Royal Enfield werkt aan zijn eerste elektrische motorfiets, waarvan het ontwerp recentelijk is gelekt via patentafbeeldingen. De afbeeldingen tonen een bobber-achtige stijl met enkele opvallende designkenmerken.
De fiets lijkt te zijn uitgerust met smalle banden, waarschijnlijk om gewicht en rolweerstand te verminderen voor maximaal bereik. Schijfremmen voor en achter maken deel uit van het pakket. De achterbrug is vermoedelijk van gegoten aluminium en er lijkt een monoshock achtervering te worden gebruikt.
Andere designelementen zoals de ronde koplamp, knipperlichten, spiegels en cockpit ogen typisch Royal Enfield. Met de indiening van het ontwerppatent lijkt de wereldwijde introductie van Royal Enfield’s eerste elektrische motorfiets, gebaseerd op het L-platform, niet meer veraf. Als alles volgens plan verloopt, zou de e-bike ergens in 2025 op de markt kunnen komen.
Op de foto bovenaan zie je de Photon Electric, een eerder studiemodel. Die lijkt wel verdraaid veel op de render die Royal Enfield met het patent meestuurde.
Voor zijn werk is Edo regelmatig op reis en hij had Australië al een aantal keer bezocht, maar nog nooit was het gelukt om er eens een roadtrip met de motor te doen. Als zich dan een mooie gelegenheid voordoet aarzelt hij geen seconde…
Vanwege drukke werk- en reisschema’s lukte het me eerder nooit om voor een paar dagen een motor te huren en eens een stukje van Australië per motorfiets te ontdekken. Een klein stukje maar, want Australië is best groot. Ik maak uiteindelijk eerst een trip van een aantal dagen naar Thailand om vervolgens door te vliegen naar Melbourne. Daar zou ik een weekend hebben plus een extra maandag i.v.m. Labour Day. Dat was mijn kans! Dus snel een motor gehuurd bij Eagle Rider Melbourne en het plan gemaakt om The Great Ocean Road te rijden. Een beroemde weg, die bekend staat als een van de mooiste motorroutes van Australië. The Great Ocean Road is gewijd aan de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog en tevens het grootste oorlogsmonument van Australië. De weg is gebouwd tussen 1919 en 1932 door soldaten die terug kwamen uit de oorlog.
1 van 6
Op weg
Op zaterdagochtend vroeg uit de veren en een Uber geregeld naar de Eagle Rider vestiging om de huurmotor op te halen. De motor stond al op me te wachten; een Heritage Softail Classic M8 en het papierwerk verliep gelukkig snel. Mijn bestemming voor die eerste dag was Geelong, waar ook de Harley-Davidson dealer zit uit het YouTube kanaal van Million Dollar Bogan (Danny Hayes). Voor wie hem niet kent; deze man rijdt de mooiste routes op Harleys en dan niet alleen on-road, maar ook off-road. Hij komt daarbij in de meest bizarre situaties terecht, zoals met een Heritage tussen twee rotsblokken vast komen zitten in Zion of de Dalton Highway rijden op een Street Glide, waar de meeste andere motorrijders een BMW GS of iets dergelijks zouden gebruiken… De man bij Eagle Rider gaf me nog een goede tip om de ferry te nemen, in plaats van terug te rijden door Melbourne met al het drukke verkeer tijdens het Labour Day weekend. Dus snel mijn navigatie aangepast en ik was op weg.
Surf Coast
De eerste kilometers was het zaak goed te concentreren, omdat er in Australië links wordt gereden, maar gelukkig zat mijn stuur aan al de goede kant. Het was heet! De temperatuur liep op tot tegen de 40 graden, dus mijn eerste stop was bij een supermarkt om water en zonnebrandcrème in te slaan en mijn motorjas in de koffer te stoppen. Ik rij naar de ferry van Sorrento via een mooie kustroute door diverse surfdorpjes. De omgeving staat dan ook bekend als de ‘Surf Coast’. Het boarden verliep soepeltjes en het was heerlijk uitwaaien tijdens de 45 minuten durende oversteek naar Queenscliff. Eenmaal aan de overkant van de baai aangekomen zag ik op mijn telefoon dat de Geelong Harley-Davidson inmiddels was gesloten. Daarom besloot ik naar het hotel te rijden om in te checken en daarna direct door te gaan naar Bells Beach, om een verfrissende duik te nemen in de Indische Oceaan. De dag afgesloten bij Pistol Pete’s Food ‘n Blues voor een paar prima lokale biertjes, (Hells Bells XPA) en een lekkere burger.
Memorial Arch
De volgende dag weer vroeg aan het ontbijt. Het zou weer enorm warm worden en ik wilde op tijd op weg naar het eerste punt van de dag; de Great Ocean Road Memorial Arch. Het gebied van de Great Ocean Road is 150 miljoen jaar oud en bestaat uit kalkstenen rotsformaties waarvan ‘De 12 Apostelen’ de meest bekende is. Er zijn in dit gebied ook diverse fossielen van Pool Dinosaurussen gevonden. De weg vervolgend naar Apollo Bay zie ik diverse borden langs de weg die waarschuwen voor overstekend wild. Terecht ook, want ik zag een aangereden krokodil en een kangoeroe langs de weg en ik hoopte maar dat een dergelijke botsing mij bespaard zou blijven… De weg ging ook door een stuk regenwoud met aparte bomen en zeer mooie natuur. Uiteindelijk aangekomen bij het punt waarvandaan ik weer richting Geelong zou rijden; de Gibson Stairs en de 12 Apostelen. Erg indrukwekkend en zeer de moeite waard, ondanks de hitte.
Wilde kangoeroes
Inmiddels was mijn benzinepeil fors gezakt, maar tankstations had ik de hele ochtend nog niet gespot… Via de navigatie een benzinestation gevonden en ik moest hiervoor nog zo’n 30 km het binnenland in rijden. Eenmaal aangekomen, het brandstof lampje brandde al, bleek dat benzinestation gesloten te zijn, dus maar even iemand aangesproken en gelukkig… Zo’n 5 km verderop zou er een tankstation open zijn, wat uiteindelijk ook juist bleek te zijn. Tijd voor lunch, gestopt bij een Whisky stokerij met BBQ, maar die tent zat al helemaal vol. Het was het weekend van Labour Day en dat wordt down under intensief gevierd. Dan maar via de binnenlanden op weg richting hotel. De temperatuur was inmiddels zo hoog opgelopen dat de rijwind meer op een gloeiende föhn leek. Bij de eerstvolgende pomp een hotdog en verkoelend drankje genomen. Rijdend langs eindeloze dorre velden, waar de Black Angus runderen alle ruimte hebben. Hier is geen Farmers Defence Force nodig. Meteen ook mijn eerste wilde Kangoeroes gespot, wat natuurlijk ook weer een hele belevenis is voor een Nederlander.
Kort maar mooi
Maandag was de dag dat ik mijn motor weer moest inleveren in Melbourne. Onder het genot van een biertje las ik echter een email waarin stond dat ze waren gesloten op Labour Day. Of ik de motor op zondag of dinsdag kon inleveren… Helaas had ik al de nodige biertjes op en Australische wetgeving is zeer streng op dat vlak en op dinsdag moest ik weer aan het werk. Gelukkig Eagle Rider alsnog te pakken gekregen en alles is uiteindelijk goed gekomen. Het is een erg relaxed volk. De volgende morgen op pad voor het laatste gedeelte van de reis, van Geelong naar Eagle Rider Melbourne en ik had besloten om deze keer wel door Melbourne heen te rijden om wat meer van deze mooie stad te zien. Na een leuke rit de motor weer ingeleverd. Ik had in totaal zo’n 1000 kilometer gereden. Niet echt veel, maar toch… Wachtend op de Uber daalde het besef in dat het korte, maar mooie avontuur alweer was afgelopen en ik kan terugkijken op een fantastische motorervaring die zeker voor herhaling vatbaar is!
Op 4 juli is in Boekel Henk van Mierlo overleden. De oud-crosser is 66 jaar geworden. Hij was succesvol in de jaren tachtig. Aan zijn carrière kwam in 1991 een eind door een val tijdens een training, waarbij de toen 33-jarige rijder zijn nek brak en een hoge dwarslaesie opliep, waarna hij uitsluitend nog zijn rechterarm kon bewegen. Vanaf dat moment was Van Mierlo aangewezen op een rolstoel. Tot zij ziek werd en twee jaar geleden overleed, verzorgde zijn vrouw Sjan hem. De laatste jaren bracht Van Mierlo veelal liggend door vanwege doorzitten.
Henk van Mierlo begon in 1974 op zijn zestiende met crossen bij de 50cc-junioren bij de GeLimBra. Bij die bond werd hij later kampioen bij de 125cc-senioren. Daarna stapte hij over naar de KNMV, waar hij bij de junioren moest beginnen. Hij stak ver boven de rest uit en mocht al snel bij de senioren uitkomen. Dat leverde hem de derde plaats op in het kampioenschap.
Een jaar later maakte hij de overstap naar de 250cc, een klasse waarin hij stuitte op onder andere Kees van der Ven. De nationale titelstrijd werd afgesloten met een vierde plaats. Zijn eerste WK-punten behaalde Henk van Mierlo in 1979 in de Nederlandse GP250 in Halle door achtste te worden in de tweede manche. Achter Van der Ven en Bennie Wilken werd hij dat jaar en het jaar erop derde in het Nederlands kampioenschap. In de enige GP die ooit in het Gelderse Hengelo werd verreden, kwam Van Mierlo in 1980 goed voor de dag en werd zesde en derde. Een jaar later mocht hij in de GP van Apeldoorn rijden op een overjarige fabrieks-Suzuki en dat leverde hem twee tweede plaatsen op achter dubbelwinnaar Van der Ven.
In 1984 kwam de Motorzesdaagse naar Nederland en om te kunnen winnen bedacht de KNMV dat alle topcrossers in het team moesten worden opgenomen. Tot de geselecteerden behoorde ook Van Mierlo. De opzet van de KNMV slaagde, want het team werd wereldkampioen.
De beste prestatie van Henk van Mierlo in 1985 was de tweede plaats (twee keer derde) in de door Gert-Jan van Doorn gewonnen Nederlandse GP in Lichtenvoorde. Daarna scoorde hij nog een enkele keer WK-punten.
Na al die jaren op een kwartliter te hebben gereden, maakte Henk van Mierlo in 1991 de overstap naar de 500cc. Een val op zijn vaste trainingscircuit Bezuidenhout in Boekel zette zijn leven en dat van zijn gezin (Sjan en Henk hadden een zoon en een dochter) op zijn kop.
Op 10 juli is Henk van Mierlo naar zijn laatste rustplaats gebracht. De kist werd gedragen door zijn vier collega’s van het winnende Zesdaagseteam van 1984: Henk Poorte, Gerrit Wolsink, Simon Schram en Martin Schalkwijk.
Polisport heeft nieuwe hendels ontwikkeld die de kans op schade bij een val aanzienlijk verkleinen. Deze APT-hendels hebben dezelfde vorm als de originele hendels en passen daardoor perfect op de standaard remcilinders van verschillende motorfietsen.
Het geheim zit in het hybride ontwerp. De hendels hebben een kern van roestvrij staal, omhuld door een buitenlaag van composietmateriaal. Bij een val buigt het kunststof mee, in plaats van te breken of scheuren. De stalen kern voorkomt tegelijkertijd dat de hendel blijvend vervormt.
Dankzij de slimme constructie zijn de hendels bestand tegen hoge druk en ongevoelig voor temperatuurschommelingen. Ze passen naadloos op de originele beugel en remcilinder. Een stelwieltje maakt het mogelijk om de hendels af te stellen naar persoonlijke voorkeur.
Polisport levert de APT-hendels per paar voor diverse merken, waaronder Honda, Yamaha, KTM, Husqvarna, GasGas en Beta. De adviesprijs begint bij € 34,90.
Motorfabrikanten zijn voortdurend op zoek naar manieren om de veiligheid van motorrijders te verbeteren. Een aspect dat tot nu toe echter onderbelicht is gebleven, is het voorkomen dat de berijder bij een ongeval van de motor wordt geslingerd.
CFMoto heeft een patent aangevraagd voor een soort gordelsysteem voor motorfietsen. Dit is opmerkelijk, aangezien dergelijke oplossingen in het verleden zelden zijn overwogen. BMW deed ooit een gooi met de C1-motorscooter. De reden hiervoor is dat motorfietsen, anders dan auto’s, geen beschermende structuur rond de berijder hebben. Daardoor is het vaak veiliger om bij een botsing juist van de motor af te worden geworpen.
Het concept van CFMoto is bedoeld om de berijder in bepaalde situaties op de motor te houden, zodat het voertuig de kracht van frontale botsingen kan absorberen. Tegelijkertijd moet de berijder snel van de motor af kunnen stappen als deze omvalt of bij een zijdelingse aanrijding.
Met deze innovatieve concepten probeert CFMoto de veiligheid van motorrijders te verbeteren door te voorkomen dat ze in bepaalde gevallen van de motor worden geworpen, terwijl ze in andere situaties toch snel kunnen afstappen. Hiermee wordt een belangrijke uitdaging op het gebied van motorveiligheid aangepakt.
Royal Enfield heeft z’n eigen ‘reisbureau’: Royal Enfield Himalayan Rides. Het aanbod motorreizen is beperkt tot drie, die behoorlijk succesvol lijken want een reis is al vol. En terecht: vergeet de Alpen, Dolomieten of Pyreneeën. De Himalaya maakt alle bergruggen tot het niveau dreumes, we spreken uit ervaring. Die bergrug tussen India en China zal je geheugen nog jarenlang positief teisteren.
Suzuki lijkt de laatste tijd de wind weer vol in de zeilen te hebben. Met modellen als de GSX-S en de nieuwe V-Stroms hebben ze al veel motorrijders weten te bekoren, maar wat denkt ons lezerspubliek ervan? We selecteerden een zevental uitverkorenen voor een dag Soesrijden in en rond de Biesbosch.
Ondanks het feit dat motorfietsen een effectieve oplossing kunnen bieden voor de toenemende drukte en duurzaamheidsuitdagingen in het verkeer, wordt hun potentieel door veel werkgevers nog niet ten volle benut. Uit een studie van Koninklijke RAI Vereniging komt naar voren dat slechts 29% van de werkgevers het gebruik van motorfietsen voor woon-werkverkeer actief aanmoedigt. Dit terwijl bijna een kwart van de forensen en tweederde van de motorrijbewijsbezitters positief staan tegenover het idee om met de motor naar het werk te gaan.
Werkgevers kunnen profiteren van lagere parkeerkosten en minder druk op parkeervoorzieningen door motorgebruik te stimuleren. Motorfietsen nemen minder ruimte in beslag en kunnen files sneller omzeilen, wat leidt tot tijdwinst en een lagere CO2-uitstoot. Met de toenemende beschikbaarheid van elektrische motoren wordt het gebruik van motorfietsen voor woon-werkverkeer steeds aantrekkelijker.
Er is een opmerkelijke stijging in het aantal motorrijbewijzen onder jongeren en vrouwen in de afgelopen vijf jaar. Deze groeiende groepen bieden kansen voor meer motorfietsgebruik voor woon-werkverkeer. Werkgevers kunnen profiteren van fiscale voordelen en het aanbieden van goede voorzieningen om motorgebruik te stimuleren.
RAI Vereniging heeft in samenwerking met het Ministerie van IenW een praktische gids ontwikkeld voor werkgevers om motorfietsbeleid te implementeren. Deze gids biedt handvatten voor het benutten van fiscale voordelen, het waarborgen van veiligheid en het geven van praktische tips voor implementatie.
Suzuki lijkt de laatste tijd de wind weer vol in de zeilen te hebben. Met modellen als de GSX-S en de nieuwe V-Stroms hebben ze al veel motorrijders weten te bekoren, maar wat denkt ons lezerspubliek ervan? We selecteerden een zevental uitverkorenen voor een dag Soesrijden in en rond de Biesbosch.
Yoran Bind over de Suzuki GSX-S1000
Eigen motor: Yamaha MT-10
‘De GSX-S1000 voelt een stuk compacter en wendbaarder aan dan mijn eigen motor. Je kunt ‘m een stuk makkelijker omgooien. En het blok is zo gigantisch soepel en wordt geholpen door een erg goede quickshifter, want hij schakelt top. Ik heb ook wat met de instelling van de tractiecontrole zitten spelen en dat voel je ook goed, moet ik zeggen. Qua zit heeft het stuur voor mezelf de perfecte breedte, maar in het zadel glijd ik telkens wat naar voren omdat er een curve inzit, waar ik door mijn lengte liever wat meer naar achteren zou blijven zitten.’
1 van 2
Yoran Bind: 'Het blok is zo gigantisch soepel en wordt geholpen door een erg goede quickshifter.'
Geert Bind over de Suzuki V-Strom 1050DE
Eigen motor: Suzuki V-Strom 650
‘Overstapt vanaf mijn 650 voelt de 1050 aan als een enorm bakbeest. Maar je went er meteen 100% aan. Als je gaat rijden voel je het extra gewicht nauwelijks nog. Ik kan er net mee gooien en smijten als met mijn eigen Soes. De quickshifter is een mooie extra en schakelt heel erg goed. De zit is ook uitstekend, de remmen pakken lekker aan. Verder vond ik ‘m in rijmodus B het best rijden, want in A is-ie gewoon te agressief. Het went, maar B is beter en volstaat ruimschoots. Kortom, een heel fijne motor.’
1 van 2
Geert Bind : 'Je went er meteen aan en voelt het extra gewicht nauwelijks.'
‘Deze 35 kW is uiteraard een stapje terug van wat ik gewend ben, maar ik vond het blok verbazingwekkend koppelrijk met een erg breed uitgespreid vermogen. Het lijkt me een geweldige motor voor beginners, waarmee je lang door kan groeien als rijder. Er zit veel meer pit in dan in een 650 als eerste motor. Het zwaartepunt ligt merkbaar hoger dan op mijn eigen motor, dat is even wennen, maar helpt wel bij strakker en soepeler insturen. Bij trager rijden is het dan net even iets minder handig. De remmen bijten gauw en ik moest even wennen omdat ik gewend ben om iets harder door te moeten knijpen. Maar eraan gewend zijn het uitstekende stoppers. De styling vind ik een stuk moderner en sportiever dan mijn eigen motor.’
1 van 2
Jard van Muijlwijk: 'Geweldige motor voor beginners waarmee je lang door kan groeien.'
‘Ik vind de Hayabusa best wel wat veranderd. Het vermogen is en blijft superlekker, net als het sturen. Ik denk dat het zwaartepunt net wat lager is gaan liggen. Hij voelt zo stabiel als een huis en dat maakt ‘m zalig om mee te toeren. Ik liet ‘m zelfs even zakken naar 30 km/u in z’n zes en dat gaf geen enkel probleem. Het grootste verschil met mijn eigen Hayabusa is de elektronica die erop zit. Alles is instelbaar. En de cruisecontrole is geweldig en maakt het misschien net iets makkelijker om niet zo snel tegen bekeuringen aan te lopen. En de rijmodi zijn een absolute plus als je zoals vandaag over bemodderde wegen rijdt. De remmen vind ik niet beter dan op de mijne.’
‘Wat gaat dit allemaal lekker soepel. Van opstappen tot wegrijden, het voelt meteen comfortabel. Het blok bulkt van vermogen in welke versnelling dan ook en de respons is er in elke versnelling, ongeacht het toerental. De injectie is dus echt een vooruitgang met wat ik gewend ben. Ik heb niet extreem geremd, maar de remmen lijken me te doen wat ze moeten doen. Qua sturen helpt het hoge en brede stuur de handling. Hij gedraagt zich uitstekend. En aan de quickshifter ben je in tien minuten gewend en zal ik in het terugrijden naar huis echt wel missen.’
1 van 2
Arjan van den Broeck: 'Het blok bulkt van vermogen in elke versnelling.'
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
