Mandello del Lario verwelkomt van 12 tot 15 september 2024 opnieuw Moto Guzzi-vrienden en motorliefhebbers van over de hele wereld voor een onvergetelijk weekend aan het Comomeer. De historische geboorteplaats van het meer dan honderd jaar oude Moto Guzzi staat dan in het teken van vriendschap, ontmoetingen en avontuurlijke verhalen.
Het programma van de Motoraduno Internazionale Città della Moto Guzzi start op donderdag 12 september. Een dag later opent de Moto Guzzi-fabriek haar deuren voor duizenden bezoekers tijdens de Open House 2024. De komende maanden ondergaat het complex een grondige renovatie om plaats te bieden aan een ultramoderne productiefaciliteit, een ontmoetingsplek voor de community en een trekpleister voor motorliefhebbers van heinde en ver. Tijdens de Open House is ook het Moto Guzzi Museum met zijn collectie van 150 historische motorfietsen te bezichtigen.
Je kunt proefritten maken op de nieuwste Moto Guzzi-modellen, waaronder de klassieke V7 en V85 en de V100 en Stelvio met innovatieve vloeistofgekoelde 1000cc Compact Block-motor. De slingerende wegen langs het Comomeer vormen het perfecte decor.
De BMW GS Trophy staat in september 2024 op het programma in Namibië en nu is bekend op welke motoren de deelnemers zullen rijden.
Zoals verwacht zullen ze rijden op machines gebaseerd op het R1300 GS-platform. BMW stuurt de deelnemers traditioneel uit op hun nieuwste boxer-adventuremotoren, wat in dit geval de nieuwe R1300 GS Trophy betekent.
Dat betekent goudgelakte gespaakte velgen, rally-zadel, radiateurbescherming, carterplaat en frameprotectie, verstelbare hendels en Vario-voetsteunen. Voor de wedstrijdmotoren heeft BMW ook stuurverhogers, een verstevigd versnellingspedaal en een extra grote skid plate toegevoegd. En natuurlijk noppenbanden op de spaakwielen. In Nederland levert BMW de Trophy ook met gesmede velgen.
Zelf opbouwen?
Met de uitgebreide onderdelencatalogus van BMW kun je deze onderdelen waarschijnlijk zelf ook bestellen, mocht je een identieke machine willen. De aftermarket kan ook vast soortgelijke onderdelen leveren. Maar de meeste rijders die op zoek zijn naar een meer terrein-vaardige R1300 GS zullen waarschijnlijk wachten op de vrijwel zekere introductie van de Adventure-variant later dit jaar, met verbeterde vering en een grotere brandstoftank.
Als je tot hier bent gekomen en je vraagt je nog af wat de BMW GS Trophy competitie inhoudt… Kortgezegd is het een motorvaardigheidswedstrijd gecombineerd met tests die je survival-, reis- en campingvaardigheden uitdagen. Het is bedoeld voor BMW-rijders die redelijk tot goed zijn in terreinrijden (ex-coureurs mogen niet meedoen!). Het evenement kent een tweejaarlijkse cyclus en keert in september terug naar Afrika, waar de eerste edities ook plaatsvonden.
Rijders van over de hele wereld nemen deel aan regionale kwalificaties om een plek in hun nationale team te veroveren. Vanuit de Benelux doet er voor het eerst een combinatieteam mee met Nederlandse en Belgische rijders. Aan twee eerdere Trophy’s deed al wel een Nederlands team mee. In totaal doen er 22 teams mee, waaronder zes vrouwenteams. Meer informatie is te vinden op de website van de Trophy competitie.
In 2022 werd de Internationale BMW GS Trophy in Albanië gehouden, een geweldig motorland. Hieronder enkele sfeerfoto’s van die editie, waarmee op de R 1250 GS werd gereden.
Twee jaar geleden kocht ik een zogenaamde special edition van de Triumph Speed Twin 1200, genaamd ‘de Breitling’. Het motormerk en het horlogemerk hadden samengewerkt, en de motor had de kleur van een horlogeplaat, enige inscripties, en een ietwat hoger pk-aantal dan de reguliere uitgave. Ik betaalde er een dikke negentienduizend euro voor. Nu had ik twee motoren: deze Breitling en de drie jaar oude Triumph Thruxton 1200 R. Het probleem was dat deze motoren nagenoeg identiek waren, en dat het een kwestie van dubbel op leek. Dus verkocht ik de Thruxton en schafte in plaats ervan de Triumph Street Triple 765 R aan, die een heel andere constitutie had dan de Breitling. Ik ben zesenzestig en nam aan dat ik het met de Breitling en de Street wel zou uitzingen tot ik, mogelijk noodgedwongen (ziekte, artritis, reuma, stijve spieren, overlijden), zou stoppen met motorrijden. Maar steeds komt er een nieuwe uitdaging aan de horizon. Triumph heeft immers ook van z’n sportmodel, de Speed Triple 1200 RR, een Breitling-editie uitgebracht, die iets meer dan vijfentwintigduizend euro kost. Nou, dan begint het in m’n hoofd te malen, en stel ik me vooral de vraag: ‘Zou het niet gaaf zijn om twéé Breitlings in de garage te hebben?’ Met andere woorden, als ik voor de nog jonge Street achtduizend euro krijg, en ik leg à peu près zeventienduizend euro op, dan heb ik zowel de Speed Twin Breitling als de Speed Triple Breitling in huis, twee machines die hun waarde allicht behouden, en die goed zouden passen in de erfenis die ik nalaat aan m’n zoon Roman.
Die zeventienduizend euro heb ik weliswaar in kas, maar ten eerste, is het echt nodig om alwéér van motor te veranderen?, en ten tweede, ik heb zeventienduizend euro en meer nodig om in de dagelijkse kosten te voorzien. M’n vriendin Lena en ik leven niet echt goedkoop. We gaan elke dag ontbijten of lunchen, en dan bestel ik vaak het duurste gerecht, voorbeeld le boudin blanc in de groene arduinsaus. We proberen ervoor te zorgen dat onze zoon Roman lekker en gezond kan eten, dat hij goed gekleed gaat, en dat hij voldoende speelgoed ter beschikking heeft. Bovendien hebben we een hond, Aquí, en zo’n beest heb je evenmin gratis. Die krijgt louter kwaliteitsvoedsel, en God is m’n getuige dat dit voedsel overdreven duur is, er rekening mee houdend dat het, zoals alle hondenvoer, afkomstig is van afgeleefde, en op onverantwoorde manier geslachte koeien, paarden, konijnen, tonijnen, en zelfs herten en geiten. Je zal het altijd zien, Aquí is dol op geitenvlees. Ik heb zelf ‘ns geproefd van z’n maaltijd, en toegegeven, geitenvlees is behoorlijk smakelijk. Maar goed, het probleem blijft of ik moet doorgaan met het idee om de Street te vervangen door Breitling Nummer Twee. Wat in het nadeel speelt van laatstgenoemde is dat hij honderdtachtig pk onder de leden heeft. Dat is toch wel heel veel. In feite ben ik een beetje bang voor zoveel pk. Op de koop toe heeft deze motor clip-ons in plaats van een stuur, en, ze zijn ook nog redelijk laaggeplaatst. M’n rug en m’n polsen zijn al geen kampioenen, en de kans bestaat dat ze, als ik met die Breitling Nummer Twee op pad ben, me een gigantische last bezorgen. Kortom, de kans dat ik weer van motor verander, is slechts tien procent. Misschien is dat nog te veel.
Achter de motoren v.l.n.r. Teammanager Jarno Janssen, Barry Baltus, burgemeester Marcou Out van Assen, teameigenaar Roelof Waninge, Zonta van den Goorbergh en Wil Hartog.
Het WK wegrace is in 1949 ingesteld en viert derhalve dit jaar het 75-jarig bestaan. Bij veel GP’s zijn festiviteiten georganiseerd. In Assen besteedt RW Racing op een geheel eigen wijze aandacht aan dit jubileum. De kleurstelling van de motor van Zonta van den Goorbergh is gebaseerd op de Suzuki waarmee Wil Hartog in 1977 de TT won.
Voor de keuze van de kleurstelling van de motor van Barry Baltus kwam uiteraard maar één motor in aanmerking. Immers, vernoemd naar Barry Sheene (en ook rijdend met startnummer 7!) moest uiteraard de Suzuki van Sheene model staan voor zijn motor. Het resultaat mag er zijn. Vrijdag rijden beiden nog in de normale kleuren, zaterdag en zondag wordt er op deze motoren gereden.
Fotobijschrift: Achter de motoren v.l.n.r. Teammanager Jarno Janssen, Barry Baltus, burgemeester Marco Out van Assen, teameigenaar Roelof Waninge, Zonta van den Goorbergh en Wil Hartog.
Tijdens de TT Assen, die plaatsvindt van 28 tot en met 30 juni, zal Aprilia een opvallende aanwezigheid hebben. In de fanzone kunnen bezoekers een bijzondere Aprilia-beleving ervaren. Ze kunnen officiële Aprilia merchandise aanschaffen bij de merchandise truck achter de hoofdtribune. Op vrijdag 28 en zaterdag 29 juni zijn er signeersessies met Aprilia Racing-coureurs in de truck, een unieke gelegenheid om deze racehelden te ontmoeten. Bij de Aprilia Truck zijn diverse Aprilia motoren te zien, waaronder de RSV4 Factory, Tuareg 660, Tuono V4 Factory, RS 660 en RS 457. Vertegenwoordigers van Aprilia zijn aanwezig om meer informatie te geven over het Aprilia-assortiment.
Na een onderbreking van drie weken gaat Aprilia Racing weer van start op het TT Circuit Assen. Aleix Espargaró, Maverick Viñales en wildcard-rijder Lorenzo Savadori zullen dit weekend deelnemen. Espargaró mikt op een podiumplaats op het circuit waar hij vorig jaar derde werd en de snelste raceronde reed. Viñales, die daar in 2022 zijn eerste podium met Aprilia behaalde, streeft ook naar een toppositie. Savadori zal de ontwikkeling van de RS-GP24 voortzetten in zijn derde wildcard-optreden van het seizoen.
Het TT Circuit Assen, ook wel “De Kathedraal van de Snelheid” genoemd, is een iconisch circuit in het MotoGP-kampioenschap. Sinds 1949 wordt hier de Grand Prix georganiseerd. Het circuit staat bekend om zijn technische en uitdagende lay-out met 18 bochten – 6 naar links en 12 naar rechts.
Het Amerikaanse kledingmerk FLY introduceert de F-16 Kryptek outfit in hun 2024-collectie. Deze set, bestaande uit een shirt en broek, is speciaal ontworpen voor offroad-gebruik. Het merk viert hiermee zijn 26-jarige bestaan.
Het shirt is gemaakt van polyester panelen voor optimaal draagcomfort, ook in combinatie met een protectorvest. Het rugpand is langer voor extra bescherming tegen tocht en de stretchkraag voorkomt schuren.
De broek is vervaardigd uit duurzaam 600D polyester met slijtvaste leren delen aan de binnenkant van de kuiten voor grip en bescherming. Voorgevormde knieën en kuiten bieden ruimte voor protectoren, terwijl rubberen Soft-flex inlaten zorgen voor ventilatie. Een ratelsluiting rond de taille zorgt voor een stevige pasvorm.
Deze F-16 Kryptek-combinatie is perfect voor enduro- en quad-rijders die op zoek zijn naar een functionele, slijtvaste outfit met een doordachte pasvorm. De set is verkrijgbaar in maten S-2XL voor het shirt en 28-42 voor de broek, in een groengrijs camo-patroon. De adviesprijs bedraagt € 32,95 voor het shirt en € 109,96 voor de broek (inclusief btw).
Wat vroeger de 125cc, 250cc en 500cc waren, zijn tegenwoordig de Moto3, Moto2 en MotoGP. Of te wel de lichtste, de middelste en zwaarste klasse van het wereldkampioenschap wegracen, dat dit jaar haar 75ste verjaardag viert. In de roemrijke historie van de TT van Assen slaagden er slechts zes coureurs om in ‘The Cathedral of Speed’ in die drie klassen te winnen. En een coureur wist zelfs vier klassen te winnen: Jim Redman.
De in Londen geboren en vervolgens naar Rhodesië, een voormalige Britse kolonie in Afrika, geëmigreerde Jim Redman nam in 1959 voor het eerst deel aan de Dutch TT. Hij deed dat als Norton-privécoureur. Redman werd echter bekend als fabrieksrijder van het Japanse motormerk Honda, dat in het begin van de jaren 60 aan een indrukwekkende opmars in de GP-wegracerij begon, ook wel ‘Honda’s Golden Age’ genoemd. In 1962 wist Redman voor het eerst op Assen te winnen. Hij deed dat direct in twee klassen, in de 250cc en de 350cc. In beide klassen werd hij dat jaar ook wereldkampioen. Wat de TT van Assen betrof, ook in 1963 en 1964 zegevierde de Rhodesiër in genoemde twee klassen. Maar dat niet alleen, want in 1964 toonde hij er zich ook de snelste in de 125cc. Daarmee werd Jim Redman de eer-ste coureur uit de TT-geschiedenis, die in drie verschillende categorieën wist te winnen. En dat ook nog eens op dezelfde dag: zaterdag 27 juni 1964. Bij deze uitzonderlijke prestatie zou het niet blijven. Voor het seizoen 1966 construeerden de Japanners een 50cc-tweecilinder, een 125cc-vijfcilinder, een 250cc- en 350cc-zescilinder en een compleet nieuwe 500cc-viercilinder met als typeaanduiding RC181. Met deze machine moest Giacomo Agostini op de MV Agusta worden verslagen. Dat lukte Redman, die op nog achter de Italiaanse combinatie zit, tijdens de TT van Assen. Het was een fraai gevecht, dat beide coureurs samen om het podium vierden. Zo werd Jim Redman de enige coureur die in vier verschillende klassen wist te winnen! En gezien de huidige reglementen zal dat voor altijd zo blijven. Een week na zijn historische zege in Assen had Redman helaas de pech dat hij tijdens de Grote Prijs van België zwaar ten val kwam en een gebroken arm en schouder opliep. Het betekende tevens het einde van een memorabele racecarrière van een zeer veelzijdig coureur, die zes keer wereldkampioen werd en 45 GP’s in vier verschillende klassen won.
1 van 2
JIM REDMAN.
PECCO BAGNAIA – 14 januari 1997
TT-winnaar
Moto3 2016 Moto2 2018 MotoGP 2022, 2023
Net als vorig jaar komt Francesco ‘Pecco’ Bagnaia ook dit jaar als regerend MotoGP-wereldkampioen met het startnummer 1 naar de Dutch TT. Dat is op zich al uniek. Wat de Italiaan en het circuit samen nog unieker maken is dat Bagnaia als enige van alle deelne-mers aan de 93e TT Assen erin is geslaagd om TT-zeges te boeken in de Moto3, de Moto2 en de MotoGP. In de laatste klasse gaat de Ducati-coureur zelfs voor zijn derde TT-overwinning op rij. In 2016 schreef Bagnaia geschiedenis in Assen door niet alleen de eerste GP-zege voor zichzelf te behalen, maar ook voor het Indiase motormerk Mahindra. De coureur met startnummer 21 passeerde in de laatste ronde niet alleen Fabio di Giannantonio, Romano Fenati, Niccolò Antonelli en Jules Danilo, maar sprintte vanuit de Geert Timmerbocht naar de finish ook voorbij Andrea Migno. En dat op één van de langzaamste machines van het hele veld! Een bewijs dat Bagnaia toen al een uitzonderlijk (stuur)talent was. Dat bleek twee jaar later opnieuw in Assen. Want toen won de beschermeling van Valentino Rossi op een Kalex zonder al te veel problemen de Moto2 voor Fabio Quartararo en Alex Márquez. Het was één van zijn acht overwinningen in 2018. Aan het einde van dat jaar mocht de Italiaan zich tevens wereldkampioen in de middenklasse noemen. Hierna stapte hij met Ducati over naar de MotoGP. En het was in 2022 dat Pecco op één van zijn favoriete circuits, Assen dus, een unieke trilogie wist te voltooien door er ook de koningsklasse te winnen. In 2023 keerde hij terug naar Assen, maar nu als wereldkampioen. En niet meer met #63, maar met de trotse #1 op zijn vuurrode Ducati! Iets dat hij dit jaar dus weer gaat doen.
Francesco ‘Pecco’ Bagnaia.
PHIL READ – 1 januari 1939 – 6 oktober 2022
TT-winnaar
125cc 1967, 1968 250cc 1965, 1971 500cc 1973
Valentino Rossi voltooide de trilogie ‘lichtste, middelste en zwaarste’ in Assen in 2002. Degene die de laatste was die dat voor de Italiaan deed, was Phil Read. En dat gebeurde maar liefst 29 jaar eerder. Nadat de Engelsman in 1965 de TT van Assen in de 250cc-klasse had gewonnen – de start met Phil Read (#1), Yoshimi Katayama (#8) en Mike DuŽ (#2). Twee jaar deed hij dat in de 125cc-klasse. Beide keren gebeurde dat op een Yamaha. Het waren de hoogtijdagen van de onderlinge strijd tussen de drie Japanse motormachten Yamaha, Suzuki en Honda. En dat alles met geavanceerde multicilinders. Yamaha en Suzuki vertrouwden op tweetaktmachines en Honda op een viertakt. Binnen het Yamaha-fabrieksteam was er dan ook nog eens de onderlinge strijd tussen Phil Read en Bill Ivy (de 250cc-race in 1968). In 1972 werd eerstgenoemde door MV Agusta, het Italiaanse merk dat op dat moment weer oppermachtig in de 350cc- en 500cc-klasse was, gevraagd om teamgenoot van hun sterrijder Giacomo Agostini te worden. In eerste instantie was dat alleen voor de 350cc. Maar in 1973 startte de controversiële Engelsman, die zich in zijn tijd bij Yamaha niet aan de stalorders ten opzichte van zijn teamgenoot Ivy had gehouden, met een MV Agusta ook in de 500cc. In die tijd was het voor een coureur nog mogelijk om tijdens een Grand Prix in meerdere klassen van start te gaan. Dat was dan ook volop het geval. In 1973 gebeurde het dat Read in Assen na de 125cc en 250cc ook de 500cc-race wist te winnen. Bovendien werd hij dat jaar wereldkampioen in de koningsklasse en stootte zo Agostini van zijn troon. Een jaar later prolongeerde Read zijn 500cc-wereldkampioenschap. De veelzijdige Engelse coureur kwam op zeven wereldtitels voor hij eind 1976 een punt achter zijn GP-carrière zette.
Hoewel Mike Hailwood nooit de TT van Assen in de lichtste klasse – in zijn tijd was dat de 125cc – wist winnen, vinden we toch dat de Engelsman in dit selecte gezelschap van veelzijdigste TT-winnaars thuishoort. Hailwood werd in 1959 op een Ducati derde in Assen en stond er dus op het podium. Maar wat de zo veelzijdige Engelse coureur absoluut uniek maakt, is dat hij op zaterdag 24 juni 1967 op de prachtig gestileerde (zilverkleurige kuip met een gele streep en rode brandstoftank) en machtig loeiende Honda’s drie TT-races op één dag wist te winnen. Hij deed dat in de 250cc. En in de 350cc. En in de 500cc, na een geweldig duel met Giacomo Agostini, die hier nog op kop ligt. En dit alles binnen een tijdbestek van 5 uur 28 minuten en 13,2 seconden! Een ongeëvenaarde prestatie! En eentje die nooit meer kan worden geleverd, omdat het huidige reglement per coureur slechts één start per Grand Prix toestaat. In totaal won Hailwood 76 GP’s en werd hij negen keer wereldkampioen. In Assen behaalde hij hetzelfde aantal overwinningen. Hij deed dat zes keer op een Honda en drie keer op een 500cc-MV Agusta (1962, 1964 en 1965).Vergelijken blijft altijd subjectief, maar voor veel racefans is ‘Mike the Bike’, zijn bijnaam, de meest veelzijdige motorcoureur uit de geschiedenis. Ook al omdat hij in de strijd om de verschillende wereldtitels (125cc, 250cc, 350cc en 500cc) op maar liefst elf verschillende motormerken reed en met de meeste ervan ook WK-punten scoorde.
1 van 2
Mike Hailwood.
MARC MÁRQUEZ – 17 februari 1993
TT-winnaar
125cc 2010 Moto2 2011, 2012 MotoGP 2014, 2018
Toen Marc Márquez in 2010 naar Assen kwam om er aan de Grote Prijs van Nederland deel te nemen, was dat voor de pas 17-jarige Spanjaard al de derde keer. Dat de kleine Marc bij zijn derde bezoek in een bloedvorm verkeerde, liet hij in de twee GP’s ervoor zien. Want zowel op Mugello als Silverstone had hij met zijn 125cc-Derbi weten te winnen. Dat deed hij ver-volgens ook in Assen. Nadat hij in 2010 gekroond werd tot 125cc-wereldkampioen, stapte MM93 over naar de Moto2. Hoewel de 600cc-viertakt-machine niet alleen een stuk sneller maar ook veel zwaarder dan een 125cc-tweetakt was, had alleskunner Márquez geen aanpassingsproblemen. Zeker niet in Assen. Want hij wist er zowel in 2011 als in 2012 de Moto2-wedstrijd te winnen. Ook snijdt de Suter-coureur tijdens de race in 2012 voor Scott Redding en de rest van het veld de Ramshoek aan. Dat jaar won Marc Márquez niet alleen voor de derde keer op rij een TT-race, hij werd ook Moto2-wereldkampioen. In 2013 kwam het megatalent natuurlijk ook weer naar Assen, maar nu als Honda-fabriekscoureur in de MotoGP. De winst moest hij (als tweede) dat jaar nog aan publiekslieveling Valentino Rossi laten, maar in 2014 was het wel raak. En hoe! Door de vaak in Assen heersende wisseling van weers- en zo baanomstandigheden, werd de MotoGP-race een spektakelstuk van je welste. En eentje waarin van machine moest worden gewisseld. Márquez en zijn Repsol Honda-team deden alles goed en zo pakte de Spanjaard als jongste coureur ooit ook in deze klasse een TT-zege. Dat hij zich in deze race als een vis in het water voelde, liet hij zien door al ‘zwemmend’ over de finish te komen. In de jaren erna ging het Marc Márquez echter niet meer zo gemakkelijk af in Assen. Weliswaar wist hij ook de TT van 2018 te winnen, maar daar is het tot nu toe bij gebleven. Iedereen kijkt nu al uit of het hem dit jaar weer gaat lukken. Al helemaal omdat de achtvoudig wereldkampioen niet langer in het zitje van een Honda maar van een Ducati zit.
Na Valentino Rossi in 1996 zijn TT-debuut (in de 125cc-klasse) vroegtijdig moest afsluiten door een val in de Geert Timmerbocht was het het jaar erop wel raak in Assen. Na een spannende strijd met de Japanners Tomomi Manako, Kazuto Sakata en Noboru Ueda kon de toen 17-jarige Italiaan de hekken in klimmen om samen met het publiek zijn eerste TT-zege te vieren. Het jaar erop kon hij dat weer doen. Maar dan als winnaar van de kwartliterrace, waarin Jürgen Fuchs en Haruchika Aoki tweede en derde werden. Met zijn eerste zege bij de kwartliters evenaarde Valentino tevens de prestatie van vader Graziano Rossi, die in 1979 de 250cc-race in Assen op zijn naam had geschreven. Voor het seizoen 2000 volgde voor Valentino de overstap naar de koningsklasse. Zijn 500cc-debuut in Assen beëindigde hij als zesde, maar in 2001 greep hij in het laatste jaar van de 500cc-klasse op onfortuinlijke naast de zege. Rossi lag aan de leiding toen vier ronden voor het einde de race vroegtijdig werd afgevlagd omdat het begon te regenen. De uitslag werd bepaald na de vijftiende doorkomst. En toen lag Rossi’s grote rivaal Max Biaggi aan de leiding! Zo won ‘Vale’ nooit de TT van Assen in de 500cc-klasse. En nog steeds ziet de negenvoudig wereldkampioen en 115-voudig GP-winnaar dat als een gemis in zijn indrukwekkende carrière. Het seizoen 2002 was het begin van het MotoGP-tijdperk. Net zoals op zoveel andere circuits dat jaar werd ook tijdens de Dutch TT de toon gezet door Valentino Rossi op de geniale 990cc-vijfcilinder Honda RC211V. Door een magistrale zege maakte de Italiaan zijn trilogie ‘licht, midden en zwaar’ op de baan met zijn deels karakteristieke bochten met verkanting compleet. Daarna zorgde ‘The Doctor’ tot groot enthousiasme van het gele #46-legioen nog voor ontelbare hoogtepunten op Assen én met nog eens zeven MotoGP-zeges. In 2017 won hij op Assen zijn allerlaatste MotoGP, 2021 zette Rossi een punt achter zijn indrukwekkende carrière.
In 2004 waren de racefans getuige van een spectaculaire inhaalactie tijdens de 125cc-race. Rondenlang vochten Casey Stoner, Andrea Dovizioso, Roberto Locatelli en Jorge Lorenzo om de zege. Laatstge-noemde had met zijn Derbi de langzaamste motor van het kwartet jongelingen. Locatelli met zijn Aprilia had de snelste. Om toch te kunnen winnen ging Lorenzo daarom in de laatste ronde in de bloedsnelle Ramshoek vol gas door het gras om zo de Italiaan aan de binnenkant voorbij te steken. Na in 2005 met een Honda derde in de 250cc-race van de TT te zijn geëindigd, pakte Lorenzo zowel in 2006 (vanaf pole position) als 2007 op dominante wijze de zege bij de kwartliters. Op Aprilia werd hij ook in beide jaren wereldkampioen in de middenklasse. Net zoals Valentino Rossi, Marc Márquez en Pecco Bagnaia deden of zouden gaan doen, volgde hierna de overstap naar de koningsklasse. Op een fabrieks-Yamaha en met Wilco Zeelenberg als teammanager wist ook Lorenzo het hoofdnummer van de Dutch TT te winnen. Dat gebeurde in 2010. Zo trad de Spanjaard toe tot het zeer selecte groepje coureurs die dat deed in de lichtste, middelste en zwaarste klasse. In 2010 werd Jorge Lorenzo, die Wilco Zeelenberg op het podium van Assen op een champagne douche trakteert, ook MotoGP-wereldkampioen. En hoewel hij de jaren na dit succes altijd tot de absolute wereldtop behoorde en de titel ook in 2012 en 2015 greep, wist Lorenzo nooit meer in Assen te winnen. Verschillende valpartijen door eigen of andermans schuld waren daar de oorzaak van. Sterker nog, de schuiver die hij in 2019 tijdens de eerste training in de Ramshoek met zijn Honda maakte, was er indirect de oorzaak van dat de 47-voudig MotoGP-winnaar op het einde van dat seizoen vroeger dan gepland een punt achter zijn racecarrière zette.
Robin is niet van haar motor af te slaan. Eerst reed ze een Yamaha MT07 en nu het grotere broertje de MT10. Ze haalde dan ook eerst haar motorrijbewijs en pas later haar rijbewijs voor de auto. In aflevering 126 van De Motor vertelt ze gepassioneerd over haar kilometers. Even op de motor een pizza halen in Italië, een croissant gaan eten in Parijs of zomaar even een rondje over het strand in Denemarken.
Ze reist vaak alleen. Als motorrijder weet je dat je ook dan eigenlijk nooit écht alleen bent. Bij de eerste de beste tank- of koffie-stop heb je meestal meteen aanspraak. Ze ontmoet de leukste mensen, maakt vrienden en gooit graag het gas erop.
Meestal gaat dat goed. Toch is het ook een keer best wel fout gegaan. Daar praat ze niet graag over, al maakt ze in deze aflevering een uitzondering.
Luisteren naar De Motor Podcast is helemaal gratis en kun je doen via elke podcast-app zoals Spotify of de andere platformen. Er verschijnt elke 2 weken een nieuwe aflevering.
Ter gelegenheid van het 120-jarig bestaan van de KNMV heeft voormalig TT-coureur Wil Hartog een speciale vlag gehesen boven het TT Circuit in Assen. De vlag vertrok ’s ochtends per motor vanaf de Grote Markt in Haarlem, de plek waar de KNMV in 1904 werd opgericht.
Bij aankomst op het circuit werd de vlag officieel gehesen door Hartog, circuitdirecteur Peter Oosterbaan en KNMV-directeur Wim Mulder. Oosterbaan benadrukte de hechte band tussen de TT en de KNMV door de jaren heen. Mulder gaf aan dat het hijsen van de vlag extra bijzonder is met het oog op 75 jaar MotoGP dit jaar en 100 jaar TT volgend jaar.
De ceremonie markeert de verbondenheid tussen de KNMV en de TT Assen, die komend weekend voor de 93e keer wordt verreden. Het hijsen van de vlag op de 120e verjaardag van de bond symboliseert de gedeelde liefde voor de motorsport.
Peter Oosterbaan (links) en Wim Mulder (rechts) met de vlag.
Vanaf 6 juli kunnen motorliefhebbers bij de officiële QJMOTOR dealers terecht voor een proefrit op de nieuwste modellen. Het gaat om de Adventure motoren en vier 125 cc machines, die eerder al lovende recensies kregen tijdens een persintroductie.
De QJMOTOR SRT 700 X Touring is een betaalbare Adventure motor met hoogwaardige componenten zoals Metzeler banden, Brembo remmen, Bosch ABS en een instelbare Marzocchi voorvork. Standaard heeft deze motor onder meer een aluminium kofferset, handvat- en zadelverwarming en Bluetooth connectiviteit. De grijze SRT 700 X Touring kost € 9.599,-.
QJMOTOR SRT 700 X Touring.
Met 93 pk en een 24-liter tank is de SRT 800 SX Touring geschikt voor lange afstanden. De uitrusting is vergelijkbaar met de 700 X, aangevuld met een groot TFT-scherm dat de bandenspanning en -temperatuur weergeeft. Deze motor is er vanaf € 10.699,- tot € 11.699,- in verschillende kleurstellingen, met of zonder kofferset.
SRT 800 SX Touring.
QJMOTOR biedt ook vier moderne 125 cc modellen aan in de segmenten cruiser, sport en scooter. Allemaal hebben ze functies zoals weergave van bandenspanning en -temperatuur, en navigatie via een app. De ATR 125 beschikt zelfs over een hybride aandrijving. De prijzen variëren van € 3.599,- tot € 4.499,-.
Geïnteresseerden kunnen hier online een proefrit aanvragen bij een van de erkende QJMOTOR dealers. Het dealernetwerk breidt zich gestaag uit.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
