Met een aangekocht BSA B40 voorwiel en een lekker in de hand liggend AJS stuurtje uit het rommelarsenaal, bleven we loyaal aan de Engelse roots. De koplamp is als unicum het enige, nieuw aangekochte onderdeel van Chinese makelij. Achteraan werd de originele T3A naaf gecombineerd met een iets bredere 19” Norton Commando 850 velg. Uit de restanten van drie zwaar gehavende versnellingsbakken puzzelden we de perfecte bak in elkaar, waar een Triumph T140 koppeling op gemonteerd werd. De gebruikte open triplex primaire aandrijving is afkomstig van een 750 cc Triumph en die schenkt ons racertje het ideale, coole smoeltje.”
1 van 9
Murphy’s Law
Erg gemakkelijk is het allemaal niet gegaan, sakkert Razvan.“Het project heeft ons liters zweet gekost”, verklaart hij, “maar toch was het nooit de bedoeling om het concept onder een glazen stulpje te plaatsen. Na twee jaar nachtelijke sleutelarbeid hadden we het ambitieuze plan bedacht om ermee te pronken op de befaamde beach races in Normandië. Vanaf dat moment kregen we genadeloos te maken met de Wet van Murphy. Tijdens het eerste proefritje verloor ik de motordocumenten en kwam aan het licht dat het motorblok, in tegenstelling tot wat de Engelse verkoper had verzekerd, totaal niet gerestaureerd was. Er zaten afgetakelde zuigers in, de compressie lekte weg langs de bougiegaten en de schroefdraad was ernstig beschadigd. We hadden dus geen andere optie dan het blokje terug te demonteren om de cilinders opnieuw te boren, nieuwe zuigers te installeren en narigheid met o-ringen en scheefzittende stoterstangen op te lossen. Door noeste arbeid kregen we de machine net op de valreep van het Franse raceweekend klaar. Een trailer is voor ons min of meer gemakzuchtige ketterij, dus vertrokken we heldhaftig op twee oude Triumphs richting de Normandische stranden. De motoren die we bouwen zijn immers gemaakt om mee te rijden!”
Onversaagde volharding
Die bewonderenswaardig dappere instelling van de mannen zal hen echter nog nadrukkelijker met de onverbiddelijke Wet van Murphy confronteren: “Omdat het racertje nog moest worden ingereden, besloten we het traject via binnenbaantjes af te leggen”, vertelt Razvan. “Het regende die dag ‘ouwe wijven’ en we gokten het 500 km lange traject met twee dagen te kunnen afleggen. Dat verliep vrij vlot tot net voor Amiens de koppelingskabel brak. Na een kleine interventie werd de rit verder gezet. Niet voor lang echter, want de reservestand van de benzinekraan bleek niet te werken, waardoor we zonder benzine langs de graskant strandden. Met behulp van een fles van een passant konden we wat brandstof overhevelen en de reis vervolgen. Ondertussen was het donker geworden en even later kregen we af te rekenen met een doorgebrande koplamp. Met een om het stuur gebonden zaklamp zetten we de reis verder. Tot het moment dat de primaire ketting los trilde, tussen de ketting sloeg en middendoor brak. Opgeven staat evenwel niet in ons woordenboek en midden de nacht belden we een kameraad aan het thuisfront, met het verzoek een reserveketting uit onze werkplaats op te halen en naar Amiens te brengen. Ondertussen sleepten we het dekselse mormel met een sleeptouw 20 km verder tot aan een hotelletje, waar we om 3 uur ’s nachts eindelijk onderdak en rust vonden. De volgende morgen stond onze kameraad Gunter al met een halve primaire ketting voor de deur. Daarmee konden we het euvel fiksen en de lijdenstocht verder zetten. De volgende dag verliep helaas even hectisch, want door verschillende lullige akkefietjes zaten we tussen de plenspuien door, nog een aantal keren naast onze Engelse kwelgeest op de knieën. Door onversaagde volharding en standvastige teamspirit zijn we alsnog in Normandië geraakt. De vele lofbetuigingen die we voor de machine ter plaatse kregen gaven ons een euforisch gevoel en lieten ons de afschuwelijke martelgang snel vergeten. Voor de zekerheid zijn we teruggereisd in de camionette.”
Alain zegt: “Wanneer we iets voor ogen hebben, dan worden er nooit compromissen gesloten. Hoe moeilijk het ook mag zijn, hoeveel keer we ook moeten herbeginnen, het doel zal bereikt worden. Dat venijnige karaktertrekje heeft me al vele uren en dagen gekost, maar het heeft ook meermaals unieke creaties opgeleverd. Sleutelmiserie is geen verloren tijd, je steekt er altijd wel iets van op. We doen alles zelf en voor wat we niet kunnen, daar kennen we wel iemand voor”, knipoogt hij. “Verder halen we bij onze vrienden geregeld wat ouwe rommel op en smijten we nooit iets weg. Alles wordt deskundig gerecupereerd. We kunnen wellicht nog verder voor twee mensenlevens. Elke vrijdagavond zijn we in de garage te vinden. Onze arbeid fleuren we graag op met een Belgisch streekbiertje. Aanvankelijk hadden we bij het stoppen om 2 uur ’s nachts 4 geestrijke Omers op. Langzamerhand is dat opgeschoven naar 5 uur en bijkomend gerstenat. Soms zijn we dagenlang aan de slag. Werkuren zijn voor ons niet belangrijk, amusement daar draait het om. Het construeren en rijden van zelfgebouwde klassiekers is het grote avontuur waarvoor we leven. Wat legt het af om 10.000 euro te cashen als je daardoor een pak plezier moet missen.”
Arjan Bos is sinds 2008 voorzitter van het TT-bestuur. Vanuit die rol is hij een drukbezet man tijdens de TT. Wat moet hij allemaal doen en wat komt er op hem af? Motor.NL volgde zijn bezigheden tijdens de 93e Motul TT Assen.
Wat het meest opviel tijdens de TT was dat in alle hectiek Arjan Bos steeds rustig en vriendelijk blijft. De woorden paniek en stress komen in zijn woordenboek niet voor. Hij blijft kalm, maakt voor iedereen die hem aanspreekt wel even tijd, maar houdt zijn agenda wel goed in de gaten, zodat hij geen afspraak mist. En die heeft hij veel, op alle drie dagen van de TT.
Digitaal podium
Arjan Bos en ik nemen op donderdagmiddag zijn agenda door als hij een telefoontje krijgt van TT-directeur Peter Oosterbaan. Die laat hem weten dat de basis van het nieuwe podium gereed is. Bos gaat meteen kijken. ‘Ik zag het bij de Formule 1 van Mexico. Daar werd de winnende auto op het podium gezet. Zoiets is in de MotoGP nog nooit gedaan en nu heeft Assen de primeur.’ Arjan Bos is enthousiast als hij het podium met z’n digitale achterwand ziet. ‘Daarop worden de vlaggen van de landen van de eerste drie getoond.’ Op dat moment was het nog niet helemaal zeker hoe de huldiging zou uitpakken, maar na de races van zondag mogen we stellen dat het podium een schot in de roos was geweest. Rechtenhouder Dorna was zeer gecharmeerd en ook de coureurs en de toeschouwers waren enthousiast. Wellicht krijgt het podium van Assen navolging bij andere Grands Prix. Zeker is dat we in Assen dit podium vaker te zien krijgen.
Een enthousiaste Arjan Bos tijdens de huldiging van Francesco Bagnaia op het op initiatief van Bos gebouwde nieuwe podium (foto ANP/Marcel J. de Jong).
Op de donderdagavond dineert Bos altijd met Carmelo Ezpeleta, de CEO van Dorna. Ook na de overname door Liberty Media is Ezpeleta nog steeds de grote man bij Dorna, hoewel zijn zoon Carlos wel steeds meer naar voren wordt geschoven. Bos heeft in de loop der jaren zo’n goede verstandhouding met de Spanjaard opgebouwd dat de TT-organisatie het bestaande contract met een flink aantal jaren kon verlengen. De komende zeven jaar staat TT Assen weer op de MotoGP-kalender. Ezpeleta en Bos aten in De Vlindertuin in Zuidlaren, een restaurant met één Michelinster. Na het diner reed Bos terug naar zijn woonplaats Zwolle, maar de volgende nachten zou hij in Assen slapen.
Veel praten
Decennia waren het de toeschouwers die voor de inkomsten zorgden, tegenwoordig doet het zakenleven ook een behoorlijke duit in het zakje. Het TT Circuit beschikt over 34 VIP Rooms, waar je gasten kan ontvangen en waar iedereen een mooi uitzicht op de Geert Timmerbocht heeft. Voor de huurders van een VIP Room was er vrijdagmorgen om half negen een TT-ontbijt in de Haarbochtlounge. Een prachtige plek voor een samenzijn, want vanaf die hoge positie kan je de hele Noordlus en het rennerskwartier overzien. Bos kon de huurders van een VIP Room zekerheid geven voor de lange termijn: ‘Ik ben blij dat we voor de overname door Liberty ons contract hebben verlengd, waardoor we tot en met 2031 zekerheid hebben.’
Volgend jaar is het honderd jaar geleden dat de eerste TT werd verreden. Dat zal uitgebreid worden gevierd. Eén van de dingen waar velen naar uitkijken is een film over honderd jaar TT. Tijdens de persconferentie begin juni werd al een kort stukje van enkele minuten getoond. Bos: ‘Dat vond ik wel heel erg gaaf.’ De film van regisseur Roy Ferwerda gaat ruim een maand voor de 94e TT in première. Naast actie- en sfeerbeelden uit het verre en recente verleden komen er ook interviews in met ‘TT-personages’. Daarin mag de voorzitter natuurlijk niet ontbreken, dus werd hij tijdens de eerste trainingsdag geïnterviewd.
Het wordt hoe dan ook een dag van veel praten met tal van mensen. ’s Avonds kregen de gesprekken een vervolg in informele sfeer met een diner bij Galerie Wildevuur in Hooghalen. Daar waren onder andere vertegenwoordigers aanwezig van de KNMV, politici uit Assen en omgeving, een delegatie van Dorna en enkele media.
1 van 5
Het dagelijkse gesprek met Karin Mulder voor het TT Journaal van RTV Drenthe.
Met burgemeester Marco Out van Assen, Commissaris der Koning Jetta Klijnsma en Carmelo Ezpeleta van Dorna luisteren naar het Wilhelmus, gebracht door zangeres Emma Kok en de Johan Willem Friso Kapel.
Met Carmelo Ezpeleta is altijd wel iets te bespreken.
Bestuursvergadering met twee KNMV-gasten. Vanaf links rond de tafel - met daarop de plattegrond van het TT Circuit - KNMV-voorzitter Karel Bonsen, de TT-bestuursleden Jan Olthof, Arjan Bos, Arnold Hofmeier, TT-directeur Peter Oosterbaan, KNMV-directeur Wim Mulder en bestuurslid Frank van der Linden.
Een kort praatje bij de ontvangst op vrijdagavond bij Galerie Wildevuur.
TT Journaal
Uitslapen is er niet bij dezer dagen, want één van de gesprekspartners op zaterdagmorgen was Carmelo Ezpeleta. De heren ontmoetten elkaar in het mobiele kantoor van Dorna in het rennerskwartier. Even rustig naar de trainingen kijken was er daarna niet bij, want in de bestuurskamer van het TT-bestuur op de derde verdieping van de toren kwamen Karel Bonsen (voorzitter KNMV) en Wim Mulder (directeur van de KNMV) bij elkaar voor een informeel gesprek. ‘Even bijpraten,’ volgens Bos. Later schoven ook Bos’ mede-bestuursleden aan.
Een van Bos’ vaste gesprekspartners is promotor Lee van Dam. ‘Hij is een belangrijke promotor van het circuit met veel evenementen. En we vinden het gewoon leuk om even met Lee te praten.’
Een vast item aan het eind van elke dag is een gesprekje met Karin Mulder. Zij doet het TT Journaal van RTV Drenthe. Om kwart over zes komt Bos in dit programma live in de lucht. Bos: ‘Daar werk ik altijd aan mee. Het is belangrijk voor de regio en RTV Drenthe doen altijd een uitstekend verslag.’
Niet alles gezien
Op zondag verwelkomt Bos veel gasten. ‘Soms zijn dat persoonlijke vrienden, die in de TT geïnteresseerd zijn. En verder CEO’s van grote bedrijven, bedrijven met duizenden werknemers.’ Even later is Bos op de grid te vinden, waar het voor de start van de races altijd erg druk is. Bos praat er met velen, ook met Collin Veijer. Bos, na afloop van Veijers race: ‘Ik heb wel een half uur stevig gebaald nadat Veijer nipt was geklopt. Die jongen heeft heel veel druk op zijn schouders gehad door alle belangstelling. Het is daarom heel erg knap wat hij heeft gepresteerd. Er stonden heel veel fotografen om hem heen voor de start. Collin vertelde me heel erg trots te zijn dat hij nu tweede in het klassement staat.’
Sinds kort is ook het zingen van het Wilhelmus, enkele minuten voor de start van de MotoGP-race, een vast item. Daarvoor werd dit jaar de 16-jarige Emma Kok uitgenodigd. Zij werd begeleid door de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso. Bos: ‘Voor haar optreden ben ik bij haar in de kleedkamer geweest en heb haar een cheque overhandigd.’ Kok lijdt aan de ziekte gastroparese, waardoor zij tweeëntwintig uur per dag vastzit aan een sonde. De cheque is voor haar Stichting Gastrostars, die de kwaliteit van leven van mensen die aan deze ziekte lijden wil verbeteren.
Is het voor de voorzitter mogelijk tijdens de TT alle races te volgen? Bos: ‘De race van Collin heb ik gezien, maar tijdens de Moto2 had ik een aantal verplichtingen. Die heb ik dus grotendeels gemist. En van de MotoGP heb ik de laatste tien ronden gezien.’ Over winnaar Bagnaia is hij heel enthousiast: ‘Dat hij voor de derde keer in Assen wint. Dan ben je toch wel een heel grote kampioen. Hij is het nieuwe kind van Assen. Na Valentino Rossi opnieuw een Italiaan die echt bij Assen hoort.’
Na afloop van de races is Bos uitermate tevreden. De TT Assen werd in drie dagen door 192.554 motorsportliefhebbers bezocht. Zoveel waren het er sinds 1992 niet meer geweest! ‘En dat waren er ook weer een stuk meer dan vorig jaar. Het had niet beter gekund. We zitten in de lift!’
De TT Assen is schatplichtig aan honderden vrijwilligers. Die komen na de laatste race steevast in de paddock bij elkaar voor een bittergarnituur en om wat te drinken. Bos laat zich daar altijd zien en spreekt dan met een pilsje in de hand zijn bewondering uit: ‘Ik ben heel trots op jullie, op wat jullie allemaal doen, dankjewel. Deze 93e editie van de TT was super.’
Met vrouw Catharina en dochter Phileine.
Blik op 2025
Omdat circuitdirecteur Peter Oosterbaan begin 2026 met pensioen gaat, blijft Bos nog een paar jaar aan als voorzitter. Het is niet wenselijk dat een nieuwe circuitdirecteur ook meteen te maken krijgt met een nieuwe voorzitter. En na zijn voorzitterschap? ‘Ik zou heel graag een keer op zondagmorgen op de motor naar het circuit willen rijden, dat lijkt me gaaf.’
Maar eerst richten Bos en zijn mede-bestuursleden en iedereen die op werkzaam is op het TT-bureau zich op het jubileumjaar 2025. De eerste voorbereidingen daarvoor zijn al getroffen. Zo is er al een uitnodiging naar het Koninklijk Huis gestuurd en hoopt iedereen dat de TT de koninklijke status krijgt. Die status kun je aanvragen als een bedrijf of instantie het eeuwfeest viert. Dus wellicht kunnen we vanaf volgend jaar spreken over de Koninklijke TT of de Royal Dutch TT. Maar of dat doorgaat of niet; Bos en alle andere betrokkenen gaan er de komende jaren weer vol energie tegenaan.
Foto’s: Jan Boer
1 van 6
Met twee regionale burgemeesters, links Peter Snijders van Zwolle en rechts met blauw jasje Jan ten Kate van Staphorst, die benieuwd was naar de verrichtingen van zijn plaatsgenoot Collin Veijer. Verder op de foto Sjoerd Laarberg, CEO van de Alpina Group, en zijn vrouw Karen.
Op de grid met sportmarketeer Chris Woerts.
Interview met regisseur Roy Ferwerda voor de film over 100 jaar TT.
Overleg met Carmelo Ezpeleta, de CEO van Dorna.
Vroeg ontbijt op vrijdagmorgen voor leden van de businessclub.
De afsluiting van de TT voor de honderden vrijwilligers, met een hapje en drankje en een paar woorden van de voorzitter.
Hoewel er discussie is of fabrieksgebouwde caferacers daadwerkelijk caferacers zijn, heeft deze motorstijl enthousiaste volgers over de hele wereld weten te boeien vanwege de schoonheid van het ontwerp. Wij hebben vijf fabrieksgebouwde caferacers ‘geselecteerd’ die er toe doen.
Dit limited edition model markeert het einde van een tijdperk door de iconische Triumph caferacer te vieren met een exclusief Competition Green kleurenschema met handgeschilderde gouden streep, waarbij alle bekende en geliefde Thruxton-details behouden blijven, zoals het solo zadel, Monza-stijl tankdop en roestvrijstalen tankriem.
De Thruxton staat al lang bekend door de combinatie van klassieke caferacer-esthetiek en moderne technologie met functies als ride-by-wire. Daarbij blijft de Final Edition de 103 pk sterke motor van de reguliere RS gebruiken.
Triumphs beslissing om de Thruxton-lijn af te sluiten met deze speciale editie onderstreept de nalatenschap en betekenis van het model in de caferacer-scene, wat de reden is waarom het een plaats op deze lijst verdient.
Royal Enfield Continental GT 650
Prijs: v.a. €9.499
Motor: 648cc-parallel-twin
Vermogen: 47 pk
Een ander bekend Brits merk (eigenlijk Indiaas) in de caferacer-scene; de Continental GT 650 heeft aan populariteit gewonnen vanwege zijn authentieke vintage ontwerp, prestaties en uitzonderlijke prijs-kwaliteitsverhouding.
Het 2024 model is een knaller omdat het een nostalgische rijervaring uit de oude doos biedt en je kunt natuurlijk niet ontkennen dat het eenvoudige en klassieke ontwerp het perfecte canvas biedt voor degenen die hun motoren verder willen personaliseren.
De 648cc-paralleltwin geeft hem voldoende pit met moderne voorzieningen zoals elektronische brandstofinjectie, ABS-remmen en telescopische vork, dus je zult genieten van een veilige maar opwindende rit.
BMW R nineT Racer S
Prijs: v.a. €20.990 (R 12 nine T)
Motor: 1170cc lucht/olie-gekoelde boxer
Vermogen: 110 pk
Hoewel BMW voor 2024 de R 12 nine T heeft uitgebracht, is de BMW R nineT Racer S – niet meer leverbaar – nog steeds een favoriet die retro-styling combineert met moderne prestaties. De BMW werd geproduceerd tussen 2017 en 2019, maar valt op door zijn opvallende retro-ontwerp dat geïnspireerd is op sportmotoren uit de jaren 70.
Aangedreven door een 1170cc lucht/olie-gekoelde boxer met 110 pk en 116 Nm koppel, geven de spaakwielen, de half-fairing en gestrekte rijpositie een uitgesproken caferacer-look. Door de clip-ons is de rijpositie helaas nogal oncomfortabel.
Desalniettemin combineert de Racer S old school-charme met die goede, oude BMW-techniek, waardoor hij een populaire keuze is ondanks zijn korte productieperiode.
Wie geniet er nu niet van een lekker luchtgekoelde boxer en indrukwekkende handling?
Yamaha XSR900 GP
Prijs: €15.099
Motor: 890cc-triple
Vermogen: 119 pk
We houden echt van het uiterlijk van de 2024 Yamaha XSR900 GP. Deze moderne motorfiets vangt de essentie van Yamaha’s racesuccessen terwijl het gebruik maakt van geavanceerde technologie en prestaties, met een half fairing en seat hump geïnspireerd op Yamaha’s Grand Prix-racers uit de jaren ’80, met een opvallende achterkant en cockpit in retro-stijl.
Je geniet van moderne voorzieningen zoals een 5-inch full-color TFT-display, Bluetooth-connectiviteit en verschillende weergavethema’s.
De motor is uitgerust met Yamaha’s 890cc CP3-motor, goed voor 119 pk. Hij heeft ook een twee weg quickshifter, cruisecontrol en geavanceerde elektronica zoals een zes-assige IMU, hellingshoekgevoelige tractiecontrole, ABS, wheelie control en een motor slip regulator voor verbeterde rijveiligheid.
Maar het beste is: hij is concurrerend geprijsd (relatief gezien) met een vanafprijs van €15.099. De motor heeft het allemaal en heeft nauwelijks iets anders nodig. Als je een racer én een caferacer-liefhebber bent, dan zou dit wel eens de motor voor jou kunnen zijn.
Ducati Scrambler Nightshift
Prijs: v.a. €13.590
Motor: 803cc L-twin
Vermogen: 73 pk
Ter afsluiting de 2024 Ducati Scrambler Nightshift: een elegante, hoogwaardige motorfiets die hulde brengt aan klassieke caferacers terwijl het de nieuwste Italiaanse techniek en ontwerp incorporeert.
Wat we er in het bijzonder leuk aan vinden, is het slanke ontwerp dat ook een klassieke soberheid brengt. De volledig zwarte spaakwielen en minimale LED-indicatoren geven hem een ingetogen look die zegt: ‘Ik heb de power, maar ook de klasse.’
De Nightshift wordt aangedreven door Ducati’s 803cc L-twin met 73 pk en 65 Nm koppel, wat genoeg vermogen levert voor stedelijke ritjes en opgewekte tochten in het buitengebied
Net als de andere motoren in Ducati’s vloot, is de Nightshift uitgerust met een 4,3-inch TFT-display, ride-by-wire gasklep en moderne elektronica zoals ABS en tractiecontrole. Smartphone-connectiviteit maakt deel uit van het Ducati-multimediasysteem.
Voor de meeste motorrijders is een BMW GS geen vreemde eend in de bijt. Na de introductie in 1980 groeide de GS uit tot het populairste BMW-model. Zo groot en bombastisch als de huidige GS-sen waren ze vroeger niet. De R 100 GS uit 1992 van Haaije Sietsma is nog zo’n ‘slanke’ voorbeeld. Met bijna 180.000 km op de teller voldoet deze BMW R 100 GS nog ruimschoots aan alle wensen die de Friese bezitter van een motor verwacht.
Man en motor
Naam
Haaije Sietsma
Woonplaats
Opeinde
Leeftijd
64 jaar
Beroep
facilitair medewerker
Rijdt sinds
1977
Aangeschaft
2006
Nieuwprijs
circa € 10.540,-
Dagwaarde
circa € 5000,-
Rijstijl
toer/sportief
Gebruik
woon-werk, toer, vakantie
Brandstofverbruik
1:17
Olieverbruik
nihil
Onderhoud
motorzaak
Bouwjaar
1992
Kilometerstand
179.063 km
1 van 3
Haaije Sietsma (64) uit Opeinde, onder de rook van Drachten, begon zijn carrière op een crossmotor. ‘Mijn buurman had een crossmotor en ik ging vaak met hem mee naar de circuits in de buurt. Ik was toen nog te jong om brommer te mogen rijden, maar ik mocht wel regelmatig op zijn crossmotor op het circuit crossen. Met een Yamaha FS1-bromfiets reed ik voor het eerst op straat. Mijn vader was ook geïnteresseerd in motoren en dat maakte het allemaal wat gemakkelijker voor mij om mijn eerste motor, een Yamaha DT125-offroad, te kopen. Dit motortje werd al snel opgevolgd door een Yamaha XT500. Op die motor hebben wij Rutger Hauer nog crossles gegeven. Dat was toen voor de film “Spetters”. Mijn eerste serieuze straatmotor was een Triumph Bonneville 750 gevolgd door een Laverda 1200 en een Laverda 1000 Jota. Met die motor ben ik eens met een vriend in een weekend op en neer naar Le Mans gereden voor de 24-uursrace. Na een vastloper werd de Jota nooit meer de oude. Een auto als vervoermiddel bleek toch ook wel gemakkelijk, de zware motor maakte plaats voor een KTM 250-enduro waarmee ik regelmatig deelnam aan offroadritten. Voor op de weg kwam er later toch weer een andere motor, een BMW R800ST, die omgebouwd was naar GS. En tussendoor was er ook nog een Jawa-zijspan. De BMW werd ingeruild op een kajuitzeilboot, maar hoe leuk dat varen ook was; ik en mijn vrouw Hilde misten de motor. Zodoende in 2006 bij een particulier in Staphorst een BMW R 100 GS gekocht. De verkoper was de tweede eigenaar en deed met pijn in zijn hart afstand van de BMW. De GS was veertien jaar oud, maar met 42.000 km op de teller nog jong te noemen.’
De BMW werd in het eerste jaar direct ingezet als vakantievervoermiddel naar Noorwegen. En het jaar daarna opnieuw, al waren de weersomstandigheden toen niet om over naar huis te schrijven. Vandaar dat de reis het jaar erna met de slaaptrein naar het zuiden van Frankrijk ging. ‘In de Alpen reden we op een onverharde pas vast in de sneeuw en we kwamen op afgelegen campings terecht waar de mensen zeer gastvrij bleken. Later stonden Denemarken, Slovenië, Oostenrijk en Duitsland op het reisprogramma. Vanwege ziekte in 2016 kwam er weinig van motorrijden, toen ik me in 2018 weer goed genoeg voelde heb ik het motorrijden weer opgepakt. Met flink wat bagage en Hilde achterop door Slovenië getrokken. Prachtig motorland met heel veel kleine weggetjes. Wel even een hachelijk moment meegemaakt toen na een onoverzichtelijke bocht het strakke asfalt zonder aankondiging overging in een offroad-parcours met diepe watergeulen. Ik beschouw het nog steeds als een wonder dat we daar toen niet onderuit zijn gegaan. Offroad met de GS gaat prima, maar dan wel met gepaste snelheid. Ook in Nederland, soms met zijn tweeën op de motor, heb ik wel wat offroad met de BMW gereden. In het begin reed ik jaarlijks zo’n 10.000 km met de GS, allemaal vakantiekilometers. Voor woon-werk heb ik de motor nooit gebruikt. Eerst was ik truckchauffeur, daarna houtbewerker en de laatste jaren facilitair medewerker op een grote scholengemeenschap. Ik kan op de fiets naar mijn werk.’
De GS is gebruikt waarvoor die is gemaakt, wat wil zeggen regelmatig van het asfalt af.
Eigenzinnige dame
Hoewel na achttien jaar nog uiterst tevreden over zijn R 100 GS heeft de BMW ook zijn problemen gekend. ‘Vlak voor onze tweede reis naar Noorwegen bracht ik een bezoek aan de Boxer Toko in Ysselsteyn (Limburg). Bij het terugduwen van de motor op de parkeerplaats constateerde ik een geluid dat ik niet eerder had gehoord. Volgens Rob, monteur bij Boxer Toko, was het niet verstandig om zo naar Noorwegen te rijden. Maar hij redde onze vakantie door in de avonduren door te werken en een andere cardanas te monteren. Omdat een nieuwe as niet voorradig was, werd een gebruikte as gemonteerd zodat we in ieder geval op reis konden. Bijzonder goede service dus, ook al kwam ik daar toen pas voor de eerste keer. Ben er als klant altijd gebleven, ook al is het een eindje rijden van Friesland naar Limburg. Terug van vakantie is er een nieuwe cardanas geplaatst en is de eerste versnelling aangepast (korter gemaakt). In de bergen kwam ik erachter dat de originele voorrem ver onder de maat was. Zeker met passagier en bagage. De schijf is vervangen door een exemplaar van HE en die voldoet prima.’
Haaije houdt ervan om zijn motor tiptop in orde te hebben. Dat uit zich niet zozeer in poetswoede maar meer in preventief onderhoud. ‘Onderdelen waarvan ik hoor dat ze niet al te best zijn en dat er iets beters op de markt te koop is vervang ik op voorhand. De remschijf is zo’n voorbeeld, maar ook de startmotor, spanningsregelaar, bougiekabels en achterbruglagers zijn zo vervangen voordat ze de geest gaven. Om die reden heb ik ook de koppelingsplaat vervangen door een oliebestendige koppelingsplaat, maar dat pakte achteraf niet goed uit. Die plaat hield het maar 27.000 km vol. Het hart was uit de plaat en ook de prisas moest worden vervangen. De leverancier van de koppelingsplaat wilde niets van garantie weten. Daarna toch maar weer een originele koppelingsplaat gemonteerd. Maar ook dat was niet zo’n succes, want bij 170.000 km gaf de koppeling om dezelfde reden de geest. En ook weer een andere prisas. Met de kapotte koppeling ben ik uiteraard onderweg gestrand, gelukkig was dat niet tijdens een vakantie. Toch is altijd alles goed gegaan. Mijn R 100 GS heeft zo zijn eigenaardigheden. Niet voor niets noemt monteur Rob mijn motor een “eigenzinnige dame”.’
Hachelijk moment
Op onderhoud wordt er door de eigenaar niet bezuinigd. ‘Sommige kleine dingen doe ik zelf, voor een beurt ga ik langs in Ysselsteyn. Daar weten ze precies welke aandacht een oude boxer nodig heeft. Ondanks dit onderhoud kon er toch nog op een onverwachte manier iets fout gaan. Drie jaar geleden, met zijn tweeën op de motor, blokkeerde op een afrit plotseling het achterwiel. Ik had geen idee wat er aan de hand was. Geen beweging meer in te krijgen. Motor met aanhanger opgehaald en thuis geprobeerd het achterwiel los te krijgen. Dat lukte pas na heel veel moeite, waarna duidelijk werd wat de oorzaak van alle ellende was. Een spaak was afgebroken, precies ter hoogte van de nippel. De nippel had bijna de naaf (trommelrem) doormidden gesleten en was nu tussen de remtrommel en de remschoen terechtgekomen met het blokkeren van het achterwiel als gevolg. Gelukkig niet onderuitgegaan en een nieuwe naaf was nog leverbaar. Het had slechter kunnen aflopen. Maar wie verwacht er nou dat een afgebroken spaak zoveel onheil kan veroorzaken?’
BMW R 100 GS op de brug
Voor een ritje vanuit Friesland naar Motor.NL-expert Van Sleeuwen in Brabant draait Haaije Sietsma zijn hand niet om. De zwart/gele BMW is een opvallende verschijning. Dat de motor al 32 jaar oud is, valt niet af te leiden aan het uiterlijk van de motor. ‘En ook niet aan hoe goed alles nog functioneert’, zegt Van Sleeuwen na zijn proefritje. ‘Het oude beestje doet het nog prima, geen motorische bijgeluiden, prima sturen en goed remmen.’
Op de brug kunnen we de BMW R 100 GS nog eens goed van alle kanten bekijken, maar waar je ook kijkt; nergens roest of verweerderd aluminium. ‘Ik heb de motor nooit met pekel gebruikt, regen heeft de motor (en ik zelf) genoeg voor de kiezen gehad. Poetsen doe ik eigenlijk maar één keer per jaar, zeg maar aan het einde van het seizoen. De zijstandaard en de middenbok zijn vervangen door rvs-exemplaren. Daardoor oogt de motor strakker. De Zach-uitlaat, met de kleinere demper, doet op dat gebied ook een duit in het zakje. Frame, tank of kuipje zijn nog nooit opnieuw gespoten. Allemaal origineel.’
De remmen voldoen volgens Van Sleeuwen uitstekend. Opvallend is dat bij de HE-schijf, die er toch alweer zo’n 100.000 km op zit, amper slijtage valt te bespeuren. ‘De remblokken die ik gebruik voldoen prima. Ik heb andere geprobeerd, die “beten” harder, maar ik had het idee dat dat ten koste ging van de schijf. De remtrommel achter is na het spaaknippelincident natuurlijk helemaal nieuw.’
1 van 7
Accu en laadspanning zijn in orde.
Opvallend detail: zijstandaard en middenbok van rvs.
De originele schijf is vervangen door een 320mm-HE-exemplaar die bijzonder slijtvast blijkt te zijn.
Een losgeraakte spaaknippel zorgde voor een ravage in de wielnaaf achter.
Bagster-seat voor meer comfort.
De originele schokdemper heeft plaats gemaakt voor een exemplaar van Öhlins.
Zach-uitlaatdemper, compacter dan de originele demper.
Het balhoofdlager is een keer vervangen, maar dat is alweer zo’n 100.000 km geleden. Er is nog geen slijtage voelbaar. Zoals er nergens enige slijtage bij de lagers voelbaar is. ‘De achterbruglagers zijn vervangen door bronzen bussen met een smeernippel. Dat bevalt prima, ook al is het lastig om bij de smeernippels te komen. De buddyseat is al twee keer vervangen. ‘De eerste keer door een exemplaar van Wunderlich en nu zit er een Bagster-zadel op dat op maat is gemaakt. Kan niet beter en het ziet er nog fraai uit ook. Het originele vlakkere zadel was een ramp. Dat zadel was zo glad dat bij het remmen de duopassagier telkens naar voren schoof.’
Na 179.000 km verbruikt de BMW amper olie. ‘Tijdens vakanties onderweg heb ik nooit hoeven bij te vullen. Tussen twee beurten in (10.000 km) hoef ik nooit bij te vullen. Het brandstofverbruik is met 1:17 redelijk. Ik tank wel altijd 98.’ De vering op de BMW wordt achter verzorgd door een Öhlins-exemplaar. Haaije: ‘Iedere twee jaar laat ik de demper controleren/reviseren. Met twee personen, bagage en volle zijkoffers heeft de schokdemper het soms zwaar te verduren. Die moet dus goed zijn.’ Om overdag beter gezien te worden is er extra dagrijverlichting gemonteerd. Geen overbodige luxe, want de standaard koplamp houdt niet echt over.
De staat waarin de motor na 32 jaar verkeert, is prima en helemaal naar de zin van de eigenaar. ‘Tijdens de achttien jaar dat ik deze motor rij, heb ik de BMW van binnen en van buiten leren kennen. Ik ben geen uitgesproken BMW-fan, Moto Guzzi vind ik bijvoorbeeld veel mooier, maar deze GS is mij op het lijf geschreven. Ik twijfel regelmatig of ik toch niet eens iets anders moet kopen. Ik heb al proefgereden met diverse KTM’s, maar die hebben mij allemaal veel te veel vermogen. Allemaal vermogen dat ik toch nooit ga gebruiken. Daar ben ik dus niet naar op zoek. Technisch gezien kan deze BMW nog wel een poos mee. Maar koop ik iets anders, dan ruil ik deze in. Ik ben niet iemand die een motor ongebruikt in de schuur wil hebben staan. Of ik moet hem thuis in de woonkamer mogen zetten…’.
Tekst en foto’s: Peter van der Sanden
Merkenclub
GS-rijders kunnen terecht bij de BMW GS-club Nederland. De club kent een uitgebreid forum (wel eerst registreren) waar veel informatie te vinden is. Voor leden (zo’n 700 in getal) worden asfalt- en allroadritten georganiseerd. Het maakt niet uit wat voor GS je hebt, als het maar een BMW GS is.
Reparaties en problemen
47.000 km cardanas vervangen 60.000 km spanningsregelaar preventief vervangen 64.000 km startmotor preventief vervangen 79.000 km versterkte oliebestendige koppelingsplaat geplaatst 90.000 km remschijf en balhoofdlagers vervangen 95.000 km modificatie ontsteking 96.000 km hallgever ontsteking vervangen 98.000 km bougiekabels preventief vervangen 105.000 km achterbruglagers vervangen door bussen 107.000 km hart uit de koppelingsplaat, prisas en lagers vervangen 109.000 km hallgever ontsteking vervangen 120.000 km uitlaat vervangen 165.000 km koppelingsplaat en prisas, keerringen vervangen 170.000 km remtrommel vervangen
Richtprijzen bij motorzaak
De BMW R100GS is geliefd bij een specifiek publiek. De doelgroep lijkt steeds groter te worden, want de prijzen gaan eerder omhoog dan omlaag. Het aanbod is klein waardoor je er maar zelden eentje nog in een motorzaak tegen zult komen. Als je er eentje vindt reken dan op een bedrag rond de 7000 à 8000 euro. Voor een mooie Paris-Dakar-uitvoering wordt nog meer gevraagd.
Technische gegevens BMW R100GS
MOTOR
Type
tweecilinder viertakt boxer
Cilinderinhoud
980 cc
Boring x slag
94 x 70,6 mm
Kleppen per cilinder
2
Compressieverh.
8,5:1
Carburatie
carburateurs
Transmissie
vijfbak
Eindoverbr.
cardan
PRESTATIES
Maximum vermogen
60 pk bij 6.500 tpm
Maximum koppel
76 Nm bij 3.750 tpm
RIJWIELGEDEELTE
Frame
dubbel wiegframe
Vering voor
telescoopvork
Vering achter
Paralever monoshock
veerweg v/a
225 / 180 mm
Rem voor
295mm-schijf met dubbelzuigerklauw
Rem achter
trommelrem
Banden v/a
90/90 21, 130/80 17
MATEN EN GEWICHTEN
Gewicht
205 kg (droog)
Tankinhoud
24 liter
Zithoogte
850 mm
Wielbasis
1513 mm
Balhoofdhoek
27,5°
Naloop
101 mm
BMW R100GS: goed om te weten
De BMW GS is een van de meest geliefde BMW-modellen. Dat de GS er kwam was te danken aan medewerkers van BMW die geïnteresseerd waren in offroadrijden. In 1980 verscheen de eerste GS (Gelände Sport), de R 80 GS. De eerste BMW allroad was daarmee geboren. Offroad- en toerrijden waren samengebracht in één motorfiets. Pas in 1987 kreeg de R 80 GS een opvolger in de vorm van de R 100 GS. Van dit type werden er tussen 1987 en 1996 34.000 verkocht. Na de R 100 GS volgden de R 1100 GS, R 1150 GS etc. Naast de boxers kwam er in 2000 ook een eencilinder BMW, de F 650 GS, acht jaar later gevolgd door de staande tweecilinder GS-modellen. De GS is er ook in Adventure (GSA) uitvoering met als belangrijkste kenmerk een grotere tank, iets meer veerweg en extra valbeugels. De R 100 GS met grotere tank droeg nog de naam ‘Paris-Dakar’ verwijzend naar de successen die BMW in begin jaren 80 in deze rally oogstte.
De zijspancross Grand Prix van Nederland werd in 2009 georganiseerd door de VAMAC in Varsseveld. De loop van de baan op het weiland lag toen anders dan heden ten dage.
Gestart werd in de richting van de N-weg, waarna een grote doordraaiende bocht aansloot op een recht stuk met twee springheuvels waarna de baan vervolgens het bos in ging. Dat laatste gedeelte met die heuvels is anno 2023 nog nagenoeg hetzelfde als veertien jaar geleden. Maar de eerste bocht ligt nu elders, is haaks en gaat bovendien naar links omdat het startveld zich nu in de richting van de bosrand begeeft in plaats van naar de grote weg. Die eerste bocht, zoals die er in 2009 nog lag, was best snel.
Maar zoals je weet, met zijspannen op een zandcircuit worden ook snelle bochten langzamer en langzamer. Al gauw verschijnen de eerste sporen en onvermijdelijk worden deze dieper en dieper. Zijspannen, waarbij de motor immers altijd rechtop blijft staan door de asymmetrische vorm van de machine, zijn nu eenmaal dé graafmachines bij uitstek. En door de genadeloze wetten der natuur raakt een zanderige crossbaan binnen mum van tijd vol met sporen.
Maar er was één rijder die maling had aan deze natuurwetten. 2009 was de periode waarin Daniël Willemsen zijn WK-titels achter elkaar naar binnen harkte. De rijstijl van Willemsen was vaak onnavolgbaar voor de concurrentie. Waar alle andere zijspannen in een spoor kwamen en zich al gravend een weg zochten door deze bocht, deed Willemsen het compleet anders. Willemsen, met Sven Verbrugge in de bak, leek een crosser van een andere planeet. Er werd in die eerste snelle bocht niet door de sporen gereden, maar het leek wel alsof Willemsen/Verbrugge over de sporen vlogen!
De ‘ufo’ met nummer 1 staat hier op de foto, zwevend over die diepe sporen in de eerste bocht. Hoe Willemsen de wetten der natuur kon foppen, weet alleen hijzelf. Hoe langer je blijft kijken naar de foto, hoe langer je jezelf verbaast over de buitenaardse krachten die Willemsen/Verbrugge hier leken te hebben. Zwevend over de baan, op weg naar de winst in de Grand Prix van Nederland in Varsseveld.
Triumph lanceert een nieuwe versie van de Street Triple 765 R die toegankelijk is voor motorrijders met een A2-rijbewijs. Deze variant heeft een aangepaste 765cc driecilinder motor met een vermogen van 70kW en een optionele restrictorkit die het vermogen beperkt tot 35kW, waardoor hij voldoet aan de A2-vereisten. De kit kan eenvoudig door een Triumph-dealer verwijderd worden zodra de rijder zijn volwaardige A-rijbewijs heeft.
Deze A2-versie biedt dezelfde prestaties, wendbaarheid en hoogwaardige specificaties als de reguliere Street Triple 765 R. Het model heeft een agressieve styling, verbeterde ergonomie en is uitgerust met kwaliteitsvolle componenten zoals Brembo remmen, Showa vering en Continental banden. Daarnaast beschikt de motor over geavanceerde technologie zoals ABS, wheelie-control, instelbare rijmodi, een quickshifter en een slip & assist koppeling.
De nieuwe Street Triple 765 R A2 is verkrijgbaar in twee kleurstellingen: Matt Baja Orange en Pure White. Er zijn meer dan 50 originele accessoires beschikbaar om de motor naar wens aan te passen. De A2-variant is vanaf september 2024 beschikbaar bij de Triumph-dealers voor een prijs vanaf €10.795 in België en €12.195 in Nederland.
Met deze nieuwe uitvoering maakt Triumph de prestaties en het rijplezier van de Street Triple 765 R toegankelijk voor een bredere groep motorrijders, waaronder nieuwe en jonge rijders met een A2-rijbewijs.
De Italiaan Oberdan Bezzi, bekend om zijn ontwerpen van imaginaire motorfietsen die soms niets te wensen over laten ten opzichte van echte, heeft ditmaal een elektrische Moto Guzzi getekend. Een concept dat mogelijk nog nooit in de gedachten is opgedoken van het merk uit Mandello del Lario, maar uiteindelijk helemaal niet zo gek zou zijn. Vooral als het merk in staat zou zijn om zich te houden aan de lijn die Bezzi heeft bedacht…
Oberdan Bezzi: ‘De E-Agle zou zich presenteren als een moderne maar zeer ‘concrete’ motorfiets, die net zo bruikbaar is als een traditionele motor, zonder de voor- en nadelen van een elektrische aandrijving. Een roadster met een eigentijds, minimalistisch en elegant design, geschikt voor zowel stedelijk verkeer als ritten over middellange afstanden, volgens de traditie van Moto Guzzi. Het voorstel van het Italiaanse bedrijf zou zeker niet het resultaat zijn van technische/esthetische vreemdheden, zoals in de meeste tot nu toe geziene voorstellen (en onvermijdelijk bestemd om van korte duur te zijn).’
De deze week gelanceerde Royal Enfield Guerrilla 450 blinkt uit in stijl en functies. Hier zijn de vijf belangrijkste dingen die je moet weten van deze interessante motorfiets uit India.
Een van de opvallende kenmerken van de Guerrilla 450 zijn de banden. Dit zijn de breedste banden ooit gemonteerd op een in India geproduceerde roadster. In samenwerking met Ceat is de nieuwe Gripp XL speciaal afgestemd op de Guerrilla 450. Aan de voorkant krijgt RE een 120/70 R17 en aan de achterkant een 160/60 R17. Het robuuste ontwerp van de banden draagt ook bij aan de imposante ‘wegaanwezigheid’ van de motor, waardoor het een echte blikvanger is.
2. De koppelrijkste in India geproduceerde roadster
Liefhebbers van prestaties zullen enthousiast zijn over het blok van de Guerrilla 450. De Guerrilla gebruikt dezelfde 452cc-motor als de Himalayan, wat hem het hoogste koppel oplevert van alle roadsters die in India worden geproduceerd. Het Guerrilla 450-motorblok levert 40 pk bij 8.000 tpm aan piekvermogen en 40 Nm aan koppel bij 5.500 tpm.
3. Verkrijgbaar in vijf kleuren
Royal Enfield begrijpt het belang van persoonlijke stijl, en de Guerrilla 450 weerspiegelt dit met zijn reeks van vijf levendige kleuren verdeelt over drie varianten: • Flash: Brava Blue en Yellow Ribbon two-tone • Dash: Gold Dip en Playa Black two-tone • Analog: Smoke (niet leverbaar in NL) Elke kleur is ontworpen om het robuuste maar geraffineerde uiterlijk van de Guerrilla 450 te complementeren, waardoor rijders een look kunnen kiezen die bij hun persoonlijkheid past.
4. Rijk uitgerust
De Guerrilla 450 is niet alleen een kwestie van uiterlijk en koppel; het is ook voorzien van moderne functies die de rijervaring verbeteren. De Guerrilla 450 is uitgerust met een volledig digitaal instrumentenpaneel, dat alle noodzakelijke informatie in één oogopslag biedt. LED-verlichting zorgt voor uitstekende zichtbaarheid, terwijl geavanceerde rijhulpsystemen zoals ABS en tractiecontrole extra veiligheid bieden.
5. Aantrekkelijke prijs
Ondanks zijn premium functies en krachtige prestaties is de Royal Enfield Guerrilla 450 competitief geprijsd. De prijzen beginnen bij 6.799 – introductieprijs van de Dash, de Flash kost 100 euro meer.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
